________________
1.

Με αφορμή όσα έγιναν στα Golden Globes πάντα ήθελα να ρωτήσω ποιά είναι η γνώμη σου για το θέμα Woody Allen - Soon-Yi.
Τί του βρήκε, 20χρονο κοριτσάκι; Τη μάνα της δεν τη σκέφτηκε; Αμ, τα αδέρφια της, που τώρα πρέπει να τη φωνάζουν 'μητέρα'; Και αυτός κοτζάμ μαντράχαλος, έξυπνος, πνευματώδης, με τις ψυχαναλύσεις του, δεν έβρισκε κάποια στην ηλικία του - πάνω κάτω τέλος πάντων - να παίξει;
Είναι η αγάπη τυφλή;- -Mia

Για πολλοστή φορά. Δεν παντρεύτηκε τη θετή του κόρη. Τα αδέρφια της τη φωνάζουν όπως τη φώναζαν πάντα, γιατί δεν άλλαξε κάτι στη συγγένειά τους.

Τώρα αν ρωτάς γιατί ένας «κοτζάμ μαντράχαλος, έξυπνος, πνευματώδης, με τις ψυχαναλύσεις του, δεν έβρισκε κάποια στην ηλικία του», μάλλον δεν έχεις δει ποτέ ταινία του Γούντι Άλεν, ή δεν έχεις διαβάσει ποτέ σου Φίλιπ Ροθ, ή δεν έχεις ανοίξει ποτέ την τηλεόραση, ή εφημερίδα, ή περιοδικό, ή δεν έχεις ανοίξει ποτέ σου το παράθυρο, για να δεις τι γίνεται έξω από το σπίτι σου.

________________
2.

Γειά σου Α, μπα! Θα ήθελα να μάθω το εξής: απ' όλα τα βιβλία που έχεις διαβάσει του Murakami, ποιό θα έλεγες ότι είναι το καλύτερο (εκείνο που προτιμάς έστω) και γιατί; Επίσης, συνολικά, πόσα βιβλία εκτιμάς ότι έχεις διαβάσει;- ichikyuhachiyon

Το καλύτερο δεν ήταν το καλύτερό του, μάλλον, αλλά για μένα ήταν το καλύτερο επειδή ήταν το πρώτο. Είναι μεγάλος μάστορας αλλά κατά την ταπεινή μου και άχρηστη γνώμη, έχει μια μανιέρα που έχει πετύχει τρελά γιατί κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται πολύ έξυπνος και γαμάτος (ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο). Την πρώτη φορά, είναι πολύ ωραία, γιατί πιστεύεις ότι κατέκτησες ένα δύσκολο μέρος της λογοτεχνίας – τη δεύτερη, την τρίτη, αισθάνθηκα ότι με χρησιμοποιεί, ότι μου χαϊδεύει τον εγωισμό, και δε μου άρεσε το ίδιο.

Δεν ξέρω πόσα βιβλία έχω διαβάσει. Πολλά.

________________
3.

Γεια σου Α, μπα! Επί την ευκαιρία να σου πω ότι τρελαίνομαι για τις παραλλαγές του Αμπονόματός σου που γράφονται κατά καιρούς!
Μπαίνω στο ψητό, είμαι 25 χρονών, εξωστρεφής και αρκετά άνετος στο να επικοινωνώ με ανθρώπους και να δημιουργώ παρέες και φίλους-ες, σε λογικά πλαίσια πάντα. Έχω αρκετούς καλούς φίλους που τους εκτιμώ απίστευτα και περνάμε τέλεια και είχα για πολλά χρόνια ένα κολλητό, με τον οποίο πλέον δεν κάνουμε παρέα (εκείνος ξέκοψε, κάτι που το δέχομαι αφού δεν πρέπει να εξαναγκάζεις κανέναν να σε κάνει παρέα από την στιγμή που δεν το θέλει πια). Να μην μακρηγορώ πάάρα πολύ, γνώρισα περίπου πριν ένα χρόνο ένα παιδί από ένα χώρο που δουλεύαμε μαζί, με το οποίο σταδιακά αρχίσαμε να τα λέμε καλύτερα, ώσπου φάνηκε ότι ταυτίζεται απίστευτα η αίσθηση του χιούμορ μας, ρίχνουμε απίστευτο γέλιο και φυσικά εκτιμούμε ο ένας τον άλλον. Το θέμα μου είναι παιδικό και κάπως αφελές αλλά έχει ως εξής: Περνάμε τόσο γαμάτα όταν βγαίνουμε για καφέ (είτε μόνοι είτε με τις κοινές παρέες που έχουμε), που απλά θέλω να είμαστε κολλητοί, να μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας και να περνάμε καλά! Το πρόβλημα είναι ότι εκείνος δεν παίρνει την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει τόσο συχνά μαζί μου, οπότε από την πλευρά μου δεν το ζορίζω παραπάνω και του αφήνω τον ανάλογο χώρο για να μην γίνομαι φορτικός! Σκέφτεσαι με πιον τρόπο θα μπορούσαμε να γίνουμε κολλητάρια; Ή απλά εκείνος δεν θέλει; Μάλλον με έχουν καταστρέψει τα στερεότυπα της κοινωνίας και τα περί Bro Code του Barney Stinson ε;- Best Friends Maniac

Δεν φανταζόμουν ότι τα rom com έχουν καταστρέψει και τα αρσενικά μυαλά, και ντρέπομαι που δεν το είχα φανταστεί. Τι διαφορά έχουν τα «κολλητάρια» από τους φίλους; Θέλεις να μυρίζετε ο ένας τον ιδρώτα του άλλου; Να τηλεφωνιόσαστε στις πέντε το πρωί να λέτε για τα συμπλέγματά σας; Να είσαι η τελευταία του σκέψη πριν κοιμηθεί και η πρώτη όταν ξυπνήσει;

Απ' ό,τι κατάλαβα, ήδη βγαίνετε, μιλάτε και περνάτε καλά. Πού είναι το πρόβλημα; Δεν τον χορταίνεις; Θέλεις κάθε μέρα, όλη μέρα; Να μην έχει άλλους φίλους, μόνο εσένα;

Πρόσεχε, πρόσεχε! Πόσο εισχωρείς στις ζωές των άλλων; Οι φίλοι δεν είναι προέκταση του εαυτού σου, οι φίλοι σου έχουν κι άλλους φίλους, και οι αποκλειστικότητες δηλώνονται στον παιδικό σταθμό, δεν είναι για ώριμους, για ενήλικες, για φιλίες μεταξύ 25χρονων. Το «εξωστρεφής» και το «άνετος» είναι οι δικοί σου χαρακτηρισμοί, φαντάζομαι. Για τους άλλους μπορεί να είσαι φορτικός και επίμονος. Λες ότι του αφήνεις χώρο, για να μη γίνεσαι φορτικός. Το γεγονός ότι το αναφέρεις, ήδη με προβληματίζει.

________________
4.

Αγαπητή μου αμπά! Θα ήθελα την συμβουλή σου. Τις προάλλες ήμουν στην βιβλιοθήκη της σχολής μου και διάβαζα, όταν ξαφνικά παρατήρησα έναν νεαρό, ο οποίος με κοίταζε. Ήρθε και κάθισε δίπλα μου για να διαβάσει και συνέχεια σκεφτόμουν γιατί να μην μου μιλήσει ένα παιδί που βρίσκω ελκυστικό. Και τότε σηκώνεται, λέει κάτι στην υπεύθυνη και μου λέει με ένα μεγάλο χαμόγελο αν μπορώ να προσέχω τα πράγματά του όσο θα λείπει. Του έγνεψα καταφατικά χαμογελώντας και εκείνος επίσης με χαμόγελο μου είπε σε ευχαριστώ πολύ. Έπρεπε ωστόσο κάποια στιγμή να φύγω και την ώρα που σηκώνομαι εκείνος ήρθε και του είπα οτι δεν του πείραξε κανείς τα πράγματα. Με ξαναευχαρίστησε και πήγα να πάρω τα πράγματά μου από την είσοδο και παρατήρησα ότι με κοίταζε όση ώρα έφευγα, όπως επίσης τον κοίταζα και εγώ. Δεν έπρεπε να του είχα μιλήσει; Δεν έχασα μια μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσω έναν άνθρωπο που από ό,τι φαινόταν έδειξε ενδιαφέρον για μένα; Εδώ και 1,5 χρόνο είμαι μόνη μου, με περιστασιακά φλερτ αλλά τπτ το ιδιαίτερο, και αυτή είναι η πρώτη φορά μετά από καιρό που βλέπω κάποιον και αισθάνομαι έντονη έλξη. Όμως δεν του μίλησα, δεν τον ρώτησα καν το όνομά του, ενώ εκείνος φάνηκε να έκανε κάποια κίνηση. Νιώθω τόσο μόνη τον τελευταίο καιρό και έχω αρχίσει να πιστεύω ότι θα μείνω μόνη μου για πάντα. Είμαι στα τελειώματα της σχολής και κυνηγάω μια υποτροφία, οπότε αυτό είναι το κύριο μελημά μου τον τελευταίο χρόνο. Οι φίλοι μου μου λένε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να προσέξω στη ζωή μου και να μην αφήσω τη σχολή να με κυριεύει σαν ιδέα. Τι να κάνω; Να πιάσω τα μπαρ και να τους κυνηγάω; Να ασχοληθώ με την ζωή μου και όταν έρθει; Πώς στο καλό γνωρίζεις ένα αγόρι στην Αθήνα;
ps: Συγνώμη για την μεγάλη ανάρτηση. :))))- με με

Αυτό το παλληκάρι που σε κοίταξε και τον κοίταξες και κοιταχτήκατε πολύ και με νόημα, μην ξεχνάς ότι επίσης δε σε ρώτησε πώς σε λένε, ούτε σου είπε κάτι περισσότερο εκτός από το «ευχαριστώ πολύ», δεν έκανε καμία φοβερή κίνηση επειδή κάθισε δίπλα σου, και όταν σηκώθηκε μπορεί να πήγε να πάρει τηλέφωνο τη γκόμενά του, οπότε σταμάτα αμέσως να σκέφτεσαι ότι ήταν κάτι στο χέρι σου και το έχασες.

Αν δεν κυνηγάς αγόρια στη φοιτητική σου ζωή, πραγματικά δεν ξέρω αν θα έχεις καλύτερη ευκαιρία. Βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον όλο κίνηση και ενδιαφέρον, αν δεν το βλέπεις αυτό τώρα, δεν ξέρω τι θα κάνεις όταν αρχίσεις να δουλεύεις. Το να ασχολείσαι με τη ζωή σου, είναι και τα αγόρια. Και η υποτροφία, και οι φίλοι, και τα αγόρια – όλα αυτά είναι «ασχολούμαι με τη ζωή μου». Τα ράφια και τα κουτάκια είναι για το σούπερ μάρκετ, όχι για τις ανθρώπινες ζωές.

Όπως γνώρισες τους φίλους σου, έτσι θα γνωρίσεις και άλλους φίλους, και έτσι θα γνωρίσεις και ελκυστικούς νεαρούς. Δεν χρειάζεται να τους κυνηγάς στα μπαρ, όχι. Και τώρα που τα λέμε όλα, εκτός από τη σχολή, εκτός από τους νεαρούς, υπάρχουν κι άλλα πράγματα! Η ζωή έχει κι άλλες πτυχές! Δεν τελειώνει καν εκεί! Απίθανο, ε;

________________
5.

Dear Α,μπα
με απασχολει και εμενα το first world problem μου..Ενώ τα τελευταία χρόνια έλεγα πόσο θέλω σχέση και όχι ξεπέτες (22 είμαι, δεν με ειχαν πάρει τα χρόνια αλλα είχα βαρεθεί να με θέλει ο άλλος μόνο για σεξ και μετά να εξαφανίζεται) και έλεγα και οτι δεν θα κεράτωνα ποτέ, τώρα που είμαι με ένα παιδί λίγους μήνες με τον οποίο νόμιζα ότι είμαι ερωτευμένη,τα ον κεράτωσα μετά απο αρκετό αλκοόλ και όχι μόνο δεν του το έχω πει αλλα ούτε σκοπέυω, για την ακρίβεια το σκέφτομαι και ηδονίζομαι επειδή ο άλλος με κολάκεψε. Τις είχα τις κατακτήσεις μου σε σαρκικό επίπεδο, και είχα μπουχτίσει κιόλας. Συμπεριφέρθηκα έτσι επειδή έχω συνηθίσει να υποκύπτω σε τέτοιες καταστάσεις, επειδή είμαι εγωίστρια και θέλω και συναίσθημα και κανά τυχαίο άν κάτσει, επειδή δεν είμαι ερωτευμένη και απλά προσπαθώ να πείσω τον ευατό μού για αυτό, επειδή όσο και αν προσπαθώ αδυνατώ να ξεπεράσω τις ανασφάλειες μου ή επειδή έτυχε και δεν αναλαμβάνω τις ευθύνες των πράξεων μου; Μπορεί και να ισχύουν όλα αυτά υποθέτω αλλα ήθελα να ακούσω την γνώμη σου.Με τον άλλον υπάρχει ενα χ παραλθόν αλλα φίλοι είμαστε βασικα,αισθήματα πάντως δεν έχω σιγουρα για αυτόν,αν και νομίζω ότι δεν έχει αυτό σημασία αλλά να εξηγήσω την δική μου συμπεριφορά.Ακούω ιδέες.

Η συμπεριφορά σου δεν θέλει τρομερή ερμηνεία: άλλα λες, και άλλα κάνεις. Ο λόγος που λες αυτά που λες είναι ότι πιστεύεις ότι αυτά πρέπει να λες, αλλά εσύ άλλα θέλεις, τα οποία και κάνεις.

Όλες οι γυναίκες πιστεύουν ότι δεν θέλουν ξεπέτες αλλά σχέση, μέχρι που ανακαλύπτουν ότι έχουν λίμπιντο, όπως ακριβώς και οι άντρες, και μετά περνάνε κάτι χρόνια αυτομαστιγώματος, αμφιβολιών, ενοχών και πολλών λανθασμένων κινήσεων. Αν σου φαίνεται δύσκολο τώρα στην αρχή, να ξέρεις ότι αργότερα γίνεται ακόμη δυσκολότερο.

22 είσαι. Δε θέλεις σχέση. Δεν ξέρεις καν τι είναι μια σχέση. Κάνε πρώτα αυτό για το οποίο έχεις τα εφόδια, αλλά ό,τι και να κάνεις: μην κοροϊδεύεις και μην εκμεταλλεύεσαι κανέναν. Αυτό δεν δικαιολογείται από καμία θεωρία.

________________
6.

Πώς θα ένιωθες αν κάποιος σε σταματούσε στο δρόμο για να σε συγχαρεί για τη στήλη; Νόμισα ότι σε είδα στο μετρό (17/1) αλλά από τη μια δεν ήξερα σίγουρα αν είσαι εσύ κι από την άλλη σκέφτηκα ότι, για να μη βάζεις φωτογραφία εδώ, δε θα ένιωθες άνετα.- Misery No2

Τα Χριστούγεννα, σε ένα μπαρ στο Χαλάνδρι, μια κοπέλα ήρθε μου είπε ότι διαβάζει 'Α μπα' κάθε μέρα, είχε στείλει και μια ερώτηση που θυμόμουν, και χάρηκα πάρα πολύ.

________________
7.

Ενώ πάντα αντιπαθούσα το κυνήγι (και τους κυνηγούς), τώρα τελευταία έχω ξετρελαθεί με το ψαροντούφεκο. Υποκριτικό δεν είναι; Νιώθω μεγαλύτερο δέσιμο με τα θηράματα των κυνηγών επειδή είναι θηλαστικά σαν κι εμένα; Γιατί ο θάνατος ενός λαγού η μιας πέρδικας με λυπεί, ενώ αυτός μιας τσιπούρας με γεμίζει χαρά;- Nemo

Καλύτερα να μιλάς μόνο για τον εαυτό σου, Νέμο, γιατί δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι έτσι «κάνουμε». Και δεν είναι επειδή είναι θηλαστικά (η πέρδικα δεν είναι), αλλά επειδή τα θεωρείς χαριτωμένα ζώα, και τα θεωρείς χαριτωμένα, επειδή προβάλλεις πάνω τους ανθρώπινα χαρακτηριστικά. 

Αλλά ναι, κι αυτό που λες, υποκρισία λέγεται.