Πολλά είναι τα όσα έχουν γραφτεί για αυτό το τόσο αμφιλεγόμενο μέσο επικοινωνίας, ονόματι «Facebook». Ο εμπνευστής της εν λόγω σελίδας κοινωνικής δικτύωσης, Μark Ζuckerberg, ενδεχομένως δεν είχε φανταστεί ούτε στα πιο τρελά του όνειρα, το πόσο διαδεδομένη και αγαπητή θα κατέληγε να είναι, στο ευρύ κοινό. Πλέον ο καθένας διαθέτει κι από ένα λογαριασμό, μιας και η ίδια η εποχή το «επιτάσσει», με κάθε δυνατό τρόπο. Φυσικά, πολλά είναι αυτά που ακούμε σε καθημερινή βάση γι' αυτή τη σελίδα, μιας και εκτός των ολοφάνερων απολαύσεων που μας προσφέρει, εγκυμονεί και πολλούς, ίσως όχι και τόσο εμφανείς, κινδύνους...
Καθημερινά εκατομμύρια φωτογραφίες, δημοσιεύσεις, σχόλια, σύνδεσμοι και αναρτήσεις, παρελαύνουν με ταχύτητα φωτός στην αρχική σελίδα ενός χρήστη, πράγμα που καθιστά από μόνο του τον χρήστη «κατάσκοπο» και συνεχή θεατή της ζωής των «φίλων» του. Ο ίδιος, απορροφημένος απ' το να «παρακολουθεί» διαρκώς τα τεκταινόμενα, μπορεί ακόμη και να χαθεί, μέσα σ' αυτό το ατέρμονο παιχνίδι, με αποτέλεσμα να ξεχάσει εντελώς τη δική του ζωή (!)
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που, όντας εξαρτημένοι απ'αυτό, καταλήγουν να χάνουν την πραγματικότητα, να παθαίνουν κατάθλιψη, να αρρωσταίνουν ή ακόμη και να αυτοκτονούν.
Ένας ακόμη βασικός παράγοντας που καθιστά το Facebook ...επικίνδυνο για τους (ασυνείδητους) χρήστες, είναι η δυνατότητά του να παραμένει απρόσωπο. Πιο απλά, εκείνο είναι αυτό που σε πολλές περιπτώσεις υποκαθιστά ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα στο κινητό ή ακόμη χειρότερα και την ίδια την προσωπική, face to face επικοινωνία. Οι άνθρωποι συνήθισαν να «μιλούν» περισσότερο με τα δάχτυλά τους, παρά με το ίδιο τους το στόμα... Βλέπετε είναι πιο εύκολο, πιο βολικό πια.
Αυτό που καταντάει ίσως το πιο εξωφρενικό, το πιο εξευτελιστικό όλων είναι πως μέσω αυτού του «μηχανισμού» κοινωνικοποίησης, όλα γίνονται, σε αηδιαστικό βαθμό, πιο γρήγορα. Μπαίνεις στο προφίλ κάποιας, «τσεκάρεις» τις φωτογραφίες της (οι οποίες σημειωτέον είναι όλες υπερβολικά προσεγμένες, ώστε να τονίζουν τα «επίμαχα» σημεία της και να καλύπτουν τα «αδύναμα»), σου αρέσει, την κάνεις add και ξεκινάς να της μιλάς. Αν η κοπέλα που βρίσκεται στην θέση του συνομιλητή σού δείξει ενδιαφέρον τότε όλα καλά. Αν όχι, πας σε άλλη. Τόσο απλά. Χωρίς συστάσεις, χωρίς χάσιμο χρόνου... Κι όλα αυτά γεννιούνται απ 'την ανεξέλεγκτη δύναμη που εκπέμπει μια φωτογραφία. Δεν είναι λίγες οι φορές που συλλογίζομαι πως εδώ πια, έχουμε να κάνουμε με «νυφοπάζαρο»... Όλοι και όλες, δεν χάνουν ευκαιρία να διαφημίσουν τα προσόντα τους και να αναδείξουν την (θεωρητικά) καλή πλευρά του εαυτού τους. Μήπως όμως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε πίσω απ'αυτό; Πίσω δηλαδή απ'την επιφάνεια;
Σε καμία περίπτωση δε θα επέβαλα τον τρόπο με τον οποίο θα το χρησιμοποιήσει ο καθένας, ούτε και θα συνιστούσα σε κανέναν να τροποποιήσει το πως τον διαχειρίζεται... Αυτό είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθενός. Αυτό όμως που συνιστώ ανεπιφύλακτα, στον καθένα, ως η πρώτη από τους ...«παθούντες», εκτός της φειδωλής χρήσης, είναι κάτι πολύ απλό: Δοκιμάστε να μείνετε για λίγο μακριά απ'τον ονειρικά πλασμένο κόσμο του facebook... Μακριά από τις λαμπερές εικόνες, τις αξιοζήλευτες φωτογραφίες προφιλ, τα αγχωτικά check-in, τους ενοχλητικούς τύπους που «ψάχνονται» και αναζητούν την επιβεβαίωση... Αποστασιοποιηθείτε για λίγο απ'όλα αυτά και προσπαθείστε να χαρείτε την πραγματική ζωή, όπως ακριβώς είναι. Δίχως ρετουσάρισμα.
Από τη Μαρκέλλα Χρυσοστόμου
