Η Philomena Lee ήταν έφηβη όταν έμεινε έγκυος στην Ιρλανδία του 1952. Θεωρήθηκε «έκπτωτη» και έζησε σε μοναστήρι, όπου της στέρησαν το παιδί της όταν ήταν ακόμα νήπιο, στέλνοντάς το σε παρένθετη οικογένεια στην Αμερική. Η ταινία παρακολουθεί την περιπέτεια και τις αναπάντεχες στιγμές που της επιφυλάσσει η αναζήτηση του γιου της για πενήντα ολόκληρα χρόνια.

Ο Στιβ Κούγκαν και η Τζούντι Ντεντς σχηματίζουν το πιο απροσδόκητο ντουέτο της χρονιάς: εκείνος είναι δημοσιογράφος σε κρίσιμη καμπή που θέλει να ασχοληθεί με ένα πρότζεκτ μετά την απόλυσή του. Εκείνη αποφασίζει να ψάξει τον γιο της που είχε δοθεί σε παρένθετη οικογένεια στην Αμερική – τον είχε γεννήσει εκτός νυμφώνος στην Ιρλανδία της δεκαετίας του '50. Ο κυνικός άθεος συνοδεύει την αφοσιωμένη καθολική σε μια μεγάλη έκπληξη στις ΗΠΑ και πάλι πίσω στο ερμητικό περιβάλλον των καλογριών με τις οποίες η Philomena έζησε τα πέτρινα χρόνια της, σε ένα ταξίδι γεμάτο ανάμεικτα συναισθήματα και συνεχείς ανατροπές που καταλήγουν στη σύγκρουση δύο κόσμων. Εννοείται πως η ταινία είναι μια αδυσώπητη καταγγελία της ανάλγητης υποκρισίας του καθολικισμού, χωρίς ωστόσο να υιοθετεί τον ανελέητο ρεαλισμό του θεματικά αντίστοιχου Magdalene Sisters του Πίτερ Μάλαν. Ο σκηνοθέτης Στίβεν Φρίαρς, πάντα γεμάτος κατανόηση για τις ανθρώπινες αδυναμίες, και κυρίως ο Στίβ Κούγκαν, ο οποίος διασκεύασε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μάρτιν Σίξμιθ και τον υποδύεται με σύνεση (δεδομένου του ασυγκράτητου κωμικού του ταμπεραμέντου), ισορροπούν ανάμεσα στην ιδιοτυπία του κυνικού δημοσιογράφου και της ευσυγκίνητης, μάλλον χαρωπής και σίγουρα αισιόδοξης ηλικιωμένης για να πραγματευτούν όχι μια υπόθεση που δεν συμβαίνει πλέον στις μέρες μας αλλά την ικανότητα της συγχώρεσης και την αποδοχή μιας διαφορετικής οπτικής γωνίας για τα λεπτά ηθικά ζητήματα. Κατά βάση, η Philomena μιλάει από την πλευρά του δημοσιογράφου και τοποθετεί τον θεατή στη θέση του: ο Σίξμιθ πασχίζει, αλλά βρίσκει το νόημα της δικής του ζωής μέσα από την υπομονή και τη συμπόνια μιας γυναίκας που δέχτηκε την απώλεια αδιαμαρτύρητα. Η Τζούντι Ντεντς βρίσκεται διεκδικεί το Όσκαρ για 7η φορά, ενώ στις υποψηφιότητες των βραβείων βρίσκονται η ταινία και το σενάριο.