________________
1.

Έχοντας μείνει καιρό μόνη, τολμώ να πω ότι σίγουρα δεν είναι το παν να έχεις σχέση γιατί είναι ανάλογα ποιο άτομο θα πετύχεις κ.λ.π. Αλλά ρε Α, μπα, αφού δεν είμαι ζητιανάκι αγάπης ή κάτι τέτοιο και εκτιμώ πολύ όλους τους κοντινούς μου ανθρώπους, που όντως με γεμίζουν και δεν μένω μόνη, τότε γιατί το μόνο που μονοπωλεί τις σκέψεις μου είναι να βρω σύντροφο;- άστο

Γιατί η συναισθηματική σχέση είναι για μερικούς ανθρώπους πολύ απαραίτητη προκειμένου να ισορροπήσουν. Μπορεί να είσαι από αυτούς.

Ή μπορεί να νομίζεις ότι όταν είσαι μόνη σου οι άλλοι σε λυπούνται.

Σε κάθε περίπτωση, το να μη μένεις ποτέ μόνη μπορεί να αποδειχτεί και πρόβλημα. Ακόμη και όταν έχεις σύντροφο. Ο πρώτος με τον οποίο πρέπει να μάθεις να κάνεις άριστη παρέα είναι ο εαυτός σου. Κανείς δε μπορεί να υποκαταστήσει αυτή τη σχέση. Πολύς κόσμος πάει σχεδόν τυφλά από άνθρωπο σε άνθρωπο για να αποφύγει τον εαυτό του και μετά παραπονιέται ότι έχει τον μαλακομαγνήτη.

________________
2.

έχω παρατηρήσει ότι στις διαφημίσεις ρολογιών (κυρίως στα περιοδικά) πάντα η ώρα που δείχνει είναι η ίδια δηλαδή 10:15 !! Γιατί άραγε ?- ρολογάκι

Επειδή είναι συμμετρικοί οι δείκτες και η εικόνα που προκύπτει είναι τακτοποιημένοι, το ότι δείχνουν προς τα πάνω υπονοεί και κάτι σαν επιτυχία. Σου έχω κι άλλη ερώτηση: στις διαφημίσεις αυτοκινήτων τα αυτοκίνητα παρουσιάζονται συνήθως υπό γωνία ¾. Γιατί άραγε;

________________
3.

Τα πιάτα πλυμένα, τα έπιπλα ξεσκονισμένα, τα βιβλία τακτοποιημένα, τα πατώματα και το μπάνιο καθαρά. Πώς θα μάθω να τακτοποιώ τα ρούχα και να μην τα κάνω μπόγο πάνω στις καρέκλες;;- zo_moni_mou18

Βγάλε τις καρέκλες από το υπνοδωμάτιο.

Εναλλακτικά, χάρισε μερικά, μάλλον έχεις πολλά.

________________
4.

Αγαπητή Α,μπα. άκου πώς έχουν τα πράγματα εν συντομία. Είμαστε ζευγάρι στα 23-24 και είμαστε μαζί από το σχολείο. Οι γονείς μου δε θέλουν ούτε να ακούν το όνομά του, για διάφορους λόγους (πχ δε τους αρέσει η δουλειά του, είναι χειρωνακτική και ουχί του "επιπέδου" μας... , επίσης η οικογένειά του -ο πατέρας του βασικά- δεν είναι η καλύτερη που υπάρχει, αυτό το ομολογώ και εγώ, αλλά και αυτός το αναγνωρίζει και όσο μπορεί κρατάει αποστάσεις, κτλ). Το θέμα είναι ότι σιγα σιγα σε κανένα χρόνο, μέχρι να βρω και εγώ δουλειά, να είμαι ανεξάρτητη, λέμε να συγκατοικήσουμε, μετά από χρόνια σχέσης μέσα στη πίεση και το άγχος που βίωνα στο σπίτι μου. Το πρόβλημα είναι οι γονείς μου, που ξέρω ότι όχι μόνο θα θυμώσουν και δε θα με στηρίξουν σε κανένα τομέα, αλλά και θα στεναχωρηθούν.. ΠΟΛΥ.. Είναι καλοί γονείς, δε τα κάνουν από κακία, αλλά και εγώ θέλω πια να ζήσω τη ζωή μου όπως την ονειρεύομαι. Και το δικαίωμα στο λάθος, ακόμη και έτσι αν βγει στη τελική, είναι μια μορφή ελευθερίας.. Πες μου τι να κάνω σε παρακαλώ, στεναχωριέμαι πολύ. Τον εαυτό μου, ή τους γονείς μου;- li-la-lom

Δεν υπάρχει δίλημμα. Ελπίζω να το ξέρεις κατά βάθος.

Φυσικά και πρέπει να ζήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι. Είσαι ενήλικη, έχεις το δικαίωμα και τα εφόδια. Όσο πιο συγκεκριμένη εικόνα έχουν οι γονείς σου για το πώς πρέπει να είναι η ζωή σου, τόσο πιο συχνά θα στενοχωριούνται. Κι εγώ δεν πιστεύω ότι είναι κακοί άνθρωποι, αλλά ότι έχουν την ελληνική γονεϊκή ασθένεια, ότι δε μπορούν να σε δουν ως ανεξάρτητο άνθρωπο, αλλά ως προέκταση του εαυτού τους. Νομίζουν ότι ό,τι κάνεις είναι σα να το κάνουν οι ίδιοι και δεν καταλαβαίνουν πώς το χέρι τους κάνει μια κίνηση που δεν έχουν επιλέξει να κάνουν.

Δεν μπορείς να τους αλλάξεις, όπως δεν μπορούν να σε αλλάξουν. Όσο γίνεται, προσπάθησε να μην αισθάνεσαι υπεύθυνη για τον τρόπο με τον οποίο σε βλέπουν. Αφενός είναι δικό τους θέμα, αφετέρου είναι θύματα της εποχής τους, έτσι ήταν τότε, για μερικούς γονείς ακόμη έτσι είναι.

Ο χρόνος θα βοηθήσει κι εσένα και αυτούς. Είναι σημαντικό να μη στρέψεις το αγόρι σου εναντίον τους. Είναι πολύ σημαντικό να είσαστε ενωμένοι και ανοιχτοί, θετικοί. Αφού σε αγαπάνε, θα αναγκαστούν να ανοίξουν τα μάτια τους αν σε δουν ευτυχισμένη και ήρεμη.

Κι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά κι έχουν δίκιο... δε θα μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν παρά τον εαυτό σου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

________________
5.

Αγαπητή Λένα,
Πιστεύεις ότι η αισιοδοξία είναι κάτι έμφυτο ή μια στάση ζωής που καλλιεργείται με τον καιρό? Προσωπικά, όντας για χρόνια φουλ απαισιόδοξη και με έντονες καταθλιπτικές τάσεις, αποφάσισα ,κατόπιν χρόνιας αυτοψυχανάλυσης ,να το γυρίσω μπας και αποδώσει
το ακριβώς αντίθετο. Προσπαθώντας όμως να δω τα πράγματα με θετική ματιά, νιώθω ότι απλώς κοροϊδεύω τον εαυτό μου, κλείνοντας τα μάτια στην αλήθεια και σε δυσμενείς παράγοντες που δεν μπορώ να σταθμίσω.
Φιλιά,
η συνονόματή σου

Δεν υπάρχει αυτοψυχανάλυση που θα σε κάνει να αναποδογυρίσεις τον εαυτό σου να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Οι λέξεις «αισιοδοξία» και «απαισιοδοξία» δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με την κατάθλιψη, πόσο μάλλον με την έντονη.

Έχεις κατάθλιψη; Αν έχεις κατάθλιψη, πάσχεις από μια ασθένεια, και οι ασθένειες δεν πολεμούνται με τη σκέψη. Όσο δε γίνεται να καταπολεμήσεις το απόστημα με τη σκέψη, άλλο τόσο και την κατάθλιψη. Δεν μπορείς να αυτοθεραπευτείς με τη δύναμη της θέλησης.

Πήγαινε σε έναν ειδικό. Αυτός θα καταλάβει αν έχεις και θα σε καθοδηγήσει. Ξεκίνα να διαβάζεις για το θέμα. Βοήθησε τον εαυτό σου για να σε βοηθήσει.

________________
6.

Γιατί παλιά τα λεωφορεία είχαν μια ταμπελίτσα πάνω στο παρμπρίζ τους που έλεγε "χωρίς εισπράκτορα"; Από όσο θυμάμαι δεν είχαν τοποθετηθεί ακόμα τα ακυρωτικά μηχανήματα μέσα στα λεωφορεία. Ήταν κάποιου είδους ενημέρωση ή κάτι άλλο;- Λες;

Ήταν μεγάλη η χαρά της επαναστατικής τεχνολογίας που είχε ακυρώσει τους εισπράκτορες, η οποία ήταν το μεγάλο κουτί με τα ψιλά που παρακολουθούσε ο οδηγός, και δεν ήξεραν πού να τη χωρέσουν. Εγώ πάντως που θυμάμαι τους εισπράκτορες έχω να πω ότι είχε πολλή πλάκα αυτή η απίθανη ανακατωσούρα και οι συνομιλίες ήταν για το θέατρο. Ίσως βέβαια φταίει και ότι ήμουν στο νηπιαγωγείο και τα πάντα μου φαινόταν τρομερά διασκεδαστικά.

________________
7.

Αγαπητή θεά Α,μπα...
είμαι με ένα παιδί εδώ και ένα μήνα, ξέρω ότι είμαστε λίγο καιρό μαζί αλλά έχω παρατηρήσει κάτι και θέλω να μου πεις τη γνώμη σου. Αυτός ξέρει την παρέα μου και μάλιστα είναι καλός φίλος με κάποιους από την παρέα μου. Όποτε κανονίζω να βγω με την παρέα μου του λέω να έρθει αλλά αυτός ποτέ δε μου προτείνει να βγω με την παρέα του. Τους φίλους του τους έχω δει μόνο μια φορά που απλώς έτυχε να τους δούμε στο δρόμο και κάτσαμε μαζί τους για περίπου μισή ώρα. Αυτή τη μισή ώρα που ήμασταν με τους φίλους του αυτός με έγραφε και με έκανε να νιώσω πολύ άβολα. Και επανέρχομαι στα προηγούμενα...ακόμα κι αν τύχει να μου πει 'αύριο λέμε με την παρέα μου να βγούμε, αν είναι θα σου πω να έρθεις' τελικά ακόμα κι αν βγει την άλλη μέρα δε μου λέει τίποτα. Η παρέα του περιλαμβάνει και κοπέλες οπότε το ενδεχόμενο να φοβάται μήπως δεν περάσω καλά δεν παίζει. Δεν θέλω να αρχίσω από τώρα τα παράπονα, είμαστε λίγο καιρό μαζί. Εννοείται ότι δεν θέλω να είναι κολλημένος πάνω μου αλλά να βγαίνει και μόνος του απλώς νιώθω ότι δε με θέλει ποτέ μαζί με την παρέα του. Εσύ τι έχεις να πεις?

Είσαστε λίγο καιρό μαζί για να βγάλεις συμπέρασμα. Το καλύτερο συμπέρασμα βγαίνει από το πώς φέρεται σε εσένα όταν είσαστε μόνοι σας. Άσε τους εξωτερικούς παράγοντες για λίγο καιρό και επικεντρώσου στη μεταξύ σας επικοινωνία. Μπορεί να υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για τη συμπεριφορά του και οι περισσότεροι πηγάζουν από το πώς βλέπει αυτός εσένα και πώς βλέπεις εσύ αυτόν. Μετά ίσως κατανοήσεις και τα υπόλοιπα.