ΑΥΡΙΟ

Το μίσος για τον καπιταλισμό μάς κάνει κακό

Το μίσος για τον καπιταλισμό μάς κάνει κακό Facebook Twitter
14

Επιστρέφοντας από το Λονδίνο του 2012 στην Αθήνα του 2012, είναι λίγο σαν να γυρίζεις στο στενόχωρο σπίτι της αντιπαθητικής θείας σου ένα Σαββατοκύριακο που οι γονείς σου ήθελαν να περάσουν κάποιο χρόνο «χωρίς τα παιδιά» / δεν φτάνει πουη θεία είναι ανυπόφορη και το διαμέρισμά της ένα βαρυφορτωμένο μαυσωλείο, με απλωμένες κουρτίνες σε βελούδινους καναπέδες στο σκοτεινό δωμάτιο το οποίο όλοι αποκαλούν γενναιόδωρα «σαλόνι»,αλλά έξω βρέχει και δεν μπορείς ούτε καννα παίξεις με τα άλλα παιδάκια της γειτονιάς / το Λονδίνο τα έχει όλα αυτό το καλοκαίρι: βασιλικούς εορτασμούς, Ολυμπιακούς Αγώνες, ακόμα και τον Άντι Μάρεϊ, που έγινε ο πρώτος Βρετανός τενίστας που προκρίθηκε στον τελικό ανδρών του Γουίμπλεντον για πρώτη φορά μετά το 1938 / επίσης, απίστευτη δροσιά, με θερμοκρασίες γύρω ή και κάτω από τους 20 βαθμούς, που οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν / οι καημένοι ονειρεύονται αυτό που εσείς κι εγώ έχουμε κάθε μέρα, οπότε το βουλώνω τη στιγμή που θέλω να υπερασπιστώ την τάση μου να διαμαρτυρηθώ επειδή εκεί που γυρίζω έχει 40 βαθμούς / αντίθετα, σίγουρα αυτό δεν είναι το καλοκαίρι της Αθήνας /

δεν είμαι από αυτούς που γκρινιάζουν για την Αθήνα / η γκρίνια φέρνει γκρίνια και τη θεωρώ γρουσούζικη / και σ’ εμάς τους Έλληνες, όσο να ‘ναι, αρέσει να γκρινιάζουμε, δεν λέμε και τίποτα καινούργιο / όμως η διαφορά ανάμεσα στις δύο πόλεις είναι φέτος τόσο εκθαμβωτική, που σου έρχεται να βάλεις τα γέλια / και δεν αναφέρομαι μόνο στις παρενέργειες της κρίσης / και πριν από την κρίση η Αθήνα ήταν αδύναμη να διεκδικήσει συστηματικά το να βγάλει λεφτά από τον εαυτό της / ζεστό χρήμα/ ο φίλος μου ο Νίκος λέει ότι μια επιτυχημένη πόλη είναι η πόλη που ξέρει να βγάζει χρήματα / το Λονδίνο το κάνει στη νιοστή, ενώ η Αθήνα μας δεν θέλει να παίξει με τους όρους του σήμερα / νομίζει ή θέλει να νομίζει ότι ζει σε έναν άλλο κόσμο, όπου τα οικονομικά των πόλεων είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια για καρχαρίες του καπιταλισμού /

αν οι επιτυχημένες πόλεις είναι οι κερδοφόρες πόλεις, η Αθήνα είχε χρεοκοπήσει πριν από την πραγματική χρεοκοπία και δεν το ξέραμε / το δυστύχημα είναι πως αν αυτή είναι η δική μας νοοτροπία (ενοχοποίηση του κέρδους ή ενοχοποίηση της επιθυμίας για κέρδος), δεν υπήρξε πολιτική ηγεσία που να εμπνεύσει κάτι διαφορετικό / δεν μάθαμε ότι μια καθαρή, πολιτισμένη πόλη, με κανόνες για όλους, που δεν ισχύουν κατά περίσταση, είναι ταυτόχρονα και μια ελκυστική πόλη για τουρίστες κι επιχειρηματίες / και αν έχεις τουρίστες κι επιχειρηματίες, θα έχεις ανάπτυξη, και αν έχεις ανάπτυξη, θα έχεις θέσεις εργασίας / αυτά καταλογίζω περισσότερο στα δύο (πρώην) μεγάλα κόμματα και λιγότερο τις λαμογιές και την κομματοκρατία / δεν μας «εκπαίδευσαν» στην πρόοδο και την επιτυχία /έτσι, δεν είναι να έχεις πολλές απορίες για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Αθήνα
14

ΑΥΡΙΟ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

11 σχόλια
Άλλο ένα ποστ απολιτίκ χωρίς καμία αντίληψη της πραγματικότητας,άλλα λόγια να αγαπιόμαστε,λουλούδια,αγάπη,λίγο κρασί και θάλασσα.Συγχαρητήρια
Ειμαι απο την Αθήνα και ζω στη Βρετανία και είμαι γενικώς πολύ ικανοποιημένη απο την ποιότητα ζωής μου εδώ. Επίσης είμαι πολύ απογοητευμένη απο την σημερινή κατάσταση της Αθήνας και τη γνωστη ελληνική νοοτροπία. Ωστόσο η σύγκριση σας με το Λονδίνο του φετινού καλοκαιριού και των Ολυμπιακών αγώνων νομίζω είναι λίγο άτυχη. 1ον Δεν έχει κανένας σχεδόν εισητήρια για να πάει στους αγώνες, λόγω κακής διαχείρισης, πράγμα που έχει προκαλέσει ένα σωρο σχόλια. 2ον Η πόλη είναι γεμάτη με πυραύλους εγκατεστημένους σε πάρκα και ταράτσες πολυκατοικιών για το φόβο της τρομοκρατίας. Προχθές οι κάτοικοι ενος τέτοιου κτιρίου παραπονέθηκαν ότι αφενός δεν τους ρώτησε κανείς και αφ'ετέρου αυτόματα τους έχουν μετατρέψει σε στόχους, αν όντως χτυπήσουν τρομοκράτες. Επίσης σήμερα ανακοίνωσαν οτι ο εναέριος χώρος της πόλης ειναι υπο τον έλεγχο του στρατού με επανδρομένα ελικόπτερα με όπλα σνα'ι'περ και μαχητικα αεροσκάφη. Το οποίο νομίζω μόνο ασφάλεια δε σε κάνει να νιώθεις. Η Ολυμπιακή εκεχειρία δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιο τους. 3ον Η υπηρεσία του Underground μας έχει βομβαρδίσει στα emails λέγοντας πόσο δύσκολη θα είναι η μετακίνηση κατα τους Ολυμπιακούς αγώνες και ότι καλά θα κανουμε να βρούμε άλλους τρόπους μετακίνησης. Φαντάσου λοιπόν να μην μπορείς να πας στη δουλεία σου για τόσο μεγάλο διάστημα. Για να μην μακρηγορώ, παρ'όλα τα στραβά μας για τα οποία έχετε δίκιο. Ισως η σύγκριση της Ολυμπιακής Αθήνας με το Ολυμπιακό Λονδίνο να ήταν πιο εύστοχη. 'Οπου κατα τη γνώμη μου (γιατί ήμουν εκεί για όλη τη διάρκεια) η Αθήνα τα πήγε εξαιρετικά. Όλοι είχαμε πρόσβαση στο να παρακολουθήσουμε κάποιο άθλημα, οι μετακινήσεις ήταν χωρίς πρόβλημα κλπ. Και εκτός απο το ζέπελιν δεν είχαμε τον τρόμο των πυραύλων. Εν ολίγοις μάλλον πιο ανθρώπινη, φιλική και εύκολη η Αθήνα απο ότι το Λονδίνο σε παρόμοιες συνθήκες.Όσο για το πως έχει δυστυχώς καταντήσει η πόλη μας πλέον τι να πει κανεις....
Δηλαδή το κριτήριο για το αν μια πόλη είναι επιτυχημένη, είναι το αν "μπορεί να βγάλει λεφτά από τον εαυτό της / ζεστό χρήμα"; Αυτό είναι το μόνο που ενδιαφέρει; Το αν έχει άστεγους π.χ. σε όλη την Piccadilly, δίπλα ακριβώς απο τις πανάκριβες μπουτικ δεν μας απασχολεί; Το γεγονός ότι στοιβάζεσαι στα τρένα τις ώρες αιχμής γιατί οι ιδιωτικές εταιρείς που λειτουργούν τους σιδηροδρόμους δε βάζουν επιπλέον βαγόνια δε μας απασχολεί; Το ότι για να μπορέσεις να κινηθείς στο Λονδίνο - όχι να ξοδέψεις - να κινηθείς, χρειάζεσαι μόνιμη δουλειά και συγκάτοικο ή να μένεις στα επιδοτούμενα social housing; Το ότι σε ορισμένες περιοχές κυκλοφορούν αποκλειστικά λευκοί της μεσαίας τάξης ενώ σε άλλες αποκλειστικά μαύροι από τις πρώην αποικίες της Αφρικής, έτσι για να θυμόμαστε ότι η κοινωνία δεν είναι ρατιστική μεν, αλλά ειναι σίγουρα ταξική; Οι πολεις δεν είναι μόνο για τους "τουρίστες και τους επιχειρηματίες", είναι και για τους ανθρώπους που τις κατοικούν. Αλλά τι ψάχνω, εδώ ο συγγραφέας μας μέμφει ότι έχουμε "ενοχοποιήσει" το κέρδος αντί να το βάζουμε σαν πρώτη μας αξία, όπως θα έπρεπε και όπως κάνουν και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στο Λονδίνο που δημοσιοποιούν αγγελίες για δουλειά: "ο υποψήφιος θα πρέπει να είναι διαψασμένος για χρήμα", γράφουν.
Μόλις είδα τον τίτλο σκέφτηκα : να κι ένα άρθρο που θα μας μιλήσει για κάτι διαφορετικό το οποίο μάλιστα έχω σκεφτεί άπειρες φορές. Αυτό με το μίσος και τον καπιταλισμό εννοώ. Δυστυχώς το άρθρο όχι μόνο δεν αγγίζει τα αποτελέσματα ή τα αίτια αυτού του μίσους αλλά μας θυμίζει μάλιστα γιατί "μισούμε" τους καπιταλιστές. Κύριε Ρηγόπουλε το άρθρο σας θα έπρεπε να είχε τίτλο: " Με τόσα χρόνια Μύκονο πως να βγω στον πηγαιμό για την Ιθάκη..?"
Πιο επιφανειακή ανάλυση δεν γίνεται...να υποθέσω ότι όταν λες Λονδίνο εννοείς το κέντρο όπου δεν μένει κανείς εκτός και αν λέγεσαι Αμπράμοβιτς; Να υποθέσω ότι δεν πέρασες ποτέ από την άλλη μεριά του ποταμού; ότι δεν πήγες ποτέ Ζώνη 3+ που ζούνε οι περισσότεροι άνθρωποι; ότι δεν πέρασες από τις εργατικές κατοικίες που έχουν στοιβάξει τους κοινωνικά άπορους ώστε να μην ενοχλούν του πλούσιους και τους τουρίστες; ότι δεν έζησες στα spacious 30τ.μ. για την φοβερή ευκαρεία των £1400 το μήνα παρότι το σπίτι έχει να ανακαινειστεί 30 χρόνια; ότι δεν δούλεψες από τις 9.00 μέχρι τις 21.00 κάθε μέρα και μετά έκανες 1 ώρα commute ώστε να πέσεις αμέσως για ύπνο; Ναι...αν θες μια πόλη που την χαίρονται μόνο οι τουρίστες και όσοι έχουν εκατομύρια στην τράπεζα τότε το Λονδίνο πραγματικά εντυπωσιάζει...προφανώς έτσι θες να γίνει και η Αθήνα ώστε να κάνεις τις βόλτες σου στο κολωνάκι...μιας και το τί θα γίνεται στις περιοχές που ζει ο πραγματικός κόσμος δεν σε απασχολεί
συμφωνώ απόλυτα και θεωρώ πως πρέπει να είναι κανείς παντελώς άσχετος για να μην καταλαβαίνει το λόγο που κάποιες περιοχές της Αθήνα έχουν αφεθεί ολοκληρωτικά στη μοίρα τους ενώ ταυτόχρονα αυτή η μοίρα ενισχύεται και από το ίδιο το κράτος. Παρόλο λοιπόν που συμφωνώ μαζί σου πάτησα καταλάθος όχι στο ενδιαφέρον ή όχι :P
Μπλα μπλα μπλα και καθόλου ουσία. Αν η γκρίνια είναι μέρος της καθημερινότητας μας αυτά τα αν η πόλης μας ήταν έτσι και το ''δεν μας μάθαν έτσι'' είναι δικαιολογίες απέναντι στην ατομική ευθύνη.
αν η αθηνα ειχε εκμεταλλευτει τα πλεονεκτηματα της θα ηταν πιο ομορφη απο το λονδινο (το οποιο πλεον βρισκω ξεπερασμενο και κλειστοφοβικο): υπεροχα αρχαια, ζωντανο κεντρο με ωραια νυχτερινη ζωη (στο λονδινο δεν εχω περασει ουτε μια φορα καλα νυχτα), ατελειωτο παραλιακο μετωπο - αυτά προ κρισης βεβαια...
Μια επιτυχημένη πόλη είναι κυρίως μια πόλη που οι κάτοικοί της είναι ευτυχισμένοι έχοντας ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις προς την πόλη τους. Όχι χρήματα για έναν τεράστιο πεζόδρομο στην πανεπιστημίου όταν οι δρόμοι της Κυψέλης είναι αδιάβατοι και οι συγκοινωνίες της κάκιστες.Όχι μια ακόμα γραμμή τραμ σε καλά εξυπηρετούμενες συγκοινωνιακά περιοχές όταν δεν υπάρχουν αρκετές δημόσιες χημικές τουαλέττες και οι δρόμοι γύρω από την Πατησίων αλλά και το πεδίο του Άρεως βρωμάνε σαν αποχετεύσεις τα βράδια του καλοκαιριού.Περισσότεροι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί, κι όχι έργα βιτρίνας. Κινητές βιβλιοθήκες κι όχι πεζοδρομήσεις.Σπίτια φιλοξενίας αστέγων.Διάθεση των χρημάτων σε ουσιαστικά πράγματα πρώτα που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες των πολιτών.
Συμφωνω απολυτα με την αποψη σας οτι πρεπει να μοιραζονται τα χρηματα στα εργα με ορους ισοτητας. Ομως το πνευμα του κειμενου ειναι οτι θα πρεπει πρωτα να βρουμε(μαλλον ουτε να βρουμε-να αναγνωρισουμε και αποδεχτουμε)τους σημερινους τροπους πλουτισμου και στην συνεχεια να τους διαθεσουμε με τον καλυτερο δυνατο τροπο...Αυτο ειναι το μεγαλο προβλημα της Αθηνας, για να μην πω της Ελλαδας ολοκληρης: Δεν μπορει να πλουτισει ενω θα ηταν σχετικα ευκολο με τις δυνατοτητες που εχει.Οταν δεν εχεις χρημα, δεν εχεις ουτε για χωρους φιλοξενειας, ουτε για χημικες τουαλετες. Ουτε για τραμ, ουτε για πεζοδρομια...