Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η σημασία του like

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η σημασία του like Facebook Twitter
71


________________
1.


γιατί ο φίλος μου κάνει like σε φωτογραφίες κοριτσιών (είτε οι φωτογραφίες/κοπέλες είναι αντικειμενικά ωραίες, είτε όχι, τις περισσότερες φορές χωρίς να δείχνουν κάποιο μέρος του σώματός τους); σκέφτηκα πως ίσως έτσι δείχνει την παρουσία του στον ιντερνετικό κόσμο, ίσως γίνεται ένα πολύ έμμεσο φλέρτ, ίσως... δε ξέρω. άλλες περιόδους το κάνει φουλ κι άλλες καθόλου.
τί λες;- δάφνη

Λέω ότι το like τις περισσότερες φορές είναι αφηρημένο ξύσιμο, αρκετές φορές είναι βγάλσιμο υποχρέωσης, και μόνο λιγοστές φορές δήλωση όλο υπονοούμενα.

________________
2.


Είναι ιδιοτροπία να ζητάς από τους φίλους σου να βγάζουν τα παπούτσια τους, όταν έρχονται στο σπίτι σου;- hell(n)o

Εξαρτάται από το μέγεθος του σπιτιού, από το υλικό πατώματος του σπιτιού και από το άμεσο εξωτερικό περιβάλλον. Αν είσαι Εσκιμώος σίγουρα δεν είναι, αν είσαι Αθηναίος και ζεις έτσι κι αλλιώς μέσα στη σκόνη και το τσιμέντο, μπορεί και να είναι.

________________
3.


Αγαπητή α μπα μου,
Είμαι 23 ετών και έχω σχέση με έναν μεγαλύτερο άντρα 35 ετών εδώ και 7 μήνες. Αυτός είχε μέχρι πρότινος μία σχέση δέκα ετών και χώρισε έπειτα από λίγο καιρό που γνωριστήκαμε. ισχυρίζεται ότι το τελευταίο διαστημα των δύο ετών το σεξ ήταν ελάχιστο έως μηδαμινό. εμένα αυτό που με τρώει είναι αν μπορώ να είμαι κάτι σημαντικο γι αυτόν η τηα βρίσκομαι πάντα στη σκια του άλλου προσώπου. Η αλήθεια είναι πως δεν μου έχει δώσει δικαίωμα να πιστεύω τ αντίθετο αλλά κάποιες φορές φοβάμαι μην τν πιάνει η νοσταλγία για τα παλιά και πως η σχέση ζωής είναι μόνο μια και όλα τα υπολοιπα είναι χαμηλότερα. γτ δέκα χρόνια είναι πολλά και δεν ξέρω αν όντως έχει βγεί απο μέσα του το άλλο ατομο με το οποιο χωρισαν φιλικα και μένουν σε διαφορετικές χώρες μάλιστα.- asset

Επειδή είσαι 23 και πριν από δέκα χρόνια αγαπούσες ίσως ακόμα τις κούκλες σου, πιστεύεις ότι τα δέκα χρόνια είναι πεντέμισι ζωές. Δεν είναι και λίγο, αλλά ακριβώς επειδή δεν είναι λίγο, να ξέρεις ότι είναι και αρκετός χρόνος για να μισηθούν δύο άνθρωποι βαθιά, ή για να αδιαφορήσουν τόσο ο ένας για τον άλλον, ώστε να μπορούν να χωρίζουν φιλικά.


Το επόμενο που θα σου πω είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησε να μην δημιουργείς ολόκληρα σενάρια στο κεφάλι σου χωρίς να έχεις την παραμικρή ένδειξη, και στη συνέχεια να μην τα πιστεύεις ως γεγονότα. Αυτή τη στιγμή βασανίζεσαι από μια ολόκληρη θεωρία που βασίζεται πάνω σε απολύτως τίποτα.

________________
4.


Βρε Λένα, παρακολουθώ τόσο καιρό τη στήλη σου και, διαβάζοντας συχνά απαντήσεις τύπου "η συγκεκριμένη φάβα έχει λάκκο, φύγε και μην κοιτάξεις πίσω σου", μου προέκυψε η απορία: είμαστε κάμποσες εμείς που αφήνουμε τον "προβληματικό" για να βρούμε κάποιον καλύτερο. Υπάρχουν αρκετοί καλύτεροι για όλες μας, ή να το πάρουμε απόφαση ότι μερικές θα βολευτούμε με γάτες? – μονησαντολεμονι

Οι απαντήσεις τύπου «φύγε και μην κοιτάξεις πίσω σου» δεν είναι καθόλου συχνές. Τις γράφω όταν υποψιάζομαι ότι τίθεται θέμα ψυχικής υγείας ή κακοποίησης ή εξάρτησης. Δε θα έλεγα σε κάποιον να φύγει χωρίς να κοιτάξει πίσω του επειδή ίσως υπάρχει κάτι καλύτερο.

________________
5.


Η αλήθεια είναι πως δεν μου αρέσει η ιδέα να φύγω μακριά απ την Ελλάδα και ειδικά σε μία χώρα που έχει πολύ κρύο. Έχω ζήσει στο εξωτερικό για σπουδές και δεν μου άρεσε καθόλου. Ένιωθα δυστυχισμένη. Ο φίλος μου πάλι το αντίθετο. Θέλει να ζήσει για πάντα στο εξωτερικό. Περνάει καλά κ χαίρεται την ανεξαρτησία του. Τι μου προτείνεις;; Αξίζει να θυσιαστώ για έναν μεγάλο έρωτα ή στο τέλος θα τον μισήσω;;;- φιολου-μπαμπα


Η λέξη «θυσιαστώ» τα λέει όλα. Όχι, αν το θεωρείς θυσία, δεν είναι καλή ιδέα να το κάνεις, ναι, θα τον μισήσεις. Επίσης δεν είναι καλή ιδέα να το κάνεις για «έναν μεγάλο έρωτα» αλλά για «έναν αξιολάτρευτο σύντροφο ζωής».

________________
6.


Συζω με το φίλο μου, ένα μήνα τωρα και δεν βοηθά στις δουλειές του σπιτιού. Τί πιστεύεις ότι μπορώ να κάνω για να συμμετέχει χωρίς να το ζητάω;- μπουχτισμένη εκπαιδευτρια

Επειδή δεν προβλέπεται να καταρρεύσει η πατριαρχική κοινωνία σύντομα, υπάρχουν διάφορες λύσεις, που συνοψίζονται στις εξής δύο: α) θεωρείς ότι υπάρχει θέληση από την άλλη πλευρά και ξεκινάς πρόγραμμα αναδιαμόρφωσης, φτιάχνοντας εβδομαδιαίο πρόγραμμα με πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις, μέχρι να γίνει κατανοητό ότι το σπίτι δεν καθαρίζει από μόνο του ή β) δηλώνεις άρνηση να το αναλάβεις μόνη σου και προτείνεις συντήρηση από κοινού μέσω επαγγελματία σχετικού με την καθαριότητα.

________________
7.


λοιπόν αμπά έχω πρόβλημα με την συγκέντρωσή μου. Όταν διαβάζω υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που μου διαφεύγουν ή που αν και τις διαβάζω το επόμενο λεπτό τα έχω ξεχάσει. Μία φίλη μου είπε ότι δεν έχω πρόβλημα με τη μνήμη μου όπως πίστευα αλλά πως συγκεντρώνομαι μόνο σε αυτά που με ενδιαφέρουν γιατί δεν είναι δυνατόν να θυμάμαι τον τίτλο από το πρώτο cd single της Στέλλας Μπεζαντάκου αλλά να μην θυμάμαι ποιες διαφορές υπάγονται στα διοικητικά εφετεία... Για αρχή σκέφτομαι να ξεκινήσω διαλογισμό που υποτίθεται ότι βοηθά στην συγκέντρωση. Καμιά άλλη πρόταση;- Ιωάννου Μπουκουβάλα Αναγνώστου

Όταν ήμουν δασκάλα, πάντα που έκανε τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι που ήξεραν απέξω και ανακατωτά την πολιτική απορρήτου του Facebook - τι πρέπει να κάνεις για να βλέπει ποιος τι, καλύτερα και από τον Ζούκερμπεργκ, είμαι σίγουρη – αδυνατούσαν εντελώς να μάθουν την πρώτη και πιο βασική εντολή που υπάρχει σε ένα πρόγραμμα Cad.


Η μνήμη και η μάθηση είναι μυστήρια διαδικασία. Η πρόταση που έχω είναι να κλείνεις πιο συχνά το Facebook.

71

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
#2αν τους εχεις ωραια παντοφλακια να φορεσουν, δεν ειναι καθολου.διαφορετικα, το πατωμα σου πρεπει να ειναι για- γλειψιμο- καθαρο, χωρις ουτε κοκκο σκονης, για να τους ζητας να πατησουν τα καθαρα τους πατουσακια εκει πανω...
Συμφωνώ με όλα και συμπληρώνω : ...ή τις καθαρές τους καλτσούλες. Επίσης, τα παντοφλάκια που θα τους προμηθεύεις θα πρέπει να είναι κι αυτά καθαρά κι αφόρετα (μετά το τελευταίο πλύσιμο, εννοώ).
Ω, το θέμα με τα παπούτσια.Ιδιοτροπία... Αν βγάζοντας τα παπούτσια τους μαυρίσουν οι κάλτσες, αν ξέρεις πως δε νιώθουν άνετα χωρίς παπούτσια κι εσύ επιμένεις, αν έρχονται για να σε πάρουν και να φύγετε σε 2' ναι, είναι ιδιοτροπία.Αν εσύ δεν τα βγάζεις σε κανένα άλλο σπίτι παρά μόνο στο δικό σου, εκτός από ιδιοτροπία είναι και βλακεία.Όμως:Τα παπούτσια λερώνουν πάρα πολύ ένα σπίτι. Όταν στο σπίτι υπάρχουν χαλιά, έρχεται η μαύρη ώρα που πρέπει να πλυθούν. Ειδικά στην Αθήνα νομίζω είναι δύσκολο να το κάνει κάποιος μόνος του αυτό, οπότε πρέπει να πληρώσει για να καθαριστούν. (Προσωπικά μισώ και τις δυο περιπτώσεις)Το βρίσκω αγενές από την πλευρά του οικοδεσπότη να το ζητάει και μάλιστα επίμονα από μη τακτικούς επισκέπτες, ασχέτως αν είναι φίλοι/συγγενείς, όπως βρίσκω εντελώς αγενές από τους τελευταίους να μην το κάνουν όταν πηγαίνουν συχνότατα σε ένα σπίτι όπου ο οικοδεσπότης έρχεται στη δύσκολη θέση να το ζητάει. Και να τον λένε και ιδιότροπο.Στο σπίτι μας και παρκέ έχουμε και χαλιά έχουμε και μεγάλο το λες, παρόλα αυτά, οι χιλιάδες κόσμου που έχουν παρελάσει εκεί μέσα το έκαναν with their shoes on. Οπότε όταν θα πάω στο δικό μου σπίτι θα το ζητάω ευγενικά και με σιγαστήρα.
Ο Ρωσος (πως προφερεται το ονοματακι σας; Γκοσποντιν το διαβαζω, αλλα δεν ορκιζομαι κι ολας), ο Ρωσος λοιπον και η Ποντια, πολυ ταιριαζουν σας λεω! Εχετε χημεια που λενε και στα περιοδικα.
Ξάφνου μου ήρθε μια "επιφοίτηση" μετά από το μίνι φροντιστήριο του Ρώσου για το "γκασμπαντίν" ."Ντα, γκασμπαζά" απαντούσε η Μαρούσκα στην Ντένη Μαρκορά. Βρε τί μάθαμε πάλι στην Α,μπα σήμερα: το θηλυκό του γκασμπαντίν είναι το γκασμπαζά!
Και λογικά το γκασπαζα είναι το "κυρία" (μάλιστα κύρια δηλαδή) και το γκασπαντίν ο κύριος. Και αφού το Η στα Ρώσικα είναι το Ν, "Κύριος Ν." Ότι θα αποκρυπτογραφούσα ρώσικα επειδή έβλεπα Δύο Ξένους....
7: Έχω γνωστό που παρόλο που έχει θετικές σπουδές και μεταπτυχιακά στα ανώτερα μαθηματικά, αδυνατεί να κάνει την φορολογική του δήλωση και πήγε σε λογιστή. Δεν είναι επειδή του λείπουν οι σχετικές δεξιότητες ή η αντίληψη. Είναι επειδή πραγματικά πραγματικά δεν θέλει να την κάνει και παρόλο που πιέζει τον εαυτό του να κάτσει στο τραπέζι και να πιάσει το μολύβι, το μυαλό του μπλοκάρει αυτά που κοιτάζουν τα μάτια του και καταλήγει να τα παρατάει στην μέση.Μου λέει μάλιστα ότι ακόμα και όταν είναι στον λογιστή και αυτός του εξηγεί κάτι φορολογικό, τα αυτιά του αρνούνται να συλλάβουν τον ήχο και το μυαλό του να καταλάβει τις λέξεις και τα νοήματα και πως αυτός καταλήγει να φεύγει από το λογιστικό γραφείο χωρίς να ξέρει τι έχουν συζητήσει εκεί μέσα με τον λογιστή. :-)ΟΚ, αυτός είναι μια πολύ ακραία περίπτωση, αλλά φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει και με εσένα όταν δεν σε ενδιαφέρει το θέμα που διαβάζεις. Ίσως πρέπει πρώτα να βρεις τρόπο να ενδιαφερθείς για το θέμα και μετά να το μελετήσεις.
Έχει φορολογικές φοβίες. Αισθάνεται σαν ακροβάτης σε τεντωμένο σχοινί πάνω από τον φορολογικό Καιάδα. Να πούμε την αλήθεια οι Ελληνικές φορολογικοί νόμοι είναι λίγο μπαμπούλες για να επιζούν οι επιτήδειοι.
Όταν μιλάμε για εφορία τι λάθη κάνουμε!Είναι αλήθεια ότι οι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού χωρίς Ελληνικό εισόδημα ή νοίκια αλλά με ιδιοκτησία πρέπει να κάνουν φορολογική δήλωση εισοδήματος;Only in Greece αυτά τα παλαβά γίνονται...
Πες τα βρε Α,μπα με το θέμα των ξυπόλητων σε ξένα σπίτια!Δύο αγαπημένα μας ζευγάρια το τηρούν και κάθε φορά που βρισκόμαστε σπίτι τους βασανίζομαι να βρω τις πιο καλές μας κάλτσες! Οι κοπέλες είναι ψυχαναγκαστικές με την καθαριότητα -και το παραδέχονται- αλλά με κάνουν και μένα ψυχαναγκαστική να βρω την αμαντάριστη μοσχομυριστή όμορφη κάλτσα, ουφ...
Το άλλο; Που ενώ έχεις βρει το αμαντάριστο φρέσκο καλσόν, μπορεί να βγάλεις τη μπότα σου και να έχει μια επίσης φρεσκότατη και αμαντάριστη τρύπα στο δάχτυλο; (Καθότι ως γνωστόςν τα ρημαδια τα καλσόν δεν ανοίγουν όσο είσαι σπίτι, πάντα όταν είσαι στο δρόμο αρχίζουν να εξαφανίζονται πόντοι.) Εκεί τι κάνεις;
Βρε παιδιά, πραγματικά κάνετε unlike σε ένα σχόλιο με άστοχο –εκ του αποτελέσματος- χιούμορ, οπότε για να εισπράξω δικαιωματικά τα unlike μου, αναφέρω τα εξής:1)για όσους λένε ότι το κάνουν για τα παιδιά τους επειδή γλείφουν πατώματα, τότε στην παιδική χαρά, στο σχολείο, στο κολυμβητήριο και εν γένει οπουδήποτε αλλού τι γίνεται; 2)Για όσους δεν θέλουν να λερώσουν το παρκέ τους, τα χαλιά τους κλπ. Το παρκέ και το χαλί είναι σημαντικότερο στοιχείο για εσένα από το να κάνεις τους καλεσμένους σου νιώσουν άνετα. Μη σου πω ότι αυτό κρύβει και λίγη επιδειξιομανία. 3)Για όσους είναι απλά εμμονικοί με την καθαριότητα, λίγο χωματάκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, αλλά η πολλή χλωρίνη και τα λοιπά χημικά ναι, είναι πολύ χειρότερα για εκδήλωση αλλεργιών και όχι μόνο.Προφανώς και θα το σεβαστώ από όποιον μου το ζητήσει και ασχέτως του λόγου που το κάνει, αλλά καλό είναι να γνωρίζεις ότι αυτό ενίοτε φέρνει σε δύσκολη θέση τον καλεσμένο.ΥΓ: Για να μην αναφέρω και τι έπαθε η Carrie Bradshaw και το προσθέσω ως επιχείρημα…
Συμφωνώ κι εγώ σε όλα - ναι κι εμένα μου ήρθε η Κάρι στο μυαλό :Ρ - αλλά ειδικά για τη περίπτωση των παιδιών: έχεις δίκιο αν μιλάμε για νήπια που περπατάνε (αλοίμονο, στο σπίτι θα περίμεναν για να έρθουν αντιμέτωπα με τη βρώμα;) αλλά νομίζω βασικά μιλάμε για μωρά που μπουσουλάνε και άρα δεν πηγαίνουν ακόμη στα υπόλοιπα μέρη που λες.
χωρίς να είμαι εμμονική με την καθαριότητα ούτε στο ελάχιστο, και χωρις να εχω παιδια, εκλπήσσομαι από το πόσοι το θεωρούν φυσιολογικό να είναι με τα παπούτσια στο σπίτι.. δεν ξέρω, προσωπικά θέλω να νιώθω άνετη σπίτι μου, να περπατήσω ξυπόλητη, να βγω από το ντους και να μην πρέπει να κάνω λες και είμαι σε ντουσιερες καμπινγκ κ να ισορροπησω πανω στη σαγιοναρα αλλα να περπατήσω χωρις να γίνει μαυρη η πατουσα.. αλλιως ας βγω κ εξω στο πεζοδρομιο ετσι. και δε μιλαμε για λιγο χωματακι εξοχης, αμα εχεις περπατησει σε ολη την αθηνα θα εχεις πατησει κ κατουρα, και ροχαλες και δεν ξερω κι εγω τι.δε λεω, αν εχεις καμια μαζωξη πιο επισημη, κανα τραπεζι, δεν λες στον κοσμο να ξυποληθει, απλα καθαριζεις μετα.αλλα αμα ερθουν 3-4 κολλητοι να δειτε ταινια, δε βρισκω το λογο να ειναι αγενεια να ζητησεις να βγαλουν παπουτσια
Το θεωρώ αγένεια να υποχρεώσω έναν επισκέπτη να βγάλει τα παπούτσια του. Έχω εξτρά παντόφλες για όσους έρχονται για να κάτσουν πολύ στο σπίτι, αλλά τις προσφέρω για να νιώσουν άνετα, αν το θέλουν οι ίδιοι.@ nansywho, ακριβώς αυτό που είπες για τα παιδιά έξω: τα μικρά μου κυλιούνται σε παιδικές χαρές, χώματα και χορτάρια που τα έχουν "μαγαρίσει" μπόλικοι σκύλοι, γάτες, πουλιά κλπ. Και φυσικά όταν είμαστε έξω δεν τρέχω συνέχεια από πίσω τους με μωρομάντηλα να τους απολυμαίνω τα χέρια. Στο σπίτι κυκλοφορούμε εμείς οι ίδιοι με παντόφλες ή κάλτσες, υπάρχει μια στοιχειώδης καθαριότητα σε καθημερινή βάση, και δε θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να φέρνουμε σε δύσκολη θέση τους επισκέπτες, που άλλωστε είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Εξαρτάται πάντα από την κουλτούρα, πχ Γάλλοι, Τούρκοι, Καναδοί το θεωρούν αυτονόητο (οι τελευταίοι βασικά κυκλοφούν συνήθως με γαλότσες και κουβαλούν μαζί τους το παπούτσι που θα χρησιμοποιήσουν αποκλειστικά σ εεσωτερικούς χώρους). Επίσης αν έχεις χρυσοπληρώσει τίποτε μοιραρακίσια χαλιά και (η σοβαρότερη δικαιολογία πιστεύω, και ο μόνος λόγος για τον οποίο θα το έκανα εγώ) αν έχεις μικρά παιδιά που ακόμη μπουσουλάνε και γενικώς γλείφουν ότι βρουν στο πάτωμα.Κατά τα άλλα, ενώ ας πούμε έχω παρκέ κάτω, προτιμώ να ανοίξει η γη να με καταπιεί από το να έρθει η άλλη με το τακουνάκι που της πήρε 40' να συνδυάσει με μπλούζα-φούστα-τσαντικό, κι εγώ να την ξυπολύσω. Ή σου έρχεται ένας χριστιανός που μετά από 10ωρο στη δουλειά, βγάζει το αρβυλάκι... Τι περιμένεις ακριβώς; Θαλασσινό αεράκι; Κρίμα δεν είναι να τον κόψεις από φίλο επειδή, κατά το ρητόν "Ωραία η παρέα σας αλλά..."Νομίζω μπορείς να επιμένεις ευγενώς στο να σκουπίζουν καλά τα πόδια τους στο χαλάκι.
@IrisΓια εμάς που μένουμε στην εξοχή και έχουμε και παιδιά, είναι απαραίτητο να μην επιτρέπουμε πρόσβαση στο σπίτι με τα παπούτσια. Εκτός από χώματα, τα παπούτσια φέρνουν στο σπίτι και έντομα ή ακόμη χειρότερα, αυγά από έντομα που μετά εκκολάπτονται και δημιουργούν εστίες μόλυνσης στο σπίτι. Τα χαλιά είναι τα ευκολότερα να μολυνθούν. Το πάτωμα το κάνεις με μια χλωρίνη, αλλά τα χαλιά; Το υπονοούμενο είναι οι παπουτσοθήκες, όταν φτάνει ο επισκέπτης έξω από την εξώπορτα μας. Φυσικά διαθέτουμε και παντοφλάκια σε πολλά νούμερα. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχαμε κάποιο θέμα με τους φίλους μας. Οι περισσότεροι το έχουν υιοθετήσει και στο δικό τους σπίτι. Στο εξωτερικό που ζούσαμε θεωρούνταν αυτονόητο, καθώς τα σπίτια εκεί έχουν μοκέτες ή χαλιά από άκρη σε άκρη. Όποιος δεν θέλει να βγάλει παπούτσια για να μπει, είναι ευπρόσδεκτος να κάτσει στον κήπο όσο θέλει ή να κλείσουμε ραντεβού σε κανένα καφέ ή ας με καλέσει αυτός στο δικό του. Επίσης ζητάμε να μην καπνίζουν οι επισκέπτες ή οι φιλοξενούμενοι στο σπίτι μας - άλλη πηγή παρεξηγήσεων και αυτή.
Μα φυσικά τα πάντα είναι ανάλογα με το περιβάλλον. Γι'αυτό έλεγα πχ και για τον Καναδά όπου, λόγω καιρού, τα παπούτσια δεν θα έφερναν απλή σκόνη αλλά 1 κιλό λάσπη. Ιδιοτροπία λίγο είναι για όσους το κάνουν στις πόλεις, έχοντας μεγάλα παιδιά που αν είναι να γλείφουν αντικείμενα, θα τα γλείφουν και στη παιδική χαρά, όπως παρατήρησε και η nansywho. Και όταν λέω ιδιοτροπία, δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω το δικαίωμά τους να ορίζουν το τι θα μπει σπίτι τους. Ιδιότροπη είμαι κι εγώ που δεν αντέχω τις τρίχες των ζώων. (Το ατού μου είναι απλώς ότι ενώ όλοι θα φθάσουν ως το σπίτι μου με τα παπούτσια, ελάχιστοι θα καταφθάσουν με το κατοικίδιό τους, άρα δε μπαίνω καν στη διαδικασία να τους καταπιέσω.)
Μ' έτρωγαν τα δάχτυλα μου να μην πω για το τσιγάρο.Ένας λόγος παραπάνω αν υπάρχουν και παιδιά, πάντως σ'ένα σπίτι που δεν καπνίζουν, το βρίσκω απαράδεκτο να παρεξηγείται ο επισκέπτης. Κάποιος πρώην φανατικός καπνιστής, δεν ξαναπήγε στο σπίτι του φίλου του επειδή δεν τον άφησε να καπνίσει μέσα. Διαμαρτυρήθηκε και παρεξηγήθηκε λέγοντας: -Ήρθα στη γιορτή σου κι εσύ θα με βγάλεις έξω να καπνίσω; Εγώ καπνίζω ένα πακέτο, στη βεράντα θα περάσω όλο το βράδυ;(Στη βεράντα, ξυπόλυτος και στο ένα πόδι, αν με ρωτάς.)Του απάντησα πως εκείνο που μ' εντυπωσίασε στην ιστορία του, ήταν που είχε φίλους.Σημ: Είμαι καπνίστρια.
Εξαρτάται από το υλικό δαπέδου. Αν είναι φλοκάτη τι περιμένει ο επισκέπτης, τις παντόφλες στο κεφάλι; Αν είναι ξύλο ή πλακάκι που πρέπει να είναι στην είσοδο και στην κουζίνα έχεις το χαλάκι ακριβώς μέσα στην πόρτα να καθαρίζουν τα παπούτσια. Αν προσέξατε μπροστά στα Ελληνικά παλιά σπίτια υπήρχαν έξω μπροστά στην είσοδο σιδερένιες ξύστρες για να βγάζουν όλοι την λάσπη από τα παπούτσια τους.Στις Αμερικάνικες πόλεις σπάνια υπάρχει η συνήθεια ο επισκέπτης να βγάζει τα παπούτσια. Εκτός αν η νοικοκυρά έχει βάλει κάτασπρο χαλί τοίχο με τοίχο στο δωμάτιο της εισόδου. Σπάνια νεόπλουτη μοντέρνα χαζομάρα διαμερίσματος της Park Avenue.Στα χωριά τον χειμώνα οι άνθρωποι έχουν γαλότσες που τις βγάζουν στην είσοδο, mud room στις Βόρειες πολιτείες.
Με μεγάλο κίνδυνο να με γιουχάρει ολάκερη η γη, να ρωτήσω το εξής: κάποιοι γνωστοί μας ζήτησαν να βγάλουμε τα παπούτσια μας όταν είχαν μωρό σε φάση μπουσουλητού αλλά παράλληλα είχαν σκύλο μέσα στο σπίτι. Τα πόδια των σκυλιών δε λερώνονται έξω; Ή τους τα σκουπίζουν or something; Συμπαθάτε με, δεν γνωρίζω γρι από ζώα.