Κάτω από τη βάση έγραψε στην Έκθεση ο 1 στους 2

ρε αλανια ποιο παιδι εχει χρονο στη σημερινη εποχη να διαβασει εξωσχολικα βιβλια? εγω τη μια μερα χαλαει το pc την αλλη το smartphone μονο μαυτα να ασχολεισαι τελειωσε η μερα, βαλε τωρα φροντηστηρια, εξωσχολικες δραστηριοτητες, διαβασμα για το σχολειο, να δει κανα βιντεο sto yutube παει ελιωσε το καημενο αν ειναι και ερωτευμενο...ας μη το σκεφτομαι καλυτερα, κοιτα που εχουν και απαιτησεις απο τα παιδια? ποιοι? καποιοι δασκαλοι και καθηγητες που δεν βλεπουν τη καμπουρα τους, που ειναι ΑΣΧΕΤΟΙ!!! ξεραμε απο το φροντηστηριο περισσοτερα απο τους δεινοσαυρους στο σχολειο που δεν ηξεραν να λυσουν μια ασκηση οσο για τους δασκαλους, εκει ειναι αστεια τα πραγματα πανε στο παιδαγωγικο και βαλε στη τυχη καποιον να σου λυσει μια δευτεροβαθμια εξισωση 3 μερες θα κανει, δεν ανοιγεται πρωτα εσεις κανα βιβλιο?

Διάβασα όλα τα σχόλια και έχω να προσθέσω το εξής. Η εκπαίδευση και η δίψα για μάθηση καλλιεργείται από το σπίτι. Όταν εγώ πήγα πρώτη δημοτικού ήξερα ήδη "τσάτρα-πάτρα" να διαβάζω γιατί η μητέρα μου με έμαθε, διαβάζοντας μου από την κούνια παραμύθια στην αγκαλιά της και παίζοντας μαζί μου εκπαιδευτικά παιχνίδια. Το βιβλίο δεν έλειψε ποτέ από το σπίτι μας. Όταν πήγα στο δημοτικό και η δασκάλα, μέσα στα πλαίσια του όποιου εκπαιδευτικού συστήματος, μας παρ έδιδε μαθήματα Ελληνικής γλώσσας (σε μένα και σε ακόμα 28 παιδιά) οι γονείς μου ήταν εκείνοι οι οποίοι επένδυαν σε μένα, σε ένα πλάσμα νέο, που όλα είναι πιθανά για εκείνο, "θυσιάζοντας" τα απογεύματα τους για να με βοηθήσουν να διαβάσω τα μαθήματα μου. Μεγαλώνοντας, το διάβασμα μου έγινε δεύτερη φύση. Σκαρφάλωνα στις τεράστιες βιβλιοθήκες των γονιών μου και άρπαζα όποιο βιβλίο έβρισκα. Κάποια δεν μπόρεσα ποτέ να τα τελειώσω. Κάποια τα κρατώ μέχρι σήμερα ως Ευαγγέλιο. Γιατί αυτά τα βιβλία μου έμαθαν ορθογραφία, ανέπτυξαν τη φαντασία και την κριτική σκέψη μου , χειρίζομαι την Ελληνική θεωρώ, αξιοπρεπώς και ήταν η απαρχή μιας υπέροχης σχέσης με την πιο όμορφη πηγή γνώσης. Εν κατακλείδι, είναι θεραπευτικό να ρίχνουμε τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς, στην ταχύτητα της εποχής και στο σύστημα. Όση ευθύνη έχουν όλα αυτά μαζί, άλλο τόσο και περισσότερο έχουμε εμείς οι ίδιοι απέναντι πρωτίστως στον εαυτό μας και στα αυριανά παιδιά που θα φέρουμε στον κόσμο. Γι'αυτό σταματήστε τις διαμάχες και ξεκινήστε τις εσωτερικές μάχες.

Πάντα είχα ένα μικρό άγχος, πώς θα έβλεπα τη νέα γενιά όταν θα έμπαινα σε εκείνη την ηλικία, όπου το διάνυσμα ζωής που μου απομένει θα είναι μικρότερο εκείνου που βρίσκεται πίσω μου... Έχω φτάσει πια εκεί.Ενήλικος σημαίνει να αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του και των πράξεών του. Δεν το απαιτώ, ούτε το προσδοκώ από τα παιδιά. Θα ήταν σχεδόν τερατώδες. Το προσδοκώ όμως από τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γονείς, αυτούς δηλαδή των οποίων η χρονική ηλικία είναι πέραν των 18. Η επικριτική ματιά απέναντι στα παιδιά και στους μαθητές, ειδικά από ενήλικες, και μάλιστα εκπαιδευτικούς δηλώνει αδυναμία. Αν, λέω αν, τα παιδιά, δεν διαβάζουν, ξεροσταλιάζουν στα playstation και στα φατσοβιβλία, ας αναρωτηθούν γι αυτό πρώτα οι δάσκαλοι και οι γονείς, όχι μόνο αναφορικά με την προσωπική ευθύνη τους αλλά και την κοινωνική, δηλαδή σε τί κόσμο καλούν τα παιδιά τους να ζήσουν. Ας αναλάβουν πρώτα οι μεγάλοι τις ευθύνες τους και μετά ας στρέψουν επικριτικά το βλέμμα τους στα παιδιά. Η επίκριση προς ένα παιδί το μόνο που το διδάσκει είναι και εκείνο επικριτικό.

Διαβάζοντας όλα τα σχόλια μου γεννήθηκε η εξής απορία : για ποιο ακριβώς εκπαιδευτικό σύστημα μιλάτε; Το σύστημα της παραπαιδείας; Της ανούσιας αποστήθισης; Της εξειδίκευσης; Ποιος μαθητής τελειώνοντας απλά το σχολείο θεωρείτε οτι έχει ουσιαστική μόρφωση; Οι καθηγητές που είχα στο σχολείο στην πλειονότητα τους ενδιαφέρονταν να βγάλουν ύλη, να ορίσουν ημερομηνία για διαγώνισμα τετραμήνου, να μας υπενθυμίσουν πόσο σημαντικές είναι οι Πανελλήνιες στη ζωή μας . Αυτό είναι για εσάς τους "σπουδαγμένους" με τα μεταπτυχιακά ( που νιώθετε τόση ντροπή για τη σημερινή νεολαία που δεν ξέρει να εκφραστεί για τίποτα παραπάνω από τα τάμπλετ και το facebook ) καθηγητάδες η εκπαίδευση; Αυτό ονειρευόσασταν όταν αποφασίσατε να αφιερώσετε την ζωή σας στην διδασκαλία; Η παιδαγωγική είναι λειτούργημα και δυστυχώς πλέον είναι απειροελάχιστοι αυτοί που την αντιμετωπίζουν έτσι! Σχόλια του στυλ "δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο " γεμάτα εμπάθεια δεν θα αλλάξουν το σύστημα. Δεν θέλουμε καθηγητές μπαμπούλες . Θέλουμε ανθρώπους να μας διδάξουν, να μας διαφωτίσουν, να μας κάνουν πάνω απ όλα καλύτερους ανθρώπους και μετ' έπειτα επιτυχόντες σε κάποια σχολή!

Είμαι εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο. Συχνά ακούω "κυρία όχι άλλο γράψιμο", πολύ συχνά αντιλαμβάνομαι ότι οι μαθητές δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν και να καταλάβουν το νόημα μιας γραπτής σελίδας κειμένου, μην μιλήσω για γραφικούς χαρακτήρες και ορθογραφικά, γραμματικά, συντακτικά λάθη. . Δεν αναρωτιέμαι γιατί: δεν είναι εξοικειωμένα μ'αυτή τη διαδικασία. Και πώς να είναι όταν αυτό που διδάσκεται στο σχολείο δεν επεκτείνεται στην ιδιωτική ζωή των παιδιών; Τα παιδιά δεν διαβάζουν για προσωπική ευχαρίστηση στο σπίτι. Η ανάγνωση τα κουράζει γιατί είναι τόσο συνηθισμένα στην πολύ πιο εύκολη και γρήγορη διαδικασία της πρόσληψης μέσω εικόνας. Είναι εξοικειωμένα με την οθόνη, το πληκτρολόγιο, την εικόνα, την ταχύτητα. Πολλοί γονείς δίνουν τον αγώνα τους για λιγότερο ιντερνετ, λιγότερο facebook κτλ κι ακόμα περισσότεροι εγκαταλείπουν. Όμως η κριτική σκέψη θέλει μόχθο, θέλει ποικιλία αναγνωσμάτων για να πλουτίσει η σκέψη, η έκφραση, το λεξιλόγιο. Περιμένετε όλα αυτά να τα καταφέρει το σχολείο; Και πώς; Όταν για όλα αυτά που διδάσκονται δεν υπάρχει χρόνος αφομείωσης και ουσιαστικής επεξεργασίας γιατί μετά το σχολείο το παιδί έχει να πάει φροντιστήριο, αγγλικά, μπαλέτο, ποδόσφαιρο, μουσική...Πότε το παιδί έχει χρόνο να: μελετήσει ουσιαστικά, να αναπτύξει ενδιαφέροντα, να ασχοληθεί με τον εαυτό του; Ας προσθέσουμε στα παραπάνω και ένα εξετασιοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα και ολοκληρώνεται η εικόνα.

Σε ένα πρόβλημα, σπάνια (ίσως και ποτέ) υπάρχει μόνο ένας ένοχος. Αφ' ενός, το κράτος αυτό καθαυτό "πάσχει" στον τομέα της παιδείας, εξού και η επικράτηση της παραπαιδείας. Αυτό είναι κάτι δεδομένο. Αφ' ετέρου, θεωρώ πως οι νέοι μπορούμε με το δικό μας τρόπο να ξεφύγουμε από τα τόσο διακριτά όρια που χωρίζουν την εκπαίδευση απ' την παιδεία, κάνοντας την δική μας ατομική προσπάθεια. Εξ' άλλου, κανένα αγαθό δεν έρχεται αναίμακτα. Το να διαβάσει κάποιος λογοτεχνία/πολιτικά βιβλία ή και ό,τι άλλο τον ενδιαφέρει, μόνο δύσκολο δεν είναι μέσω των δυνατοτήτων που μας προσφέρονται. Αν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Ένα παιδί το οποίο λαχταρά να μάθει, θα μάθει, με όποιο μέσο του προσφέρεται. Αυτό που πρέπει, όμως, να κάνουν οι εκπαιδευτικοί, είναι να βοηθήσουν έκαστο παιδί με απώτερο σκοπό να "γεννήσει" την δική του αλήθεια, να βρει τον δικό του χαρακτήρα και ούτω καθεξής. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στα ελληνικά σχολεία και είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την προσωπικότητα του παιδιού, καθώς χάνει κάθε ιδιαιτερότητά της. Εν κατακλείδι, πολλά είναι τα αίτια που περιβάλλουν αυτό το πρόβλημα. Ας κάνει ο καθένας την δική του προσπάθεια για να γίνει η αλλαγή που θέλει να δει στον κόσμο. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και αδύνατο. Να 'στε καλά.

Απο προσωπική εμπειρία αλλα και διαφορες συζητήσεις κατα καιρούς κατέληξα στο συμπέρασμα οτι οι καθηγητές (κατα κανόνα), οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί ειναι ανίκανοι να διδάξουν παιδεία, ο ισχυρισμός αυτος εχει ακομα μεγαλυτερη βάση αν κανεις παρατηρήσει με τι υποτιμητικό και άθλιο τροπο συμπεριφέρεται ενας καθηγητής ακομα και μεσα απο ενα διαδίκτυο (μιλάω για το ήθος του Tom pryce) που ειρωνεύεται με τροπο που μου θύμισε έντονα αντιπαράθεση σε δημοτικό.Με απλα λογια..Ξεκινώντας πρωτα απο ολα απο την εμφάνιση τους, εκπέμπουν μια κακομοιριά, μερικοί απο αυτούς εχουν την εντύπωση οτι βρίσκονται σε φεστιβάλ χιπιδων της εποχής τους, το Γούντστοκ, άλλοι παλι αν τους βάλεις διπλα σε μαθητες δε διακρίνεις καμια διαφορα ως προς το ντύσιμο, ειναι οι λεγόμενοι της εποχής, οι μοδάτοι, περα απο την πλάκα το γενικό συμπέρασμα που βγαίνει ειναι οτι η εξωτερική τους εμφανιση, ειναι εμφανιση λετσου και η σοβαρότητα και το κύρος που θα επρεπε να "ακτινοβολούν" σε καμια περιπτωση δεν υφίσταται.Ως προς τον εσωτερικό τους κοσμο ειναι αντάξιος της εξωτερικής τους εμφάνισης και σε βαθμό κακουργήματος, άβυσσος η ψυχη του ανθρώπου, παραπλανημενα όντα, διδάσκονται και διδάσκουν ενα σωρό μπαρούφες, άλλοι απο αυτούς βαριούνται να ψάξουν να βρουν την αλήθεια και μεταφέρουν λανθασμένες γνώσεις και προκαθορισμένες αντιλήψεις που ως στόχο εχουν απλα να τροφοδοτούν άβουλα πλάσματα/μάζες στις πολυεθνικές και τις φάμπρικες της χαμένης ανθρωπιάς, άλλοι παλι εν γνώση τους μεταφέρουν ολη την απάτη αιώνων συσσωρευμένη σε βιβλια αποστήθισης, απενεργοποιούν καθε μορφή κριτικής ικανότητας και σκέψης του μαθητή, δε του αφήνουν κανενα περιθώριο να αναπτύξει τον εγκέφαλο του και την φαντασια που εγκλωβίζουν σε εναν άχρωμο κοσμο και για κληρονομιά του αφήνουν λιγο οξυγόνο να αναπνεύσει για να του το παρουν και αυτο αμέσως μετα με τις αμέτρητες και χιλιάδες σελίδες ύλης (άχρηστες ως προς την διαμόρφωση του "Καλοκάγαθος") και να του επιβάλουν εναν αυταρχικό τροπο εκπαίδευσης του "φάε η πέθανε", ο όρος σύγκρισης γινεται βάση των πανελληνίων, ενας θεσμός ψυχολογικής και σωματικής κούρασης χωρις ουσιαστικά να σου προσφέρει τιποτα, αμέτρητα παιδια έξυπνα, δημιουργικά και συνήθως φτωχά που δεν εχουν την τύχη να εχουν φραγκατους γονείς χάνονται μεσα σε ενα σύστημα (που ειναι επιβεβλημένο το φροντιστήριο, αφου ως γνωστών στα σχολεία δε μαθαίνεις ουτε τα βασικα) που ειναι ανίκανο να εκμεταλλευτεί το νεανικό αίμα και εχει μάθει αιώνες τωρα να τρωει τα παιδια του (τα οποία ωθούνται στη ξενιτιά ) προωθώντας τους ντεμπελιδες και τους χαραμοφάηδες αυτου του τόπου. ξεκινώντας οπως είπαμε απο τα άνωθεν και καταλήγοντας σε αυτούς που εχουν διδαχθεί καλα, να εκτελούν πιστά και πατροπαράδοτα, τον ψυχρό επαγγελματισμό και την γραφειοκρατία.Καταλήγοντας το εκπαιδευτικό σύστημα και οι ανθρωποι που το περικλείουν ειναι αντάξιοι της οικονομικής και πολιτικής ξεφτίλας που βιώνει σημερα η χώρα μας σε ολα τα μέτωπα, δεν ειναι παρα ενας ακομα θεσμός, καθρέφτης της σημερινής κοινωνίας που κυριευεται απο εναν υλιστικό τροπο σκέψης, άγνωστα και ξένα για τον Ελληνα και αντίθετα με το πνεύμα των προγόνων μας. Παραδείγματα αμέτρητα απο την ιστορια (!) που μαθαίνουμε και τα ψεματα τους μέχρι τα επιλεγμένα θέματα και την εστίαση και το ειδικό βάρος που ρίχνουν σε συγκεκριμένα θέματα με ειδικο χαρακτήρα και συγκεκριμένο σκοπό. (Παγκοσμιοποίηση)

Επίσης μια ακόμη απορία... οκ, να συμφωνήσω στο ότι οι πανελλήνιες δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Οι γιατροί που σας κάνουν καλά, οι δικηγόροι που σας ξελασπώνουν και οι μηχανικοί που χτίζουν τα σπίτια σας (για να μην αναφέρω και τους δασκάλους σας γιατί αυτούς δικάζουμε τώρα, οπότε τους τσουβαλιάζουμε και βαράμε) πέρασαν από την δοκιμασία αυτή επιτυχώς. Κάποιοι βγήκαν στο εξωτερικό και εισέπραξαν απεριόριστο θαυμασμό για τις γνώσεις, την κρίση και την εν γένει προσωπικότητά τους. Αν καποιοι τρων τα μούτρα τους στις εξετάσεις, καλά θα κάνουν να το πάρουν και λίγο αλλιώς... και είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι οι πανελλήνιες καταστρέφουν το σχολείο... αλλά auditur altera pars...

Καλά όλα αυτά που λέμε για τους μαθητές και σίγουρα ισχύουν σε μεγάλο βαθμό, αλλά ποια στο διάτανο είναι η δουλειά του εκπαιδευτικού συστήματος όταν ένα παιδί πηγαίνει 12 χρόνια σχολείο;Δεν είναι η δουλειά του να δώσει παιδεία, να μάθει στα παιδιά να αγαπούν το βιβλίο και το διάβασμα (και δεν εννοώ με την έννοια της αποστήθισης, αλλά το διάβασμα γενικώς, το να μη θεωρείται το βιβλίο η απόλυτη βαρεμάρα αλλά κάτι ενδιαφέρον που ΘΕΛΕΙΣ να ασχοληθείς μαζί του) και κατ'επέκταση να μάθουν να εκφράζονται σωστά;Φυσικά δεν κατηγορώ συλλήβδην τους εκπαιδευτικούς γιατί υπάρχουν πολλοί που κάνουν μεγάλη προσπάθεια να φτιάξουν ανθρώπους με κριτική σκέψη κι όχι παπαγαλάκια. Αλλά θέλουν δε θέλουν είναι δέσμιοι του εκπ. συστήματος και δεν έχουν περιθώρια να κάνουν και πολλά. Κοινώς το σύστημά μας στην Ελλάδα είναι για επισκευή και πέταμα...

αυτα ειναι προσωπικα δεδομενα ποιος ειπε οτι εγραψα κατω απο την βαση...ελεος μονο σε λιγους το ειχα πει

οταν η πλειοψηφια των υποψηφιων νομιζει οτι ο κούντερα ειναι μαρκα σουτιεν λογικο μου φαινεται....με γνωστικο και μαθησιακο επιπεδο για γελια και οι βαθμοι για γελια θα ειναι

Καλησπέρα σας, διάβασα τα σχόλιά σας και θα ήθελα και εγώ να πω την άποψή μου σαν παιδί που βίωσα τις πανελλήνιες στο πετσί μου. Συμφωνώ με την άποψη του κυρίου Λάμπρου Κοντού, αλλά αυτό το σχόλιο <<δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο>> από καθηγητή δεν το δέχομαι. Τα σημερινά παιδιά όντως έχουν υποτυπώδη γνώση της ελληνικής γλώσσας, αλλά τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρει το σχολείο, οι πανελλήνιες, οι καθηγητές και γενικά το σύστημα της ελληνικής παιδείας, για τον απλούστατο λόγο ότι μέσω των πανελληνίων, που ας μην κρυβόμαστε ξέρουμε όλοι τι παίζει με την παραπαιδεία, ωθούνται τα παιδιά να απαρνιούνται την φαντασία τους και την σκέψη τους, διότι δεν υπάρχει χρόνος για εξηγήσεις από τους καθηγητές, δεν υπάρχει χρόνος να μας μάθουν να σκεφτόμαστε, μόνο χρόνος για παπαγαλεια, η εύκολη και σίγουρη λύση για την επιτυχία στης πανελλήνιες εξετάσεις...! Πως περιμένουμε λοιπόν να μαθαίνουν τα παιδιά να εκφράζονται, να σκέφτονται και να φαντάζονται όταν αυτά καλούνται να τα απαρνηθούν και να μετατραπούν σε μάζες κρέατος που απλά παπαγαλίζουν (τουλάχιστον εγώ έτσι ένοιωθα). Φυσικά και δεν ρίχνω όλες τις ευθύνες στο σύστημα, ο καθένας φέρει προσωπική ευθύνη για τον εαυτό του. Απλά όταν βλέπω καθηγητές που έχουν μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό να τα ρίχνουν αλλού δεν μπορώ να σιωπώ. Ας δει λοιπόν ο καθένας τα χάλια του, τα χάλια μας και πως μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Καλη μας νυχτα...

Στην ελλάδα που τα greeklish έχουν αντικαταστήσει τα ελληνικά (ελάχιστοι γράφουν κι εκφράζονται με ελληνικά, κι όσο δεν τα χρησιμοποιεί κάποιος τα ξεχνάει κιόλας) δεν με εκπλήσσει καθόλου αυτό που διάβασα.Ακόμα ποιο ελάχιστοι είναι οι έφηβοι που συζητούν για θέματα κι έχουν άποψη.Ο λόγος τους δεν έχει συνοχή και για σύνταξη ούτε το συζητάμε.Λυπάμαι πολύ για αυτή την κατάντια

Παρακολουθωντας ,ως απλος παρατηρητης,εδω και μερικα χρονια συζητησεις εφηβων μεταξυ τους,ειχα διαπιστωσει με μεγαλη μου λυπη δυο πραγματα.Πρωτον,οτι στην μεγαλη πλειοψηφια τους,εχουν υποτυπωδη μονον γνωση της ελληνικης γλωσσας.Δευτερον οτι,πιθανον λογω αυτου,εχουν κραυγαλεα αδυναμια να εκφρασουν συγκροτημενα εννοιες οι οποιες ειναι ,εστω και λιγο,συνθετες,αλλα ακομη και να τις κατανοησουν οταν τους παρουσιαζονται.Χειροτερη,ισως ,ακομη και απο τις δυο προηγηθεισες διαπιστωσεις,ηταν η επιδεικνυομενη απο μερους τους παντελης αδιαφορια να ασχοληθουν με οποιοδηποτε αντικειμενο μειζονος η γενικου ενδιαφεροντος σε ,εστω και μικρο,βαθος.Οι διαλογοι διεξηγοντο με εξαιρετικα περιορισμενο λεξιλογιο,και περιοριζονταν σε ατομικα /τεχνικα θεματα(π.χ.ποσα likes ειχε η ταδε σελιδα στο facebook η ποιο ειναι το καλυτερο μοντελο tablet). Η εν θεματι αποτυχια της πλειοψηφιας στην Εκθεση ερχεται ως θλιβερη πιστοποιηση των παραπανω διαπιστωσεων.Φυσικα οι διαπιστωσεις αυτες αφορουν στην πλειοψηφια,ενω υπαρχει και μια ικανη μειοψηφια η οποια δεν εχει καμμια σχεση με τα προαναφερθεντα.Ομως τα μελη της μειοψηφιας αυτης,τα ισχυρα και ανησυχα μυαλα του τοπου μας,στο μεγαλυτερο ποσοστο τους φευγουν για σπουδες στο εξωτερικο,και μενουν τελικα εκει.Τουλαχιστον αυτο εχει συμβει στο δικο μου κοινωνικο περιβαλλον.Αφηνοντας πισω τους αυτους οι οποιοι δεν μπορουν να αρθρωσουν μια συγκροτημενη φραση στην γλωσσα τους,η να κατανοησουν και να εκφρασουν μια εννοια συνθετοτερη απο το "ποιος κερδισε την Eurovision".Υπο αυτες τις συνθηκες το να αισιοδοξει καποιος για το μελλον της χωρας μας μπορει να ακουγεται ευχαριστα,αλλα μαλλον αποτελει,απλα, ευσεβη ποθο.

Για ποιον ανθρωπισμό κλήθηκαν ρε αλήτες τα παιδιά να γράψουν;;; Οταν όλοι εσείς είστε πραγματικά τέρατα;;;