ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Πότε πρέπει να παρατά κάποιος την μάχη του με τον καρκίνο;

Πότε πρέπει να παρατά κάποιος την μάχη του με τον καρκίνο; Facebook Twitter
8

 

Πότε πρέπει να παρατά κάποιος την μάχη του με τον καρκίνο; Facebook Twitter

H Lisa Bonchek Adams, μητέρα τριών παιδιών, διαγνώστηκε με καρκίνο του στήθους σε ηλικία 37 ετών και θέλησε να μοιραστεί την περιπέτεια της στο ίντερνετ δημιουργώντας αυτό το site.

Επτά χρόνια μετά ο μεταστατικός καρκίνος της βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Η παρουσία της στα social media από την πρώτη στιγμή που ασθένησε ήταν έντονη. Εκτός από το blog της και την σελίδα της στο Facebook, το twitter της έγινε ένα καθημερινό ημερολόγιο του καρκίνου της. Τα ραντεβού με το γιατρό, οι χημειοθεραπείες της, οι μεταστάσεις του καρκίνου, οι σκοτεινές και φωτεινές σκέψεις της, η κατάσταση στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται, όλη η μάχη με τον καρκίνο αποτυπώνεται καθημερινά στο twitter. Αυτή την στιγμή ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε όλο της το σώμα όμως αυτή παραμένει όρθια και συνεχίζει να επικοινωνεί με τον κόσμο μέσω του twitter.

Αυτή την εβδομάδα ακόμα περισσότεροι έμαθαν το όνομα της εξαιτίας της επίθεσης που δέχτηκε από ένα ζευγάρι δημοσιογράφων για τον τρόπο με τον οποίο εκθέτει τον καρκίνο της στα social media.

Ο Bill Keller έγραψε ένα κείμενο στους New York Times με τίτλο Heroic Measures. Το κείμενο του προκαλεί σοκ. Με λίγα λόγια της λέει ότι κάποια στιγμή ο άνθρωπος το παίρνει απόφαση ότι θα πεθάνει.  Αναφέρει μάλιστα ως παράδειγμα τον 70χρονο πατέρα του και τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τον καρκίνο.

Το κείμενο τονίζει τα προνόμια που απέκτησε η Adams όλο αυτό τον καιρό με την δημοσιότητα που πήρε η ιστορία της. Ζητώντας από τους χρήστες του ίντερνετ να μαζέψουν χρήματα για μια  νέα θεραπεία κατάφερε να συγκεντρώσει το νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται 50.000 δολάρια. Επίσης παίρνει μέρος σε ένα θεραπευτικό πρόγραμμα για τον καρκίνο με σκυλιά-επισκέπτες. Ο Keller αφήνει υπονοούμενα για το κατά πόσο όλο αυτό καλύπτεται από την ασφάλεια της. Την αποκαλεί «cheerleader for cancer research» και η  αίσθηση  που άφησε στους περισσότερους το κείμενο όταν το διάβασαν ήταν: «Πρέπει να το πάρεις απόφαση: Πεθαίνεις. Σταμάτα να τουιτάρεις». Τα σχόλια που δέχτηκε ο Bill Keller από τους χρήστες του ίντερνετ ήταν πολύ επιθετικά. Αρκετοί θυμήθηκαν πόσο ένθερμος υποστηρικτής της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράν ήταν ο δημοσιογράφος.

Την ίδια μέρα ένα κείμενο της γυναίκας του Bill Keller δημοσιεύτηκε στα blogs της Guardian. Το κείμενο της δημοσιογράφου με τίτλο «Forget Funeral selfies. What are the ethics of tweeting a terminal illness?» κατέβηκε από το site της εφημερίδας μετά από λίγες ώρες με την εφημερίδα να διαχωρίζει την θέση της από την άποψη της Emma Keller. H Lisa Bonchek Adams μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κάποια δήλωση για το θέμα και συνεχίζει κανονικά να ανεβάζει tweets

Πότε πρέπει να παρατά κάποιος την μάχη του με τον καρκίνο; Facebook Twitter
Φωτογραφία του Angelo Merendino ο οποίος φωτογράφιζε την καρκινοπαθή γυναίκα του απο την ημέρα που της ανακοινώθηκε η ασθένεια μέχρι τον θάνατο της

                                     

                                                    Μερικές σκέψεις για το θέμα

 

1.

 Δεν είναι ανήθικο να εκθέτεις στα social media κομμάτια του εαυτού σου με την θέληση σου. Ανήθικο είναι εκθέτεις τους άλλους χωρίς να τον γνωρίζουν. Ή ακόμα χειρότερα να επιδίδεσαι καθημερινά σε ένα λυσσασμένο bullying.

2.

Με το να μοιραστείς την ασθένεια σου υπάρχει περίπτωση να βοηθηθείς ψυχολογικά ή να βοηθήσεις κόσμο μόνο και μόνο επειδή το μοιράστηκες. Μοίρασμα στο ίντερνετ δεν είναι μόνο τα viral βιντεάκια.

3.

Για ποιο λόγο μας ενοχλεί ένας άνθρωπος που συνεχίζει να πολεμάει τον καρκίνο ακόμα και αν είναι στο τελευταίο στάδιο; Μας πιάνει χώρο;

4.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να σου μιλάει για πιθανότητες εκτός από το γιατρό σου. Ας το βουλώσουν πια.

5.

Ας μαζέψει και άλλα 50.000 δολάρια για έρευνες για τον καρκίνο μέσω των social media. Που είναι το πρόβλημα;

6.

Η Adams είχε πει στον Keller ότι το έκανε αυτό δημόσια για να ρίξει λίγο φως στην καθημερινότητα των γυναικών που έρχονται αντιμέτωπες με την ασθένεια. Ποια άλλη εξήγηση χρειάζεται για το θέμα;

7.

Θυμήθηκα ένα κείμενο που είχε γράψει ο Tόλης που πολεμούσε με τον καρκίνο του γνωστού #TolislovedMaria:

 

«Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω.

 

Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να "ζείται" -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω. Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ»

 

8.

Κάποια τουιτάρει τον αγώνα της να μείνει ζωντανή την στιγμή που άλλοι τουιτάρουν την πλήξη τους. Ποιός έχει περισσότερο ενδιαφέρον;

9.

Εκτός από τον καρκίνο πριν λίγα χρόνια η μητέρα της Adams σκοτώθηκε σε τροχαίο, ο πατέρας της τραυματίστηκε σοβαρά και ένα από τα παιδιά της έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Είναι τρομερό το τι μπορεί να συμβεί σε ένα άνθρωπο μέσα σύντομο χρονικό διάστημα.

10.

Απίστευτο πείσμα και θέληση για ζωή.

8

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

8 σχόλια
Πραγματικά δεν κατάλαβα καθόλου γιατί ενοχλήθηκε αυτός ο δημοσιογράφος και η γυναίκα του με το blog αυτής της κυρίας. Δεν είδα κάποιο σοβαρό επιχείρημα παρά μόνο σκληρότητα και έλλειψη σεβασμού προς αυτή τη γυναίκα που προσπαθεί πολύ σωστά να ρουφήξει κάθε λεπτό που της έχει απομείνει. Μήπως το πραγματικό κίνητρο αυτής της επίθεσης ήταν ζήλια για το θάρρος και την επιτυχία της;
βρίσκω αχαρακτήριστο το δημοσιογράφο Keller, αν αυτός όταν νοσήσει κλειστεί σπίτι του και εξαφανιστεί από τον κόσμο είναι δικαίωμα του, δεν έχει δικαίωμα να κριτικάρει τον τρόπο που παλεύει ένας ασθενής, δεν έχει δικαίωμα ούτε να τον πιάσει στο στόμα του.Στενό συγγενικό μου πρόσωπο έχει μια σοβαρή ασθένεια, με αρκετές πιθανότητες να περιοριστεί το προσδόκιμο ζωής της. Όταν την ρώτησα πως αντιμετωπίζει κάτι που στέκεται πάνω από το κεφάλι της ως Δαμόκλειος σπάθη, μου απάντησε: "Η ασθένεια έβαλε όρια στην ζωή μου, αλλά και εγώ έβαλα όρια στην ασθένεια".
Πρόσφατα ένα πολύ κοντινό και αγαπητό μας πρόσωπο έχει νοσήμει και ζούμε και εμείς με την ασθένεια.Και να σας πώ κάτι?Αγωνιζόμαστε όλοι μαζί.Βγαίνουμε όπως βγαίναμε,γελάμε όπως γελούσαμε,τώρα έχει προστεθεί βέβαια η αγωνία,οι εξετάσεις,οι θεραπείες.Όμως είναι εδώ μαζί μας,και θα παλέψουμε όλοι μαζί για να τα καταφέρει.Αν κάποιος,όπως στην προκειμένει περίπτωση οι εν λόγω "δημοσιογράφοι",δεν έχουν κάτι καλό να πουν καλύτερα να σιωπούν,γιατί πραγματικά δεν ξέρουν τι περνά κάποιος.ΥΓ Στο τελευταίο κομμάτι που αναφέρεται τις απόψεις σας συμφωνώ απόλυτα.
Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι, αν δεν υπήρχε ο θάνατος δεν είχαμε τα ίδια κίνητρα να μάθουμε για τη ζωή. Είτε μάς πλησιάσει ο θάνατος και καταφέρουμε να τον αποφύγουμε είτε δεν τού γλυτώσουμε, το μάθημα δεν αφορά στο θάνατο. Αφορά στη ζωή.Αν δεν υπήρχε αυτή η extreme αντίφαση (ζωή-θάνατος) θα την επιζητούσαμε οι ίδιοι, θα εφεύραμε τον θάνατο η έστω κάτι πού να τον υποκαθιστά. Το κάνουμε ήδη άλλωστε όταν με την επίφαση τής αδρεναλίνης θέλουμε να πλησιάσουμε (εκ τού ασφαλούς ελπίζουμε) τον Μεγάλο Δράκο.
Πολύ σωστό κείμενο! Και κάτι ακόμη απλό: αν ο κύριος ενοχλείται τόσο από της δημοσιεύσεις της γυναίκας, ας μην τις κοιτάει! Όταν ένα κείμενο/φωτογραφία/tweet σου χαλάει τη διάθεση ή ό,τι άλλο, μείνε στην ασφαλή σου σαπουνόφουσκα και κάνε unfollow. Δικαιούσαι να διαμαρτυρηθείς όταν θεωρείς ότι κάποιος προσβάλλει αναιτίως μια ομάδα του πληθυσμού ή αν έχεις να αντιπαραβάλεις σοβαρά αντεπιχειρήματα στις θέσεις κάποιου. Το... "αντεπιχείρημα" του εν λόγω κυρίου μπορεί να συνοψιστεί στο "Ε μα πέθανε επιτέλους κυρά μου να ησυχάσουμε". Ο μόνος λοιπόν που προσβάλλει μια ομάδα του πληθυσμού (και όχι μόνον) είναι εκείνος.