Όταν ο Στέλιος Σταυρίδης δέχτηκε να τον πετάξει στην Κεφαλονιά το αεροπλάνο του Δημήτρη Μελισσανίδη (ο οποίος είχε αγοράσει απ' τον ΤΑΙΠΕΔ τον ΟΠΑΠ), το θεωρήσαμε όλοι μεγάλο ηθικό ατόπημα. Δεν είχαμε απαραίτητα άδικο.
Αμέσως απομακρύνθηκε απ' τη θέση του, απαξιώθηκε, λοιδορήθηκε. Μπορεί ο ίδιος να ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε το ταξίδι για να μην ταλαιπωρήσει τον καταπονημένο οργανισμό του, αλλά ποιος να τον πιστέψει φυσικά;
Ούτε ο ίδιος δεν γνώριζε τότε ότι η εξάντλησή του οφειλόταν στον καρκίνο που ήδη είχε αρχίσει να τον τρώει, και θα τον σκότωνε μερικούς μήνες αργότερα, δηλαδή σήμερα.
Ο Σταυρίδης, παρ' ό,τι διέπρεψε σε αρκετούς τομείς, έμεινε γνωστός ως ο ύποπτος τεμπέλης που μετακινήθηκε με το αεροπλάνο επιχειρηματία. Η ξαφνική είδηση του θανάτου του και η αποκάλυψη της καλπάζουσας μορφής καρκίνου του, ίσως θα έπρεπε να μας κάνει να σκεφτόμαστε δυο φορές πριν καταδικάζουμε τους άλλους, πριν τους κανιβαλίζουμε, σαν τους παντογνώστες που δυστυχώς όλοι νομίζουμε ότι είμαστε (φυσικά βάζω κι εμένα μέσα).
Δεν σημαίνει πως τώρα όλα δικαιολογήθηκαν ή πως μάθαμε την απόλυτη αλήθεια, αλλά το παράδειγμα του Σταυρίδη, αν μη τι άλλο με ωθεί να σκεφτώ πως 'Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται', εξ ου και ο τίτλος του άρθρου.
Ο ανιψιός του Σταυρίδη έγραψε ένα κείμενο στο capital όπου εκτός των άλλων αναφέρει:
Το Στέλιο τον γνώρισα στο γυμνάσιο, όταν φλερτάριζε την θεία μου τη Τζέλη, αδελφή της μητέρας μου, και για μήνες ξόδευε το μισθό του στέλνοντάς της καθημερινά εκατοντάδες τριαντάφυλλα. Εκείνη ενέδωσε και παντρεύτηκαν το 1978, κάνοντας 3 παιδιά, τον Κωνσταντίνο, τον Αλέξη και την Χριστίνα. Τους υπεραγαπούσε όλους και δε φοβόταν να το δείχνει.
Ο Στέλιος έγινε αμέσως μέρος της οικογένειας, ανοιχτός, φιλικός, αγαπητός σε όλους, και με συμβουλές ουσίας όταν χρειαζόταν. Το ίδιο ήταν και με όσους γνώριζε. Η κοινωνικότητά του ήταν παροιμιώδης. Χαιρόταν να γνωρίζει καινούριους ανθρώπους, και να τους μαθαίνει.
Καθώς καταγόταν από τη Σμύρνη, μια από τις "χαμένες πατρίδες", αμέσως υιοθέτησε την Κεφαλονιά για νέα του ιδιαίτερη πατρίδα, και έγινε Κεφαλονίτης από γάμο και από επιλογή. Λίγοι άνθρωποι ήταν τόσο αγαπητοί στην Κεφαλονιά όσο ο Στέλιος.
Ο Στέλιος αρρώστησε με καρκίνο το περασμένο καλοκαίρι, και το έμαθε το φθινόπωρο. Το ατυχές ταξίδι του με το αεροπλάνο του Μελισσανίδη που παρεξηγήθηκε, δεν ήταν τίποτε άλλο, όπως ο ίδιος μου είπε, από την πραγματική κούραση που ένιωθε (πριν ακόμη μάθει για την αρρώστια του). Η αρρώστια ήταν επιθετική, αλλά του έδωσε χρόνο να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές του. Ως την τελευταία στιγμή ήταν αισιόδοξος και μαχητής, καθησυχάζοντας τους άλλους για την κατάστασή του. Αισιόδοξος όπως σε όλα.
Και ο Χρήστος Χωμενίδης, στο Facebook του, σχολίασε:
"... Ο Στέλιος Σταυρίδης αρρώστησε με καρκίνο το περασμένο καλοκαίρι, και το έμαθε το φθινόπωρο. Το ατυχές ταξίδι του με το αεροπλάνο του Μελισσανίδη που παρεξηγήθηκε, δεν ήταν τίποτε άλλο, όπως ο ίδιος μου είπε, από την πραγματική κούραση που ένιωθε (πριν ακόμη μάθει για την αρρώστια του)..."
Για μιαν ακόμα φορά αποδεικνύεται πόσο επιπόλαια, πόσο αστόχαστα κρίνει η κοινή γνώμη, με τι ευκολία ρίχνει τον οποιονδήποτε στα σκυλιά, για να τον δικαιώσει μετά θάνατον.
"Σε ανεβάζουν μόνο για να απολαύσουν την πτώση σου. Κι όταν πεθάνεις σε θρηνούν, φτύνοντας διακριτικά τον κόρφο τους που οι ίδιοι παραμένουν ζωντανοί..."
σχόλια