________________
1.

Αγαπητή Α,μπα,

εδώ και πολλά χρόνια αναρωτιέμαι ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής. Για ποιο λόγο ήρθαμε? Για ποιο λόγο ζούμε? Ποια είναι η άποψη σου επί αυτού του θέματος, γιατί όταν τα καλοσκέφτομαι και το ψάχνω πολύ το θέμα πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλα είναι μάταια. Ξέρω ότι δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση, αλλά θα μ' άρεσε να ξέρω πως το σκέφτεσαι. Ισχύει εκείνο το ήρθα για να αγαπήσω και να αγαπηθώ που είχαμε μάθει στην Αντιγόνη στο Λύκειο??- Α.Κ.

Υπάρχουν πολλές λάθος απαντήσεις και καμία σωστή. Υπάρχουν όμως κάποιες αρκετά υποφερτές. Οπωσδήποτε σου προτείνω κάτι που θα έπρεπε να είναι εντελώς αυτονόητο και ελπίζω για σένα να είναι: μην στύβεις το μυαλό σου για να καταλήξεις στο δικό σου συμπέρασμα, όλες οι πιθανές απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί, εδώ και αιώνες, από ανθρώπους πολύ πιο έξυπνους από εμάς – όπως άλλωστε φαίνεται και από το παράδειγμα της Αντιγόνης.
Οπότε, δεν έχω «άποψη» ακριβώς, δεν ξέρω αν πρέπει να λέγεται άποψη κάτι που έχει αναλυθεί τόσο πολύ εδώ και τόσα χρόνια από τόσους πολλούς. Έχω διαβάσει ό,τι κατάφερα να βρω που ταιριάζει στη δική μου σύνθεση(διότι αν πιστεύεις στο Θεό, φτάνεις με ένα βιβλίο στην τελευταία πίστα) και μέσα από την αναζήτηση, κατέληξα πάνω κάτω εκεί που κατέληξε και η Αντιγόνη. Βέβαια, συνεχίζω να διαβάζω, και συνεχίζω να αναρωτιέμαι.

________________
2.

Α μπα μου,
Εδώ και λίγο καιρό επισκέπτομαι μια ψυχολόγο, με αφορμή το άγχος μου, τις αϋπνίες, τον μόνιμο φόβο που έχω για όλα. Έχουμε προχωρήσει αρκετά και αλλάζω μέρα με τη μέρα. Μου είπε οτι το κλειδί βρίσκεται στο να γίνω λίγο πιο αισιόδοξη. Αλλά δεν ξέρω πως. ΠΩΣ;;;;- Ίριδα

Δεν ξέρω πολλά, αλλά δε νομίζω ότι οι ψυχολόγοι λένε ατάκες όπως 'το κλειδί είναι...' και ακόμη περισσότερο κάτι τόσο ασαφές όσο «αισιοδοξία». Σίγουρα αυτό σου είπε, με αυτά τα λόγια ακριβώς; Δεν τη ρωτάς καλύτερα, να καταλάβεις τι εννοεί;

________________
3.

Α μπα,
Είμαι 19 χρονών και απ' ό,τι πιστευα μέχρι προσφατα straight. Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια κοπέλα που μου τραβά την προσοχή και την σκέφτομαι έντονα. Δεν έχουμε και πολλές σχέσεις, τη βλέπω μερικές φορές τη βδομάδα και ανταλλάσουμε λίγες κουβέντες. Δε γνωρίζω το σεξουαλικό προσανατολισμό της ίδιας. Επίσης, σημείωσε ότι είμαι σε σχέση. Είναι κάτι που θεωρείται φυσιολογικό; επειδή ήδη άρχισα και ψάχνομαι σχετικά μ´αυτό.
Υπάρχει περίπτωση να επηρεάστηκα από τις λεσβίες φίλες μου. Θέλω τη γνώμη σου.
Ευχαριστώ-Μπερδεμενη

Η γνώμη μου είναι να πάρεις μια βαθιά ανάσα, να είσαι ήρεμη και να μη βιαστείς να βγάλεις συμπέρασμα εδώ και τώρα. Είσαι σε ηλικία που πολλοί (όλοι ίσως!) αναρωτιούνται μήπως και. Όλα φυσιολογικά είναι, είτε σου αρέσει, είτε τελικά όχι. Οι λεσβίες φίλες σου δε μπορούν να σε μεταμορφώσουν σε λεσβία, μπορεί να σου έχουν ανοίξει τους ορίζοντες για να σκέφτεσαι και αλλιώς, και αυτό δεν είναι κακό.

________________
4.

Α Μπα μου, ελπίζω να είσαι καλά. Γενικά καλά, όχι το "καλά" που λέμε από συνήθεια, αλλά αυτό πού φαίνεται στα μάτια κάποιου που χωρίς να λέει τίποτα το βιώνει απόλυτα. Αυτό το "καλά" το ζούσα πριν 2-3 χρόνια. Τι άλλαξε από τότε? Τα πάντα, συμπεριλαμβανομενης και εμού. Θεωριτικά προς το καλύτερο. Αν με ρωτήσεις τι θα μπορούσε να είχε πάει καλύτερα, θα σου απαντήσω τίποτα. Αν με ρωτούσες τι δεν πάει καλά, θα σου απάντούσα τα πάντα —και δεν ξέρω καν το γιατί. Τρώγομαι με τα ρούχα μου? Προφανώς, αλλά το γιατί δεν μπορώ να καταλαβαίνω. Και τι θα άλλαζε αν καταλάβαινα, θα μου πεις. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για τις σπουδές μου, το ότι αρχίζω να βλέπω πόσο επιφανειακά σούσα/ζώ, ή το ότι τα δύο γαλανά μάτια που τόσο θέλω δεν θα με κοιτάξουν ποτέ όπως τα κοιτάζω εγώ. Νιώθω πως έχω χάσει το πάθος μου για ζωή και δεν κάνω κάτι για να το ξαναβρώ. Πως γίνεται να είμαι τόσο αδιάφορη για όλα, ακόμα και για μένα την ίδια?- boring story

Πάσχεις από την επιθυμία της επιθυμίας. Η πολυτέλεια αυτού του συναισθήματος αντιστοιχεί σε δέκα walk in ντουλάπες γεμάτες με Jane Birkin.

________________
5.

Διαβάζω καιρό τη στήλη σου και τη λατρεύω, αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω - μάλλον γιατί θέλω μια αντικειμενική απάντηση. Ίσως και ένα καλό βρίσιμο. Είμαι είκοσι χρονών, και πρόσφατα μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να φύγω για σπουδές στην Ιταλία(είμαι ήδη σε σχολή στην Ελλάδα, αλλά αν πάω Ιταλία, εκτός από το σαφώς καλύτερο επίπεδο σπουδών, θα έχω και λιγότερα έξοδα, μιας και θα μένω σε συγγενείς, ενώ εδώ πληρώνω ενοίκιο κλπ) .Το θέμα είναι οτι ενώ αρχικά είχα ενθουσιαστεί, όσο πλησιάζει ο καιρός αρχίζω και φοβάμαι οτι θα μου λείπουν οι φίλοι μου, οι γονείς μου, και πάνω απ'όλα το άτομο με το οποίο έχω σχέση εδώ και ένα χρόνο. Εκείνος με στηρίζει και δε θέλει ούτε να ακούσει για χωρισμό. Αλλά φοβάμαι...η απόσταση δεν είναι και λίγο πράγμα. Θα είμαι στην Ελλάδα συνολικά 2-3 μήνες το χρόνο. Γνώμη; Να τολμήσω να φύγω σε μια χώρα που δεν ξέρω κανέναν ή να προτιμήσω την "ασφάλειά" μου;;; -κάτια

Οι συγγενείς στους οποίους θα μείνεις είναι ο «κανένας» που δεν έχεις εκεί; Η μια ώρα με το αεροπλάνο είναι η μεγάλη απόσταση; Οι δύο τρεις μήνες στην Ελλάδα είναι η μεγάλη ξενιτιά, ή το πρόβλημα είναι το αγόρι που στηρίζει και δε μιλάει καν για χωρισμό; Πρόσεχε, πρέπει να σκεφτείς και ότι εκεί θα ξοδεύεις και λιγότερα λεφτά, και ότι οι σπουδές θα είναι καλύτερες. Δύσκολη απόφαση, κι άλλο κακό να μη σε βρει.

________________
6.

είναι η διαφορά ηλικίας ανατρεπτικός παράγοντας για μια σχέση; Μη μου πεις τα κλασσικά "το παιδί σου δε θα έχει πατέρα, θα έχει παππού" και "όταν θα είσαι εσύ 40,εκείνος θα είναι 65".Λες και όταν δυο εικοσάρηδες τα φτιάχνουν, υπογράφουν και συμβόλαιο οτι θα είναι μαζί ως τα 90 τους! Μιλάμε για σχέσεις που προκύπτουν απο την αμοιβαία έλξη δυο ατόμων που τυχαίνει να έχουν γεννηθεί σε διαφορετικές δεκαετίες. Χωρίς γάμους, παιδιά και σπίτια. Υπάρχει κάτι επιλήψιμο σε αυτό;- zelda

Απολύτως τίποτα το επιλήψιμο, αλλά η μεγάλη διαφορά ηλικίας (εξαρτάται από τη διαφορά, εξαρτάται από το σε πια ηλικία βρίσκονται και οι δύο) είναι ανατρεπτικός παράγοντας, ό,τι και να λες, και το ξέρεις Όχι επειδή είναι απίθανο να επικοινωνείτε τώρα, φυσικά και μπορεί να υπάρχει αμοιβαία έλξη. Επειδή οι ζωές σας θα εξελίσσονται με διαφορετικές ταχύτητες και ο ένας από τους δύο κάποια στιγμή θα πρέπει να προσπαθήσει να συμβαδίσει με τον άλλον για να μη διευρυνθεί περαιτέρω η απόσταση, και ο μόνος που μπορεί στην πραγματικότητα να το κάνει είναι ο νεότερος.

________________
7.

Αγαπητή αμπα,
τι γνώμη έχεις για το μποτοξ? είσαι της άποψης να μεγαλώνει κανείς φυσικά προσπαθώντας να συμφιλιωθεί με τις ρυτίδες ή να βελτιώνει την εμφάνισή του εφόσον μπορεί? πλησιάζω τα 40, κι έχω κάτι ρυτίδες έκφρασης που με ενοχλούν, το σκέφτομαι σοβαρά...
Πιστεύεις ότι υπάρχει εθισμός στο μπότοξ όπως στις πλαστικές? ότι δηλαδή αν ξεκινήσεις με λίγο μετά θες κι άλλο και χάνεις το μέτρο, με αποτέλεσμα να γίνεσαι καρικατούρα του εαυτού σου αλλοιώνοντας τα χαρακτηριστικά σου???- so vain

Η γνώμη μου είναι ότι η πλαστική χειρουργική και οι ήπιες «επεμβάσεις» για την ώρα δεν έχουν καλά αποτελέσματα. Οι ρυτίδες μπορεί να φύγουν, αλλά πιο νέα δε θα δείχνεις – θα είσαι σα να έχεις πάθει μικρό εγκεφαλικό λίγο πριν τα 40. Χρειάζονται ακόμη πολλές δεκαετίες για να γίνει σωστή δουλειά. Αν υπήρχε τρόπος που φέρνει αποτελέσματα δε θα ήμουν αντίθετη – για τον εαυτό μου μιλάω, οι άλλοι φυσικά είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι νομίζουν.

Κάνε ό,τι νομίζεις για να σου ανέβει η ψυχολογία, η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα. Φτάνει να μην πιστεύεις ότι έτσι θα νικήσεις το χρόνο. Αν δεν ανήκεις σε κοινωνική τάξη που κάνει μπότοξ για να δηλώσει συμμετοχή και υπακοή στους κανόνες, οι μόνοι που ενδιαφέρονται για τις "ρυτίδες έκφρασης" που έχεις είναι αυτοί που τις εκμεταλλεύονται.