________________
1.

Φίλτατη Α, μπα! Πρόσφατα διάβασα τη Μαντάμ Μποβαρύ και να σου πω την αλήθεια πολύ με εκνεύρισε αυτή η μαντάμ με τις ερωτικές φαντασιώσεις της που ξεσήκωνε από τα βιβλία και τον τρόπο που αντιμετώπιζε τον καημένο τον Κάρολο. Και πάνω σε αυτό θέλω να σε ρωτήσω: στη βιβλιοφαγική πορεία που μέχρι τώρα έχεις διανύσει, ποιος είναι ο πιο απεχθής/ αντιπαθητικός/ εκνευριστικός ήρωας που συνάντησες;;;- Πριν από τα Πέντε-Και-Τρία-Κλειδιά

Το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο μυαλό είναι η Μπέλα από το Twilight αλλά ίσως να μπερδεύω το χαρακτήρα με την ηθοποιό, και δε νομίζω ότι εννοείς αυτό (άσε που δεν έχω διαβάσει το βιβλίο),
Λοιπόν, θα σου πω. Είναι η Νταίζη από τον Μεγάλο Γκάτσμπι. Αυτό που με έκανε να την αντιπαθήσω ολοκληρωτικά δεν ήταν μόνο η συμπεριφορά της σε όλο το βιβλίο – εντάξει, είναι μια καλομαθημένη γυναίκα που δεν θέλει να υποστεί τις συνέπειες από ό,τι κάνει και ζει σε έναν κόσμο που της το επιτρέπει – αλλά το ότι στο τέλος (SPOILER!) δεν πήγε καν στην κηδεία του Γκάτσμπι. Αυτό δε μπορώ να το χωνέψω με τίποτα.

________________
2.

Πολυαγαπημένη, χιλιολατρεμένη Α ΜΠΑ πώς διατηρείς μία σχέση από απόσταση που θα προκύψει αναγκαστικά λόγω μεταπτυχιακού σε άλλη πόλη; Δεν θα σου πω ούτε για διαφορές ηλικίας , ούτε πόσο καιρό είμαστε μαζί γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία σημασία για μένα. Θα σου πω μόνο πως τον ΑΓΑΠΩ και μ'αγαπά πολύ , είμαστε φίλοι, σύντροφοι και εραστές και δεν θέλω να κάνω κανένα λάθος αυτόν τον έναν χρόνο που θα μας χωρίζουν 504 χιλιόμετρα. Πάνω σε μία στιγμή απόγνωσης σκέφτηκα να μην πάω καν αλλά α) θεωρώ ότι έτσι πλήττεται η σχέση γιατί υποσυνείδητα μπορεί να υποπέσεις στο σφάλμα να θεωρήσεις ότι ο άλλος σου χρωστά κάτι ή να το νιώσει εκείνος και τοτε το χάσαμε το τρενο και β) ειναι όνειρο ζωής το συγκεκριμένο αντικείμενο. Πως αντιμετωπίζεται το γεγονός ότι θα χαθεί η υπεροχη καθημερινή ρουτίνα-με την καλή έννοια του όρου ρουτινα-ότι δεν θα κοιμομαστε-ξυπναμε-τρωμε-αράζουμε μαζί; -είχα πει θα ημουν λακωνική :P - Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απαντηση σου .- κάποιακάπουκάποτε

Συνταγή θέλεις; Αυτοσχεδιάζοντας. Όλα τα ζευγάρια που ζουν χωριστά βρίσκουν την ρουτίνα τους και τον τρόπο επαφής τους. Δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις αυτό που φοβάσαι. Ναι, υπάρχει περίπτωση να απομακρυνθείτε επειδή ζείτε χωριστά, επειδή θα έχετε ξεχωριστές εμπειρίες και πολύ λίγες κοινές. Αν γίνει αυτό θα χωρίσετε. Αν χωρίσετε εξαιτίας αυτού όμως, θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να χωρίσετε. Αλλιώς θα τα έχετε επειδή έχετε συνηθίσει να κοιμόσαστε-τρώτε-ξυπνάτε-αράζετε μαζί.

________________
3.

Τι ειναι η τσαγκαροδευτέρα? πώς έχει προκύψει?

Λένε ότι οι τσαγκάρηδες της Αθήνας είχαν ορίσει προπολεμικά ως μέρα αργίας τη Δευτέρα. Τουλάχιστον αυτό λέει η "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη".

________________
4.

Αμπακουλάκι γειά σου.
To make a long story short, έχω τρομερό πρόβλημα επικοινωνίας με μία κυρία στο γραφείο, με την οποία πρέπει να συνεργαζόμαστε στενά όλο το 8ωρο. Με αφήνει μονίμως εκτεθειμένη στο αφεντικό μας, για πράγματα που έχει ξεκινήσει αυτή και πρέπει να τελειώσω εγώ, χωρίς όμως εγώ να ξέρω ότι πρέπει να τελειώσω!
Της έχω μιλήσει για το θέμα, μου έχει πει ότι θα με ενημερώνει και ότι έχω δίκιο, αλλά δεν το κάνει. Το "αχ μωρέ το ξέχασα, σόρρυ μωρό μου", το έχει ψωμοτύρι στο στόμα της.
Έχει πολλά προβλήματα εκτός δουλειάς, με τα οποία ασχολείται και εντός δουλειάς.
Το θέμα είναι ότι εγώ δεν μπορώ άλλο πια να της το παίζω μπάτσος και να της λέω δε μου είπατε αυτό δε με ενημερώσατε για εκείνο
με αποτέλεσμα κάθε μέρα που πηγαίνω στο γραφείο να ξενερώνω που τη βλέπω, ενώ πέρα από αυτή, γουστάρω και αυτό που κάνω και την υπόλοιπη ατμόσφαιρα στο γραφείο.
Σε ευχαριστώ για οτιδήποτε και αν μου πεις!
ps. Όταν ξαναπάς OC, να μου φιλήσεις τα εδάφη του άγιου εκείνου τόπου!- ναβουχοδονόσορ

Πες της το εξής: επειδή μωρό μου έχεις πολλά στο κεφάλι σου και καταλαβαίνω το πρόβλημα σου και ξεχνάς να μου πεις μερικά (εδώ μπορείς να το αναπτύξεις λίγο) αλλά καταλαβαίνεις, εκτίθεμαι κι εγώ, προτείνω να έχουμε γραπτή επικοινωνία για το θέμα. Μόλις πεις στο αφεντικό ότι θα τελειώσω εγώ κάτι, θα μου το στέλνεις με μέιλ (ή θα έχετε έναν πίνακα στον τοίχο, κάτι τέτοιο). Αν δεν το γράφεις, θα σημαίνει ότι δεν θα το ξέρω, άρα δεν θα το κάνω. Γιατί τα λόγια είναι του αέρα και χάνονται...

________________
5.

Ρε α,μπα και γενικότερα κόσμε που τη διαβάζεις, απαντήστε μου σε κάτι.
Αυτές τις μέρες είδα στη στήλη σου ερωτήσεις για τη Χρυσή Αυγή του τύπου "μα τι θα γίνει επιτέλους, θα την κρίνουν παράνομη;". Υπολογίζω με βάση το χρόνο που χρειάζεται για να απαντηθούν οι ερωτήσεις ότι οι συγκεκριμένες στάλθηκαν την περίοδο του θανάτου του Έλληνα Παύλου Φύσσα. Και τονίζω το Έλληνα, γιατί τόσα χρόνια που η Χρυσή Αυγή σκοτώνει, δέρνει και γενικότερα τρομοκρατεί τους αλλοδαπούς δεν είδα ποτέ να γίνεται τόσος ντόρος. Ναι μεν μας ενοχλεί, αλλά εντάξει θα το ανεχτούμε. Δηλαδή έπρεπε να πεθάνει Έλληνας για να καταλάβετε το τι ακριβώς κάνει; Ή απλά δε σας ένοιαζε και τόσο;- Ντίνα

Με ενοχλεί κάπως το πώς πήγες από το «μας ενοχλεί» στο «να καταλάβετε». Είσαι σίγουρη ότι μπορείς να βγάλεις απ' έξω τον εαυτό σου; Γιατί ναι, πολύ δίκιο έχεις (ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση!) αλλά πιστεύεις ότι εσύ κρατάς ίσες αποστάσεις από όσα συμβαίνουν; Κι εγώ μπορώ να σου πω «τόσες ακροδεξιές οργανώσεις υπάρχουν στην Ευρώπη, έπρεπε να εμφανιστεί μια στην Ελλάδα για να καταλάβεις τι ακριβώς κάνουν; Ή απλά δε σε ένοιαζε και τόσο;»

Δεν θέλω να δικαιολογήσω κανέναν – ναι, η αντίδραση του κόσμου διαφοροποιήθηκε όταν δολοφονήθηκε Έλληνας – αλλά πριν βιαστείς να διαφοροποιηθείς, σκέψου πόσο μεγάλη είναι η δική σου σφαίρα που θεωρείς «τον κόσμο». Αυτά τα γεγονότα πρέπει να είναι αφορμή για να επαναπροσδιορίσεις τα δεδομένα σου, όχι για να επιβεβαιώσεις ότι έχεις διαλέξει τη σωστή πλευρά.

________________
6.

Λένα, είμαι με έναν άντρα που με περνάει 20 χρόνια, μου φέρεται τρυφερά και μου χαρίζει αισιοδοξία σε μια εποχή δύσκολη για μένα λόγω κάποιων προσωπικών μου προβλημάτων. Τον αναζητώ και δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη ή ψάχνω για έναν σύντροφο που να με κανακεύει και να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά ενώ θα έπρεπε να στηλωθώ μόνη στα πόδια μου και ν΄αντιμετωπίσω ρεαλιστικά τις δυσκολίες της ζωής που θα είναι σίγουρα μεγαλύτερες στο μέλλον. Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!- Sunshine

Άλλοι ψάχνουν κάποιον να τους χαρίζει αισιοδοξία κοιτάζοντας στις πιο απίθανες γωνιές και δεν βρίσκουν, άλλοι βρίσκουν και μετά αναρωτιούνται αν «είναι ερωτευμένοι ή όχι». Δεν ξέρω τι εννοείς με το «ερωτευμένη», κατά πάσα πιθανότητα, αν αναρωτιέσαι, δεν είσαι. Αν θέλεις να είσαι εντάξει όμως, άλλη είναι η ερώτηση: εκτός από την αισιοδοξία που παίρνεις, φροντίζεις και να ανταποδίδεις;

________________
7.

Αγαπημένη μου Α, μπα salve!
Η διευθύντρια μου έχει αρρωστήσει βαριά και λείπει εδώ και 6 μήνες, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει στον εργασιακό χώρο. Από τότε της έχω στείλει μόνο ένα μήνυμα και δεν ξέρω τι άλλο να της γράψω χωρίς να αναφερθώ στην κατάσταση της υγείας της. Την σκέφτομαι με μεικτά συναισθήματα μερικές φορές αλλά είχαμε και μια εγκάρδια σχέση και ομαδικός της στέλνουμε λουλούδια ή κάποια κάρτα με τα χαιρετίσματά μας. Επίσης ρωτάω και συναδέλφους για νέα της που την βλέπουν και τηλεφωνούν μαζί της. Ξέρω ότι χαίρεται για κάθε επικοινωνία αλλά από την άλλη είναι αρκετά περήφανη αφού δεν έχει έρθει να μας επισκεφτεί ούτε μία φορά στην δουλειά ενώ έχει περάσει απέξω αρκετές φορές. Θέλω να τις γράφω αρκετά συχνά ένα sms όχι μόνο στα γενέθλιά της. Αλλά παραμένει στην θέληση. Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη!- Dilemma

Δεν μας λες τι ακριβώς σημαίνει «δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει». Είναι τόσο σοβαρή η αρρώστια της ή έτσι και αλλιώς θα έφευγε από τη δουλειά; Γιατί αν είναι τόσο σοβαρή η αρρώστια της, ξεπέρνα ό,τι νομίζεις ότι σε εμποδίζει όσο πιο γρήγορα γίνεται, αν δεν το κάνεις, θα το μετανιώσεις με έναν τρόπο που δεν φαντάζεσαι.
Δεν υπάρχει λόγος να αποφεύγεις να αναφερθείς στην κατάσταση της υγείας της, αφού είναι γνωστό σε όλους, αν το αποφεύγεις φαίνεσαι ακόμη πιο παράξενη. Αφού ξέρεις ότι χαίρεται με την επικοινωνία, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το κάνεις. Οι λόγοι που δεν σας επισκέπτεται είναι πολλοί και περίπλοκοι, δεν εξηγούνται με το «είναι περήφανη». Δεν ξέρω τι σχέση είχατε, αλλά δεν θα έστελνα sms. Θα έπαιρνα τηλέφωνο.

________________
8.

ρε συ αμπα ειμαι 20 χρονων κοπελα και εχω ανδρογενης αλωπεκια(αραιωση στα μαλλια με δυο λογια).πες μου εσυ δλδ πως να αποκτησω αυτοπεποιθηση και να νιωθω ομορφα με τον εαυτο μου?ναι μεν καλλιεργω τον εσωτερικο μου κοσμο και προσεχω και τον εξωτερικο αλλα κακα τα ψεματα τα μαλλια ειναι η μιση ομορφια του ανθρωπου,ειδικα στις γυναικες.προβληματα που εχει ο κοσμος θα μ πεις αλλα πραγματικα με εχει ριξει πολυ κ μ εχει κανει κομπλεξικη..σε φιλω,γλυκα,εισαι απολαυστικη!- κουρδιστο μανταρινι

Νομίζω ότι πολύ παλιά είχε στείλει κάποια κοπέλα μια τέτοια ερώτηση και είχα προτείνει τη λύση της περούκας. Θυμάμαι ότι ο κόσμος είχε αντιδράσει άσχημα, λες και ένας άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τα στραβά βλέμματα και τα σχόλια στο όνομα μιας ειλικρίνειας (;) λες και οι υπόλοιποι δεν προσπαθούμε να φανούμε καλύτεροι εμφανισιακά με διάφορους τρόπους. Όσο και να καλλιεργήσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, η εμφάνιση εξακολουθεί να φαίνεται από μακριά, και χωρίς να μιλήσεις. Αυτό τουλάχιστον διορθώνεται εύκολα – ας πούμε. Θα υπάρχουν πολλών ειδών τεχνητά μαλλιά για τέτοιες περιπτώσεις.

Και με την ευκαιρία:

________________
9.

Αγαπημένη μου Α, μπα κάτι που ήθελα να σε ρωτήσω εδώ και πολύ καιρό: Στην δουλειά μου υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι (εργασιακοί ή και WC) που κλειδώνονται και υπάρχουν κάποιοι συνεργάτες που διπλοκλειδώνουν ! Είναι δυνατόν, τι άνθρωπος είναι αυτός; το κάνει για σπάσιμο ή είναι ο ίδιος του σπασίκλας ή απλά ξεχνιέται;- Δ

Έχετε όλοι κλειδιά ή όχι;

Μου θύμισες αυτό...

και αυτό

________________
10.

Έχω ένα θεματάκι. Κάθε φορά που τρώω κάτι (ζεστό, κρύο, θερμοκρασία δωματίου, ασχέτως είδους και ποσότητας δηλαδή) με πιάνει ελαφρά καταρροή (συνάχι, δεν έχω ιδέα πώς λέγεται αυτό).

Στην ασφάλεια του σπιτιού μου προφανώς δεν είναι πρόβλημα, αλλά φαντάσου όταν βγαίνω για φαγητό, είμαι μονίμως με τα χαρτομάντιλα. Δεν είναι τραγική κατάσταση, απλά είναι άβολο.

Το παθαίνει κανείς άλλος ή απλά να μην ξαναφάω δημοσίως;- Χαρτομάντιλα παντού

Το διάβασα και το ξαναδιάβασα, δε μου θύμιζε τίποτα, και μετά είδα στο Google αυτό:

Δεν ξέρω αν εκεί μέσα βρίσκονται οι απαντήσεις, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι που αναρωτιούνται. Κάπου διάβασα ότι λέγεται «gustatory rhinitis» κι επειδή δεν είναι σοβαρή κατάσταση, είναι αμφίβολο αν θα πρότεινε κάποιος φαρμακευτική θεραπεία. Αλλά ξέρεις, είναι κάτι που διάβασα στο ίντερνετ...

________________
11.

Α μπα μου, έπρεπε να φτάσω 30 για να καταρρεύσει το άψογο οικοδόμημά μου. Ντρέπομαι που το λέω αλλά θεωρούσα πάντα τη μητέρα μου άτρωτη, έτοιμη για όλα. Και να που το οικοδόμημα σε λίγους μήνες καταρρέει. Και δεν είναι πως δεν είμαι αρκετά μεγάλη ή ώριμη για να το διαχειριστώ, απλώς δεν είχε περάσει από ποτέ από το μυαλό μου ότι κάποια στιγμή δε θα είναι υγιής. Υποφέρω , γιατί τη λατρεύω και υποφέρει και ντρέπομαι τόσο που σ' αυτό το θέμα δεν είμαι καθόλου ενήλικη. Και νιώθω εγωίστρια. Ξέρω πως ερώτηση και απάντηση εδώ δεν υπάρχουν, για το πώς διαχειρίζεται κανείς τις φθορές τις δικές του και των αγαπημένων του καθώς και την ενδεχόμενη απώλεια, σίγουρα βοηθά το να μαζέψουμε κομμάτια και να είμαστε εκεί δίπλα για ό,τι χρειαστεί. Αλλά ουφ! Η μικρή ζωή μας είναι η άτιμη τόσο υπέροχη, αλλά καμιά φορά πάλι τα ουφ είναι αφόρητα. Φιλάκια :-*- η σαλαμάνδρα

Να μη ντρέπεσαι καθόλου. Ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, ποτέ! Άσε που τα 30 δεν είναι και καμία ηλικία τεράστιας ωριμότητας. Δεν είσαι εγωίστρια (όχι σ' αυτό το θέμα, τουλάχιστον). Όλοι βλέπουμε τους γονείς μας άτρωτους, όπως ίσως αυτοί μας βλέπουν πάντα ως παιδιά. Δεν υπάρχουν απαντήσεις που λύνουν το πρόβλημα, υπάρχουν όμως απαντήσεις που μπορεί να σε βοηθήσει να τις διαχειριστείς, αν και αυτό που προέχει είναι να νιώθει η μητέρα σου ότι την περιβάλλει μια ομάδα που την αγαπάει. Η αγάπη, έτσι και αλλιώς, είναι συνήθως η απάντηση.

________________
12.

Ζηλεύω , ζηλεύω τρελά γιατί σε αυτή έδωσε δεύτερη ευκαιρία και σε μένα όχι. Είπα πως δεν με νοιάζει και είμαι κι εγώ πλέον σε άλλη σχέση, αλλά μόλις τους είδα ένιωσα μέσα μου ένα κάψιμο. Ήρθε αυθόρμητα, γιατί? Αφού ξέρω πως δεν σημαίνει πια για μένα τίποτα αυτός σαν άτομο, αν γυρνούσε δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί. Μόνο καμιά φορά νοσταλγώ αυτά που με έκανε να νιώσω, τα δικά μου συναισθήματα όμως, όχι αυτόν. Είναι απλός εγωισμός όλο αυτό που μου βγαίνει?- ανισόρροπη

Με λίγα λόγια: ναι.

Με πολλά λόγια: δυσκολευόμαστε πολύ να χωνέψουμε ότι ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει όταν εμείς φεύγουμε (ή ότι υπήρχε πριν από εμάς). Αυτό μας καίει όταν ο πρώην βρίσκει άλλη, αυτό μας καίει και όταν σκεφτόμαστε τον θάνατό μας, αυτό μας παραξενεύει όταν βλέπουμε παιδική φωτογραφία της μαμάς μας. Αφού ο κόσμος βρίσκεται πάντα γύρω μας, αυτό δε σημαίνει ότι το κέντρο του κόσμου είμαστε εμείς; Μαθαίνουμε την σκληρή αλήθεια γύρω στα 3, αλλά δεν τη δεχόμαστε ποτέ.