Σχεδόν ένα μήνα πριν, η στήλη του Άρη Δημοκίδη 'ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ' είχε φιλοξενήσει ένα εύρημα που θα μπορούσε να είναι σαρκαστικό hoax. Tελικά ήταν τέτοιο, μόνο που θύμα της είδησης "Νεκρή κυρία της υψηλής κοινωνίας, όπως απαίτησε να την ξενυχτήσουν" δεν ήταν οι αναγνώστες, αλλά ο ίδιος ο θάνατος. Στην Νέα Ορλεάνη το περιστατικό δεν έγινε τόσο μεγάλη είδηση και σίγουρα δεν ήταν κάτι που κάποιος άκουγε για πρώτη φορά.
Οι δημοσιογράφοι των Νew York Times βρέθηκαν στο γραφείο που επιμελήθηκε την αναπάντεχη κηδεία και ξετύλιξαν το κουφάρι των θεαματικών τελευταίων εμφανίσεων...
Από τις αρχές του καλοκαιριού και έπειτα οι άνθρωποι που τηλεφωνούσαν στον Louis Charbonnet για να μάθουν πώς μπορούν να αποφύγουν το να είναι ξαπλωμένοι στις κηδείες τους ήταν ολοένα και περισσότεροι. Ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους υπήρξαν εργολάβοι κηδειών αλλά και μια σειρά ακόμη ανθρώπων με αιτήματα που έμοιαζαν εξωφρενικά, όπως η γυναίκα που ήθελε στην κηδεία της να στηθεί πάνω από την κατσαρόλα της.
Οι κλήσεις άρχισαν να έρχονται στο Γραφείο Τελετών Charbonnet-Labat Funeral Home στις 12 Ιουνίου αφότου έγινε γνωστή η ιστορία της Miriam Burbank, η οποία πέθανε στα 53. Η γυναίκα κηδεύτηκε καθισμένη σε ένα τραπέζι μαζί με μερικές μινιατούρες από κράνη της ομάδας New Orleans Saints, με ένα κουτάκι μπύρα Busch στο ένα χέρι και ένα τσιγάρο μέντας ανάμεσα στα δάχτυλά της, όπως ακριβώς περνούσε μια συνηθισμένη μέρα όταν βρισκόταν εν ζωή.
Η φήμη αυτής της ''σύνθεσης'' άρχισε να διαδίδεται, η διασπορά της είδησης στο διαδίκτυο έγινε με εξωφρενική ταχύτητα και ο κος Charbonnet δέχεται το πρώτο τηλεφώνημα από έναν εργολάβο κηδειών από την Αυστραλία. Ακολούθησαν εκατοντάδες ακόμη που επιθυμούσαν να μάθουν το κόστος και το πώς μπορεί να κανονιστεί κάτι αντίστοιχο.
Η κηδεία της κας Burbank ήταν η δεύτερη αυτού του τύπου την οποία είχε επιμεληθεί ο Charbonnet και η τρίτη στη Νέα Ορλεάνη μέσα σε δύο χρόνια. Αντίστοιχα κόνσεπτ έχει ακολουθήσει και το Γραφείο Τελετών P.R. στο Σαν Χουάν το οποίο έχει ''σκηνοθετήσει'' έναν νοσοκόμο να κάθεται μπροστά στο τιμόνι του ασθενοφόρου του και το 2011 μεταμόρφωσε ένα άνδρα σε Τσε Γκεβάρα για την αγρυπνία του.
"Ποτέ δεν είπα ότι ήταν η πρώτη," είπε ο Κος Charbonnet, που ανέφερε την κηδεία του Willie Stokes Jr. το 1984, ενός τζογαδόρου από το Σικάγο, ο οποίος κατά τη νεκρώσιμη ακολουθία του ήταν καθισμένος μπροστά στο τιμόνι ενός φέρετρου φτιαγμένου ώστε να θυμίζει Cadillac Seville.
Η Νέα Ορλεάνη, η οποία καυχιέται εδώ και καιρό για την προσθήκη αυτής της ''διασκεδαστικής'' πλευράς στην κηδεία, μοιάζει να είναι το κατάλληλο μέρος για να γίνει επιτυχία κάτι τέτοιο και όπως ο Κος Charbonnet υπερηφανεύεται, το γραφείο τελετών του, ηλικίας 132 ετών είναι φημισμένο για τα νεκρώσιμα ''show'' του.
Αρκετοί ήταν εκείνοι που όμως επέκριναν τέτοιου είδους εκδηλώσεις ως ακατάλληλες ή ακόμα και βλάσφημες, έναν προβληματισμό τον οποίο παραδέχτηκε και ο Charbonnet. Άλλα, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει τον ξεπέρασε παίρνοντας την έγκριση του τοπικού ιερέα και έχοντας υπόψιν πως έτσι τιμούσε τις επιθυμίες των οικογενειών.
Το φαινόμενο πρωτοεμφανίστηκε στο Πουέρτο Ρίκο το 2008, τέσσερα χρόνια πριν τελεστεί τέτοιου είδους κηδεία στη Νέα Ορλεάνη, με ένα 24χρονο θύμα δολοφονίας του οποίου η αγρυπνία έλαβε χώρα στο καθιστικό της οικογένειάς του, με το σώμα του δεμένο στον τοίχο. Η κηδεία του Angel Luis Pantojas — η οποία ονομάστηκε "muerto parao," (ο όρθιος νεκρός) — προκάλεσε αμέσως συζητήσεις και είχε γίνει είδηση σε όλα τα μέσα.
Το ίδιο κόνσεπτ ακολουθήθηκε και για ακόμη ένα θύμα δολοφονίας, το οποίο τοποθετήθηκε σε μια μηχανή ενώ την περασμένη χρονιά το σώμα ενός μποξέρ τοποθετήθηκε όρθιο σε μια γωνία ενός ρινγκ και μια ηλικιωμένη γυναίκα βρέθηκε να κάθεται στην κουνιστή καρέκλα της. Ο εργολάβος, από το γραφείο κηδειών Marin στο San Juan, ήταν υπεύθυνος για όλες τις παραπάνω κηδείες.
"Έγινε, στην κυριολεξία, πάταγος στο Πουέρτο Ρίκο," είπε η Elsie Rodríguez, η διευθύντρια του εν λόγω γραφείου τελετών. "Άνθρωποι ζητούσαν κάθε πιθανό τύπο κηδείας που τους ερχόταν στο μυαλό. Έχουμε κάνει μόνο έξι μέχρι στιγμής, καθώς τα άτομα που ζήτησαν τις συγκεκριμένες κηδείες δεν έχουν πεθάνει ακόμα."
"Δεν πρόκειται για κάτι που θα πρέπει να θεωρείται αστείο ούτε για μια ψυχαγωγική εκδήλωση, η οικογένεια βιώνει τρομερό πόνο. Με τέτοιου είδους ρυθμίσεις, τα μέλη των οικογενειών υποφέρουν λιγότερο, επειδή βλέπουν τους αγαπημένους με τρόπο που θα τους έκανε χαρούμενους αν ζούσαν."
Αρχικά στο Πουέρτο Ρίκο αρκετοί ήταν εναντίον αυτών των κηδειών — των οποίων η τιμή ξεκινά από περίπου 1,700 δολάρια — μια αντίθεση που η Rodríguez απέδωσε σε "επαγγελματική ζηλοφθονία. Ένας νόμος ο οποίος πέρασε το 2012 έκανε όμως τις αγρυπνίες τέτοιου είδους νόμιμες εκτός αν η στάση είναι ανήθικη και προσβάλει.
Τέτοιες κηδείες είναι ακόμα πολύ σπάνιες στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όχι και ανήκουστες: Λίγους μήνες νωρίτερα ένας λάτρης των μηχανών στο Mechanicsburg του Ohio, ρυμουλκήθηκε στο νεκροταφείο μέσα σε ένα χειροποίητο φέρετρο από plexiglass, με το σώμα του πάνω στην Harley-Davidson του με την οποία και θάφτηκε σε ειδικά διαμορφωμένο τάφο.
Στη συνέχεια, τον Απρίλιο και σε ανάλογο ύφος έγινε η κηδεία της Mickey Easterling. "Αυτό που μου είχε πει η μητέρα μου πριν κάποια χρόνια είναι πως στην κηδεία της θα ήθελε να εμφανιστεί κρατώντας ένα ποτήρι σαμπάνια στο ένα χέρι και ένα τσιγάρο στο άλλο,'" είχε τότε αναφέρει η κόρη της.
Ακόμα και η η υπεύθυνη του γραφείου κηδειών έχει πάντως παραδέχθηκε ότι αναγκάστηκε να απορρίψει μερικές προτάσεις οι οποίες της φάνηκαν κακόγουστες ή ήταν παράλογες αναφέροντας ένα περιστατικό για αγρυπνία και κηδεία που είχε ως κόνσεπτ μαγιό.
σχόλια