Αυτές οι σκάλες δεν οδηγούν σε ένα νέο σταθμό μετρό ή σε κάποιες δημόσιες τουαλέτες,· οδηγούν σε έναν χώρο απομόνωσης από την πόλη, που καταλήγει σε ένα τέμπλο αποσύνθεσης της ίδιας της πόλης.
Είχαμε αυτό το χώρο και κάναμε ένα χειροποίητο patchwork με pixel/καθρέφτες που αποσυνθέτει την πραγματικότητα, αποκαλύπτοντας μια λαμπερή και εντυπωσιακή εκδοχή της. Η αποσύνθεση και η διάλυση των πραγμάτων κάποιες φορές είναι ωραία. Εμείς δανειστήκαμε αυτό το χώρο και στη συνέχεια ο χώρος επιστράφηκε στους πραγματικούς χρήστες (άστεγοι, φιλότεχνοι, χρήστες, περίεργοι, κοπρολάγνοι, φίλοι κ.α. ). Ακόμα και τα κάγκελα που έχουν τοποθετηθεί ανεξάρτητα από το έργο, δεν εμποδίζουν την χρήση, είναι μια ακόμα αλληλεπίδραση. Το έργο εξελίσσεται και γερνάει, ανήκει σε όποιον το χρησιμοποιεί και ο χρήστης του αποτελεί κομμάτι του έργου.
________________________________
Ανακαλύψετε μια Ελλάδα που δεν έχετε ξαναδεί στο www.grekamag.gr
σχόλια