________________
1.
Αγαπητή μου Α,μπα;
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω μέλος μιας ΜΚΟ και να βοηθήσω ενεργά, δουλεύοντας για αυτήν, μεγάλωσα κι εξακολουθώ να το θέλω. Είμαι τεταρτοετής στο πολυτεχνείο και απ' όσο το έχω ψάξει, ξέρω ότι με ένα μεταπτυχιακό (+προϋπηρεσία +ξένες γλώσσες) θα μπορούσα να ασχοληθώ με την εξυγίανση και παροχή νερού στις αναπτυσσόμενες χώρες. Στην Ελλάδα δεν έχω βρει κανένα πρόγραμμα οπότε στράφηκα στο εξωτερικό, όπου εκτός από το κόστος διαβίωσης 2 στα 3 πανεπιστήμια έχουν και δίδακτρα. Τι θέλω να σε ρωτήσω: Πόσο υποκριτικό είναι από μέρους μου από τη μία να θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για αυτούς που το έχουν ανάγκη και από την άλλη να σκέφτομαι να δώσω περισσότερα από 20000 ευρώ για ένα μεταπτυχιακό, την ώρα που θα μπορούσα αυτά τα λεφτά αντί να τα επενδύσω στην εκπαίδευσή μου να τα δώσω κατ' ευθείαν σε μία οργάνωση; Το σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό, που άρχισα να το ψάχνω στα σοβαρά, και νιώθω πολύ άσχημα. Νιώθω ότι είναι υποκριτικό (και εγωιστικό μη σου πω) γιατί άλλη χαρά παίρνεις όταν βρίσκεσαι εκεί και αλλιώς είναι να δίνεις κάποια λεφτά, και καταλήγω στο ότι μάλλον σκέφτομαι περισσότερο τον εαυτό μου από ότι τους ανθρώπους που είναι σε ανάγκη. Είμαι πολύ μπερδεμένη, από τη μία είναι το όνειρο της ζωής μου και από την άλλη οι ζωές των άλλων που αν μη τι άλλο είναι πιο ουσιαστικές από τα όνειρα του καθενός.
ΥΓ: δεν είναι ότι τα έχω αυτά τα λεφτά, θα πρέπει να δουλέψω και κάποια στιγμή να τα μαζέψω. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά αξίζει. τι να κάνω;- χημμηχ
Δεν είναι το ίδιο να δίνεις 20 χιλιάδες σε μια οργάνωση με το να τα χρησιμοποιήσεις ώστε να εκπαιδευτείς ώστε να μπορείς να συμμετέχεις σε μια ανθρωπιστική οργάνωση, και σίγουρα δεν είναι υποκρισία. Αυτά τα χρήματα θα βοηθούσαν σίγουρα μια οργάνωση, αλλά αν αφιερώσεις την επαγγελματική σου ζωή σε μια οργάνωση, τα οφέλη είναι πολλά, μπορεί και περισσότερα. Ειδικά με το θέμα της εξυγίανσης νερού.
Αυτό για το οποίο δεν είμαι σίγουρη, αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα, είναι αν είναι τόσο απαραίτητο το μεταπτυχιακό. Με ένα πτυχίο πολυτεχνείου φαντάζομαι ότι κάπου θα σε πάρουν, ώστε να μάθεις περισσότερα πάνω στη δουλειά. Ακόμα και μια «συμβατική» δουλειά, σχετική με αυτό που ονειρεύεσαι, θα μπορούσε να σε οδηγήσει στο ίδιο σημείο. Δεν θα είναι το ίδιο και η πορεία θα είναι διαφορετική, και το λέω μόνο γιατί θα σε διευκολύνει οικονομικά, όχι επειδή βλέπω κάποιο πρόβλημα στο να πληρώσεις για να ειδικευτείς πρώτα. Τα λεφτά δεν είναι κακά από μόνα τους, εξαρτάται από το πώς θα τα χρησιμοποιήσεις.
________________
2.
Πόσο χαζός μπορεί να σαι για να αγαπάς κάποιον που δεν σε αγαπά;- χαχανούλης
Χαζομάρα είναι να αγαπάς επειδή έτσι πιστεύεις ότι εξαγοράζεις την αγάπη του άλλου.
________________
3.
αγαπημένη μας Α-μπα.. θέλω να σε ρωτήσω.. έχεις πει ότι δεν είναι καλό να γίνεις ψυχολόγος του συντρόφου σου. σίγουρα, κάποια πράγματα, καλό είναι να μη συζητηθούν. όμως όσον αφορά τη συμπεριφορά του, προσωπικά, θα ήθελα να ξέρω γενικά τους λόγους που χώρισε στο παρελθόν, ή τους λόγους που ερωτεύτηκε. σε καμία περίπτωση με λεπτομέρειες, απλώς να ξέρω ορισμένα πράγματα. πιστεύω ότι έτσι μπορείς να γνωρίσεις τον άνθρωπο πραγματικά, γιατί και τα ερωτικά του και οι επιλογές του είναι μέρος της ζωής και του χαρακτήρα του. διαφωνείς;; σε ευχαριστώ για όλα, από τότε που ξεκίνησα να σε διαβάζω, δεν έχω χάσει ούτε μια μέρα και με έχεις βοηθήσει πάρα πολύ, αλήθεια. μακάρι να μπορούσα να κεράσω έναν καφέ, θα το θελα πολύ!!! :))
Η συζήτηση για το παρελθόν και η προσπάθεια επικοινωνίας μέσα από τις εμπειρίες του καθενός δεν είναι αυτό που κάνει ο ψυχολόγος. Το να γνωρίσεις κάποιον δεν είναι το ίδιο με το να τον «σώσεις» ή να τον «γιατρέψεις». Οι νοσοκόμοι και οι νοσοκόμες είναι αυτοί που παίρνουν τον λάθος ρόλο σε μια σχέση. Οι συνοδοιπόροι πρέπει να ξέρουν τον άλλον για να τον στηρίξουν, αλλά πρέπει να τον αφήνουν να εξελιχθεί χωρίς πατερίτσες.
________________
4.
Τι θα γινόταν αν οι άνθρωποι ήμασταν ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΙ στις αντιδράσεις μας; Ό,τι σκεφτόμασταν το λέγαμε δυνατά χωρίς να κρύβαμε τα συναισθήματα μας;;;- kukuruku
Θα σκοτωνόμασταν και δε θα μιλιόμασταν, αυτό θα γινόταν.
Ο λόγος που δεν υποκύπτουμε στους αυθορμητισμούς μας είναι ότι ξέρουμε ότι είμαστε ατελή πλάσματα, που κάνουν λάθος υποθέσεις, που προσβάλλουν θέλοντας ή κατά λάθος, που έχουν παιδιάστικες και ανώριμες αντιδράσεις. Αυτά που σου κατεβαίνουν στο κεφάλι δεν είναι πάντα άξια έκφρασης, ξέρεις. Μερικά καλύτερα να μην τα λες, και κάποια καλύτερα και να μην τα σκέφτεσαι. Ακόμα και όταν είσαι εντελώς σίγουρος/η ότι έχεις δίκιο μερικές φορές πρέπει να το βουλώνεις, γιατί υπάρχουν στιγμές που τα συναισθήματα του άλλου είναι πιο σημαντικά από τα δικά σου.
________________
5.
Ασυνήθιστη η μουσική που ακούς γλυκιά μου αμπα αλλά όχι άσχημη. Πώς κατέληξες να ακούς μουσική πριν το 1950 και επί ευκαιρίας μιας και δεν στέλνω συχνά ερώτηση είμαι περίεργη να μάθω τι όργανο μουσικής παίζεις; Είναι αγένεια που ρωτάω; -orgel
Πιστεύεις ότι είναι ασυνήθιστο να σου αρέσει η τζαζ του '30 και του '40; Τώρα είμαι περίεργη να μάθω τι θεωρείς συνηθισμένο...
________________
6.
ήθελα πάντα να ρωτήσω γιατί έχει επικρατήσει στην Αμερική να φτιάχνουν σπίτια ξύλινα και στην Ευρώπη απο τσιμέντο.
Μετά απο καιρό δε θα έπρεπε να έχουν αναθεωρήσει βλέποντας οι μεν να τους παίρνει και να τους σηκώνει ο τυφώνας το σπίτι για πλάκα και οι δε λόγο σεισμικότητας, στο νότο τουλάχιστον.- Μη κουνάς σου λεω
Ο καθένας ξεκίνησε να χτίζει σπίτια με τα υλικά που έβρισκε σε αφθονία. Οι πρώτοι άποικοι βρήκαν απέραντα βουνά με δάση, ήξεραν να χτίζουν με ξύλο και από τις χώρες τους (της βόρειας Ευρώπης), δεν ήθελε και πολλή φιλοσοφία. Οι Έλληνες είχαν πέτρες γύρω τους, κι αυτό επίσης δεν ήθελε πολλή φιλοσοφία.
Για τους τυφώνες, η λύση δεν είναι να αλλάξουν όλη τη φιλοσοφία χτισίματος με υλικά που δεν υπάρχουν. Η καλύτερη λύση είναι τα υπόγεια καταφύγια. Σε αρκετές περιοχές έχουν γίνει υποχρεωτικά για κάθε νέο σπίτι, όπως έχουμε εμείς κάνει υποχρεωτικά τα γκαράζ.
________________
7.
Γεια σου Λένα..!
Θα μπορούσα να γράψω έκθεση για το θέμα αλλά η ερώτηση είναι απλή και εκεί θα κατέληγα ούτως ή άλλως. Γιατί σε αυτή τη χώρα όλοι γουστάρουν αδύνατες?(σίγουρα η απάντηση δεν είναι τόσο απλή διαφορετικά τόσα χρόνια κάπου θα την είχα ανακαλύψει)
Ευχαριστώ!- Ανι
Δεν είναι μόνο σε αυτή τη χώρα. Είναι σε όλες τις χώρες όπου υπάρχει άφθονο φαγητό. Το πρότυπο της ομορφιάς είναι το άπιαστο, αυτό που είναι προσιτό μόνο σε λίγους, το ακριβό, το αποκλειστικό, αυτό που δηλώνει ανώτερη κάστα. Γι' αυτό κάποτε – όχι πολύ παλιά- ήταν της μόδας οι παχουλές και αρκετά πιο παλιά οι κανονικά εύσωμες. Επειδή δεν υπήρχε φαγητό για όλους.
Απλή είναι η απάντηση, πολύ απλή.
σχόλια