Από τον Αλέξανδρο Διακοσάββα
Οι προβλέψεις για την τουριστική κίνηση στην Ελλάδα το φετινό καλοκαίρι είναι ενθαρρυντικές. Τα νησιά θα γεμίσουν, η Αθήνα θα αδειάσει. Γιατί όμως μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα δεν έχει αξιοποιήσει αυτό το αβαντάζ ώστε να λειτουργήσει ως μαζικός τουριστικός προορισμός και το καλοκαίρι;
Ρωτήσαμε τον Χρύσανθο Πανά, ιδιοκτήτη μεταξύ άλλων του Island στη Βάρκιζα, ενός από τα πιο θρυλικά και σταθερά καλοκαιρινά spots της Παραλιακής εδώ και χρόνια, να μας εξηγήσει αρχικά τον νέο όρο που χρησιμοποιεί τόσο ο ίδιος, όσο και πολλές άλλες σχετικές επιχειρήσεις, αυτόν της Αθηναϊκής Ριβιέρας. «Η λέξη “παραλιακή” είναι συνυφασμένη με κάτι ευκαιριακό, πρόχειρο, μη ποιοτικό. Η Αθηναϊκή Ριβιέρα είναι ο νέος χαρακτηρισμός της ακτογραμμής της Αθήνας που καταφέραμε και εδραιώσαμε αφού τον χρησιμοποιούν ως διεύθυνση τους τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία και επιχειρήσεις της περιοχής και φυσικά τον αναφέρουν τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα περιοδικά και ηλεκτρονικά μέσα στον κόσμο».
Μπορεί όμως η Αθήνα και η Ριβιέρα της να προσελκύσει θερινό τουρισμό και να λειτουργήσει ως αντίπαλο δέος στα νησιά ώστε να την προτιμήσει ένας τουρίστας το καλοκαίρι; «Την Αθήνα δεν πρέπει να τη δούμε ως “αντίπαλο δέος” για τα νησιά. Είναι κάτι διαφορετικό. Πρόκειται για τη μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο που έχει τόσο όμορφη Ριβιέρα και υπέροχες παραλίες για μπάνιο σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης. Η Αθήνα πρέπει να γίνει καλοκαιρινός προορισμός για τον επισκέπτη που θέλει να νιώσει το vibe της μεγαλούπολης, αλλά ταυτόχρονα να κολυμπήσει σε πεντακάθαρα νερά και να απολαύσει την υπέροχη φύση όπου σε 20 λεπτά από την πόλη βρίσκονται τα πιο όμορφα εξοχικά σημεία της Μεσογείου. Η Αθηναϊκή Ριβιέρα διαθέτει Μαρίνες και είναι ιδανική για να την επισκεφθεί κάποιος και δια θαλάσσης. Οι παραλίες μέχρι το Σούνιο, πιστέψτε με, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτές της Νότιας Γαλλίας ή Ιταλίας, ενώ εδώ υπάρχει και το πλεονέκτημα ότι ο επισκέπτης μπορεί να βρεθεί πολύ γρήγορα στην Ακρόπολη, να δει τα καινούργια Μουσεία της πόλης, να επισκεφθεί καταστήματα υψηλού επιπέδου που δεν υπάρχουν στα νησιά».
Είναι συμβατές όμως οι τιμές με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών ή προσπαθούν οι επιχειρηματίες να βγάλουν «από τη μύγα ξύγκι» για να αντεπεξέλθουν στα σπασμένα του καλοκαιριού; «Όσον αφορά το κόστος, η Κρίση λειτούργησε διορθωτικά. Όλοι ξέρουμε ότι το κοινό στην Αθήνα είχε μάθει να εξισώνει τα πάντα λόγω υπερπροσφοράς και άγνοιας ενώ τώρα η σχέση ποιότητας τιμής μας αφορά όλους. Οι “πολιτισμένοι” ξένοι πάντα είχαν συναίσθηση αυτής της σχέσης. Στην ελληνική αγορά θα μείνουν οι επιχειρήσεις που αυτό που προσφέρουν αξίζει -είτε φθηνό είτε ακριβό- και περιλαμβάνει φιλοσοφία, γνώση και πάνω απ’ όλα ποιότητα».
Ο κύριος Πανάς εκτός από τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην περιοχή, έχει μεγαλώσει στη Βουλιαγμένη, ενώ αδερφός του είναι ο Δήμαρχος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης από το 2012, Σπύρος Πανάς. Ζητήσαμε να μάθουμε από την εμπειρία του ποια θεωρεί ότι είναι τα ουσιαστικά προβλήματα της Παραλιακής. «Η ακτογραμμή της Αθήνας αναπτύχθηκε άνισα και με τεράστιες αισθητικές διαφορές τα τελευταία χρόνια. Παρατηρούμε ότι τα παλαιότερα χρόνια είχαν φτιαχτεί τα Αστέρια της Γλυφάδας, το ξενοδοχείο Αστήρ στη Βουλιαγμένη, αλλά και το τότε Ξενία (σήμερα Grand Resort) στο Λαγονήσι. Υπήρχε ένας σχεδιασμός για να αξιοποιηθεί τουριστικά η Ριβιέρα με κεντρικά μεγάλα resorts υψηλού επιπέδου. Αργότερα τα Αστέρια στη Γλυφάδα μετατράπηκαν σε μπουζούκια και διασκεδαστήρια μαζικού ύφους, στο Λαγονήσι δεν υπήρξε καμία περαιτέρω ανάπτυξη, ενώ η μόνη περιοχή που κράτησε το επίπεδο και τον χαρακτήρα της ήταν η Βουλιαγμένη. Ο αδερφός μου, ως Δήμαρχος του μεγάλου πια Δήμου ΒΒΒ, προσπαθεί να ενώσει αισθητικά αλλά και λειτουργικά τις γειτονικές περιοχές με κεντρικό άξονα τη διατήρηση του πράσινου και της φυσικής ομορφιάς. Αν παρατηρήσετε τα μέρη στο εξωτερικό που θεωρούνται κορυφαία για τουριστική επίσκεψη, είναι αυτά που έχουν διατηρήσει το φυσικό περιβάλλον και που έχουν εφαρμόσει “ήπια ανάπτυξη”. Θεωρώ ότι η πλειονότητα του κόσμου στην Ελλάδα χρειάζεται εκπαίδευση για να συνειδητοποιήσει ότι μέσα από τη συνολική προστασία του περιβάλλοντος της πόλης και με τη συμμετοχή του καθενός, θα καταφέρουμε να βάλουμε την Αθήνα στη θέση που της αξίζει διεθνώς. Εξάλλου, ένα από τα εγκυρότερα περιοδικά στον κόσμο, το Forbes, αναφέρθηκε σε άρθρο του στους λόγους που κάποιος πρέπει να δει την Αθήνα με άλλο μάτι. Εκτός από το θεωρητικό κείμενο αναφέρονται κι επιχειρήσεις που πραγματικά εντυπωσιάζουν τον ξένο επισκέπτη (μεταξύ αυτών βέβαια και το Island).
Πώς έχει αλλάξει όμως ο χαρακτήρας της διασκέδασης στην Παραλιακή με την πάροδο τον χρόνων; Ο κ. Πανάς εξηγεί. «Σαφέστατα η διασκέδαση στη Ριβιέρα έχει περάσει από διάφορα στάδια τα τελευταία χρόνια. Από τις υπέροχες εποχές με τα κομψά κοσμοπολίτικα στέκια όπως φαίνονται στις παλιές ελληνικές ταινίες, η περιοχή έφτασε να κατακλυστεί με μαζικά πανομοιότυπα διασκεδαστήρια. Η αρχιτεκτονική όπως σε όλη την Ελλάδα πέρασε μια φάση τεράστιας παρακμής κι έτσι είδαμε περιοχές να αλλοτριώνονται αισθητικά και να χάνουν τον χαρακτήρα τους. Ακόμα βρίσκονται στο μυαλό μου οι εικόνες από τις Μούσες στον Αστέρα, ο καλοκαιρινός ναυτικός όμιλος της Βουλιαγμένης, τα μικρά όμορφα εστιατόρια της Γλυφάδας και τα μπαράκια που ήταν διάσπαρτα κοντά στη θάλασσα. Ο κόσμος τότε εκτιμούσε τη φυσική ομορφιά και την ποιότητα, την αξία του να βρίσκεσαι σ’ ένα αυθεντικό μέρος και όχι σε κάτι κατασκευασμένο πρόχειρα και ακαλαίσθητα, όπως όλα αυτά τα -κυρίως χαμηλής ποιότητας- μέρη που συνωστίζονται στα προάστια, κυρίως στα βόρεια, και δεν προσφέρουν τίποτα άλλο παρά μόνο “φασαρία”. Θεωρώ ότι από φέτος αρχίζει να αντιλαμβάνεται ο κόσμος τη σπουδαιότητα της Αθηναϊκής Ριβιέρας, και την ανάγκη της σωστής ανάπτυξής της. Η καινούργια γενιά, αν και με σαφώς πιο χαμηλή παιδεία απ΄ ότι οι παλαιότερες, αναγκάστηκε λόγω της κρίσης να χρησιμοποιήσει τον λεγόμενο «κοινό νου». Έτσι το κοινό πλέον έχει ξεχωρίσει τι του ταιριάζει (δεν είναι όλα για όλους, αυτό δεν συμβαίνει πουθενά στον πλανήτη και φυσικά δεν το λέω με οικονομικά κριτήρια, αλλά με βάση πνευματική, μορφωτική, και εν πάση περιπτώσει, με βάση τις επιλογές ενός συνειδητοποιημένου ατόμου).
Ο Χρύσανθος Πανάς δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον, καθώς πιστεύει ότι ο Έλληνας θα ακολουθήσει την Ευρώπη και όχι τον υπανάπτυκτο κόσμο. «Η ποιότητα δεν είναι κατ’ ανάγκη ακριβή. Η φυσική ομορφιά της Αθηναϊκής Ριβιέρας δεν στοιχίζει σχεδόν τίποτα. Απαιτεί όμως τον σεβασμό μας και την προστασία μας». Κλείνοντας, του ζητήσαμε να μας αναφέρει μερικά αγαπημένα του παραθαλάσσια spots που γνωρίζουν και προτιμούν σταθερά οι ντόπιοι για φαγητό και ποτό. «Σημεία με ιστορία και ποιότητα που γνωρίζουν οι “μυημένοι” βρίσκονται διάσπαρτα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Θα ξεχώριζα την ταβέρνα του Λουιζίδη στη Βουλιαγμένη, το ιστορικό ζαχαροπλαστείο Aqua Marina στη Βουλιαγμένη (ορόσημο μιας εποχής με στιλ), το ταβερνάκι πάνω στην άμμο στον Ναυτικό Όμιλο της Βάρκιζας, το Matsuhisa στον Αστέρα της Βουλιαγμένης, το εστιατόριο Δελφίνια στην παραλία της Γλυφάδας, το εστιατόριο-bar Malabar του ξενοδοχείου The Margi στη Βουλιαγμένη, το ιταλικό Dulcis in Fundo στη Βούλα, και φυσικά το Island που αν και πασίγνωστο, νομίζω πρέπει να αναφερθεί γιατί αποτελεί ορόσημο».
Info:
Island Club-Restaurant & Tapas Bar (27o χλμ. Αθηνών-Σουνίου, Βάρκιζα, 210 9653563)
Λουιζίδης (Ερμού 2, Βουλιαγμένη, 210 8960591)
Aqua Marina (Αγ. Παντελεήμονος 13, πλ. Βουλιαγμένης, 210 8961214)
Ναυτικός Όμιλος Βάρκιζας (Παραλία Βάρκιζας, 210 9655951)
Matsuhisa Athens (Astir Palace Resort, Απόλλωνος 40, Βουλιαγμένη, 210 8960510)
Δελφίνια (Διαδόχου Παύλου 5, παραλία Γλυφάδας, 210 8943303)
Malabar (The Margi, Λητούς 11, Βουλιαγμένη, 210 8929160)
Dulcis In Fundo (Πρίγκιπος Πέτρου 33 & Ερμού, Γλυφάδα, 210 8942316)
σχόλια