Πρωί και μου χτυπάνε την πόρτα.
-Ποιός είναι. Ρωτάω.
-Πουλάμε το ''Ριζοσπάστη'', μου απαντούν.
-Δεν μπορώ ν' ανοίξω,μ'έχουν κλειδώσει μέσα.
-Α καλά,είπαν κι έφυγαν./ ντόρια μαρνέρη
Πρώτη φορά με απείλησε μια τριχωτή (πολύ όμορφη) ρώσικη αρκούδα. Πουλούσε έρωτες σε όλες και τον Οδηγητή σε μένα. Μέχρι και στην κνε θα γραφόμουνα για χάρη της- και γράφτηκα. ΄Ηταν όμορφα στη κνε και γνώρισα και την κυρία Αιμιλία Υψηλάντη που ήρθε να μας μιλήσει και ήταν (επίσης) πολύ όμορφη και δεν μου έδωσε αυτόγραφο, αλλά ποτέ δεν της κράτησα κακία. Η ρώσικη αρκούδα πήγε να σπουδάσει στο Λομονόσωφ και μου έγραφε καυτά κομμουνιστικά γράμματα με οδηγίες, αλλά εγώ έλεγα στη Γιώτα ότι μου ζήτησε να τα φτιάξουμε και θέλει να πάμε μαζί για μπριγάδα στη νικαράγουα.
Εμένα μου άρεσε η Μπέσσυ Αργυράκη και ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς κι άκουγα κρυφά αμερικάνικα ιμπεριαλιστικά τραγούδια με τους Μπι Τζις και πήγαινα και στο κατηχητικό γιατί μου άρεσε ένας συμμαθητής μου που ο μπαμπάς του ήταν παπάς και μας έκανε κατηχητικό, αλλά όλα αυτά δεν έχουν και πολλή σημασία. Δε με παίρνει να παραπονιέμαι, γιατί επίσης μου άρεσε κι ο Σπύρος ο Χαλβατζής που ήταν ο πιο κομμουνιστικός κίνδυνος απ' όλους και έλεγε πολύ ωραία πράγματα και μια φορά ήρθε και μας μίλησε για τη βάρκιζα και ευτυχώς που δεν άνοιξα το στόμα μου γιατί νόμιζα ότι έλεγε για τη βάρκιζα βάρκιζα και θα γινόμουνα εντελώς ρεζίλι, κυρίως στα όμορφα γαλανά νεολαιίστικα μάτια του.
Γενικώς με απείλησαν πολλές φορές διάφοροι κομμουνιστικοί κίνδυνοι.
Θέλω να είμαι ειλικρινής- ενέδωσα.
σχόλια