ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: : «Πόσο το πήρατε;»

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: : «Πόσο το πήρατε;» Facebook Twitter
41


________________
1.


Ο πρώτος σου παιδικός έρωτας από celebrities και ο παιδικός σου έρωτας από το δημοτικό σχολείο;- Prince Myshkin


Γιατί θέλεις να μάθεις;


________________
2.


Αγαπητή Α,μπα

Κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι υπάρχουν άνθρωποι στο περιβάλλον μας που ρωτάνε: «Πόσο το πήρατε;» Η ερώτηση μπορεί να γίνει και σε άλλες περιπτώσεις, π.χ. «πόσο δώσατε στο δωμάτιο που μείνατε» κλπ. Αυτό το «πόσο το πήρατε» μ' ενοχλεί πολύ αλλά πάντα απαντώ αμήχανα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν σκοπεύουν ν' αγοράσουν κάτι, ούτε να πάνε εκδρομή. Γιατί ρωτάνε; Το βρίσκεις κι εσύ ενοχλητικό; Εγώ γιατί απαντάω; Τι απάντηση μπορώ να δίνω ώστε να αποφεύγω να πω το ποσό;
(4 ερωτήσεις, το ξέρω αλλά το θέμα είναι καυτό)- fedora

Λεφτά, θρησκεία, πολιτική, τζιζ θέματα. Κάτι ήξεραν οι Βικτωριανοί που μίλαγαν μόνο για τον καιρό. Δεν είναι όλες αυτές οι ερωτήσεις όμως ίδιες, έτσι δεν είναι; Άλλοι δικαιούνται να έχουν την άνεση να ρωτήσουν, άλλοι όχι. Δεν το βρίσκω πάντα το ίδιο ενοχλητικό. Δε χρειάζεται να εκνευρίζεσαι και να απαντάς και μετά να εκνευρίζεσαι που απάντησες. Μπορείς να το αποφύγεις με πολλούς τρόπους. «Όχι πολλά», «περισσότερα από όσα νόμιζα», «λογικό ποσό». Συνήθως αυτό το υπονοούμενο πιάνει.

________________
3.


Ξεκίνησε περίεργα αλλά έντονα, κάποια στιγμή απομακρύνθηκα γιατί πληγωνόμουν αλλά ομολογώ οτι υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Μετά από 3 μήνες η τύχη μας ξανάφερε κοντά ανοίχτηκα μίλησα εκφράστηκα κι εκείνος ξεκαθάρισε τη θέση του (δε θέλει δεσμεύσεις και τα κλασικά) παρ' όλ' αυτά τα πράγματα ήταν καλύτερα μέχρι που μετά απο 3 μήνες συχνής επικοινωνίας και τριβής έπεσε στην αντίληψή μου οτι υπάρχει κι άλλη μια πορτοκαλιά που πρέπει να γίνεται το ίδιο τροπάριο.. το ξαναλέω χωρίς κατινιές και εκνευρισμό κυρίως με στεναχώρια και αδυναμία να μπω στον ψυχισμό κάποιου που μπορεί να κάνει τα ίδια και αλλού. Η απάντηση δε θέλει με τίποτα να καταπιεστεί στη ζωή του και μπορεί να αγαπάει πολλούς ανθρώπους μαζί μέχρι που του είπα οτι εγώ όταν αγαπάω δε γίνεται να αγαπήσω αλλού γιατί δεν έχω κάτι να δώσω που εκεί το βούλωσε. Όντας ο μόνος μέχρι στιγμής άνθρωπος που έχω καταφέρει να ανοιχτώ (κι εκεί έγκειται η αδυναμία μου), να με καταλάβει και να νιώσω οτι ενδιαφέρεται μου είναι λίγο δύσκολο να τον στείλω αδιάβαστο κάποια στιγμή ξέρω οτι ο εγκέφαλός μου θα το κάνει ενστικτωδώς και χωρίς αναστολές, όμως πώς συντομεύουμε τη διαδικασία; μιας και δε μας αρέσει να αναλωνόμαστε και να επαναπαυόμαστε σε καταστάσεις που μπορούν να διαιωνιστούν αφήνοντας πίσω τους τίποτα παραπάνω απο το τίποτα..- jolie molie


Το ότι δυσκολεύεσαι να βάλεις τελεία φαίνεται και από το κείμενό σου.


Δεν υπάρχει τρόπος συντόμευσης της διαδικασίας, όπως λέει και το τραγούδι, it ain't over till it's over. Πάντως, το ότι ανοίχτηκες δεν είναι αδυναμία αλλά το ανάποδο. Σπανίως έχει να κάνει με τον άλλον αυτή η διαδικασία. Αυτό είναι το πρόβλημα συνήθως, ότι θέλουμε να ανοιχτούμε και το κάνουμε πείθοντας τον εαυτό μας ότι μας το έβγαλε ο άλλος. Στην πραγματικότητα το κάνουμε επειδή θέλουμε να το κάνουμε, χωρίς να εξετάζουμε την καταλληλότητα του αποδέκτη, και μετά λέμε για μαλακομαγνήτες.


________________
4.


Αγαπητη "Α,μπα" , ειμαι ακόμη μια φορά στο δίλημμα του τι να κάνω και το τι στο καλό συμβαίνει με τον Δ. Τον Δ. τον γνωρίζω κοντά ένα 6μηνο, αλλα τις τελευταίες 2 βδομάδες μιλάμε..ζήτησε το κινητό μου με μεθοδικοτητα μπορώ να πω. Δουλεύει σε ενα καφέ μπαρ που πηγαίνουμε συχνα.. αλλα δεν λέει να κάνει καμία πρόταση για κανένα άλλο μέρος για καφέ! Οταν μου έδωσε το κινητο του για να γράψω το νούμερο είδα οτι είχε μια επαφή ως "Αγάπη μου"...τον ρώτησα η αλήθεια είναι αλλα δεν πήρα απάντηση και άλλαξε το θέμα... έχουν περάσει 3βδομάδες (μαζί με αυτή που τελειώνει). Εχεί δείξει οτι του αρέσω..μιλάμε με τις ώρες και ειδικά όταν είναι στη δουλεια(δηλαδη όλο το βράδυ)..μου έχει πει οτι θέλει να με φιλήσει..να περάσει χρόνο μαζί μου... αλλα τίποτα.. έτυχε να γνωρίσω και τον κολλητό του και φίλους του που με υποστηρίζαν σε πολλά για να πανε κόντρα στο φίλο τους (ξες για να τον πειράξουν!!) αλλά μαζί με όλα αυτά βρήκα μια κοπέλα στο φβ που δεν ξέρω τι του είναι και εχω σκάσει!! Αν τον ξανα ρωτήσω θεωρώ οτι θα του κακοφανεί!! Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω..απλά είχα καιρό να δώσω πολλά σε κάποιον και δεν θέλω να απογοητευτώ!! Δώσε μου μια άποψη αν μπορείς γιατί το κεφάλι μου εχει μπλοκάρει και οι απόψεις απο φίλους δεν βοηθάνε αρκετά μπορω να πω... ευχαριστώ για το χρόνο σου ελπίζω να πάρω μια θετική απάντηση..- doryth

Θετική απάντηση; Δεν είμαι εργοδότης, ούτε γιατρός. Μπορώ να δώσω μια θετική απάντηση, με την έννοια ότι την εννοώ απολύτως: ο Δ έχει γκόμενα. Οι φίλοι του σπάνε πλάκα. Εσύ μάλλον θα απογοητευτείς.


________________
5.


Γεια σου Α, μπα!
Ευχαριστώ πολύ για τη φοβερή παρέα που μου κρατάς τα πρωινά με τον καφέ στη δουλειά, οι απαντήσεις σου δίνουν πολλή τροφή για σκέψη.


Αυτό που με απασχολεί αφορά την προσωπική μου ζωή και πιο συγκεκριμένα την επανάληψη μιας κατάστασης: γνωρίζω κάποιον, περνάνε 2-3 εβδομάδες "γνωριμίας" με ραντεβού, διαπιστώνω ότι μου αρέσει, λαμβάνω αντίστοιχα μηνύματα, προχωράμε στα περαιτέρω και μετά από 2-3 ακόμα ραντεβού αλλάζει η συμπεριφορά του άλλου και δεν μπορεί να βρεθούμε (χωρίς να τον κυνηγάω ή να γίνομαι φορτική), δεν απαντάει στα μηνύματα μέχρι την στιγμή που θα ξεφουρνίσει ότι δεν είναι σε φάση για κάτι παραπάνω, ή πιέζεται (αν το ακούσω άλλη μια φορά αυτό, θα δαγκώσω αυτί). Πες μας κάτι καινούργιο, θα μου πεις.


Η ερώτησή μου δεν είναι "γιατί να μου συμβαίνει συνέχεια αυτό", ούτε "πώς γίνεται να αλλάζει ο άλλος στα καλά καθούμενα", αλλά η εξής: όταν έχεις καεί πολλές φορές στο χυλό και στην επόμενη γνωριμία σου με κάποιον βλέπεις τα ίδια σημάδια μετά από λίγο καιρό, οπότε αναπόφευκτα σου σκάνε ένα σωρό déjà vu γιατί έχει φοβηθεί το μάτι σου, ποια στάση θεωρείς πως είναι η ενδεδειγμένη απέναντί του ώστε σε περίπτωση που αυτός αποτελεί εξαίρεση (και π.χ. απλά συμπίπτει χρονικά με κακές μέρες στη δουλειά ή με έκτακτα έξοδα) να μην τρομάξεις και φύγεις για να αποφύγεις μια από τα ίδια; Δίνεις χρόνο και χώρο (χωρίς βαρύγδουπες συζητήσεις) για να δεις πού το πάει ή μπαίνεις δυναμικά και λες ότι αυτή η στάση δεν σου αρέσει; Δεν είναι ρίσκο το 2ο ενδεχόμενο μετά από μερικές μόλις εβδομάδες ραντεβού; Από την άλλη, είναι σοφό να βλέπεις τα ίδια σημάδια και να περιμένεις άλλο αποτέλεσμα;
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, φιλιά!- Φιόγκος

Το να κάνεις πάντα το ίδιο και να περιμένεις άλλο αποτέλεσμα όχι μόνο δεν είναι σοφό, αλλά είναι ο ορισμός της τρέλας. Το ερώτημα είναι – τι ακριβώς είναι αυτό το ίδιο που κάνεις; Από αυτά που λες δε μπορώ να εντοπίσω ποια είναι η επανάληψη που κάνει τα πράγματα να κυλούν με τον ίδιο τρόπο, μολαταύτα, αυτό έχει σημασία.


Θα τολμήσω να πω το εξής: μετά από μερικές εβδομάδες ραντεβού, πιστεύω ότι ξέρεις πότε κάποιος θέλει να σε δει, αλλά τον εμποδίζουν εξωτερικές συνθήκες. Δεν είναι μόνο η φυσική παρουσία, είναι το είδος των συζητήσεων, τα μηνύματα, το τηλέφωνο, τα αστεία που λέει, οι αφιερώσεις, χίλιοι δυο τρόποι υπάρχουν για να δείξεις ότι θέλεις να κρατήσεις επαφή με τον άλλον. Για να πω την αλήθεια, δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να θέλει κάποιος να σε δει ξανά και να μην το καταλάβεις. Αν έχεις αμφιβολία, η καλύτερη λύση πάντα είναι να δώσεις τόπο και χώρο. Αυτό ισχύει άλλωστε και στην περίπτωση που υπάρχει θέληση από την άλλη πλευρά. Οι βαρύγδουπες συζητήσεις σπανίως βγάζουν κάπου, ειδικά στην αρχή που οι κώδικες είναι εντελώς άγνωστοι.


________________
6.


Γεια σου! Να είσαι καλά! Του έχω πεί 500 φορές να μην καπνίζει στο κρεββάτι! Τον παίρνει ο ύπνος και ή καίει σεντόνια στρώμα κτλ. ή καταλήγουμε να κοιμόμαστε με στάχτες και αποτσίγαρα στα σκεπάσματα! Συν ότι δε θέλω να κοιμάμαι στην τσιγαρίλα! Παρεμπιπτόντως, είμαι κι εγώ καπνίστρια- δεν είναι στο πλάισιο αντικαπνιστικής καμπάνιας, λοιπόν! Το τηρεί 2 μέρες (και αν!) και μετά πάλι τα ίδια! Πλέον μου δημιουργείται κανονικός εκνευρισμός (ασέβεια κτλ.)! Τι κάνουν;; ΥΣ. Σε ευχαριστώ!- Φούμο

Πες του ότι ανταλλάσεις τη διακοπή καπνίσματος του τσιγάρου με παράλληλη διακοπή κάποιας δικιάς σου εκνευριστικής συνήθειας. Ετοιμάσου για εκπλήξεις.

________________
7.


Αγαπητή Α, μπα;
Με λένε νίκο , είμαι 22 :)
Βιώνω περίεργες στιγμές και καθότι είμαι περίεργος άνθρωπος από μόνος μου, και με το περίεργος εννοώ εκκεντρικός, Νομίζω ότι φτάνω σε σημεία που ούτε ο ίδιος δεν μπορώ να αντιμετωπίσω
γνωρίστηκα με ένα παιδί ! κάναμε σχέση ! πέρασα 4 υπέροχους μήνες
μέχρι που μπήκε φαντάρος
ενώ λοιπόν θα έμπαινε συζητήσαμε να χωρίσουμε
άλλα δεν το θέλαμε
πέρασε όμως ο μήνας και τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.
από δίκη του πλευρά ήταν πολύ μαζεμένος και πλάσαρε τον εαυτό του μέσα σε μια φόρμα για να μπορεί να αντέξει όλο αυτό το πράγμα χωρίς δυσκολίες αλλά έχοντας ελάχιστες επαφές μαζί μου ανά δυο η τρεις μέρες μιλώντας στο κιν για χαζά πράγματα και κυρίως τσακωμούς!
εγώ πάλι είχα το άγχος ότι με γράφει, δεν μου μιλάει, τι συμβαίνει κτλ κτλ μόλις γύρισε λοιπόν κάναμε μια σοβαρή κουβέντα γιατί πραγματικά με αυτό το παιδί τα βρίσκουμε παντού που λέμε.
και συμφωνήσαμε και οι δυο πως εγώ δεν αντέχω να είμαι σε μια σχέση μόνος μου και πως αυτός δεν μπορεί να διατηρήσει μια σχέση εξ αποστάσεως . μετά από κάποια ακόμα ντράβαλα λοιπόν εγώ είμαι μόνος μου και κλαίω
την μοίρα μου?
τον στρατιώτη ?
την ζωή μου?
δεν ξέρω τι να κάνω ...
πρώτη φορά έφυγα από κάτι χωρίς να έχω στο μυαλό μου ότι έφυγα
γιατί μου έκανε κακό
γιατί είναι μαλάκας
γιατί , γιατί , γιατί...
Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής
Τι να κάνω ?...
να τον περιμένω για να ξανά προσπαθήσουμε ?
να το παίξω πάμε για άλλα?
Μήπως αυτή του η συμπεριφορά είναι ίδιον του χαρακτήρα του και που είναι πρόβλημα που θα βρισκα ούτως η άλλως στην συνεχεία??????????

ευχαριστώ που με άκουσες
ελπίζω να έστειλα σε σωστό mail το μνμ
γιατί με μπερδεύει η όλη φάση και δεν ήξερα που να στείλω ελπίζω το μνμ μου να είναι ανώνυμο από την πλευρά του mail-"chiquit

Αγαπητέ Νίκο
Τα πάντα θα μπουν στη θέση τους όταν συνειδητοποιήσεις ότι
Δεν είσαι εκκεντρικός
Δεν είσαι παράξενος
Δεν βιώνεις περίεργες στιγμές
Αντίθετα, έχεις βυθιστεί στη μπαναλιτέ
Είσαι ένα παιδί που τα έφτιαξε με ένα παιδί που πήγε φαντάρος
Και δεν πέτυχε η σχέση από απόσταση διότι συνήθως έτσι γίνεται, οι φρέσκες σχέσεις δεν αντέχουν την απόσταση, πόσο μάλλον οι φρέσκες σχέσεις μεταξύ 22χρονων
Η ιστορία σου είναι χιλιοειπωμένη και χιλιοπαιγμένη και όλοι οι φαντάροι έχουν να πουν από μια τέτοια
Μερικοί και δύο και τρεις και τέσσερις
Όμως παίρνεις πόντους για την πρόζα σου.

41

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
#2 «5.000.000.000euro» είναι η απάντηση,ακόμα και κάλτσα να αγόρασες. Θα γελάσουν και θα ξεχάσουν και τί είχαν ρωτήσει πηγαίνοντας την κουβέντα παρακάτω.#3 Δεν μπορείς να μπεις στον ψυχισμό ανθρώπων που κάανουν τα ίδια και αλλού,κανένας άνθρωπος που μπορεί να αγαπάει και ξέρει να δίνει και να δίνεται δεν μπορεί. Έχω μπλέξει με τέτοιους ανθρώπους και ποτέ δεν μπόρεσα να τους καταλάβω. Ναι,υπάρχουν πολλοί πειρασμοί,ναι μπορει να μην φταίει εκείνος αλλά το τρίτο πρόσωπο. Εκείνος όμως καλέιται να πάρει μια απόφαση. Για να μην την πήρε ακόμα έχει επαναπαυτεί και δεν θα την πάρει για όσο τον βολεύει. Πίστεψέ με, δεν είσαι εσύ αυτή που έχει το πρόβλημα και σίγουρα θα βρεις και αλλού να ανοιχτείς,να εμπιστευτείς. «Ι want someone to look at me as i look at a chocolate cake»----> To πρόβλημά μάς εδώ έγκειται στο "a" . Eν τέλει,παράτα τον.#4 Μην περιμένεις οι ενδείξεις να γίνουν αποδείξεις. Φέρσου έξυπνα και αποχώρησε τώρα χωρίς να χάνεις τον χρόνο σου. Αν και όλοι μπορούμε να δούμε όπως λέει και η Α,μπα πως έχει γκόμενα.#5 Μπορεί όλο αυτό να είναι μια απλή συγκυρία,μπορεί να φταίει το ότι επιλέγεις λάθος άτομα, μπορεί πράγματι να κάνεις κάτι λάθος χωρίς να το έχεις καταλάβει. Αλλού όμως εστιάζει το ερώτημά σου: «ποια στάση θεωρείς πως είναι η ενδεδειγμένη απέναντί του ώστε σε περίπτωση που αυτός αποτελεί εξαίρεση να μην τρομάξεις και φύγεις για να αποφύγεις μια από τα ίδια;» . Πιστεύω πως απλά πρέπει να μην αγχώνεσαι και σκέφτεσαι πόσο τέλεια ή πόσο επαρκής ’’οφείλεις’’ να είσαι. Πέρνα καλά και δες τον άλλον σαν έναν άνθρωπο που σπάτε μαζί πλάκα, όχι σαν την επικείμενη σχέση σου. Μην ψάχνεις για ενδείξεις.#6 Κάτι από sex and the city μού θυμίζει η απάντηση της Α,μπα!Θα συμφωνήσω!
#2 Κι εγώ κάνω τέτοιες ερωτήσεις σε φίλους μου, για τον λόγο ότι θέλω να έχω αντίληψη για το πόσο κοστίζουν τα πράγματα. Π.χ. θέλω να πάω ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη (i wish). Δεν το φανταζόμουν από παλιά ότι θα πήγαινα ταξίδι στη Νέα Υόρκη, επειδή όμως ρωτούσα από παλιά φίλους μου που είχαν πάει για το πόσο τους κόστισε, ξέρω κι εγώ τώρα σε ποια πλαίσια τιμών πρέπει να κινηθώ. Οπότε δεν το θεωρώ τραγικό να κάνει κάποιος τέτοιου είδους ερωτήσεις, δεν αποκλείω βέβαια τις περιπτώσεις όπου κάποιοι δεν έχουν και την καλύτερη πρόθεση
Prince Myshkin, πραγματικά με έκαψες! Εσύ μεν τη Λένα ρώτησες, αλλά ξαφνικά μου θύμισες το ατελείωτω κλάμα που έριχνα γύρω στα πέντε μου επειδή ήμουν πολύ μικρή για να παντρευτώ κάποτε τον Γκαριμπάλντι. Όπου Γκαριμπάλντι=πρωταγωνιστής σε βιογραφική σειρά για τον γνωστό Ιταλό. Ε λοιπόν με έβαλες στο τριπάκι και ανακάλυψα ότι πρόκειται μάλλον για τον (όντως κούκλο) Φράνκο Νέρο, που είναι γνωστότερος ως ο πρώτος, αρχετυπικός Django.Πολύ πίσω με πήγες έτσι ξαφνικά...
Στα 5; Από νωρίς στα βάσανα.. Εγώ κλασικούρες, Τζώννυ Ντεπ (αρχές δεκ.'90 μιλάμε τώρα), Τζοι από τους Νιου Κιντς (ον δε μπλοκ, ντε) αλλά στα μέσα του Δημοτικού.
Πλάκα πλάκα, μόνο ο Φράνκο Νέρο μου το έβγαλε αυτό σε τέτοια ηλικία. Είχε κάτι αξιολάτρευτα γένια σε αυτή τη σειρά... Πρέπει να μου έβγαζε και πατρικό πρότυπο. Αντιθέτως, κόλλημα με συμμαθητή έπαθα απευθείας στα 12. Και ηθοποιοί τότε άρχισαν να μου ξαναρέσουν. Ξεκινώντας από Μπραντ Πιτ, μάλλον (;;).
#7Α μπα! σε λατρευω ~ σε ευχαριστω για ολα ! μοιαζω τοσο ηλιθιοςομως χαιρομαι γιατι το βλεπω πολυ καθαρα αυτο που λες οπως και ολα αυτα που μου λενε οι αλλοι απο κατω :):D :D :D :D
6. πρεπει να κοιταξεις τη ριζα του προβληματος. τι κανει στο κρεββατι και 8ελει να αναψει τσιγαρο? βλεπει τηλεοραση? βγαλε τη τβ απ το δωματιοχαζευει στο λαπτοπ? παρε το λαπτοπ απ το δωματιοκαπνιζει μετα το σεχ? κοψτε το σεχ στο κρεββατι και πατε σε αλλα δωματια. καντου ΕΣΥ εκπληξη, στη κουζινα, στο σαλονι, στο μπανιο ή ακομα και στο ανσανσερ. το οφελος θα ειναι πολλαπλο....
#4: "μιλάμε με τις ώρες και ειδικά όταν είναι στη δουλεια(δηλαδη όλο το βράδυ)": ε προφανώς είναι ωραίος τρόπος για να περνά το βράδυ πιο γρήγορα ;) φαντάζομαι τα πρωινά (όταν δεν κοιμάται) δεν μιλάτε με τις ώρες ε;
#7"πλάσαρε τον εαυτό του μέσα σε μια φόρμα για να μπορεί να αντέξει όλο αυτό το πράγμα χωρίς δυσκολίες αλλά έχοντας ελάχιστες επαφές μαζί μου ανά δυο η τρεις μέρες μιλώντας στο κιν για χαζά πράγματα και κυρίως τσακωμούς! εγώ πάλι είχα το άγχος ότι με γράφει, δεν μου μιλάει, τι συμβαίνει κτλ κτλ"Νομίζω ότι αυτό είναι το κλειδί. Ο τύπος κρύβεται στο στρατό για να γλιτώσει το bullying, κι εσύ ήθελες να σε παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο και να σου κάνει αγαπούλες. Δύσκολο... Κι από τη στιγμή που δεν έδειξες κατανόηση σε αυτό που ήθελε (γιατί εσύ -καλώς ή κακώς- δεν το θεωρούσες σημαντικό) αποφάσισε να σε χωρίσει.
#7 Νικόλα, σωστή η απάντηση της Λένας, σ'ευχαριστώ με έκανες και γέλασα πρωϊνιάτικα, το φανταζόμουν σε θεατρική παράσταση το μονόλογο (με κορύφωση το γιατί γιατί γιατί) και στον ρόλο θα έβαζα έναν Παπακαλιάτη; (που ξέρω ότι αρέσει και στη Λένα). Μάκαρι να είχες ηχογραφήσει τη σκέψη σου την ώρα που έγραφες στη Λένα. Όλα καλά θα πάνε, κάθε εμπόδιο για καλό..
@isos: Δεν είναι ακριβώς έτσι... Άτομα με τα οποία δεν έχεις οικειότητα δεν είναι ευγενικό να σε ρωτάνε για χρήματα. Σε τέτοιες ερωτήσεις συχνά ακολουθούν κακεντρεχή σχόλια του τύπου "καλά, αυτός κρίση δεν έχει καταλάβει, πού τα βρήκε τόσα λεφτά και πάει και εκδρομές / αγοράζει ρούχα / μετακόμισε σε καλύτερο σπίτι" κι άλλα παρόμοια. Έχω παρατηρήσει πως αν κάποιος έχει μια Χ οικονομική άνεση, όσοι από τον περίγυρό του δεν έχουν την ίδια άνεση, είναι έτοιμοι να κρίνουν τι ξοδεύει και πού και κοιτάνε περίεργα και σχολιάζουν αρνητικά αν δώσει χρήματα για κάτι που οι ίδιοι θεωρούν σπατάλη. Καλύτερα τέτοιες ερωτήσεις να μη γίνονται μεταξύ ανθρώπων που δε γνωρίζονται καλά.
@ de sou lewΗ κακεντρέχεια η η αγένεια εκδηλώνονται και στην αντίθετη περίπτωση.''Τι ανάγκη έχει αυτός μωρέ...δεν τον επηρέασε η κρίση...έιχε και έχει λεφτά...αλλά είναι τόσο τσιγκούνης που σκέφτεται και το λεπτό''είναι η μόνιμη επωδός τους.Γιατί να σε νοιάζει γι'αυτούς;Αν ήταν οικεία πρόσωπα(φιλικά υποθέτω)θα ήταν δικαιολογημένη η ένσταση.Η οικειότητα είναι αμφίδρομη σχέση,δεν είναι ουρανοκατέβατος ο χλευασμός.
@fedoraΠου τον είδες τον εκνευρισμό;Δεν είναι μεμπτό ν'αγοράζει κανείς εφόσον έχει την αγοραστική ικανότητα.Πολλές φορές όμως την κακεντρέχεια την προκαλούμε εμείς στον περίγυρό μας,στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης οικειότητας που,επαναλαμβάνω,δεν είναι καθόλου αθώα και για να εκδηλωθεί χρειάζεται τη δική μας συγκαταβατικότητα.
@isos: ισχύει και αυτό που λες. Σε κάθε περίπτωση όμως, είτε ξοδεύεις πολλά είτε είσαι τσιγκούνης, οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται να μάθουν τι ξοδεύεις, στο 99% των περιπτώσεων ετοιμάζονται να σχολιάσουν αρνητικά, εγώ αυτό έχω καταλάβει. Το αν έχεις πολλά ή λίγα λεφτά, και το αν ξοδεύεις πολλά ή λίγα ανάλογα με αυτά που έχεις, είναι δικό σου θέμα και δε χρειάζεται να δίνεις λογαριασμό σε τρίτους. Το συνειδητοποίησα πριν μερικά χρόνια όταν μια φίλη μου έδωσε ένα υπέρογκο ποσό για ένα ρούχο, το οποίο κατά τη γνώμη μου από άποψη ποιότητας δεν άξιζε ούτε το 10% της τιμής του. Δεν είπα καμιά κακία, αλλά δε μπορούσα να το χωνέψω και διακριτικά προσπαθούσα να της πω όλη την ώρα πώς είναι δυνατόν εν περίοδο κρίσης που όλοι ζοριζόμαστε, να πετάς τόσο πολλά λεφτά για κάτι που δεν το χρειάζεσαι καν; Το είπα με τρόπο 2-3 φορές μέχρι που κάποια στιγμή μου απάντησε εξίσου ευγενικά πως δικά της είναι τα λεφτά και δε με αφορά αν τα σπαταλάει, και με έβαλε στη θέση μου. Από τότε προσπαθώ να μη ρωτάω, αλλά ούτε και να σχολιάζω τι ξοδεύουν οι άλλοι. Κι εγώ επίσης νιώθω αμηχανία πολύ συχνά όταν με ρωτάνε πόσο πήρα κάτι. Όταν είναι ακριβό, ξέρω πως ο άλλος πιθανά θα σχολιάσει "καλά οι άλλοι πεινάνε κι αυτή στον κόσμο της". Όταν είναι φτηνό, πάλι φοβάμαι πως θα σχολιάσουν "όλο φτηνιάρικα πάει κι αγοράζει, αφού έχει λεφτά, τι τα τσιγκουνεύεται". Ξέρω είναι πολύ γενικό αυτό που λέω, όμως θέλω να σου πω πως αν υπάρχει κακεντρέχεια δεν τη γλιτώνεις σε καμία περίπτωση, οπότε καλύτερα να μη δίνεις αναφορά.
@fedora: Σε καταλαβαίνω. Κι εμένα με εκνευρίζει ώρες-ώρες η ερώτηση "πόσο το πήρατεεε;" (κατά το "γυριιιίσατεεεε;" από την ταινία "Δεσποινίς Δ/ντής"), ειδικά όταν συνοδεύεται στο τέλος από το "...αν επιτρέπεται;" "Αν επιτρέπεται": αχ, η κορωνίδα της προσποιητής ευγένειας που συγκαλύπτει -ανεπιτυχώς κι ανεπαρκέστατα κατά τη γνώμη μου- ένα αξεδιάλυτο φάσμα αδιακρισίας, απλής περιέργειας κι αμορφωσιάς. Επειδή λοιπόν καμιά φορά έχω όρεξη για κανιβαλισμό, έχω απαντήσει κι έτσι:-Πόσο το πήραμε;Ε, δεν θα ΄ταν ενός μηνός, βυζανιάρικο το πήραμε από τη μάνα του, άσε, ράγισε η καρδιά μου (για αυτοκίνητο καινούριο)-(αντί για απάντηση, βλέμμα "αυτή με δουλεύει και πρέπει να δείξω ελαφρώς προσβεβλημένος-η").-(βλέμμα: "θες κι άλλο;")
Μπράβο fedora για την ερώτηση. Με συντοφεύει χρόνια η ίδια απορία και συνήθως απέφευγα την απάντηση με ένα "θα σου πω την επόμενη φορά". Η ερωτήσεις γίνονται είτε για πράγματα που φαίνονται (ανεξάρτητα αν είναι) μεγάλης αξίας, είτε για ευτελή. Η μόνη περίπτωση που θέλω να απαντήσω είναι όταν διακρίνω ειλικρινές ενδιαφέρον...αλλιώς μου βγαίνει και εμένα αμηχανία...γιατί τόση περιέργεια...και ειδικά για πράγματα που ο ερωτών μάλλον δεν θα αγόραζε ποτέ -άσε που στην εποχή μας, είναι πολύ εύκολο μέσω του διαδικτύου να βρει την απάντηση.Πολύ ωραία η απόκριση της Α, μπα!
#4 Αυτό ακριβώς που είπε η αμπα.. Επίσης γιατί να εκτεθεί; Θέλει να παίξεις με τους όρους του. Θα ήθελε να κάνει όλα αυτά αλλά έχει κοπέλα. Αν στο έλεγε θα φαινόταν μ@@@@@@.Εφόσον όμως εσύ το καταλάβεις αλλά παρόλα αυτά πας θα είναι κύριος. Τον ελκύεις, τόσο απλό. Η σχέση του όμως είναι σχέση του. Δε μπορείς να καταλάβεις τι του είναι η κοπέλα γιατί δε θέλει να δίνει δικαιώματα. Μήπως τυχαίνει να είναι και ο ιδιοκτήτης του καφέ μπαρ;
Κι έχουν περάσει οι μήνες και λες δε θα απαντήσει ποτέ, κι ενώ έχεις ξεχάσει πόσο σε έκαιγε τότε αλλά και τι είχες ρωτήσει ΤΣΑΑΑΑΚ σκάει η απάντηση και μάλιστα στα γενέθλιά σου χαχα! (Πόσο δίκιο έχεις για τις τελείες και για το υπόλοιπο δλδ..)
Καταρχάς Χρόνια σου Πολλά! Νομίζω πως είναι ιδιαίτερα ανακουφιστικό να το νιώθεις αυτό, σίγουρα λιγότερο βασανιστικό από το να είσαι ένα "μισάδι" σε μια "σχέση" που φυτοζωεί...Είναι αυτό που λένε και που το λέω κι εγώ στον εαυτό μου για να παίρνω δύναμη, "...ΚΙ Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΚΑΠΟΤΕ...ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΑ ΚΑΜΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ..." Μπράβο σου λοιπόν!
Για το 6: συγνώμη, τον παίρνει ο ύπνος ενώ καπνίζει, καίγονται σεντόνια και το περνάμε στο ντούκου, στο ίδιο επίπεδο όχλησης με την τσιγαρίλα; Κοιτάξτε μη γίνετε στάχτη και μπούρμπερη! Πες του ότι την επόμενη φορά που θα δεις να τον παίρνει ο ύπνος με τσιγάρο, θα του πετάξεις κι ένα αναμμένο σπίρτο στα μαλλιά για να αυξήσεις το σασπένς.
#5 γεια σου Φιόγκε! Να μην τσιμπάς με τον καθένα που γνωρίζεις για 2-3 εβδομάδες & 2-3 ραντεβού. Αν δεν τους αφήνεις σε 2-3 εβδομάδες να παίρνουν και πολύ πολύ χώρο στο μυαλό σου τότε δεν θα παρατηρείς αν μπορεί ή δεν μπορεί να βρεθείτε και ποια η συχνότητα των ραντεβού αυτή τη εβδομάδα versus την προηγούμενη. Δεν θα καίγεσαι από τον χυλό! Δες το σαν να κάνεις νέες φιλίες. Με νέες φιλίες δεν θα παρακολουθούσες στενά όλες τις κινήσεις του νέου φίλου, σωστά;Να δεις που αυτός που σου ταιριάζει και που θα έχει χρόνο για σένα θα ξεπηδήσει ως δια μαγείας αν δεν το πολύ-παρατηρείς & χωρίς πολλές κουβέντες. Λεφτά και χρόνο για αυτά που πραγματικά θέλουμε και έχουμε ανάγκη έχουμε όλοι! Καλή επιτυχία!!!
Καλημέρα Άναμπελ, ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου, όπως και σένα Λένα! :)Έχετε δίκιο και οι δύο και με λύπη μου διαπιστώνω ότι το δικό μου λάθος είναι ακριβώς αυτό: πέφτω στην παγίδα (του εαυτού μου) να πιστεύω ότι κάθε καινούργιος άνθρωπος που με ενδιαφέρει ίσως είναι ΑΥΤΟΣ. Η συμπεριφορά μου δε θεωρώ ότι αλλάζει απέναντί του μετά από λίγο καιρό, αλλά ίσως το body language να είναι πιο ηχηρό...Ο παραλληλισμός με τις νέες φιλίες είναι απόλυτα εύστοχος, θα ακολουθήσω (και) την συμβουλή σου!Ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο που αφιερώσατε αμφότερες! :)
Νομίζω Φιόγκε, η ιστορία σου είναι πολύ κοινή και όλοι λίγο πολύ την έχουμε ζήσει (για να μην πω όλες :P)... Εκτός από αυτό που είπε η Αμπά και η Άναμπελ, επίσης δες τα πρώτα ραντεβού σαν μικρά τεστάκια: είναι οι ευκαιρίες σου να δεις αν ο άλλος σε ενδιαφέρει πραγματικά. Θα ήθελες όντως να τον έχεις στη ζωή σου; Θα ήθελες να μοιραστείς το χρόνο σου μαζί του; Σαν άνθρωπος σου κάνει; Νομίζω προσπαθούμε να βρούμε τον ΕΝΑΝ και αντικατοπτρίζουμε τις επιθυμίες μας πάνω στον οποιονδήποτε, αντί να κρίνουμε με καθαρό μυαλό.+ το ξέρεις φαντάζομαι ότι όταν κάποιος σε θέλει πραγματικά, το νιώθεις and the living is easy, χωρίς πολύ σκέψη :)
Acina καλησπέρα! Ήμουν σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη...δυστυχώς! :) Ισχύει αυτό που λες με την προβολή των ζητουμένων μας σε κάποιον άλλο. Μάλλον το πρόβλημα (όλων όσων βιώνουμε αυτό το μονότονο σίριαλ) μας το δημιουργεί τελικά η ανάγκη μας να είμαστε με κάποιον, να δώσουμε και να πάρουμε! Και δεν το λέω καθόλου με την pathetic έννοια του "δεν μπορώ να ζήσω μόνος/η, καλύτερα με κακή παρέα παρά αυτό"...Αν μη τι άλλο έχει κι αυτή η κατάσταση τη θετική της πλευρά: δεν έμεινε κανείς τους τόσο ώστε να δεθώ με -εν τέλει- ακατάλληλους για μένα ανθρώπους! Αυτό το living is easy είναι που μου έχει λείψει τελικά! :)