LIFOLAND
Mικροπράγματα /

''Μου διώχνετε τους φίλους μου…''

Η μάνα τους κλαίει από το τηλέφωνο, τι να πει; (Μια άλλη διάσταση της κρίσης, ανθρώπινη και ουσιώδης.)

Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
108
Μου έγραψε η Αγγελική ένα ημέιλ, που λέει:

Αγαπητέ Άρη, καλησπέρα.

Σήμερα αποχαιρέτησα τον κολλητό μου που έφυγε και αυτός για τη Γερμανία όπου έχει πάει για δουλειά.

Σήμερα στο δρόμο γνωστοί και φίλοι με ρωτάνε τι κάνω ακόμα στην Ελλάδα.

Σήμερα διάβασα ένα κείμενο που έχει μέσα του πολλές αλήθειες και εκφράζει πολλούς. Κι επειδή είμαι λίγο ονειροπαρμένη ίσως και (επι)μένω εδώ στο στέλνω. Ίσως το βρεις και εσύ ενδιαφέρον.

Γιατί για το αύριο δεν έχω κάτι να σου πω.

Φιλικά, Αγγελική

-------

Μου διώχνετε τους φίλους μου...

Tης Αναστασίας Γιάμαλη

Μεγαλώσαμε εδώ, είναι ωραία εδώ, τι ωραία; Μαγικά είναι, έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά, άμμο κρυμμένη στα πιο παράξενα σημεία μιας τσάντας που δεν τινάξαμε... εδώ φοράμε σκούφους μονάχα επειδή έτσι γουστάρουμε, εδώ είναι νοέμβρης και δεν χρειάζεσαι μπουφάν, εδώ τρώμε σουβλάκια στο όρθιο, πίνουμε τσίπουρα και γελάμε, εδώ κλαίγαμε για αγόρια που δεν μας ήθελαν, μετά πετούσες μια μαλακία και σκάγαμε στα γέλια, εδώ έκλαψαν επειδή δεν τους θέλαμε, εδώ χαράξαμε τα ονόματα μας σε δέντρα -αυτά τα λίγα που υπάρχουν- εδώ κάναμε κοπάνες, εδώ μεθύσαμε και ξερνούσαμε στο μπάνιο κάποιου φίλου, εδώ – στο δωμάτιο μου – μας είχε βρεί η μάνα μου λιωμένες με ένα μπουκάλι τεκίλα και κάτι φλούδες από λεμόνια, θυμάσαι;

Eδώ ξεκινήσαμε να ονειρευόμαστε, μετά ακούσαμε για «επανάσταση», μετά τα όνειρα άλλαξαν, εδώ φάγαμε χημικά , εδώ τρέξαμε, εδώ σε πήρα τηλέφωνο κλαίγοντας τότε που πέρασαν τα μέτρα και ψέκασαν εναν παππου μπροστα μου και φώναζε από το τηλέφωνο η μάνα σου να ρθεις με το αυτοκίνητο (!) στο αποκλεισμένο Σύνταγμα να με μαζέψεις γιατί ειμαι "βλαμμένο", εδώ είδαμε το δίκιο εδώ και το άδικο, εδώ ανατριχιάσαμε με ένα σύνθημα και γελάσαμε με το "μωρο μου εισαι όμορφη σαν τράπεζα που καίγεται". Τώρα φεύγεις... Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία... Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον φεύγουν, ο ένας Λονδίνο, η άλλη Βέλγιο, Βερολίνο, ο άλλος Ολλανδία, Αμερική διάφοροι. Οικονομικοί μετανάστες. Ποιοι; Οι δικοί μου οι φίλοι. Αυτοί με τους οποίους σπούδασα, αυτοί με τους οποίους ονειρεύτηκα τις δουλειές και τις ζωές «των ονείρων» μας. Όνειρο γιόκ... Στην καλύτερη θα δουλεύουμε – όσοι είμαστε τυχεροί- δωδεκάωρα για ένα μισθό "χέσε μέσα", ούτε ταξίδια, ούτε λεφτά, ούτε φοβεροί έρωτες (που χρόνος για έρωτες, δεν βλέπεις τι γίνεται!) ούτε μέλλον. Μία και σήμερα, όπως στο στρατό, κάθε μέρα γίνεται «μία και σήμερα». Σκατά. Το ξέρω πως δεν θες να ζεις με ένα 500άρικο, πως έχεις όνειρα. Τα ίδια όνειρα έχουμε. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον αγανακτούν, και φεύγουν... έχουν γαμάτα βιογραφικά οι φίλοι μου, τους προσλαμβάνουν εύκολα έξω - χαίρομαι. Λυπάμαι που σκορπιζόμαστε. Λυπάμαι που μένω εδώ και οι άλλοι φεύγουν για ένα μέλλον που για να το ζήσουν θα πρέπει να μηδενίσουν το κοντέρ τους. Ένα κοντέρ που τις ταχύτητες του τις ανεβάσαμε μαζί τόσα χρόνια. Φεύγεις, θα σε στηρίξω, αλλά ρε γαμώτο, μην φύγεις! Δες πόσα καταφέραμε σε τόσο λίγο διάστημα, πίστευες τι θα συνέβαινε το 2008, πίστευες ότι θα μαζευόμασταν εκατοντάδες χιλιάδες στο Σύνταγμα για τόσους μήνες, πίστευες οτι θα πιανόμασταν χέρι χέρι για να μην χαθούμε μες τον κόσμο, πίστευες ότι θα πηγαίνουμε σε συγκεντρώσεις και δεν θα μαστε τρεις κι ο κούκος, πίστευες το αποτέλεσμα των εκλογών όταν γιορτάζαμε το βράδυ στο περίπτερο στο Πανεπιστήμιο και ήταν αυτό το αστείο παιδί με την πορτοκαλάδα που δεν μιλούσε, έλα πες, πιστεύεις την απόσταση που έχουμε διανύσει; Eγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον πακετάρουν, γαμωσταυρίζουν, δακρύζουν και επιβιβάζονται σε ένα αεροπλάνο – όχι για ένα χρόνο που διαρκεί το μάστερ - για όσο... Η μάνα τους κλαίει από το τηλέφωνο τι να πει; λέει «Καλή τύχη». Και όλο και περισσότερο ακούω το «Η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές»! Όχι ρε! Δεν είναι μόνο για διακοπές, γιατί αν αρχίσεις να το πιστεύεις, τότε θα την καταντήσουν μόνο για διακοπές, αλλά για τις διακοπές που θα σιχαίνεσαι να κάνεις. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά τον άλλον βλέπουν την πόλωση, τους φασίστες, την επικείμενη σύγκρουση. Μου είπες ότι κάτι μπάτσοι είχαν στριμώξει έναν μετανάστη, ότι τους έδειξε τα χαρτιά του και του τα σκισαν, μου είπες ότι στους φίλους του Δ. που τους έπιασαν τους ξερίζωσαν τις τζίβες μία μία, σοκαρίστηκες. Το ξέρω πως κάθε βράδυ ακούς για επιθέσεις χρυσαυγιτών σε μετανάστες, το ξέρω πως εσύ ήθελες να σώζεις γατάκια μην τα πατήσουν αυτοκίνητα και τώρα ασχολείσαι με τέτοια. Δεν ήμασταν προετοιμασμένες γι αυτό αλλά να που έτυχε...

Και τώρα τι; 'Ετσι απλά, δεν ζείς εδώ όπως θα θέλες και φεύγεις. Φεύγοντας από το πρόβλημα δεν λύνεται, μήπως πάντα φεύγαμε αναζητώντας την προσωπική διάσωση; Mήπως φτάσαμε εδώ επειδή συναινέσαμε σε αυτή την λάθος λογική; Kαι αν εκεί που πας, γίνουν σε λίγο καιρό τα ίδια, τι θα κάνεις; Θα πας αλλού; Θα γυρνάς με μια βαλίτσα τον πλανήτη για να βρείς που δεν έχει κρίση, μπάς και ζήσεις; Μια ζωή φευγάτη; Μπας και δω φευγάτη ήσουν; Mήπως όταν αδιαφόρησες- αστάθμητος παράγοντας βλέπεις η αδιαφορία- έφταιξες κι εσυ; Όπως κι εγώ. Τώρα έκλεισες και τα εισιτήρια. Εγώ θα μείνω.

Ο ένας μετά το άλλον, μιλούν από το skype φορώντας πυτζάμες μπροστά σε μια κάμερα με τους φίλους που τους έδιωξε η χώρα τους... Μας είπανε ότι όλα γίνονται για «την σωτηρία της πατρίδας». Ποια πατρίδα ρε, η πατρίδα μπαίνει σε αερόπλάνο και μετακομίζει αλλού. Στην βαλίτσα της έχει έναν Πουλαντζά (δανεικό κι αγύριστο), τον Τρυποκάρυδο του Ρόμπινς και μια μπλούζα μου. Ποια "πατρίδα" χωρίς τους φίλους μου; Το πιο φιλόδοξο όνειρο είναι το δύσκολo. Και εδώ μένουμε λίγοι, όλο και λιγότεροι, δυναμώνουμε την φωνή μας (πάει μαζί με την οργή αυτό). Αλλά δεν μπορώ να φωνάζω για δύο, για τρεις για δέκα, μένουμε λίγοι...

Καταφέρνουν αυτό που θέλουν, μας αποδεκατίζουν, δεν το καταλαβαίνεις; Δεν γίνεται να φεύγεις και να μείνουμε εμείς οι λίγοι με τα παππούδια που ψήφισαν Σαμαρά. Θα μας κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Μείνε να το παλέψουμε. Μείνε να τους διώξουμε και να φτιάξουμε τον κόσμο μας όπως μας αξίζει, καλύτερο! Oνειρέψου με μάτια ανοιχτά εδώ. Δεν μπορώ μόνη μου... Μείνε να μη μείνουμε λίγοι... Εγώ θα μείνω.

εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία

  

108

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
meSOSoros
meSOSoros
ρε ουστ!!!αυτος ηταν παντα ο μεσος ελληνας. βαλε στην εξισωση εναν αρχιμαλακα μαμακοθρεμμενο ή λαμογιο καταφερτζη που κλεβει μεχρι και τον σκυλο του στο φαγητο με ενα εργατικο, προσγειωμενο και αρκουντως μορφωμενο (χωρις να αποτελει πανακεια) και θα παρεις σε απολυτες τιμες την φιλεναδα που εγραψε το αρθρο. ο μεσος ορος ποτε δεν λεει ψεμματα σε μεγαλα δειγματα. και πιατα επλυνα, και χιλιομετρα περπατησα να μοιραζω γραμματα και αν χρειαζοταν θα το εκανα και για παραπανω. ασε τωρα τα περι λιποτακτισμου. ο ελληνας δεν υπηρξε ποτε κοσμοπολιτης. η αναγκη τον εσπρωχνε να την κανει. χαιρομαι για αυτους που δεν το εκαναν λογω ανωτερας βιας, ετσι και αλλιως με του λογου σου δεν υπηρχε περιπτωση να συγχνοτιστουν
Chris Draper
Στις χώρες που πάνε οι φίλοι της συντάκτριας, οι οικονομίες είναι απελευθερωμένες, η δημόσια τάξη δε διασαλεύεται και ο κοινοβουλευτισμός λειτουργεί ομαλά. Είναι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες, για αυτό και απορροφούν δυναμικό. Η ίδια συμφωνεί με την εφαρμογή αντίστοιχων πολιτικών (πχ αποκρατικοποιήσεις) στη χώρα μας;
Μαριος76
Εμένα μου στέλνουν με μεταφορική πράγματα από Ελλάδα. Από φρυγανιές μέχρι ρίγανη. Όλα αγορασμένα από Ελλάδα, με τα λεφτά που παίρνω στο εξωτερικό. Έτσι μπορώ να την στηρίζω την Ελλάδα. Εδώ που ήμουν τίποτα δεν μπορούσα να της κάνω.
aiginitissa
Καποιοι ομως μενουν πισω στην Ελλαδα, για να φουρνιζουν τις φρυγανιες και να μαζευουν τη ριγανη. Αυτοι δεν ειναι ανθρωποι; Δεν εχουν δικαιωμα για μια καλυτερη ζωη;
Παλίρροια
Παλίρροια
Πιστεύω πως έχει γίνει μια μεγάλη παρεξήγηση ως προς το κείμενο, την συντάκτρια και το ύφος της.Είμαι άτομο που έφυγαν σχεδόν όλοι οι φίλοι μου για σπουδές στο εξωτερικό (μέσα σε αυτούς έφυγε και η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ) και νομίζω πως εκλαμβάνω τελείως διαφορετικά το κείμενο αυτό από την πλειονότητα των ατόμων που έχουν σχολιάσει παραπάνω.Η κοπέλα μιλάει συναισθηματικά, προβάλει εικόνες που έχει ζήσει με τους φίλους της εδώ, είναι περισσότερο σαν γράμμα σε μια φίλη της και όχι σαν ποστ στη LiFo. Το κείμενο, η αλήθεια είναι, πως έχει πολλές αντιφάσεις, όμως παρόλα αυτά, πιστεύω πως η γενικότερη ιδέα του είναι πως κατηγορεί εμμέσως την κοινωνία και το σύστημα που αναγκάζουν τους νέους ανθρώπους να απομακρυνθούν από τη χώρα στην οποία μεγάλωσαν και έκαναν όνειρα και παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια εξωτερίκευσης συναισθημάτων της κοπέλας προς τη γενικότερη κατάσταση.Όχι, κανείς δεν είναι βολεμένος, ούτε οι μεν, ούτε οι δε, όπως αναφέρει κάποιος σχολιαστής πιο πάνω, ούτε η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει ήλιο και ζέστη το Νοέμβριο, ούτε τίποτα.Δεν υπάρχει λόγος να εστιάζουμε πάντα σε κουβέντες που εύκολα παρερμηνεύονται από μια κοπέλα που απλά έγραψε ένα κείμενο για τη δική της άποψη.Ίσως να είμαι εγώ λάθος, πάντως προσωπικά, το κείμενο μου βγάζει κάτι νοσταλγικό, οικείο και παράλληλα καυστικό.
michalex
Οι παρέες μας φτωχαίνουν φίλε Αναστάσιε όπως και οι τσέπες μας. Το θέμα είναι ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ. Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα γιατί δεν έχουμε ενα σωστο πλαίσιο. Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από έλλειψη παιδείας που υπάρχουν μόνο θέλω και όχι πρέπει (και πως να υπάρξουν δηλαδή τα πρέπει αφού οι έχοντες το νόμο και την εξουσία στα χέρια τους κάνουν ότι τους περνάει από το κεφάλι) Μακάρι όλο μας το πρόβλημα να ήταν το γεγονός ότι φτωχαίνουν οι παρέες μας και με ποιον θα πάμε για μπάνιο και να πιουμε καφέ
pouftasamegerasime
pouftasamegerasime
Γιατί, ρε παιδιά;; Μόνο αυτοί που έφυγαν φτώχυναν τις παρέες μας;; Εγώ σίγουρα δε βγαίνω όσο έβγαινα πέρυσι και σίγουρα και πέρυσι έβγαινα πολύ λιγότερα απ' ό,τι πρόπερσι. Από πού να το πιάσεις και πού να τ' αφήσεις το ζήτημα;; Παραπάνω από τους μισούς μου φίλους έχουν κλειστεί στα σπίτια τους (και στο καβούκι τους): λίγο ότι δεν έχουν λεφτά, λίγο ότι κάποιοι είναι άνεργοι και σίγουρα, ακόμα περισσότερο, ότι οι περισσότεροι από μας δουλεύουμε πολύ περισσότερες ώρες. Όταν φεύγεις από τη δουλειά 8 και 9, έχοντας κλείσει κατ' ελάχιστο ένα σεμνό 10ωρο... πού να βρεις αντοχή να βγεις;; Κι άντε και βγήκες. Τι να τρέξει στα γύφτικα που πια δε θα 'χεις διάθεση. Τι να πεις;; Τα ίδια και τα ίδια;; Για την ανεργία, για τους μαλέληδες τ' αφεντικά (εμάς μας βάλανε εδώ και κανά 2μηνο και τουρνικέ στην είσοδο του κτηρίου, να καταγράφουν πόσες ώρες είμαστε εκτός κτηρίου, άρα μη παραγωγικοί και να "αγγίζουν" στο τέλος του μήνα το μισθό. Για τις φορές που έχουμε φύγει απ' τη δουλειά 1 η ώρα τη νύχτα ή για τα ΣΚ που δουλέψαμε... ούτε λόγος!, έτσι;;)... τα ίδια και τα ίδια θα καταλήξεις να συζητάς και να γκρινιάζεις και να γίνεσαι δυσάρεστος και να μιζεριάζεις. Σάμπως δεν είναι έτσι;; Εμένα μου φαίνεται ότι όλοι είτε έχουν τρελαθεί είτε έχουν χαζέψει. Ψάχνεις με το κυάλι να βρεις νορμάλ άτομο πλέον.Θες δε θες, λοιπόν, μένοντας εδώ... χάνεσαι με τους φίλους σου. Μη συζητήσω καν γι' αυτούς που πλησιάζουν τα 30 και αρχίζουν και μπαίνουν σε τριπάκι συγκατοίκησης-αρραβώνων-γάμων-παιδιών οπότε και εξαφανίζονται από προσώπου γης.Τουλάχιστον στην Ολλανδία..., κάποιο λούλη θα βρω να πιούμε με 10 ευρώ 3-4 μπύρες και να το μακακίσουμε το πράμα...
michalex
Οι φιλοι σου που εφυγαν χωρις τίποτα στα χέρια τους και πήγαν και προσελήφθησαν κατευθείαν μάλλον κάποιο προσόν θα είχαν ή οι μπαμπάδες τους έχουν γερές επιχειρήσεις και γερές γνωριμίες και μπόρεσαν και τους προώθησαν. Αυτό το καλό έχουν τα καλά και ακριβά σχολεία. Γερές δημόσιες σχέσεις. Όταν το αφεντικό της προκτερ εντ γκεμπλ δει 4ο Λυκειο Χαλανδρίου και Πανεπιστήμιο Θράκης σιγά μην κατσει να ασχοληθεί παραπάνω. Όταν όμως δει αμερικάνικο κολέγιο Αθηνών και σπουδές στο λοντον σκουλ οφ εκονόμικς ε τότε θα προσλάβει. Τι δεν καταλαβαίνεις;
pouftasamegerasime
pouftasamegerasime
Γελάω... Κι εγώ το ΚΑ τελείωσα, που αναφέρεις. Αλλά ο μπαμπάς μου κάθε άλλο παρά Λάτσης ήταν. Και, φυσικά, αντί να μετρήσει ότι εγώ ήμουν σε αυτό το σχολείο με υποτροφία και αριστούχος (απλώς έκανα το λάθος - αν αυτό ήταν το λάθος, που μάλλον ήταν... - να μείνω Ελλάδα και να σπουδάσω σε ελληνικό πανεπιστήμιο), κάθε άλλο παρά σε καλό μου βγήκε. Γιατί, βλέπεις, όποιος έχει τα γένια... πρέπει να έχει και τα χτένια. Γιατί όταν πια βγήκα και επίσημα στην αγορά εργασίας, ξέρεις τι μου λέγανε στα ίντερβιουΖ;; "Με το σχολείο που έχετε τελειώσει θα έπρεπε να θέλατε κάτι παραπάνω απ' τη ζωή σας...". Μίνινγκ, και καλά, να προσληφθώ απευθείας ως μεγαλοστέλεχος, διευθυνταράς κτλ. κτλ. Για έντρι λέβελ καταστάσεις... δεν το συζητάμε καν.Όχι, οι φίλοι μου δεν είχαν τα προσόντα. Ότι είχαν τελειώσει "καλά" ιδιωτικά και ότι οι μπαπακούληδες "το 'σταζαν", ναι, είναι γεγονός. Το σημείωσα κιόλας. Εγώ το λέω καθαρή τύχη. Τους ήξερα πολύ καλά για να γνωρίζω τι έχουν και τι δεν έχουν, τι έλεγαν τα Βιογραφικά τους κτλ. κτλ. Και επαναλαμβάνω ότι δεν είχαν τελειώσει κανενός είδους Χάρβαρντ, ας πούμε...Θες να μιλήσουμε και για το LSE;; Την Πανεπιστημιάρα από την οποία πήρε διδακτορικό ο μέγας οικονομολόγος και υπούργαρος... Γιώργος Παπακωνσταντίνου..., με επιβλέποντα καθηγητή (και βαθμολογητή) τον... μπαμπά του;;; Ίίίίλεεεεοοοος! Το LSE ήταν "αξιοκρατικά" και τεκμηριωμένα κάτι και κάποιο μέχρι προ 10ετίας και 15ετίας. Έπειτα όποιος είχε λεφτά να πάει... πήγαινε. Στα ίδια πάει να κυμανθεί κι η Οξφόρδη πλέον. Ασχέτως του ότι και από το παράθυρο να μπεις εκεί..., τι σκατά;;!, Οξφόρδη είναι, θα βγεις σίγουρα διαφορετικός απ' ό,τι μπήκες. Τι να συγκρίνουμε;;; Όλο το τμήμα Marketing της ΑΣΟΕΕ σημειώνει μέσους όρους πάνω από 8μιση. Εγώ δύο μαθήματα απ' το Μάρκετινγκ είχα πάρει και με μηδενικό διάβασμα πήρα και στα δύο 10, όταν για να βγάλω Java και SQL στη δική μου Σχολή έφτυσα αίμα και έδωσα την εξέταση 2 και 3 φορές. Με τέτοιους μέσους όρους, λοιπόν, . . . και με τον μπαμπά πρόθυμο να Ζμπρώξει ένα σεμνό 40άρι χιλ. λίρες... περιμένεις να μη σε πάρουν στο LSE;;
michalex
Τι να σου πω..κι εγώ έχω φίλο που εργάζεται στην προκτερ και έχει τελειώσει ενα πανεπιστήμιο πολυτελείας στην Αγγλία που στοίχιζε από δίδακτρα δυο περιουσίες το εξάμηνο. Ο μπαμπας όμως έχει αλυσίδα σούπερ μάρκετ οπότε μάλλον μέτρησε στο βιογραφικό εκτός και αν έπαιζε κανένας γνωστός εκεί μέσα.Αν έχεις τύχη διάβαινε. Την υγεία μας νά έχουμε τι άλλο να πω.
pouftasamegerasime
pouftasamegerasime
ΞΑΝΑγελάω! Κι εγώ έχω φίλο (ή μάλλον γνωστό) που τον πήραν στην P&G - μιλάμε για το απόλυτο ρεμάλι (και από άποψη (μη) προσπάθειας και από άποψη συμπεριφοράς-lifestyle)), με μεταπτυχιακό σε παγκοσμίως άγνωστο βρετανικό πανεπιστήμιο, από αυτά που κάνανε γκελ προ 20ετίας... και με πρότερη εργασιακή εμπειρία σε door-to-door πωλήσεις χαπιών αδυνατίσματος. Εντάξει... τι να λέμε, δηλαδή... Το οποίο άτομο, για να τον δεχτεί το εν λόγω πανεπιστημιάκι του πισινού, είχε δώσει ως reference (γιατί, ως γνωστόν, οι Άγγλοι έχουν κόλλημα με τις συστάσεις και τα τοιαύτα) έναν κολλητό του, ο οποίος από τηλεφώνου παρίστησε - και καλά - τον Κύπριο επιχειρηματία. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι την παγκόσμια εμβέλεια της ελληνικής λαμογιάς... Τώρα, βέβαια, με τα ακριβά πανεπιστήμια που μου λες, ανοίγουμε και ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο: οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Διότι αυτός που είχε τον μπαμπά να του στάξει το 100άρι χήνες να πάει Αμερική, Αγγλία ή πού αλλού στον κόρακα... αυτομάτως, όπως λες κι εσύ, προτιμάται από αυτόν του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ, π.χ. Θα μου πεις τώρα εσύ τη μαγική λεξούλα: υποτροφίες. ΟΚ. Στους 100, σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο,... πόσοι μπορούν να φοιτήσουν με υποτροφία;; Και επειδή θα μου πεις "όποιος είναι άξιος... εμπρός... ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα"... θα σου πω ότι αυτός που έχει τα μέσα (λεφτά μπαμπά) είτε μέτριος είτε άριστος... θα καταλήξει εκεί που είναι να καταλήξει. Ενώ αυτός που δεν τα έχει τα μέσα.., δυστυχώς θα πρέπει να φτύσει αίμα για να κατακτήσει το ο,τιδήποτε (μιλάμε για την εποχή που βλέπουμε post-doc-άδες να στήνονται στις ουρές για θέσεις των 750 ευρώ, έτσι;;..). Τι να πούμε από 'κει και πέρα;;Πάντως μου κάνει εντύπωση που αντιδρούν (τσινάνε) κάποιοι με την υπόνοια, έστω, ότι ορισμένοι μπορεί να βρήκαν δουλειά με μέσο ή με, εν πάση περιπτώσει, μη-αξιοκρατικά κριτήρια. Τα ίδια αυτά άτομα, αν τους έβγαζες έξω για ένα ουζάκι και πιάνατε την κουβέντα για τους διάφορους γνωστούς (τους δικούς τους και τους δικούς σου/μας) που φέτος, με 25% δείκτη ανεργίας, βρήκανε δουλειά και, μάλιστα, ξεκίνησαν με καλά (σχετικά) λεφτά... η ΠΡΩΤΗ κουβέντα που θα σου έλεγαν θα ήταν "Έλα, μωρέ... "Δόντι" είχαν και δεν το παραδέχονται!". Γιατί, λοιπόν, όταν μιλάμε για άχρηστους που κατάφεραν και βγήκαν στο εξωτερικό... δυσανασχετούν κάποιοι;;
Wishes_breed_not
@pouftasamegerasimeΘα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο πάνω σε αυτά που λες. Έχεις πολλά δίκια σε αυτά που λες και φάινεται να τα ξέρεις καλά κ απο μέσα και η οργή σου είναι δικαίως παραπάνω απο εμφανής. Το μόνο μου σχόλιο ειναι ότι μέσα στην οργή σου τσουβαλιάζεις πολύ εύκολα και απαξιώνεις με την ίδια ευκολία. Θα συμφωνούσα σε όλα σχεδόν, αλλά το να απαξιώνεις τόσο εύκολα συνολικά τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό νομίζω σε αδικεί.Θυμίζει πολύ μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους που είχαν για κάποιο χαζό λόγο την άποψη ότι τα ελληνικά παν. είναι τα καλύτερα (όπως εξάλλου κ οτιδήποτε ελληνικό). Θυμάμαι να λένε "το πρώτο πτυχίο πρέπει να είναι απο ελλάδα". Ανοησίες ολκής. Επίσης το ότι πληρώνεις για να πας σε κάποιο παν. δε το κάνει εξ ορισμού κακού επιπέδου. Ούτε το οτι επειδή δέχτηκε κάποια στουρνάρια, όλοι οι απόφοιτοι είναι στουρνάρια. Έχω εμπειρία απο Ελλάδα και Αγγλία. Επίσης να σου πω ότι γνωρίζω αρκετά παιδιά που έμειναν έξω σε καλές δουλειές και δεν ήταν απο οικονομικά εύρωστες οικογένειες, ούτε κολλέγια, ούτε τίποτα.Παιδιά απο επαρχία με γονείς αγρότες μεροκαματιάρηδες. Πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να πάρουν απαντήσεις για συνεντεύξεις και οι περισσότεροι μέχρι να πάρουν απαντήσεις έμεναν σε υπόγεια, δούλευαν σε μάρκετ και σε φαστφουνταδικα και τα λοιπά ξανθοπουλικά.Πολλές φορές παίζει και η τύχη τον ρόλο της. Ξαναλέω για να μη παρεξηγηθώ, δεν προσπαθώ να μειώσω, ούτε να αμφισβητήσω την εμπειρία σου, και έχεις δίκιο σε πολλά, απλά νομίζω ότι η αδικία που αισθάνεσαι και τα ακραία πράγματα που έχεις ζήσει σε κάνουν να χάνεις την ψυχραιμία σου και να γίνεσαι απόλυτος.
pouftasamegerasime
pouftasamegerasime
Πρώτη εγώ κατακρίνω το τσουβάλιασμα, οπότε σόρι αν έτσι φάνηκε. Προσπάθησα συμπυκνωμένα να πω δυο πράγματα, σίγουρα βάση (και) δικών μου εμπειριών και να μην κουράσω με κατεβατά (πράγμα το οποίο, όμως, δεν απέφυγα, απ' ό,τι βλέπω). Αν δεν εξηγείσαι παρεξηγείσαι και αυτό έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση.Καταρχάς να πω ότι μέχρι και πριν 1μιση χρόνο περίπου έλεγα κι εγώ αυτά τα "μα αν φύγετε όλοι ποιος θα μείνει πίσω / μα θα παραδώσουμε τόσο εύκολα τη χώρα στα χέρια των λαμόγιων και των καρεκλοκένταυρων;;! / μα μήπως το έξω είναι η "πίσω πόρτα" και η "εύκολη λύση;;" και μετά από 1μιση χρόνο εναγώνιας αναζήτησης (αλλαγής) εργασιακού περιβάλλοντος, εντός κι εκτός συνόρων (μιλάμε για ψάξιμο χωρίς σύνορα: από Καναδά ως Νέα Ζηλανδία και από Χαβάη έως Σιγκαπούρη (χώρια η μισή Ευρώπη σβάρνα)) και ενώ εντωμεταξύ εντείνονταν τα εγχώρια προβλήματα... είπα κι εγώ "τελικά κανείς δεν αξίζει να μένει σε αυτόν τον τόπο κι όποιος θέλει να κυνηγήσει καριέρα ΚΑΡΙΕΡΑ... μακριά από 'δω κι όπου θέλει ας είναι".Ναι, νιώθω οργή και πλέον δεν μπορώ αλλά ούτε κι έχω λόγο να το κρύψω. Γιατί;; Για το κομιλφό της υπόθεσης;; Γύρω μας γίνεται πόλεμος και θα μας ενοχλήσει να πούμε τα πράγματα με τ' όνομά τους;; Εν μέρει γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Γιατί βλέπαμε την ξαδέρφη να μπαίνει στο Δημόσιο από την πίσω πόρτα αλλά δε μας χάλαγε κι ο Βέρτης που κέρναγε το ίδιο βράδυ για τη δήθεν επιτυχία της στο δήθεν ΑΣΕΠ. Γιατί ξέραμε ότι ο φίλος βρήκε δουλειά ως χοντρόβυσμα αλλά λέγαμε "έλα, μωρέ, παντού γίνονται αυτά. Άλλος ένας τι πειράζει;;"Στο διά ταύτα, όμως, όχι, δεν είχα πρόθεση να ακουστώ σα γέρος "Σαν το λάδι Μυτιλήνης τίποτα!" και σίγουρα δεν έχω σπουδάσει έξω για να μπορώ να αξιολογήσω εμπεριστατωμένα τα πανεπιστήμια. Και σίγουρα στεναχωριέμαι και θυμώνω που στην ηλικία που έπρεπε να αποφασίσω μέσα ή έξω... τόσα ήξερα (ή έβλεπα) τόσα έκανα. Αλλά και να είχα σπουδάσει έξω, θα μπορούσα να μιλήσω για ένα πανεπιστήμιο π.χ. Για οποιοδήποτε άλλο εξέφραζα άποψη κάποιος άλλος θα γύριζε και θα μου 'λεγε "Γιατί; ήσουν εκεί και ξέρεις;;"Δεν ξέρω, πάντως, αν οι υπόλοιποι με πτυχία-εργασιακή εμπειρία-όρεξη-δυνατότητες-μυαλό αισθάνονται λιγότερη οργή ή απλώς το καταπνίγουν για να παριστάνουν τους ευχάριστους.Το να παρουσιάζεις και μια άλλη όψη των πραγμάτων (εξάλλου πουθενά δε δήλωσα ότι πιστεύω ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων μεταναστών είναι πλουσιόπαιδα - ανέδειξα, απλώς, ΚΑΙ αυτήν την κατηγορία ξενιτεμένων και είπα ότι κατά τη γνώμη μου δεν είναι και σε άσχημη μοίρα) δε σημαίνει ότι υιοθετείς το "να πεθάνει ο γάιδαρος του γείτονα"! Αν, όμως, το γάιδαρο τον έκλεψε π.χ. από κάποιον που γι' αυτόν ήταν η μόνη του περιουσία..., ε, από το να ευχηθείς να πεθάνει ο κλέφτης και να ταράξεις τον κομιλφομισμό μερικών..., καλύτερα να ευχηθείς να ψοφήσει ο γάιδαρος.
fatsoula
fatsoula
"Oταν για να βγάλω Java και SQL στη δική μου Σχολή έφτυσα αίμα και έδωσα την εξέταση 2 και 3 φορές." Πανεπιστημιο Πειραια τελειωσες?Γιατι αυτο μου ηρθε στο μυαλο με τη παραπανω φραση σου.Εκει τελειωσα εγω κ αυτο που λες με εκφραζει απολυτα...
pouftasamegerasime
pouftasamegerasime
Εμένα, πάντως, όσοι γνωστοί και φίλοι κατάφεραν κι έφυγαν έξω (Βέλγια, Ολλανδίες, Αμερικές) ήταν όλοι ΜΑ ΟΛΟΙ! καρακονομημένα κωλοπαιδάκια, μεγαλωμένα στην απέραντη τσέπη του μπαμπάκα τους, τα οποία, όχι απλώς δεν είχαν δουλέψει Μ Ε Ρ Α στη ζωή τους (μιλάμε για το άκρον άοτον της μηδενικής εργασιακής εμπειρίας) αλλά και δεν είχαν κουνήσει το ποτήρι τους να το πάνε από εδώ εκεί! Τώρα... πώς γίνεται αυτά τα άτομα, με 2 (στην κυριολεξία Δ Υ Ο !) Βιογραφικά που έστειλαν, να τους κάλεσαν αμέσως για συνέντευξη σε Βέλγια και Ολλανδίες, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, με 3 και 5 χιλιάρικα πρώτο μισθό... Ας μου πει ένας από εσάς αν θα προσλάμβανε ποτέ στην επιχείρηση/δουλειά του άτομο κοντά στα 30 που το Βιογραφικό του παρουσίαζε ένα απόλυτο κενό στα επαγγελματικά επιτεύγματα και δη με 3 χιλιάρικα πρώτο μισθό (ας ήταν και 1μιση, αν θέλει κάποιος να το φέρει σε σημερινά δεδομένα Ελλάδας, δε θα σταθώ εκεί), μπας και καταλάβω τι κάνω ΕΓΩ λάθος, που εδώ και 1μιση χρόνο προσπαθώ να αλλάξω δουλειά, έχοντας βγάλει καλό ΑΕΙ, βαρβάτο μεταπτυχιακό (εγχωρίως, βέβαια... και παράλληλα με τη δουλειά, part-time), 5 χρόνια καθαρής εργασιακής εμπειρίας σε πολυεθνική και σε δύο ακόμα πιο βαρβάτα τμήματα, 3 γλώσσες κτλ. κτλ. Καμία πρόθεση αραδιάσματος προσόντων, άλλοι έχουν τα πενταπλάσια από μένα και δε βρίσκουν τίποτα... αλλά αναρωτιέμαι: αυτωνών πώς τους έκατσε και των υπολοίπων δεν κάθεται;;; Εγώ γιατί πρέπει να κάθομαι ν' ακούω από τους recruiters ότι για να με πάρουν στην τάδε θέση στο Βέλγιο και την Ολλανδία θέλουν φλαμανδικά/ολλανδικά και τα κωλοπαιδάκια οι γνωστοί μου προσλήφθηκαν αμέσως μόνο με αγγλικά (και αυτά μη φανταστείτε κανενός επιπέδου άπταιστου και άπιαστου). Και, όχι, κανένας από δαύτους δεν τελείωσε κανενός είδους Οξφόρδη, κανενός είδους ΜΙΤ ή Yale, ούτε καν ΕΜΠ!Κι επίσης, όχι, δε θεωρώ οικονομικό μετανάστη αυτόν που εδώ είχε στανταράκι το χαρτζιλίκι χιλιάρικο (κατ' ελάχιστο) το μήνα και τα Island και τα W πήγαιναν κι έρχονταν... και που για να πάει να εργαστεί σε Βέλγιο και Ολλανδία (κτλ. κτλ.) οι γονείς του του εξασφάλισαν το τέλειο λοφτάκι στην πιο τέλεια συνοικία της πόλης, ολοκαίνουργιο smartάκι, 3 (!!!) λάπτοπ, Rolex και 5 κοστουμάκια PRADA. Όχι αγάπες μου! Τα σύκα σύκα για να μη χάσουμε και το χΟΥμορ μας.Δε λέω ότι υπάρχουν μόνο αυτού του είδους οι "μετανάστες" αλλά για να πούμε και κάποια πράγματα με τ' όνομά τους. Γιατί όταν θα μου έρθει εμένα τώρα τα Χριστούγεννα ο "ξενιτεμένος Ολλανδοβέλγος" και θα μου πλασάρει iPhone5 + Blackberry + iPad και θα θέλει και 5-6 μέρες Αράχωβα με ημερήσια "ζημιά" 300 και 500 ευρώ και πρωτοχρονιάτικο πρώτο τραπέζι πίστα στη Βίσση..., ε, όχι!... μη μου ζητάτε να τον λυπηθώ που δε βλέπει ήλιο τις υπόλοιπες 345 μέρες το χρόνο. Όχι. Ίλεος!
Cinnamon
Wow! Υπάρχουν ακόμα τέτοιες δουλειές?!Ξέρω μόνο 2 άτομα που βρήκαν απίστευτες δουλειές με μηδέν προσόντα και είναι όπως τα περιγράφεις.Είναι όντως άδικο.Οι περισσότεροι που γνωρίζω τώρα τελευταία έρχονται χωρίς καμία οικονομική στήριξη, χωρίς να έχουν βρει ούτε σπίτι αλλά ούτε και δουλειά και ποντάρουν στο ότι με το 1-2 χιλιάρικο που φέρανε μαζί τους θα ζήσουν 1 μήνα εδώ για να βρουν οποιαδήποτε δουλειά. Με ή χωρίς πτυχίο.Πλέον είναι δύσκολα παντού - υπάρχουν βέβαια αυτοί που τα έχουν όλα έτοιμα αλλά δυστυχώς παντού έτσι είναι. Δεν είναι δηλαδή μόνο μερικοί Έλληνες που έχουν βολευτεί σε αξιοζήλευτες δουλειές, υπάρχουν και άλλοι...
Ναι μεν αλλά...
Παρατηρώ πως στα περισσότερα σχόλια ο καθένας θεωρεί πως γνωρίζει το σωστό και μάλιστα φαίνεται να δυσανασχετεί με αντίθετες γνώμες. Να άλλο ένα ελληνικό στοιχείο.Πως να αποτινάξεις τελείως την ελληνική νοοτροπία ακόμη κι αν ζείς στο εξωτερικό. Σε υποκειμενικά ζητήματα το "αντικειμενικό¨" απουσιάζει. Ο κάθε άνθρωπος ανάλογα με την προσωπικότητά του, την ανατροφή του και τα βιωματά του αντιλαμβάνεται διαφορετικά κάποιες καταστάσεις. Αντί να κρίνετε γιατί δεν σέβεστε απλά την αλήθεια του άλλου και τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει?Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι γιατί δυσκολευόμαστε τόσο να το δεχτούμε?
Cinnamon
Αυτό το χαρακτηριστικό δεν ανήκει αποκλειστικά στους Έλληνες. Σχεδόν όλος ο κόσμος θα εκφράσει τη γνώμη του αντικειμενικά - λογικό δεν είναι? Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Ίσως, ως έθνος, γκρινιάζουμε περισσότερο αλλά και σε αυτό αρχίζω να αμφιβάλλω.Η ίδια η κοπέλα που έγραψε το κείμενο περιγράφει τη γνώμη της για αυτούς που έφυγαν και, με ένα σχεδόν υποκριτικό ύφος, τονίζει το πως αυτή θα μείνει (και θα παλέψει να λύσει τα προβλήματα, πως δεν ξέρω, μακάρι να το είχε γράψει μέσα σε όλα όσα είπε ). Και το θεωρώ πολύ λογικό εμείς που το διαβάζουμε να το σχολιάσουμε με τις δικές μας προσωπικές απόψεις - παρμένες απ΄τις εμπειρίες μας. Ειδικά εμείς που φύγαμε επειδή το κείμενό της αυτά τα άτομα στοχεύει, αυτοί που φύγανε.Η δική μου γνώμη είναι πως είναι ένα εντελώς μελοδραματικό κείμενο και όπως ανέφερα κάπως υποκριτικό. Και εγώ στεναχωριέμαι που έφυγα, που δεν έχω το σπίτι μου δίπλα στη θάλασσα και άφησα πίσω φίλους και οικογένεια.Και ναι, θα ξαναετοιμάσω τη βαλιτσούλα μου αν δω πως ούτε εδώ πάνε καλά τα πράγματα. Επειδή ωραία η Ελλάδα, αλλά όταν βρίσκεις αδιέξοδα στα πάντα, τι να το κάνεις το καλοκαιράκι?
Ναι μεν αλλά...
Μα δεν είναι το ζήτημα το αντικειμενικό του πράγματος τόσο πολύ όσο το ότι το γιατί πρέπει να έχουμε άποψη για όλα?Ακόμα και για πράγματα για τα οποία δεν έχουμε ολοκληρωμένη γνώση(Αυτό είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα- αυθεντία κι αυτό εννοούσα κατα κύριο λόγο) αλλά και για ζητήματα τα οποία είναι υποκειμενικά. Το να συνδιαλλέγεται κάποιος για ζητήματα που μπορούν να έχουν διάφορες οπτικές γωνίες μπορώ να κατανοήσω οτι τον εξελίσσουν και τον βελτιώνουν σαν άτομο (αν έχει διάθεση να ακούσει και όχι απλά να προσπαθεί να περάσει την αποψη του). Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήγσω είναι σε τι θα εξελίξει κάποιον να ακυρώνει ένα βίωμα κάποιου άλλου...΄Ετσι το βίωσα ρε φίλε δεν με νοιάζει αν εσύ το βίωσες διαφορετικά, δεν είμαστε ίδιοι...το βίωμα δεν αλλάζει. Και για να είμαι ξεκάθαρη δεν μου αρέσει καθόλου το περιεχόμενο του κειμένου. Το βρίσκω εγωιστικό για να νιώθει κάποιος καλά να θέλει να κρατήσει πίσω άτομα τα οποία αγαπάει.Ξεκάθαρος ΕΓΩΙΣΜΟΣ!Όμως είναι αυτάτα στοιχεία του χαρακτήρα που να χτυπιούνται όλοι κάτω δεν αλλάζουν...βελτιώνονται με πολύ κόπο. Ελπίζω να δεις την απάντηση μου γιατί χαίρομαι να συζητάω με ανοιχτούς ανθρώπους όπωςσ εσύ.
Cinnamon
Το διάβασα το σχόλιό σου (7/11 15.31) και ναι συμφωνώ μαζί σου αν και πάλι...είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό, όταν διαβάζουμε/ακούμε την ιστορία του άλλου (σε αυτή την περίπτωση της κοπέλας που έγραψε το κείμενο), να θέλουμε να πούμε και τη δική μας γνώμη.Σωστό? Λάθος? Εξαρτάται φυσικά πως η δική μας γνώμη (που θα βασίζεται οπωσδήποτε απ΄τα βιώματά μας) σχετίζεται με την άποψη του άλλου. Δεν ακυρώνεται η δική της αλήθεια, ούτε οι δυσκολίες που (απ΄τη δική της οπτική γωνιά) περνάει.Βέβαια, έγραψε ολόκληρο κείμενο - και θα έδωσε συγκατάθεση για δημοσίευση - που σημαίνει πως μπορεί να κριθεί ανοιχτά από άτομα που περνάνε όμοιες ή εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες. Ναι μεν έτσι το βίωσε η ίδια, αλλά και εμείς το βιώσαμε αλλιώς και βλέπουμε μια άλλη πλευρά σε αυτά που λέει. Και οπωσδήποτε, αν δει τα σχόλιά μας θα έχει και την ανάλογη αντίδραση και θα σχολιάσει πως συνεχίζει να πιστεύει σε αυτά που έγραψε. Και καλά θα κάνει, δική της εμπειρία είναι.Θεωρώ σωστό να γράψω τη γνώμη μου και να πάω ενάντια σε όλα όσα έγραψε (αφού είμαι μια από όλους αυτούς που φύγανε), και ας το θεωρεί η ίδια λάθος. Και δεν είναι πως δεν σέβομαι όλα όσα είπε, απλά δεν συμφωνώ...
michalex
Έχω σπουδάσει κι εγώ στο εξωτερικό φυσικά χάρη στην καλή οικονομική κατάσταση των γονιών μου. Δεν θα ξεχάσω ότι όποτε επέστρεφα με ρωτούσαν όλοι που είναι καλύτερα εκεί ή εδώ; Όταν απαντούσα ότι ήταν καλύτερα εκεί με ρωτούσαν όλοι με ειρωνία: Τι μας λες ρε φίλε πάνε εκείνοι στις ταβέρνες τους στα μπουζούκια τους έχουν τα εξοχικά που έχουμε εμείς αγοράζουν τόσα πράγματα οι λιγούρηδες κλπ κλπ. Τώρα έτσι φεύγουν οι φίλοι σου από την ανωριμότητα που δείξαμε όλοι μας. Ζήσαμε για πάρα πολλά χρόνια πέρα από τις δυνατότητες μας. Μέσα στο μυαλό μας ήταν η καλοπέραση και αλίμονο στον άνθρωπο που θα μας έλεγε ότι χρειάζεται λιτότητα δεν ξανάβλεπε βουλευτιλίκι ποτέ. Οπότε όλο αυτό έγινε ένας φαύλος κύκλος οι πολίτες θέλανε καλοπέραση οι βολευτάδες καρέκλες, οι μεν έκαναν τα στραβά μάτια στις ρεμούλες και οι δε πέταγαν κανένα ξεροκόματο για να το βουλώσουμε. Τώρα μουτζοκλαίμε για το ότι θα πρέπει όλοι μας να φύγουμε. Το θέμα μας είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου εμαθε να κάθεται στο δημόσιο να πληρώνεται και να καλοπερνάει. Τώρα που αυτά τελείωσαν τους φταίει η τρόικα η Μέρκελ και Εβραίοι. Το κακό μας το κεφάλι φταίει που δεν ξέραμε ούτε από νόμους ούτε από κανόνες ούτε από μέτρο. Η Ελλάδα ήταν πάντα μια φτωχή χώρα οι άνθρωπο έφευγαν είτε μετανάστες είτε στα καράβια. Στα 80'ς και στα 90'ς όλοι σπουδασαν μάρκετινγκ και διοίκηση επιχειρήσεων και έγιναν στελέχη στις τράπεζες και στο δημόσιο ( με απολυτήρια λυκείου στο Δημόσιο) Κανείς δεν εφευγε για ναυτικός κανείς δε γινόταν αγρότης. Τώρα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
yearofthedragon
Nαι,μονο που αυτοι που"σπουδασαν μαρκετινγκ και διοικηση επιχειρησεων και εγιναν στελεχη στις τραπεζες και στο δημοσιο"δεν εχουν χασει τις δουλειες τους.Τους διαβαζω συχνα εδω μεσα να ειρωνευονται ολους τους υπολοιπους προσπαθωντας να δειξουν ποσο μας χρειαζονται ολ'αυτα που περναμε μιας και "εμεις τα φαγαμε".Οταν πλεον οχι μονο η Guardian αλλα και αλλα ΜΜΕ του εξωτερικου περιγραψουν την αληθεια της εξοντωσης μας ως λαο,τοτε ισως συμφωνησουμε πως η μεταναστευση ειναι το λιγοτερο απ'ολα τα φριχτα που μας συμβαινουν.Βλεπετε ακομα χρειαζομαστε εξωθεν επιβεβαιωσεις
michalex
Οι του δημοσίου θα είναι οι τελευταίοι που θα χάσουν τις δουλειές τους γιατι μετά θα γίνει επανάσταση. Δε βλέπεις τι γινεται; Βγαινουν ολόκληροι υπουργοί και λένε ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ λες και οι υπόλοιποι δεν εχουμε ανάγκες δεν έχουμε οικογένειες δεν έχουμε τίποτα. Για τα παιδιά που εργάζονται στις τράπεζες ένα έχω μόνο να πω. Δουλεύουν τους εχει βγει το λάδι το βλέπω καθημερινα και όλοι τους έχουν γνώσεις. ¨Οταν μπαινεις σε ενα δημαρχειο (να μην πω πιο δημαρχείο και καρφωθώ) και βλεπεις κοσμο με μοναδικο προσον ενα απολυτηριο λυκειου ολιγο κομπιούτερ και ολίγα αγγλικα και να κλαψουρίζει επειδη παίρνει ΜΟΝΟ 800 ευρω το μήνα και δίνει τη ζωη του εκει μεσα και δε θα πεθάνει αυτός επειδη εγω ειμαι κομπλεξικος που δε μπηκα στο δημόσιο και αν εκανα σπουδες ειναι επειδη ο μπαμπας μου ειχε λεφτα (το οτι αυτος εχει απασχόληση γιατί δουλειά δεν τη λες, επειδή ο μπάμπάς του ειχε το δημαρχο γλύψιμο δε μετράει) τότε σε πιάνουν τα διαόλια και λες ας καταρρεύσει ολο το σύστημα και ας δουνε και αυτά τα τεμπελχανία τι θα πει να σκίζεσαι για το χιλιάρικο (και ούτε). Κάτι τέτοιους έβλεπε ο Πάγκαλος και έλεγε μαζί τα φάγαμε.
SMURFakos
SMURFakos
Την εχεις κανει απο Ελλαδα και εχεις που και που αμφιβολιες για την αποφαση σου? Σκεψου μονο οτι στην Ελλαδα υπαρχει κοσμος που βρισκει το "μωρο μου εισαι όμορφη σαν τράπεζα που καίγεται" χαριτωμενο και γελαειΜια χαρα εισαι εκει που εισαι - trust me:-)
λυδια
Οσοι μενουν Ελλαδα ειναι αγωνιστες ενω οσοι φευγουν ειναι εθνικοι προδοτες? Οι δαπιτες που ζουνε στα μπουζουκια ειναι οι ηρωες ενω καποιος που με τοσες δυσκολιες αγωνιζεται εξωτερικο ειναι απαρεδεκτος? Δεν λεω οτι δεν υπαρχουν ανθρωποι που εχουν ιδεες και ονειρα και αγωνιζονται γιαυτα στη Ελλαδα αλλα το ιδιο πραγμα μπορει να γινει και απο το εξωτερικο. Δεν ξεχνας την πατριδα σου φευγοντας. Καθε αλλο την εχεις μεσα σου ισως και πιο πολυ απο οσους ειναι βολεμενοι πισω.
kostaps
kostaps
Ααα ναι! "Μα φυσικα" και ολοι οσοι φυγαμε ειμαστε προδοτες! Αλλα αν εμεις που φυγαμε ειμαστε προδοτες, τοτε αυτοι που εμειναν και κλεβουν τους συμπολιτες τους τι ειναι;;; Εχω περασει (και ειμαι σιγουρος οτι δεν ειμαι ο μονος) πολες δυσκολες καταστασεις, μεχρι σε σημειο να εχω μονο 20 δολαρια για να περασω το μηνα, αλλα προτιμω να πεινασω παρα να κλεψω τους συμπολιτες μου, ωστε μετα μετα να παω να τα "φαω" σε γαρδενιες στα σκυλαδικα!
asfalws!!
Κώστα δεν αναφέρθηκα σε σένα. Αντίθετα, χάρηκα πάρα πολύ που Νοέμβρη μήνα φοράς κοντομάνικο και μπορείς να έχεις φίλους τα Σαββατοκύριακα σπίτι σου.Όταν διάβασα το σχόλιο σου σκέφτηκα πως τελικά χρόνος χρειάζεται για όλα. Αναφέρθηκα σε εκείνους που είτε έχουν μείνει είτε εχουν φύγει απο την Ελλάδα, δεν τους ακουμπάει καν αυτό που γίνεται. Πως δεν τους αφορά και έχουν είτε το σκεπτικό "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα" είτε "εγώ μια χαρά είμαι"
kostaps
kostaps
@ asfalws Οχι μην ανησυχεις, δεν το πηρα προσωπικα. Φυσικα και χρειαζεται χρονος, εδω χρειαζεται χρονος για να εχει καποιος εστω και 2-3 ΚΑΛΟΥΣ φιλους στην Αθηνα, στο εξωτερικο που δεν σε ξερει κανεις ξαφνικα ολα θα γινουν αυτοματα; Οχι βεβαια! Αλλα ετσι μαθαμε πολλοι απο εμας, ολα ετοιμα ολα στο πιατο! Την αγαπω την Ελλαδα, δεν ηθελα να φυγω, αναγκάστηκα να φυγω, δεν ειχα αλλη εκλογη, γιατι καθε φορα που πηγαινα να ανοιξω μια πορτα οι αλλοι την κλεινανε γιατι δεν ανηκα σε καμια "κλικα", γιατι την ωρα που εγω ηθελα να "ανοιξω πανιά για το ταξιδι της ζωης μου", την ωρα που ηθελα να φτιαξω τη ζωη μου, οι πιο πολλοι μου πουλουσαν μπαρουφες του ειδους οτι "η ζωη δεν ειναι τιποτα αλλο παρα... λιγο κρασι, λιγο θαλασσα και τ' αγορι μου" Και δυστυχως απ οτι φαινεται, πολλοι συνεχιζουν ακομα να προσπαθουν να πουλανε στο κοσμο το ιδιο τραγουδακι εδω και δεκαετιες... Τι κι αν κοβονται οι συνταξεις, τι κι αν δεν εχουν τα παιδια θερμανση στο σχολειο, τι κι αν δεν υπαρχουν φαρμακα, κλπ, κλπ, η Ελλαδα ειναι η καλυτερη χωρα στο κοσμο, γιατι ζουμε ευτυχισμενοι στη χωρα του "λιγο κρασι, λιγο θαλασσα, και τ' αγορι μου!" Κι οσο συνεχιζουμε το ιδιο τραγουδακι τοσο και πιο χαμηλα θα πεφτουμε...
asfalws!!
Κώστα,δεν ξέρω πόσο καιρό λείπεις από Ελλάδα. Απ'ότι καταλαβαίνω πολύ και φαίνεται να έχεις κάνει αυτά που δεν μπόρεσες στην Ελλάδα.Αυτό που με έφερε στα όρια μου και το πήρα απόφαση να φύγω ήταν το ότι κουράστηκα να είμαι "περήφανη Ελληνίδα" γι αυτό που ήμουν πριν 2000, 500,85 χρόνια. Ήθελα να μαι περήφανη γι αυτά που κάνω τώρα!!Ακόμα κι αν ξεπεράσουμε αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, αυτή η εθνική ντροπή δεν ξεπλένεται και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. κοινωνική λοβοτομή χρειαζόμαστε. Κι ακόμη και τώρα, μυαλό δεν μπαίνει. Συνεχίζουν αυτά που περιγράφεις και το τραγούδι αυτό περνάει και περνάει και περνάει!By the way, κι εγώ με κάπου τόσα χρήματα είμαι αυτή τη στιγμή, με όσα ήσουν τότε. Αλλά παραδόξως αισθάνομαι πιο "ασφαλής"...
kostaps
kostaps
@ asfalws 7.11.2012 | 01:35 Σε καταλαβαινω. Κουραγιο, ευχομαι ολα να πανε καλα! Πριν αρκετα χρονια τα πραγματα πηγαν πολυ ασχημα και εχασα τα παντα! Δουλεια, σπιτι, δεσμους, φιλους, τα ΠΑΝΤΑ! Ειχα φτασει στην κυριολεξια στον πατο! Ειχα φτασει σε τετοιο σημειο απελπισιας, που αρχισα να συζηταω με τους γονεις μου και τους φιλους μου οτι σκεφτομουν σοβαρα να μαζεψω τα κουρελια μου και να γυρισω πισω στην Ελλαδα! Γυρισα λοιπον στην Ελλαδα, αλλα δυστυχως ενα "καλαθακι" με εκανε να φυγω τρεχατος... Ειχα παει στο ΙΚΑ για καποιες δουλειες των γονιων μου και εκει που περιμενα στην ουρα ειδα κατι που με εκανε να φριξω... Καποιος υπαληλος επειδη βαριοταν να ανεβοκατεβαινει δυο οροφους, ειτε με τις σκαλες ειτε με τον ανελκυστηρα, ειχε δεσει σκοινια και ανεβοκατεβαζε εγγραφα με ενα καλαθακι... Τρομαξα οταν το ειδα, νομιζα οτι ημουν σε διακοπες σε καποια τριτοκοσμικη χωρα! Οχι δεν ημουν on drugs, ουτε ειχα πεισει τον εαυτο μου οτι ημουν ηρωας σε βιβλιο του William Burrouhs, ομως πιστεψε με εκεινη ακριβως τη στιγμη εβλεπα ενα καλαθακι που ειχε στομα και μου φωναζε... "φυγε, τρεχα οσο πιο γρηγορα μπορεις" Εκεινο το "καλαθακι" ηταν που με εκανε να φυγω και παλι για δευτερη φορα, και να αρχισω τα παντα παλι απο την αρχη... Ο καθενας μας ομως βλεπει και ακουει το δικο του καλαθακι, και δυστυχως απ οτι φαινεται σε πολλους, ακομα και τωρα, το μονο καλαθακι που τους λεει κατι, ειναι το καλαθακι με τις γαρδενιες στις τρεις το πρωϊ σε καποιο "φαντασμαγορικο" σκυλαδικο...
λυσιμάχεια
αυτό με το καλαθάκι εγώ το βρίσκω ευφυές πάντως, εφευρετικο, γρηγορο και αποτελεσματικο. γιατι τριτοκοσμικο, επειδη δεν ειναι προτεσταντικής λογικής καθωσπρεπισμου? αυτό απο μονο του δεν αποτελει λογο να ειρωνευτει κανεις τον υπαλληλο, ποσω μαλλον να εγκαταλειψει τη χωρα. αν υπαρχουν αλλοι λογοι βεβαια, πασο.(και καμια σχεση εγω με καλαθακια με γαρδενιες και μπουζουκια)
aiginitissa
Αν ησουνα στη θεση του υπαλληλου και επρεπε να σηκωνεσαι καθε τοσο και να ανεβοκατεβαινεις οροφους αφηνοντας το ποστο σου και τους πολιτες να περιμενουν, μαλλον μονο λογια ευγνωμοσυνης θα ειχες να πεις για το καλαθακι!Βρεθηκε ενας ανθρωπος που προσπαθησε να αντιμετωπισει το τερας της γραφειοκρατιας με ενα εξυπνο τροπο, κι εσυ λες οτι αυτος ηταν ο λογος που σε εκανε να ξαναφυγεις;;;Νομιζω πως ειστε πολυ καλομαθημενοι μερικοι...
kostaps
kostaps
"είναι ωραία εδώ... μαγικά είναι... έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά,...εδώ είναι νοέμβρης και δεν χρειάζεσαι μπουφάν... πίνουμε τσίπουρα και γελάμε..." Αντε να δουμε ποτε επιτελους θα σταματησουν οι ιδιες "μπαρουφες" που συνεχιζονται εδω και δεκαετιες... Δηλαδη σε αλλες χωρες ΔΕΝ ειναι μαγικα; Αλλες χωρες ΔΕΝ εχουν θαλασσα; Σε ολες τις αλλες χωρες το Νοεμβρη κανει κρυο και χρειαζεσαι μπουφαν; Στις αλλες χωρες ΔΕΝ πινουν ουτε γελανε; Κι εγω που σχολιαζω αυτη τη στιγμη ενω δεν ειμαι στην Ελλαδα, πως γινεται Νοεμβρη μηνα αντι να φοραω μπουφαν να καθομαι στην αυλη με κοντομανικο και σορτσακι;;; Και το Σαββατοκυριακο που περασε μαλλον ΔΕΝ ειχα καλεσει κοσμο στο σπιτι για φαγητο, πιοτο και γελιο! στο ονειρο μου το ειδα κι αυτο; Δεν εχει μεινει κανενα ιχνος λογικης;;; Ελεος! ελεος!
Cinnamon
Ζηλεύω! Που είσαι και δεν φοράς μπουφάν Νοέμβρη μήνα?Εμείς εδώ στην Αγγλία έχουμε παγώσει!Πάντως συμφωνώ μαζί σου - φτάνει πια με την εξιδανίκευση της Ελλάδας. Είναι πανέμορφη χώρα, κάποιοι από μας προλάβαμε όμορφα και ξένοιαστα χρόνια αλλά δεν παύει να σημαίνει πως αυτή τη στιγμή - όσο όμορφη και να είναι - έχει πάρα πολλές δυσκολίες.
kostaps
kostaps
Αγαπω την Ελλαδα, αλλα εμεις οι νεο-Ελληνες πρεπει καποτε να κατεβουμε απο το καλαμι της τελειοτητας που καβαλαμε επι χρονια, να καταλαβουμε οτι ποτε ΔΕΝ ημασταν τελειοι, ετσι ωστε να αρχισουμε να πηγαινουμε μπροστα χωρις να αναπαυομαστε σε στεφανια και δοξες που δεν υπαρχουν πουθενα αλλου παρα μονο στο θολωμενο μυαλο μας... Ειμαι στην Νοτιο Καλιφορνια, μιαμιση ωρα ανατολικα του Los Angeles, η ωρα αυτη τη στιγμη ειναι 11:35 το βραδυ, φοραω ακομα κοντομανικο και σορτς, σημερα ειχαμε 36,6 βαθμους Κελσιου, προσπαθησα το Λονδινο και το αγαπημενο μου Βερολινο, αλλα καπου δεν λειτουργησαν τα πραγματα. Πουθενα, σε καθε χωρα, σε καθε πολη, οι δρομοι ποτε δεν ηταν στρωμενοι με τριανταφυλλα. Προσωπικα εχω πατησει παρα πολλα αγκαθια και τσουκνιδες, εχω φαει πολλα χαστουκια, c'est la vie. Καθε χωρα εχει τα καλα και τα ασχημα της, -παρ ολα αυτα μια χωρα που δεν θα μπορουσα να μεινω ποτε ειναι η Ελβετια!- Να περνας καλα!
λυσιμάχεια
μαλλον θα πρεπει να διευκρινιζει κανεις σε ποια χωρα βρισκεται οταν γραφει, γιατι αγαπητε Κωστα η Καλιφορνια εχει το κοντινοτερο στην ελλαδα κλιμα (περαν των αλλων μεσογειακων χωρων). Καλα να περνας και εισαι πρωτος μαγκας, αλλα να δειχνεις κατανοηση και να μην εισαι απολυτος, γιατι ο πονος που βγαζουμε οι περισσοτεροι σχετιζεται με ουρανο Ροττερνταμ, βροχες λονδινου, αέρα βερολινου, χιονια στοκχολμης, λαχανακια Βρυξελλων και κεφι ελβετιας.
SMURFakos
SMURFakos
Καλη μου ΛυσιμαχειαΣου ευχομαι απο καρδιας ο μεγαλυτερος πονος της ζωη σου να ειναι ο καιρος της Δ. Ευρωπης. Θα εχεις περασει μια υπεροχη ζωη. Διοτι για τους υπολοιπους πονος ειναι η ανεργια, διαφθορα, ο αποκλεισμος λογω βυσματιων, η Ελληνικη παρανοια-καφριλα που σε χαστουκιζει απο την στιγμη που θα βγεις απο την πορτα του σπιτιου σου.Ας σοβαρευτουμε επιτελους..
asfalws!!
Στέλιο,δεν απευθύνομαι μόνο σε 'σένα αλλά και σε όποιον διαβάσει αυτό το κείμενο και -δυστυχώς- θα έχει την ίδια άποψη με σένα."Τους φίλους με "τα γαμάτα βιογραφικά" (νά ναι καλά η μαμά κι ο μπαμπάς που πλήρωναν) και τους "προσλαμβάνουν αμέσως",έχε υπόψιν σου,πως υπάρχουν πολλοί γονείς που πληρώνουν με πολύ πόνο,κόπο και στερήσεις για να κάνουν τα παιδιά τους κάτι και να μην καταρρέι η ζωή τους στην Ελλάδα. Έφυγα από την Ελλάδα για να κάνω μεταπτυχιακό.Και δεν έφυγα με την προοπτική πως θα το τελειωσω και θα γυρισω (αν και παρακαλάω κάθε μέρα στο να μπορέσω) ούτε με το σκεπτικό "τέλεια, θα γνωρίσω νέο κόσμο κλπ,κλπ." Ήξερα πως θα δυσκολευτώ αλλά δεν φανταζόμουν την μοναξιά που θα νιώσω. "Αναγκαστικά", γνωρίζεις κόσμο ποτέ όμως δεν θα είσαι με τους δικους σου ανθρώπους. Γι΄αυτό ηρέμησε λίγο γιατί εξω από τον χορό...Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να συμβιβαστώ με την αλλαγή -που ναι,εγω επέλεξα να κάνω- αλλά αυτο που με στενοχωρεί περισσότερο απ'όλα είναι πως ενώ έχουν γυρίσει όλα ανάποδα στην Ελλάδα καποιοι συνεχίζουν να σκέφτονται σαν εσένα: "να τους σώσεις εσύ και οι υπόλοιποι "επαναστάτες" της φακής.".... Είναι τρομακτικό
sananthi
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι θέλουν οι "κακοί του παραμυθιού" να μας διώξουν όλους για να κάνουν την Ελλάδα σαν τα μούτρα τους.Θα λιποτακτήσουμε ατάκτως "εις την αλλοδαπήν"σαν ποντίκια κυνηγημένα ή θα το παλέψουμε μέχρις εσχάτων με μία δόση αυτοκτονικού ρομαντισμού πιστεύοντας στο όνειρο;Και τί είναι αυτό το όνειρο στην τελική;Αξίζει η Ελλάδα τα νιάτα μου, τα νιάτα μας;Τα νιάτα εκπλειστηριάζονται σε αυτόν που πληρώνει τα περισσότερα;Εκεί καταντήσαμε...
Μάριος
Μάριος
Καταραμένη μιζέρια σε αυτό το λαό. Δεν είναι η Ελλάδα μόνο για διακοπές λέει η αρθρογαφος, αλλά στην εισαγωγή της ξεκινάει για ήλιο, θάλασσα και άμμο. Γεμίσαμε χαζοχαρούμενους τεμπέληδες, μεθύσια, έρωτες και κοπάνες.
λυσιμάχεια
κατι δεν καταλαβες. Ο ηλιος, η θαλασσα και η αμμος δεν ειναι διακοπες. εσυ τις ονομασες εξ ορισμου διακοπες. αν ζεις στην Ολλανδια, ηλιος+αμμος=διακοπες. Αν ζεις στην Ελλαδα ειναι κομματι της ζωης, καθημερινό. Ενα μεγαλο κομματι του ελληνικου πληθυσμου ακόμα ζει και αναπνεει διπλα στη θαλασσα ολο το χρονο, κι οχι 8 μερες μιζέριας και ανηλιακου.
asfalws!!
@Smurfaco δεν είμαι καμιά χαζοβιόλα για να πιστεύω πως ο ήλιος και το carroten θα μου λύσουν τα προβήματα. Κι ούτε καταλαβαίνω τα αρνητικά σχόλια όταν είπα πως δεν μιλάω εκ του ασφαλούς. Κατάφερα να συνεχίσω τις σπουδές μου με πολύ κόπο και 3 χρόνια στην Αθήνα μετά τη σχολή αισθανόμουν ζωντανή-νεκρή και πολλές φορές ασήμαντη. Χιλιάδες βιογραφικά και απάντηση πουθενά. Απ'ότι καταλαβαίνω ψάχνεις κι εσύ δουλειά και σου εύχομαι να βρεις αύριο κιόλας. Μετά το τόσο ψάξιμο το πρόβλημα δεν είναι μονο οικονομικό αλλα και ψυχολογικό. Σε νιώθω 100%!!!Αλλά να σου πω κάτι?Η καθημερινότητα μου τώρα δόξα το Θεό είναι γεμάτη!Έχει διάβασμα, έχω δουλειά αλλά και έχει και κάποιες στιγμές που σου λείπουν οι άνθρωποι που έβλεπες και τώρα οι άνθρωποι αυτοί ειναι στο Skype,όπως περιγράφει το γράμμα. Και είναι και άλλες τόσες στιγμές που όταν έχεις 1 ώρα κενό την ημέρα και θες να χαλαρώσεις πηγαίνοντας μια βόλτα δεν μπορείς γιατί ο καιρός ξεχνάει να σταματήσει να βρέχει. Αυτές οι στιγμές μου λείπουν αλλά δεν σημαίνει πως θα παρατήσω αυτό που ήθελα και κοπιάζω τωρα για να έρθω στην Ελλάδα για τον ήλιο της!Ήμαρτον!
Moschus
Moschus
Οι περισσότεροι 'Ελληνες ποτέ δεν ήταν κοσμοπολίτες, οι φοιτητές ανέβαιναν με τάπερ κατεψυγμένο κοκκινιστό, έκαναν παρέα μόνο με Έλληνες και γύριζαν με μια βαλίτσα τίγκα στα άπλυτα να βάλει πλυντήριο η μαμά τα Χριστούγεννα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους βλέπουμε συχνά την μετανάστευση με μισό μάτι. Και ενώ οι ισχυροί δεσμοί με οικογένεια κ φίλους σαν αυτούς του κειμένου είναι κάτι όμορφο και αξιοζήλευτο από άλλες κοινωνίες, δε πρέπει να μας τυφλώνει και, π.χ., να θεωρούμε πως όλοι όσοι μένουν είναι αγωνιστές και όσοι φεύγουν λιποτάκτες. 'Κι ενώ εδώ θα ζούμε καταρρεύσειςο έξω Ελληνισμός θα προχωρείκαι φως και μουσική μιας άλλης σκέψηςστη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί'.
georgeena
Ναι, είναι συγκινητικό, και σε σημέια πολύ αληθινό, αλλά πειράζει που με το που έφυγα, και παρά το άγχος προσαρμογής και την μοναξιά εδώ, ένιωσα να αναπνέω πάλι; Δεν νομίζω ότι σε μορφή καταθλιπτικής άπορης θα είμαι σε θέση να βοηθήσω, όχι εγώ τουλάχιστον, μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω. Για να είναι κανείς χρήσιμος για καιρό (δηλαδή για κάπως περισσότερο απο μια και μόνη ηρωική στιγμή) πρέπει καταρχήν να φροντίζει να 'ναι υγιής και να μπορεί να τα βγάλει κουτσά στραβά πέρα. Άλλωστε, δεν παύουμε να υπάρχουμε ούτε να ασκούμε την όποια πίεση μπορούμε να ασκήσουμε επειδή μένουμε εκτός. Τρια χρόνια κρίσης δεν αισθάνθηκα ότι έκανα κάτι χρήσιμο στην Αθήνα, εκτός απ' το να αρρωσταίνω και να δηλητηριάζομαι. Ούτε μπορούσα να βρω μέρος για να ενταχθώ μέσα σ' αυτή τη θάλασσα θυμού και ακροτητων, ίσα ίσα παραλίγο να με παρασύρει κι εμένα σε πράγματα που δεν είμαι και δεν θέλω να γίνω. Έτσι το βίωσα εγώ. -Για την ιστορία, έψαχνα τρόπο να φύγω ήδη δύο με τρία χρόνια πριν σκάσει η κρίση, από καθαρή επιθυμία, και η κρίση δε μου το κάνε ευκολότερο, μου το κανε και πρακτικά και παραδόξως και ψυχολογικά δυσκολότερο.