Σε μιά κίνηση που ελάχιστες φορές έχει γίνει στο παρελθόν, η Ακαδημία διόρθωσε την σκανδαλώδη υποψηφιότητα του τραγουδιού "Alone, Yet Not Alone", από την παγκοσμίως άγνωστη, χριστιανικού περιεχομένου ταινία με τον ίδιο τίτλο, επειδή ο συνθέτης της, Μπρους Μπρότον, έστειλε προσωπικά e-mail σε μέλη του μουσικού κλάδου των Όσκαρ, εκμεταλλευόμενος έστω και έμμεσα τη θέση του ως μέλος του διοικητικού συμβουλείου. Ο Μπρότον, υποψήφιος για τη μουσική του Silverado 29 χρόνια πριν, δήλωσε συντετριμμένος στο Hollywood Reporter, καθώς είπε πως υπενθύμισε απλά και ταπεινά την ύπαρξη του τραγουδιού του στους συναδέλφους του, έχοντας καλές προθέσεις.
Η Ακαδημία αναγνώρισε τις καλές προθέσεις αλλά έψαξε και τελικά βρήκε πως η τακτική του δεν συνάδει με τις εγκεκριμένες πολιτικές προώθησης. Επειδή έχει ξανασυμβεί μερικοί υποψήφιοι να έχουν κατηγορηθεί πως υπερβαίνουν τα εσκαμμένα με τον επιθετικό αυτοδιαφημιστικό τους τρόπο, αλλά και με τα πολλά χρήματα που ενδέχεται να ξοδέψουν, όταν έχουν τις πλάτες ενός στούντιο, η υπόθεση φαίνεται πως είναι τεχνητή, διότι από την αρχή, κανείς δεν χώνεψε πως μένουν άλλοι κι άλλοι έξω από την πεντάδα, στην πολύπαθη κατηγορία του καλύτερου τραγουδιού, κι έρχεται από το πουθενά μια παλιά καραβάνα με γνωριμίες και διασυνδέσεις στο κατάλληλο σημείο, για να σφηνώσει, με ένα τραγούδι που μοιάζει με απλοϊκή προσευχούλα σε ένα φιλμ που καταναλώθηκε αποκλειστικά από ευαγγελιστές.
Παλιότερες ακυρώσεις έχουν προκύψει από τυπικά σφάλματα, όπως με την Ουρουγουάη που αποκλείστηκε διότι η παραγωγή δεν τηρούσε τις προδιαγραφές τού αμιγούς εθνικού συνεργείου με την ποσόστωση κάποιων ξένων συνεργατών, ή από καλλιτεχνικές ομοιότητες, όπως στην περίπτωση του Νονού, όπου η υποψήφια για Όσκαρ μουσική του Νίνο Ρότα χρησιμοποίησε ένα δικό του πρότερο θέμα, τη μελωδία απο την παλιότερη Φορτουνέλα- βέβαια, για το Νονό μέρος δεύτερο, ο Ρότα πήρε το Όσκαρ δύο χρόνια αργότερα "σφυρίζοντας" τον ίδιο ευδιάκριτο σκοπό, άρα νόημα δεν βγαίνει εντελώς.
Με το ντισκαλιφιέ του πρώτου Νονού επωφελήθηκε ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ για τη μουσική του στα Φώτα της Ράμπας, μια ταινία που παίχθηκε στα σινεμά του Λος Άντζελες με 20 χρόνια καθυστέρησης, λόγω των γνωστών προβλημάτων που είχε ο Τσάπλιν με την δικαιοσύνη. Στο απόγειο της καριέρας του, το 1928, η ίδια Ακαδημία αποφάσισε πως δεν είναι σωστό (!) για τους υπόλοιπους να σαρώσει σε όλες τις κατηγορίες (παραγωγής, σκηνοθεσίας, σεναρίου και ερμηνείας) και απέσυρε το "Τσίρκο" από τον ανταγωνισμό και αντ' αυτού, έδωσε στον Τσάπλιν ένα ειδικό Όσκαρ για την μαεστρία του!
Το πιο αστείο παράδειγμα απόσυρσης ήταν όταν μια κωμωδία με τίτλο High Society μπέρδεψε τους ψηφοφόρους το 1956 και πρότειναν αυτήν αντί για το μιούζικαλ με την Γκρέϊς Κέλι και τον Μπινγκ Κρόσμπι με τον ίδιο τίτλο, το οποίο είχαν και την πρόθεση να συμπεριλάβουν στην κατηγορία του σεναρίου. Ευτυχώς, οι δημιουργοί της κωμωδιούλας είχαν αίσθηση του χιούμορ, κατάλαβαν την γκάφα των άλλων μελών και αποσύρθηκαν μόνοι τους. Και η πιο ντροπιαστική στιγμή ήρθε όταν την ίδια χρονιά, το Όσκαρ σεναρίου πήγε στον...κανένα, διότι ο Μάϊκλ Γουίλσον για το Friendly Persuasion του Γουίλιαμ Γουάϊλερ βρισκόταν στα μαύρα κατάστιχα της επιτροπής Μακάρθι και εξαφανίστηκε το όνομα του από τους υποψήφιους.
σχόλια