Έχοντας ως δεδομένο πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο κόμμα όποτε γίνουν οι επόμενες εκλογές, και πως θα αναγκαστεί να μας κυβερνήσει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, τα προβλήματά του μεγεθύνονται και γίνονται πιο φανερά.
Δεν είναι αργά να αλλάξει κατεύθυνση όμως και να λύσει κάποια απ' τα προβλήματά του - και γι' αυτό γράφω αυτό το άρθρο, κι όχι για να τον μειώσω. Θεωρώ ότι το ίδιο προσπαθεί να κάνει και ο Πέτρος Τατσόπουλος, χτυπώντας κάθε τόσο καμπανάκια, τα οποία θα έπρεπε να χτυπάει ο ίδιος ο Τσίπρας.
Είπαμε να υπάρχουν συνιστώσες και διαφορετικές απόψεις σε ένα κόμμα, αλλά πλέον μιλάμε για παράνοια. Ένας βουλευτής ντύνεται παπάς στις απόκριες και κάνει ένα (γελοίο και κακόγουστο μεν δρώμενο, αλλά με σαφή πολιτική χροιά) και ο υπεύθυνος θρησκευτικών θεμάτων του κόμματος του τραβάει το αυτί. [Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τέτοιο υπεύθυνο, ας μη το σχολιάσω καλύτερα.]
Μετά ο ίδιος βουλευτής που έφερε σε δύσκολη θέση το κόμμα τη λέει στον Τατσόπουλο (χαρακτηρίζοντάς τον μαλάκα ή προβοκάτορα), επειδή ο δεύτερος μίλησε για την υπαρκτή μειοψηφία του κόμματος που συμπαθεί την 17 Νοέμβρη - και κάποιοι υποψιαζόμαστε ότι ο βουλευτής που ντύθηκε παπάς ανήκει σε αυτήν, όπως και κάποιοι ψηφοφόροι του κόμματος, όπως διαπιστώσαμε στο ίντερνετ, και δικαίωμά τους.
Κατά τα άλλα ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ λέει επιστροφή στη δραχμή, ενώ το υπόλοιπο παραμονή στο ευρώ (έτσι, για να πιάνουν όλη την γκάμα πιθανών ψηφοφόρων), η θέση του κόμματος είναι διαχωρισμός κράτους εκκλησία ενώ απ' την άλλη μαζεύει τα ψηφαλάκια των θρησκευόμενων γλείφοντας την Εκκλησία με κάθε ευκαιρία - κυρίως ο Τσίπρας με ανεκδιήγητο, ντροπιαστικό τρόπο!
Επίσης σε διάφορα άλλα θέματα δεν παρατηρήθηκε απλά διγλωσσία, αλλά αυτή η διγλωσσία έγινε αποδεκτή.
Γιατί; Ώστε να έχουν υπονοήσει (και όχι απαραίτητα υποσχεθεί, άρα δεσμευτεί) τα πάντα για τους πάντες, ακόμα και αντικρουόμενα πράγματα, τα οποία δε θα χρειαστεί να εφαρμόσουν.
Τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ δε συγκρίνονται με αυτά της ΝΔ τα οποία είναι 100 φορές χειρότερα, όμως εμένα με ενδιαφέρει η κεντροαριστερά και η αριστερά, γιατί είναι η μόνη προοδευτική ελπίδα, κατά τη γνώμη μου (μαζί ίσως με κοινωνικά φιλελεύθερα κόμματα).
Ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του κόμματος κύριος Μήλιος, εξοργίστηκε, λέει με τον Τατσόπουλο επειδή βγήκε εκτός γραμμής. Δεν κοιτάει τα χάλια του, λέω εγώ; Αντί να εξοργιστεί με τους Λαφαζάνηδες που βγήκαν εκτός γραμμή στα οικονομικά (στον τομέα του Μήλιου), αντί να εξοργιστεί με τους followers του που δεν κρύβουν τη συμπάθειά τους στον Χριστόδουλο Ξηρό, αντί να εξοργιστεί με την αίφνης φιλοπαπαδίστικη στάση μερίδας του κόμματος - και του ίδιου του Τσίπρα, που δεν συνάντησε τους ευρωπαίους δανειστές μας τους οποίους αύριο μεθαύριο θα πρέπει να βρει τρόπο να ξεπληρώσει αλλά έτρεξε να συναντήσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη για να τον ενημερώσει για την υποψηφιότητά του στην Κομισιόν (είχε μεγάλη σκασίλα φαντάζομαι ο Πατριάρχης για την εν λόγω υποψηφιότητα, αλλά και ο Τσίπρας είχε τεράστιο καημό να τον ενημερώσει σχετικά)...
Αντί να ενοχλούνται στον ΣΥΡΙΖΑ με όσους τονίζουν τις αντιφάσεις, ας ενοχληθούν με τις ίδιες τις αντιφάσεις!
Αν τώρα δεν μπορούν να κάνουν κατανοητές τις θέσεις τους σε όλα τα σημαντικά θέματα, δεν μπορώ να φανταστώ τι έχει να γίνει όταν βγουν πρώτο κόμμα. Ακόμα περισσότερο όταν, απ' ό,τι φαίνεται, θέλουν μάλιστα να συνεργαστούν και με το κόμμα του Καμμένου (που είναι ένα τεράστιο μουρλοκομείο), και οι αντιφάσεις μεταξύ των κομμάτων, των συνιστωσών, των στελεχών και των ψηφοφόρων θα χτυπήσουν κόκκινο.
Αν θέλουν πάντως τώρα τον Τατσόπουλο εκτός κόμματος επειδή βγαίνει εκτός γραμμής, ας διώξουν και όλη τη σάρα και τη μάρα που όχι απλά βγαίνει εκτός γραμμής αλλά στερεί κάθε ίχνος σοβαρότητας απ' το κόμμα.
Καλή η εσωκομματική δημοκρατία και η πολυφωνία, όμως όταν η κατάσταση της χώρας είναι τόσο κρίσιμη, δεν είναι ώρα για παιχνιδάκια. Ένα σύγχρονο προοδευτικό κόμμα, χωρίς πισωγυρίσματα, χωρίς γλειψίματα είτε του Χριστόδουλου Ξηρού είτε του Χριστόδουλου του Αρχιεπισκόπου.
Ας πάρει καμιά ώρα το τιμόνι ο Τσίπρας και ας αποφασίσει τι ακριβώς θέλει. Και επιτέλους, ας ηγηθεί αυτού του κόμματος.
σχόλια