________________
1.

Α μπα μας...
το τελευταίο διάστημα με έχει κυριεύσει η απελπισία, και προσπαθώ να την αποβάλλω μα δεν τα καταφέρνω..είμαι 31 και αναρωτιέμαι, θα τον βρω ποτέ? περνάω μια χαρά, προσπαθώ να χαλαρώσω και να μην πανικοβάλλομαι, λέω θα έρθει, δεν μπορεί, αλλά τίποτα. το ξέρω πως θα έρθει αλήθεια, αλλά μέχρι τότε πως καταφέρνεις να μην αγχώνεσαι? μου χαλάει τις όμορφες στιγμές μου..- aRCTIC Monkey,

Θα κάνω μια πρόταση για το πώς καταφέρνεις να μην αγχώνεσαι. Δες γύρω σου, υπάρχουν πολλοί μόνοι τους μετά τα 40; Όχι, δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν γιατί όπως και να είναι η κοινωνία μας (συνέχεια από το ποστ της Παρασκευής) τελικά όλοι φοβούνται μήπως μείνουν μόνοι, άντρες, γυναίκες και ίσως και εξωγήινοι. Θα έρθει, αλήθεια, και αν δεν χαίρεσαι τις όμορφες στιγμές σου παραμονεύει μεγάλος κίνδυνος να τον δεις και να μην το καταλάβεις.

________________
2.

Αν κατάλαβα καλά, ζεις στη Νέα Υόρκη τώρα (;). Αυτό το πέτυχες;

Αν το πετύχαινες, θα το έπαιρνες στα σοβαρά και θα αγόραζες; αν αγόραζες, θα ήταν για την οικονομική ή την καλλιτεχνική τους αξία; πώς σου φαίνεται η street art?

ok, είναι 4 οι ερωτήσεις, όχι μια. αν θέλεις, μπορείς να επιλέξεις να απαντήσεις μόνο σε μια :-)- 49

Δυστυχώς δεν το πέτυχα, αν το πετύχαινα τώρα θα είχα κάτι χιλιάδες δολάρια παραπάνω. Δεν θα το έπαιρνα σοβαρά και δεν θα το αγόραζα, είμαι σχεδόν σίγουρη.

Πώς μου φαίνεται; Υπάρχουν άλλα που μου αρέσουν και άλλα που δεν μου αρέσουν. Ο Banksy μου φαινόταν μέχρι πολύ πρόσφατα πανέξυπνος, με μηνύματα που με έβρισκαν σύμφωνη και αισθητική, μέχρι που διάβασα αυτό και κάπως κλονίστηκα. Σεβαστή η γνώμη του, αλλά διαφωνώ εντελώς (και μου φαίνεται παιδαριώδης, κάτι που δεν περίμενα καθόλου από τον Banksy). Ίσως ήταν μια κακή στιγμή, αλλά μου φαίνεται απίστευτο που νόμιζε ότι ένα κείμενο τέτοιου επιπέδου θα δημοσιευόταν στη στήλη με τις απόψεις των NYT.

________________
3.

Η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας/ διαβάζοντας.... ΚΑΙΤΗ ΓΑΡΜΠΗ?- Κώστας Μπίγαλης

Κοκκίνου.

________________
4.

Αγαπημένη
Είδα την ταινία "περηφάνια και προκατάληψη" και μου άρεσε τόσο που ξεκίνησα το βιβλίο (κάπως ανάποδα, ξέρω). Το έχεις δει/ διαβάσει? Σου άρεσε?

Και δει, και διαβάσει, και ναι, μου άρεσε.

________________
5.

πως μπορω να σταματησω να τον αγαπω; πως ακομα και αν ο εγωισμος μου εχει καταπατηθει ακομα σουρνομαι στα πατωματα ετοιμος να κανω για αλλη μια φορα θυσιες; θελω αμεσα αποτελεσματα, θελω να ξεχασω πως υπαρχει, να σβησω καθε αναμνηση καθε συνδεση με δρομους, μαγαζια, αντικειμενα με αυτον, να μην αηδιαζω στη σκεψη πως κανει ερωτα με αλλους, να μη τρεμω στο τι θα κανω στο μελλον χωρις αυτον στις κοινες μας παρεες, αλλα θελω να γινει κατι αμεσως τωρα! Μακαρι να εχεις κατι να προτεινεις, οτιδηποτε θα βοηθουσε ακομα και η λοβοτομη...- αγκαθι

Με τη λοβοτομή θα τον ξεχνούσες αλλά μαζί θα ξεχνούσες και όλα τα υπόλοιπα, οπότε καλύτερα να περιμένεις κι άλλο πριν το αποφασίσεις.

Αν είχα το χαπάκι του «τώρα και αμέσως» για τέτοια θέματα δεν θα έγραφα το 'Α μπα' στη lifo, θα έπινα μαργαρίτες σε κάποια παραλία του St John. Αλλά γιατί περιορίζομαι έτσι; Θα έπινα σαμπάνιες στην παραλία του ιδιωτικού μου νησιού. Όχι σαμπάνιες, τζιν τόνικ θα έπινα, γιατί τα λεφτά δεν θα με έκαναν να ξεχάσω τις ρίζες μου.

Αγκάθι, θα περάσεις από όλα τα στάδια όπως όλος ο κόσμος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μην επικεντρώνεσαι στο τέλος της διαδρομής, μια μέρα τη φορά.

________________
6.

μπορω να καθαρισω την κορη μιας σαρανταρας που ειχα παλια; ειναι 17 χρονωνω-βαλεριος

________________
7.

Αρκετές γυναίκες που έχουν παιδιά, όταν βρίσκονται σε παρέα με άλλες που δεν έχουν (μιλάω για ηλικίες άνω των 30) εγείρουν συχνά το θέμα της απόλυτης ευτυχίας της μητρότητας, πόσο απέκτησε νόημα η ζωή τους και τα συναφή. Και όλα αυτά συνοδευόμενα από το πολύ κλασσικό " άντε βρες κάποιον γιατί μεγαλώνεις" με ανάλογα παραδείγματα για δυστυχείς 35άρες που ταλαιπωρήθηκαν με εξωσωματικές, είχαν τη μια αποβολή πίσω από την άλλη και λοιπές δραματικές ιστορίες. Καταλαβαίνω τη περηφάνια των γονιών για το ρόλο τους αλλά που αρχίζει η χοντράδα και η αδιακρισία όταν τα λένε για παράδειγμα σε μένα που είμαι 34 και δεν έχω σύντροφο αυτήν την εποχή και δε σκοπεύω να βρω μόνο επειδή "μεγαλώνω"? Μήπως απλά είμαι υπερβολική? Μήπως είμαι αγχωμένη και έχω καταλήξει εύθικτη?- thasasparei kai thasasikosei

Δεν ξέρω αν είσαι αγχωμένη αλλά δεν είσαι εύθικτη, και μην δικαιολογείς αυτή τη συμπεριφορά, είναι χοντράδα και αδιακρισία από την αρχή μέχρι το τέλος, και καμία σχέση δεν έχει με την περηφάνια του γονιού. Τα έχουμε αναλύσει ξανά αυτά από τη στήλη, πρόκειται για επίθεση, τεράστιο θράσος, κουτσομπολιό, αίσθηση ανωτερότητας, για να μην πολυλογούμε και χάνουμε τόσες ωραίες λέξεις, Κατινιά.

Δεν μπορείς να αποφύγεις την Κατινιά, θα σε βρει όπου κι αν πας. Μια καλή απάντηση είναι «για όλους έχει η Παναγία», κάτι τέτοιοι αποστομώνονται εντελώς με αυτή την απάντηση, γιατί μόνο να συμφωνήσουν μπορούν.

________________
8.

Ποια είναι η γνώμη σου για την Σώτη Τριανταφύλλου; Για τα βιβλία της αλλά και για τις δημόσιες τοποθετήσεις της...- Ε

Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ καλή συγγραφέας. Με τις δημόσιες τοποθετήσεις της διαφωνώ όλο και πιο συχνά (με μερικές σοκάρομαι σχεδόν), αλλά παράλληλα νομίζω ότι ο τρόπος που εκφράζεται, αν και είναι συγγραφέας, ευνοεί τις παρανοήσεις.

________________
9.

Αγαπητή Α, μπα, πώς σου φαίνεται η Νέα Υόρκη; Δεν έχω πάει, αλλά φίλοι μου που την επισκέφθηκαν για πρώτη φορά μου είπαν ότι τους δημιουργήθηκε ένα αίσθημα κλειστοφοβίας (στο Μανχάταν αυτό). Σε φοβίζει; Είναι μια πόλη που θα επέλεγες να ζήσεις -αν φυσικά μπορούσες να το κάνεις- ή επιμένεις Καλιφόρνια;- Μαφάλντα

Καταλαβαίνω γιατί μπορεί κάποιος να το πει αυτό, ειδικά σε συγκεκριμένες περιοχές, αλλά προσωπικά δεν το έχω νιώσει, ίσα ίσα μου φαίνεται πόλη που σε κάνει να νιώθεις ότι όλα είναι πιθανά – αυτό που μόλις έγραψα μπαίνει στο τοπ 5 κλισέ του δυτικού κόσμου, αλλά ψάχνω να βρω πώς αλλιώς να το πω και τα παράτησα.
Η ΝΥ είναι μια πόλη – το Μανχάταν είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, η Καλιφόρνια έχει το μέγεθος της Γαλλίας, οπότε πρέπει να προσδιοριστεί περισσότερο. Αν τέλος πάντων μπορούσα να διαλέξω μεταξύ αυτών των δύο θα ήμουν τόσο απίθανα τυχερή που θα ντρεπόμουν να απαντήσω. Είναι δύο διαφορετικές χώρες, για τόσες διαφορές μιλάμε, αλλά δύσκολα θα πίστευα ότι υπάρχουν καλύτερες περιοχές στην Αμερική για να ζήσει κανείς. Νομίζω ότι για έναν Αθηναίο η Νέα Υόρκη είναι σαφώς πιο οικεία, οι κανόνες της και οι ρυθμοί της μοιάζουν με τις μεγαλουπόλεις που ξέρουμε από την χώρα μας και από την Ευρώπη. Το Λος Άντζελες είναι εντελώς, μα εντελώς, εντελώς άλλο ανέκδοτο. Προκαλεί πολιτισμικό σοκ.

________________
10.

Άμπααααααα
αύριο αυτή την στιγμή θα είμαι σε ένα καφέ και θα γνωρίζω εναν φίλο φίλης με τον οποίο η φίλη τέλοσπάντων θέλει να μου κάνει κονέ. Ρε Λένα,δεν μπορώ. Έχω υπάρξει αυτό που αποκαλούσαν παλιά΄΄προξενήτρα΄΄ τελοσπάντων επειδή ακούγεται γελοίο έχω γνωρίσει ανθρώπους μεταξύ τους που τα έχουν βρεί. Αλλά δεν μπορώ να μπώ εγώ σε αυτή την θέση. Αγχώνομαι και θέλω να το αποφύγω. Δεν θέλω να μπώ σ'αυτό το τρυπάκι. Νιώθω παράξενα. Από την άλλη δεν μπορώ να χαλάσω χατήρι στη φίλη γιατί είναι πολύ καλή μου φίλη. Πιστεύεις ότι έχω αλλεργία στις δεσμεύσεις; Τι να κάνω ;Σε φιλώ!

ΥΓ: αν μπορείς δημοσίευσε το αύριο. Σώσε με.- τακτική αναγνώστρια

Δεν σε έσωσα... έσωσες τον εαυτό σου; Αφού δεν ήθελες να μπεις σε αυτή τη θέση, γιατί μπήκες; Και αν το μετάνιωσες, γιατί δεν το ακύρωσες, αντί να πανικοβάλλεσαι; Η φίλη σου θα το ξεπέρναγε, δεν είναι και δική της δουλειά στο κάτω κάτω.

Πιστεύω ότι το να μην θέλεις να γνωρίσεις κάποιον καινούριο άνθρωπο είναι μια εντελώς νορμάλ αντίδραση, πιο νορμάλ από το να θέλεις να εκτεθείς σε κάτι καινούριο. Το πώς έφτασες στην άλλη άκρη της γης, ρωτώντας αν έχεις αλλεργία στις δεσμεύσεις, πραγματικά με κάνει να απορώ. Αν διαβάζεις, πες μας τι έγινε τελικά.

(Γιατί μερικοί γράφετε τη λέξη τριπάκι ως «τρυπάκι»; Δεν είναι από την τρύπα, είναι από το τριπ. Κι εγώ νόμιζα ότι το τραγούδι από τις Τρύπες έλεγε «την τρύπα, την τρύπα την τρύπα» αλλά κάποια στιγμή το έμαθα.)

________________
11.

ΓΕΙΑ ΣΟΥ,
Είχα χρόνια να κάνω σχέση και το καλοκαίρι γνώρισα ένα αγόρι που μου άρεσε αρκετά και τελικά ξεκινήσαμε να είμαστε μαζί για περίπου 3 μήνες. Ενώ όλα ήταν καλά (έτσι μου έδειχνε ) μου ανακοίνωσε οτι θέλει να χωρίσουμε γιατί θέλει να είναι με την πρώην του. Φυσικά χωρίσαμε αλλά ακόμα τον σκέφτομαι. Ξέρω ότι εκεί είναι ευτυχισμένος αλλά πολλές φορές μου έρχονται στο μυαλό οι καλές μας στιγμές..τι να κάνω? πως θα ξεκολλήσω??- Αλεξάνδρα

Πώς να ξεκολλήσεις μετά από τρεις μήνες; Οι καλές σας στιγμές πρέπει να ήταν γύρω στις πέντε, οπότε σε περίπου μια ώρα.

________________
12.

είμαι 20 χρόνων και μέχρι σήμερα ο μόνος άνθρωπος που μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον ερωτικά είναι ένας καθηγητής μου 40+. 3 χρόνια υπάρχει στο κουτό κεφάλι μου. Τα τελευταία 2 τον έχω δει ελάχιστες φορές και ούτε καν του μίλησα. Γιατί? μα τι του βρίσκω? γιατί έχω σκαλώσει έτσι άσχημα μαζί του? είχαν δοκιμάσει κάποια αγόρια να με πλησιάσουν αλλά τους έδιωξα κακήν κακώς. δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Ζηλεύω τα μάτια των παιδιών που τον βλέπουν κάθε μέρα. μη μιλήσω για τη γυναίκα του. πόσο τραγική - ηλίθια είμαι?- 20

Ούτε τραγική, ούτε ηλίθια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Είναι κάτι πολύ συνηθισμένο, αλλά συνέχισε να αναρωτιέσαι γιατί σου συμβαίνει. Σου θυμίζει κάτι που σου λείπει ή που σε κάνει ευτυχισμένη; Σου αρέσει η εξουσία που έχει η θέση του; Σου αρέσει να είσαι ερωτευμένη με κάποιον από μακριά, χωρίς το ρίσκο της πραγματικότητας και της απογοήτευσης;

Δεν είσαι ερωτευμένη με έναν άνθρωπο, είσαι ερωτευμένη με έναν καθηγητή σου. Δεν ξέρεις πώς είναι αυτός ο άντρας στην πραγματικότητα. Η φαντασίωση μπορεί να είναι αληθινή όσο και η ζωή, και ο πόνος που μπορεί να φέρει επίσης, αλλά πρέπει να παραδεχτείς ότι πρόκειται περί ενός ονείρου που έχεις κατασκευάσει στο μυαλό σου. Είσαι σε ηλικία που ψάχνεις καθοδήγηση και οι καθηγητές μοιάζουν σαν φάροι γνώσης, η λάμψη του κατασταλαγμένου μερικές φορές μοιάζει ελκυστική. Όταν φτάσεις στα 40+ θα δεις πόσο ξεκαρδιστική θα σου φανεί η εντύπωση που έχεις, ότι σε αυτή την ηλικία κάποιος ξέρει τα πάντα. Για την ώρα προσπάθησε απλώς να το δεχτείς: κανείς δεν είναι τέλειος, κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται, κανείς δε μπορεί να σε καθοδηγήσει, κανείς δε μπορεί να σε σώσει, είσαι ήδη 20 χρονών και ό,τι σου συμβαίνει θα το αντιμετωπίζεις μόνη σου.