ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ
Τιαλλοθαδώ...!: Γλυκιά Α, μπα; και κοινό, τι γνώμη έχεις/ετε για τους/τις πρώην; Γνώρισα έναν τύπο που διατηρεί φιλικές σχέσεις με τις πρώην του, ακόμα και αν έχει πληγωθεί από αυτές. Γιατί, λέει, η αγάπη και η εκτίμηση δεν χάνονται. Εγώ, πάλι, με τους δικούς μου καμία σχέση, ένα «γεια» μια φορά τα τρία χρόνια και αν... Τι να κάνω. Να μπλέξω; Περιτριγυρίζεται από πρώην σου λέω!
Να μπλέξεις, να μπλέξεις!
Το ότι εσύ δεν λες ούτε «γεια» στους πρώην σου δεν είναι ασυνήθιστο –αντιθέτως– αλλά δεν είναι και για να περηφανεύεσαι. Γιατί σου φαίνεται πιο φυσιολογικό να δένεις τη ζωή σου με κάποιον για μήνες, ίσως για χρόνια και μετά να παριστάνετε ότι ο ένας έχει πεθάνει για τον άλλο; Αυτός που γνώρισες λέει κάτι πολύ λογικό, ότι η αγάπη και η εκτίμηση δεν χάνονται. Έτσι είναι – εκτός και αν δεν υπήρξε αγάπη και εκτίμηση.
Αχά! Για σκέψου το. Αισθάνεσαι αγάπη κι εκτίμηση για τους πρώην σου; Κάτι μου λέει πως όχι. Αυτό είναι που μας κάνει να κόβουμε την καλημέρα, η ντροπή που διαλέξαμε τόσο ακατάλληλους ανθρώπους, η γνώση ότι επιτρέψαμε στον εαυτό μας να δείξει αδυναμία σε ανθρώπους που το εκμεταλλεύτηκαν, η παραδοχή ότι παραβλέψαμε σημάδια και ανεχτήκαμε συνήθειες και συμπεριφορές που αν τις σκεφτούμε τώρα, μας φέρνουν ανατριχίλα.
Υπάρχουν μερικοί που δεν κάνουν τόσο μεγάλα λάθη και χωρίζουν επειδή τελείωσε ο ενθουσιασμός, ο έρωτας, η αγάπη, όπως θέλεις πες το, και όχι επειδή ένιωσαν σαν να ξύπνησαν από κακό όνειρο. Μερικοί έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τον δικαιολογούν με περισσότερη θέρμη όταν κάνουν λάθος ή έχουν τόση αυτοπεποίθηση ώστε να μην ταράζονται όταν ξαναβλέπουν αυτόν που τους πλήγωσε. Παράξενοι άνθρωποι, ναι, αλλά αξιοθαύμαστοι. Να μπλέξεις μαζί του, ίσως έχεις πολλά να μάθεις από αυτόν.
ΥΓ.: Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται αυτός που κάνει παρέα με τις πρώην με αυτόν που χαριεντίζεται με τις πρώην. Αν αμφιβάλλεις για το τι από τα δύο συμβαίνει, τότε χαριεντίζεται.
ΟΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ
Cherry: Αγαπητή Α, μπα; Από χθες αναρωτιέμαι συνέχεια... γιατί κάποιος που αγαπάμε και νοιαζόμαστε και του το έχουμε πει και του το έχουμε δείξει μας φέρεται τόσο άσχημα. Τι κερδίζει με το να μας μειώνει σε μια αδύναμη στιγμή μας; Και το κυριότερο, γιατί τον αφήνουμε τόσα χρόνια; Συγγνώμη που σ' τα γράφω τόσο γενικά και δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου φέρεται έτσι... Βοήθησέ με να φύγω!
Γιατί, γιατί, γιατί... ρωτάς γιατί κάποιος μπορεί να φέρεται άσχημα; Ή ρωτάς γιατί κάποιος σου φέρεται άσχημα, ενώ εσύ του έχεις πει ότι τον αγαπάς; Νομίζω πως αυτό είναι που δεν μπορείς να καταλάβεις: πώς γίνεται να φέρεσαι σε κάποιον καλά και αυτός να σου φέρεται άσχημα κατ' επανάληψη.
Θα σου πω γιατί: γιατί λες ότι τον αγαπάς περιμένοντας ότι έτσι θα αναγκαστεί να σου το ανταποδώσει και όταν δεν το κάνει, συνεχίζεις να επιμένεις ότι τον αγαπάς για να τον αναγκάσεις περισσότερο, κάνοντάς τον να χάνει κάθε σεβασμό για σένα. Τελικά, υποψιάζεται ότι δεν τον αγαπάς, απλώς είσαι ένα αδύναμο ον χωρίς βούληση, και αυτή την περίοδο μάλλον αυτό συμβαίνει.
Το τι νιώθεις εσύ είναι δική σου δουλειά. Δεν αποτελεί κινητήριο δύναμη για τη συμπεριφορά των άλλων και σε καμία περίπτωση δεν εξαναγκάζει τους άλλους να ανταποδώσουν. Δεν μπορείς να λες «αφού εγώ αγαπάω, εσύ γιατί δεν ανταποκρίνεσαι;». Η αγάπη δεν είναι μέσο συναλλαγής. Αγαπάς επειδή κάποιος αξίζει την αγάπη σου. Αν δεν την αξίζει κι εσύ συνεχίζεις να αγαπάς, είτε είσαι ο Θεός είτε έχεις άλλους λόγους, πιο εγωιστικούς, που τριγυρίζουν στην περιοχή «αν επιμένω να αγαπάω, δεν έχει άλλη επιλογή από το να λυγίσει».
Ο άνθρωπος αυτός με τον τρόπο που σου φέρεται σε παρακαλάει να τον βάλεις στη θέση του, να του υποδείξεις τα όριά σου και να αποσύρεις την αγάπη σου γιατί δεν αντέχει άλλο να σε βλέπει να δέχεσαι ό,τι κάνει. Ταυτόχρονα προσπαθεί, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει, γιατί τον βάζεις συνέχεια σε πειρασμό. Η σχέση σας βασίζεται σε μια κάπως ντροπιαστική αλληλεξάρτηση. Όσο περισσότερο τη διατηρήσετε, τόσο θα αντιπαθήσετε τον εαυτό σας όταν χωρίσετε.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ
Marik: Αγαπημένη Α, μπα; σε διαβάζω καθημερινά και θα ήθελα τη συμβουλή σου. Μετά από κάτι που μου συνέβη έχω χάσει την αίσθηση της μοναδικότητας του κάθε ανθρώπου. Νιώθω πως είμαι ένα τίποτα, πως δεν αξίζω κάτι. Κοιτάζω από δω και από κει και συγκρίνομαι συνέχεια. Πώς θα βρω τη χαμένη μου αυτοπεποίθηση; Να νιώσω πάλι τη μοναδικότητά μου και να δω την αξία μου; Πώς θα ξαναβρώ τον εαυτό μου; Τι να κάνω για να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να νιώθω ξανά όμορφα;
Πιστεύεις ότι βιώνεις μια αλλαγή, ότι ζεις ένα «πριν» κι ένα «μετά», αλλά κάνεις λάθος. Εξακολουθείς να βρίσκεσαι στη συνηθισμένη σου κατάσταση, που είναι αυτή της drama queen. Ούτε τόσο μοναδική είσαι, ούτε ένα τίποτα. Εντάξει, όλοι είμαστε μοναδικοί, αλλά επειδή αυτό συμβαίνει σε όλους, τελικά δεν είναι και κάτι σπουδαίο. Από την άλλη, όλα τα πλάσματα του ουρανού συμμετέχουν σε αυτό το θαύμα που είναι ο κόσμος και αυτό κάνει και κάθε πλάσμα ένα μικροσκοπικό θαύμα. Κάπου εκεί μέσα στην απέραντη θάλασσα της ύπαρξης βρίσκεσαι κι εσύ. Σημαντική για κάποιους μεν, εντελώς ασήμαντη για τον κόσμο δε.
Αν θέλεις να νιώσεις όμορφα με λίγες κινήσεις, σταμάτα να κοιτιέσαι στον καθρέφτη.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ
Αργή σακούλα: Αγαπητή Α,μπα; Άκου πρόβλημα που έχω! Όταν πάω στο σούπερ μάρκετ, κατά τη διαδικασία της συναλλαγής με την ταμία και του μαζέματος των πραγμάτων, καθυστερώ πάρα πολύ. Ακόμα κι ένα γάλα κι ένα ψωμί να έχω πάρει, καθυστερώ. Αργώ να βρω τα ψιλά, να πάρω τα ρέστα, να τα βάλω πάλι στο πορτοφόλι μου και να βάλω τα πράγματα στις σακούλες. Ειδικά το τελευταίο! Δεν μπορώ να ανοίξω τις σακούλες! Κι έχω και τη δυσανασχέτηση των από πίσω που με αγχώνει. Τι να κάνω; Εσύ τα μαζεύεις γρήγορα; Έχει κάποιος άλλος αναγνώστης το ίδιο πρόβλημα; Ευχαριστώ!
Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, μέχρι που μετακόμισα στην Αμερική: εδώ τα πράγματα τα βάζει στις σακούλες ο ταμίας, οπότε έχεις όλη την άνεση να ανοίξεις τσάντα, να βγάλεις το πορτοφόλι, να ψάξεις ψιλά, να πάρεις ρέστα, απόδειξη, να βάλεις ρέστα στο πορτοφόλι, την απόδειξη στην τσάντα, να κλείσεις πορτοφόλι, να το βάλεις στην τσάντα και να την κλείσεις. Είναι πολλές οι κινήσεις, πόσο γρήγορα να τις κάνεις; Ο μόνος τρόπος για να τις γλιτώσεις είναι να έχεις ένα χαρτονόμισμα στο χέρι και τσέπες στα ρούχα, για να τα μπουμπουνίσεις όλα εκεί και να τα ξεδιαλύνεις στο σπίτι. Για τις σακούλες, όμως, υπάρχει κόλπο: σαλιώνεις τα δάχτυλά σου, όπως κάνουν οι παππούδες για να γυρίσουν σελίδα στην εφημερίδα. Αν πετύχεις τα αναγκαία επίπεδα υγρασίας (όχι πολύ, όχι λίγο), οι σακούλες ανοίγουν αμέσως, μαγικά.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ
Ψηλός: Αγαπητή Α, μπα; Τον τελευταίο καιρό είμαι μόνος μου και δεν την παλεύω! Κάνω καλή παρέα με μια κοπέλα απ' τη δουλειά κι έχει αρχίσει να γίνεται φίλη μου – επιπλέον έχει αρχίσει να μου αρέσει και χώρισε κι αυτή πρόσφατα. Το θέμα είναι ότι τη σκέφτομαι συνέχεια και τη θέλω, αλλά φοβάμαι μήπως αυτή δεν με θέλει και χαλάσει και η φίλια μας στο τέλος. Τι είναι καλύτερο;
Ψηλέ, αν τη σκέφτεσαι και τη θέλεις, δεν είσαστε φίλοι, οπότε δεν μπορείς να χαλάσεις κάτι που δεν έχεις.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΒΑΛΗΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ
Τι απάντηση δίνεις σε κάποιον που στα καλά καθούμενα σού πετάει την ατάκα «η ζωή σου όλη μια μου νύχτα»;
Τι να απαντήσεις; Τον ραίνεις με γαρίφαλα.
=====
*Στείλτε τις ερωτήσεις σας ανώνυμα ή επώνυμα στη σελίδα της Α, Μπα στο lifo.gr
σχόλια