Τι κάνεις με τις φιλίες που ξεφτίζουν; Η 'Α, μπα' απαντάει στις ερωτήσεις της Τρίτης

Τι κάνεις με τις φιλίες που ξεφτίζουν; Η 'Α, μπα' απαντάει στις ερωτήσεις της Τρίτης Facebook Twitter
7

_________________

1.

"τι κάνεις με τους φίλους που ξέρεις πάρα πολλά χρόνια,

και πλέον η φιλία είναι μόνο για ποτά και καφέδες ;(όσο το επιτρέπει η κρίση βέβαια..)

να σημειωθεί ότι ο εγωισμός, τα κόμπλεξ ανωτερότητας και οι συγκρίσεις είναι καθημερινό φαινόμενο - όχι και τελείως απροκάλυπτα...

να σημειωθεί ότι αυτός ο μιζεροανταγωνισμός προέρχεται κυρίως από το κυρίαρχο θηλαστικό της παρέας... (καλά μάντεψες .. ο πιο αποτυχημένος..) όχι ότι οι άλλοι πάμε πίσω... " –κώστας

Πας για ποτά και καφέδες, λες λιγότερα και παράλληλα ψάχνεις και άλλες παρέες. Αν σε ρουφάνε οι ανταγωνισμοί σταματάς λίγο λίγο και τους καφέδες.

_________________

2.

θα σε παρω εγω, μην κανονισεις τιποτα για βραδυ. εχω χασει τη συνταγη για σαλτσα μπαρμπεκιου μηπως την εχω ξεχασει σπιτι σου; - αντονι μπουρντεν

Ξέχασες και το κινητό σου και χτυπάει όλη τη μέρα, χτύπα μου το κουδούνι να κατέβω.

 

_________________

3.

"Λένε ""Καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος"". Αυτό είναι το εύκολο.

Πέρα από αυτά, τί θα προτιμούσες

""Καλύτερα πλούσια και άρρωστη, παρά φτωχή και υγιής"" ή ""Καλύτερα φτωχή και υγιής, παρά πλούσια και άρρωστη"";"

Υπάρχει λόγος που κυκλοφορεί μόνο η πρώτη εκδοχή.

 

_________________

4.

Ποιός επιστήμονας/ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε οτι οι πολικές αρκούδες είναι αριστερόχειρες;

Για δείξε μου μια αρκούδα με χέρια

 

_________________

5.

Γιατί οι γονείς συμπεριφέρονται τόσο απαίσια στα παιδιά τους; Νομίζεις ότι μπορούν να τα καταστρέψουν? – Θανάσης

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι γονείς έχουν στο χέρι τα παιδιά τους, γιατί όσο άχρηστοι και να είναι, τα παιδιά είναι προγραμματισμένα να ζητούν την αποδοχή τους.  Επειδή κάποιοι από αυτούς δεν είχαν ποτέ άλλου είδους εξουσία προσπαθούν να την εξαντλήσουν για να νιώσουν ότι έχουν αξία. Είναι συχνότερο από όσο παραδεχόμαστε αλλά υπάρχουν και παιδιά που χρησιμοποιούν την εξουσία τους. Θανάση, ελπίζω να μην είσαι θύμα.  

 

_________________

6.

"Αγαπητή Α, μπα ,

ανακαινίζω το διαμέρισμα μου και είμαι σε δίλημμα. Να ακούσω τον αρχιτέκτονα+ άντρα μου+ φίλες και γονείς μου ή να κάνω του κεφαλιού μου; La Tazie"

Ο μόνος που έχει επιχειρήματα είναι ο αρχιτέκτονας. Αν δεν σε πείθουν τα επιχειρήματα, βρες άλλον αρχιτέκτονα.

 

 

_________________

7.

"Giatros den eimai, alla dr paleuw na ginw. Etisio Sinedrio sto Conventional Center einai :P

I prosklisi isxuei, opote..?" -anemoni

Στείλε μου στο [email protected]

_________________

8.

εκείνες τις μέρες που πάνε όλα στραβά και υπάρχουν ένα εκατομμύριο εκκρεμότητες και κάθεσαι σαν το μαλάκα και περιμένεις τους άλλους να τελειώσουν για να ξεκινήσεις εσύ και θες να τα σπάσεις όλα από τα νεύρα σου αλλά δεν έχεις χρόνο για νευρικό κλονισμό... λοιπόν, εκείνες τις μέρες πως ηρεμείς;! – σπαστική

Κάνεις ό,τι όλη η ανθρωπότητα με ίντερνετ: όσο περιμένεις, χαζεύεις στο facebook.

 

_________________

9.

α μπα τι πιστευεις οτι λειπει απο το κεντρο τις αθηνας πανω στο κομματι τις εστιασης?? -mad scientist

Καλά τα πάει η Αθήνα, αλλά θέλει πολύ ψάξιμο.

_________________

10.

Αγαπητή Α,μπα Λατρεμένη θα έλεγα, άκου τώρα το θεματάκι μου(πραγματικά οι 3 στους 5 ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη σίγουρα το έχουνε) εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί του αυτός είναι μυστήριο τρένο, έρχεται αράζουμε σπίτι μιλάμε για ώρες, βγήκαμε και 2 φόρες με παρέα αλλά μιλάγαμε λες και είχαμε βγει οι δυο μας, για να τον πιάσω από το πέτο να του πω "ακού κυρίε σε γουστάρω δεν θέλω αλλούς φίλους εχω πολλούς" ΚΟΛΩΝΩ. Α και σημείωση ο αδελφός του είναι κολλητός μου αλλά δεν μπλέκεται καθόλου. τι να κάνω είναι και παραδοσιακός τρομάρα του άμα κάνω καμία κίνηση φοβάμαι μην μου φέρει την μπύρα στο κεφάλι είναι και κλειστός σαν στρείδι.....help εκεί στο Λ.Α θα έχει άλλον αέρα ο έρωτας ε? -ε,όχι και φίλοι

Όταν χρειάζεται να «κάνεις κίνηση» κάτι από όλα αυτά δεν είναι αμοιβαίο. Μη βιάζεσαι. Είναι σίγουρο ότι βιάζεσαι και μάντεψε πώς το κατάλαβα.

_________________

11.

Γιατί ενώ γράφεται Cocoa, οι Έλληνες το μεταφράσαμε Κακάο? Τι συμβαίνει στα greeklish (έχουμε τότε την τρίτη εκδοχή του, το cacao/kakao). Μήπως είμαι απλά ντεμοντέ? -Ο Σούπερ Γλάρος

Ναι αλλά οι Μάγιας το λέγανε kakaw, μήπως οι Έλληνες είμαστε οι πιο πιστοί από όλους; Πιο πολύ με προβληματίζει η οδός «Δαίρπφελδ» στα Πατήσια.

 

_________________

12.

to oti xtes hthela epithdes na kanw thn kopela mou na klapsei kai to katafera,asxeta to oti eniwsa xalia meta me psigmata ikanopoihshs omws prepei na me tromazei?nomizw oti diavazw poli poe teleutaia. - kathiki

Είσαι μεγάλος καραγκιόζης. Ελπίζω να το καταλάβει η κοπέλα σου σύντομα και να σε παρατήσει με ένα τσιτάτο του Πόε.

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Καλα απιστευτο!! Κ μενα μου ειχε κανει εντυπωση αυτη η οδος παρολο που δεν εμεινα ποτε Αθηνα παραπανω απο βδομαδα, αλλα οταν ανακαλυψα εναν που εγραψε κομματι με ονομα "Δαιρπφελδ" (επισης οχι Αθηναιος) νομισα ειχαν εξαντληθει οι εντυπωσιασμενοι.. Αραγε οι Αθηναιοι τι εχουν να πουν γι αυτο;(Συγγνωμη για την ελλειψη τονων, το κινητο μου δεν προβλεπει αναλογα)Κιπ ιτ απ Α,μπα :)
Πωπω... πόσο πίσω με πήγε η πρώτη ερώτηση. Επιστρέφοντας απ' τις σπουδές μου, ένιωθα πολύ μόνη χωρίς τους φίλους συμφοιτητές μου. Οι δυο - τρεις αγαπημένοι μου φίλοι στην Αθήνα, συνέχιζαν τις σπουδές τους μακριά. (σχολές που διάλεξαν κι αυτοί!) Φυσιολογικά, στράφηκα στους φίλους απ' το σχολείο. Σε δυο βδομάδες νόμιζα πως θα πεθάνω από βαρεμάρα. Δε λέω καλά παιδιά (τα κακά ως γνωστόν είναι φυλακή) αλλά πολύ μιζέρια, βρε αδελφέ. Ήταν σαν να μην είχαν περάσει πέντε χρόνια από τότε που τελειώσαμε το σχολείο. Κάθισα και σκέφτηκα κι αποφάσισα να ακολουθήσω το δύσκολο δρόμο: Κανένας καφές, κανένα ποτό με ανθρώπους που δεν έχω να πάρω και να δώσω τίποτα. Πέρασα ένα περίεργο καλοκαίρι με βιβλία και με μια φίλη, που' χε ήδη μπει στην αγορά εργασίας (τρελά '90s) κι έτρεχε σαν τον Βέγγο. Ποτέ δε μετάνιωσα για την απόφαση μου. Ήρθαν καινούριοι άνθρωποι στη ζωή μου, κι εγώ τους καλοδέχτηκα γιατί είχαμε να ανταλλάξουμε πράγματα. Όταν επιστρέφω στην πόλη μου, βλέπω αυτούς τους φίλους του σχολείου... Είναι και πάλι σαν μόλις χθες να πήγαιναν ακόμα σχολείο. Τα ίδια λόγια, η ίδια αισθητική... τι κι αν ασπρίσαν τα μαλλάκια μας και κάναμε παιδάκια και μπυροκοιλιές.... Όσο για τη μια φίλη που κράτησα (και με κράτησε) είναι ακόμα στη ζωή μου, την ομορφαίνει και την παρηγορεί... Παναγία μου... είπα να γράψω ένα σχόλιο και το έκανα Μπεν Χουρ..
Κώστα στο ένα με εξέπληξες, νόμιζα οτι μόνο εμείς τα κορίτσια είμαστε ανταγωνιστικές μεταξύ μας και όταν κάποια προχωράει σκάμε απ'το κακό μας και μας βγαίνουν όλα τα κόμπλεξ του κόσμου.. Επειδή βασανίζομαι κι εγώ από τέτοια απομεινάρια ''φιλίας'' (σχολικών χρόνων και βάλε..) θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τη συμβουλή σου..!Θενκς!