ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Αγαπητή 'Α, μπα', όλα ή τίποτα;

Αγαπητή 'Α, μπα', όλα ή τίποτα; Facebook Twitter
10

________________
1.

Αγαπητή Α μπα, μήπως ξέρεις γιατί καθιερώθηκαν τα αγγλικά ως "παγκόσμια γλώσσα" και όχι τα Ισπανικά που τα μιλάνε οι περισσότεροι λαοί στον κόσμο; -fuskopsaro


H γλώσσα που μιλάνε περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο είναι τα κινέζικα (mandarin). Τα αγγλικά επικράτησαν γιατί οι Άγγλοι κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας δεν άφησαν απάτητη ήπειρο, εκτός από την Ανταρκτική. Δεν ήταν μεγάλη χώρα αλλά μετέφεραν τη γλώσσα τους στα μήκη και στα πλάτη του πλανήτη. Σήμερα οι ΗΠΑ έχουν αντικαταστήσει την Αγγλία ως υπερδύναμη και τα αγγλικά (των Άγγλων αποίκων) διατηρούν την τάση της κυριαρχίας της αγγλικής γλώσσας ζωντανή.

________________
2.

"Αγαπητή Α, μπα;

Τι ερώτηση θα ήθελες πολύ να σου κάνουν; Και τι θα απαντούσες βεβαίως βεβαίως..."- Sophie


Αν θέλω να μου χαρίσουν ένα εκατομμύριο δολάρια. Θα απαντούσα «ναι».

________________
3.

Αν σε μια σχέση απ' το όλα ή τίποτα, διαλέγεις το τίποτα επειδή το μέτριο δεν σου αρκεί, είσαι κακομαθημένος, δειλός ή γενναίος;- Μίνα


Λέξεις όπως «όλα» και «τίποτα» δεν υπάρχουν στις ισορροπημένες σχέσεις. Βλέπεις τι παίρνεις, τι δίνεις, αν καλύπτονται οι βασικές σου ανάγκες, στην ανάγκη προσαρμόζεσαι, και αν κατασταλάξει κάπου το πράγμα χωρίς δράματα, κάθεσαι. Το ερώτημα είναι: κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, είσαι άνετα με τον εαυτό σου ή έχεις μετατραπεί σε κάποιον άλλον που δεν αναγνωρίζεις; Αν είσαι άνετα, τέλεια – αν έχεις γίνει ακόμα καλύτερος άνθρωπος τότε τα έχεις αποκτήσει «όλα».

________________
4.

"ρε συ Α,μπα,
πιάνω τον εαυτό μου συχνά να μην έχει ορέξεις για πολλά και διάφορα από μια ακόμη έξοδο με τους ίδιους, μέχρι το να μπω στη διαδικασία του φλέρτ με έναν ""άπιαστο στόχο"" ή ακόμα και να ξεκινήσω ένα χόμπι που υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να παρατήσω.
Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχώ για αυτή την αδράνεια ή να την απολαύσω σαν έναν από τους κύκλους των διαθέσεων μου. Απλά ακούω πολύ συχνά όλα αυτά που λένε οι μεγαλύτεροι σε στύλ ""στην ηλικία σας (23 και κάτι) έπρεπε να γυρνάτε 9 το πρωί"" και όσο να 'ναι με επηρεάζουν.
Να αράξω και να ρίξω όλο το φταίξιμο στο ακραίο ωράριο της δουλειάς ή να αρχίσω να ανησυχώ;
Συγνώμη για το σεντόνι!"- πολυλογού


Αν είσαι 23 και κάτι ο πρώτος κύκλος των διαθέσεών σου δεν έχει καν ακόμα αρχίσει. Όσο για τους μεγαλύτερους που θυμούνται τα ροκ εν ρολ νιάτα τους, ρώτα τους πού τρώγανε βρώμικο όταν ήτα νέοι και γυρνούσαν στις 9 το πρωί. Αν σου πουν «στη Μαβίλη» δεν έχουν ξενυχτήσει πέρα από τις 2.

________________
5.

"Αγαπητή Α,μπα,

είσαι απίθανη!
Χρειάζομαι την συμβουλή σου. Μετά από χρόνια μουρμούρα δική μου και των παιδιών μας, ο άντρας μου έκοψε το τσιγάρο. Αυτό είναι πολύ καλό αλλά... γκρινιάζει, γκρινιάζει συνέχεια. Εδώ και τρεις εβδομάδες που το έκοψε όταν δεν τρώει, μας μουρμουρά. Μήπως έχεις ιδέα πόσο θα κρατήσει αυτό; Μήπως να παραδεχτώ την ήττα μου και να του ανάψω ένα τσιγάρο; LT"

 

Αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να παίρνει ο καθένας μόνος του. Αλλιώς γκρινιάζει.

________________
6.

Kαλή μου Αμπα.. αναρωτιέμαι γιατί οι άνθρωποι αντιδρούν περίεργα στους μοναχικούς ανθρώπους.(;)Μένω μόνη μου, έχω σκύλο, διαβάζω, με πάω βόλτες, σινεμά και είμαι καλά με και χωρίς κόσμο. Όταν το πω με κοιτάζουν σαν εξωγήινη. Ναι μια καλή σχέση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν αλλά αν είναι να έρθει θα έρθει. Επίσης γιατί μετά από την ερώτηση "πόσο καιρό είσαι μόνη σου" ακολουθεί το γνωστό "από επιλογή;" .Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν ; υγ. Ευχαριστώ για την απάντηση σε μια παλιά ερώτηση. Σε φιλώ γλυκά..- Nef..


Ωραία μας τα λες αλλά στο «τι άλλο θα μπορούσε να ήταν» μας τα χάλασες. Άλλο να καταφέρνεις να διασκεδάζεις αρκετά τον εαυτό σου ώστε να μην αναγκάζεσαι να επιζητάς ζημιογόνες παρέες κι άλλο να παριστάνεις τον καταραμένο ποιητή. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν; Να ψάχνεις και να φιλάς τον έναν βάτραχο μετά τον άλλον, αυτό που παθαίνουν όσοι ψάχνουν. Διάβασε παρακάτω:

________________
7.

θέλω έναν άνδρα που να μη κρύβεται στο βρακί της μάνας του. που να με πιάνει και να με κάνει να νοιώθω γυναίκα στο κρεβάτι. που να οδηγεί και να μη φοβάμαι πως θα τρακάρουμε στο επόμενο στενό. που να μη νοιώθει πως πάω να τον τυλίξω απλά και μόνο επειδή τον νοιάζομαι. που να είναι 35 χρονών γαϊδούρι και μην είναι κότα γαμώ το κέρατό μου! μπορώ ή ζητάω πολλά από τα καλοταϊσμένα αρσενικά της γενιάς μας;


Κοίτα, τα καλά κομμάτια φεύγουν πρώτα. Από ένα σημείο και μετά μένεις με το παλιό στοκ που έχει ξεμείνει, που όπως και να το κάνουμε δεν θα σου κάνει απόλυτα, εκτός κι αν φανείς εξαιρετικά τυχερή. Υπάρχουν όμως ελπίδες στις επιστροφές – κάποιος θα αλλάξει γνώμη, κάποιος θα φανεί άτυχος και θα επιστρέψει στην αρένα.

________________
8.

Τι κάνεις όταν έχεις (σε έχουν) μεγαλώσει ως πανέξυπνη αλλά στα 35 σου διαπιστώνεις ότι τελικά απέχεις πολύ από το να είσαι Αϊνστάιν;; Και τι γίνεται όταν ποτέ δεν σου έχουν αποδώσει άλλο χαρακτηρισμό (ή ότι το έξυπνη δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό σε αυτή τη ζωή);; Θα μου πεις χαρακτήρισε εσύ τον εαυτό σου..αλλά κάπου κολλάει το θέμα και το μόνο που βλέπω είναι τη χρυσή μετριότητα μου..- No identity


Έπρεπε να φτάσεις τα 35 για να καταλάβεις ότι υπάρχουν και πιο έξυπνοι από σένα; Οι έξυπνοι, αγάπη μου, ενθουσιάζονται με τους ακόμη πιο έξυπνους, είναι η μεγαλύτερή τους χαρά να τους γνωρίζουν με όποιο τρόπο γίνεται, παρακαλάνε να διασταυρωθούν με κάποιο τρόπο μαζί τους. Πράγματι, κάποιο λάθος πρέπει να έχουν κάνει οι γύρω σου.

________________
9.

"αγαπητή άμπα, μου αρέσει η τετράγωνη λογική σου! Νομίζω ότι έτσι γινόμαστε πιο ευτυχισμένοι!
πάντα θεωρούσα ότι κάνουμε περίπλοκα τα πράγματα ενώ είναι τόσο απλά.. μάλλον χρειαζόμαστε λίγο σασπένς στη ζωή μας και πιθανό να έχουμε βιολογικά μαζοχιστικές τάσεις. τόσο καιρό που παρακολουθώ τη στήλη σου μου γεννήθηκε μια απορία βασιζόμενη στις απορίες των άλλων : ""γιατί πρέπει πάντα να ζητάμε επιβεβαίωση από τους άλλους και να λειτουργούμε με αβεβαιότητα σε κάθε μας κοινωνική συναναστροφή, επιλογή, συντρόφου μέχρι και βιβλίων;;;; Μήπως θέλουμε οι άλλοι να κατευθύνουν την προσωπικότητα μας; Να μας κρατάνε από το χεράκι μη τυχόν και ματώσουμε;; ακόμα και για να πιούμε νερό, που λέει ο λόγος, ρωτάμε και αναρωτιόμαστε αν το κάνουμε καλά, πως το κάνουμε και αν υπάρχει άλλος τρόπος πιο επιτυχής... δεν μπορώ να καταλάβω; υπάρχει κάποιος κριτής και βαθμολογεί τις επιδόσεις και τις ""δόσεις"" μας ή εγώ είμαι στη κοσμάρα μου;;;!! με εκτίμηση"-esxati


Είσαι, όπως είμαστε όλοι.
Ζούμε ένα φοβερό δράμα: Βιολογικά είμαστε παγιδευμένοι στην κοσμάρα μας – έχουμε αναπτύξει γλώσσα, γραφή, τέχνες, αλλά ό,τι και να κάνουμε, μόνο στο δικό μας μυαλό μπορούμε να σχηματίσουμε σκέψεις – ενώ λειτουργούμε όλη μας τη ζωή ως μέλη ομάδας. Για να βρούμε την ομάδα μας, πρέπει αυτοπροσδιοριστούμε, αλλά αυτό γίνεται μόνο με εξωτερική βοήθεια – η ομάδα θα σου δείξει αν είσαι δεκτός ή όχι. Αν είσαι έξυπνος θα καταλάβεις νωρίς ποιά είναι η ομάδα σου, αν είσαι ακόμη πιο έξυπνος θα τη βρεις και θα ενσωματωθείς χωρίς να τσαλακωθεί η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου περνώντας πρώτα μέσα από άλλες ομάδες. Αν είσαι μεγαλοφυής, μπορείς να περνάς από διάφορες ομάδες επειδή έχεις τεράστια ικανότητα προσαρμογής. Κι αν είσαι ο Αϊνστάιν αδιαφορείς με τις ομάδες γιατί μέσα στο μυαλό σου υπάρχει περισσότερο ενδιαφέρον.

________________
10.

Τι λες σε έναν άνθρωπο που στα 30 του τρώει τα νύχια του και σκαλίζει τη μύτη του;- φιφή


________________
11.

"Εδώ και 2 μήνες μετανάστευσα σε μια κρύα χώρα, κρύα από πολλές απόψεις. Το πρόβλημα είναι ομως δικό μου.
Το καλοκαίρι έζησα μια τόσο ερωτική σχέση, η οποία τελείωσε με τον χειρότερο τρόπο, όταν αποκαλύφθηκαν άγνωστες πτυχές κλπ από την πλευρά του άλλου και λόγω διαφωνίας χαρακτήρων χωρίσαμε και με άσχημο τρόπο.
Δεν μπορώ να αποδεχθώ την πραγματικότητα, το πόσο ζοφερή είναι η κατάσταση οικονομικά κυρίως αλλά έχω κολλήσει και όλο σκέφτομαι τις στιγμές μου, κυρίως ερωτικές με εκείνον, τις αγκαλίες μας στην παραλία.. Ήταν ό,τι πιο όμορφο έχω ζήσει.
Νιώθω ότι έχω χάσει τον εαυτό μου, δεν ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι, αγόρασα βιβλία ψυχολογίας αλλά δεν έχω καν τη δύναμη ούτε το κέφι να σκεφτώ θετικά..Κουράστηκα να προσπαθώ και όλα να πηγαίνουν προς το χειρότερο.
Όλη αυτή η παραζάλη και οι δυσκολίες τις ζωής εδώ με δυσκολεύουν περισσότερο...
Έζησα κάτι όμορφο, το οποίο μετά με εξάντλησε γιατι χωρίσαμε επειδή έκανε αλλά πίσω από την πλάτη μου ο καλός μου και αποδείχθηκε ψευτης και ενώ τον χώρισα εγώ για να προστατευτώ, αισθάνομαι χάλια.
Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω, μου έρχονται συνέχεια κλάματα, δεν νιώθω καμία χαρά, έχω παραμελήσει την εμφάνιση μου εγώ που πάντα της έδινα μεγάλη σημασια και νιώθω ότι καταρρέω..
Όταν τελειώνει η μια μέρα λέω, εντάξει έζησα και σήμερα, άντε άλλη μια μέρα. Δεν έχω από πού να κρατηθώ, δεν μπορώ πια να ελπίζω σε τίποτα, ούτε σε μια δουλειά που θα μου καλύπτει τις βασικές μου ανάγκες, ούτε σε μια ειλικρινή σχέση..
Δεν αντέχω άλλο τη ζωή μου, τη μισώ."- ead


Επειδή έχεις οικονομική ανασφάλεια και αβέβαιο μέλλον το μυαλό σου έχει κολλήσει σε ευτυχισμένες εποχές, ακόμη κι αν αποδείχτηκαν τζούφιες. Είναι σαν παυσίπονο που δημιουργεί κακό hangover. Αν εξακολουθείς να μισείς τη ζωή σου, αν πραγματικά νιώθεις ότι καταρρέεις, δε μπορώ να δώσω λύσεις, ούτε συμβουλές. Πρέπει να τα πεις σε κάποιον που σε ξέρει.

________________
12.

.. "καταλαβαίνω" πώς ίσως λειτουργεί ο αντρικός εγκεφαλός, φυσικά δεν ειναι οκ και δεν δικαιολογείται.. όταν όμως κοπελιά, ξέρεις ότι ο άλλος έχει σχέση, ίσως και όχι σε άλλες περιπτώσεις και στο -να μην το χαρακτηρίσω- τσατ σου λέει ξεκάθαρα περί σεξουαλικού περιεχομένου και εσύ πας κιόλας, τί ακριβώς σκέφτεσαι??? δεν μπορώ να καταλάβω...τι φτήνια είναι αυτή ...- Ελίζα


Κορίτσια, εδώ είναι η Lifo. Aυτά του είδους τα προβλήματα λύνονται καλύτερα στον Ρέμο.

10

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

10 σχόλια
πραγματικά Α,μπα...είσαι ωραία!στο #9 έμεινα...μ εκείνο τα μειδίαμα,όταν ακούς ένα απόφθεγμα, του λόγου που έχει δεχτεί ελαφρά επιφοίτηση ο άνθρωπος που εκφράζεται...ωραίο!
Πάντως αφού ψάχνεις για εθελοντές, μπορώ κι εγώ να σε ρωτήσω άμα θέλεις ενα εκατομμύριο δολλάρια, και να μου απαντήσεις ναι, αλλά δε σημαίνει ότι μπορώ να στα δώσω. (Θα μπορούσα και να σε ρωτήσω αν θέλεις να χιονίσει, αυτό δε σημαίνει οτι αν μου πεις ναι μπορώ να φέρω χιόνι). Είναι trolling το ξέρω, αλλά το σωστό θα ήταν να πεις, ότι θέλεις κάποιος να σου πει "ορίστε πάρε ένα εκατομμύριο δολλάρια". Όχι απλά να σε ρωτήσει αν τα ήθελες. :p
@ #8 Και εμένα, με είχαν μεγαλώσει πειθοντας με πως είμαι πανέξυπνη. Είναι καλό να σε στηρίζουν οι δικοί σου και να σε κάνουν να πιστεύεις στον εαυτό σου, μεγαλώνοντας όμως βρίσκεις εσύ τον εαυτό σου και τις δυνατότητες σου. Αν σου πήρε μέχρι τα 35 να το καταλάβεις, όντως κάτι δεν πάει καλά. Εγώ ας πούμε το υποψιάστηκα στο λύκειο και επιβεβαιώθηκα μπαίνοντας στο πολυτεχνείο, όταν γνώρισα πολλά (πάρα πολλά) άτομα τα οποία είχαν τέτοια νοημοσύνη που απλά αποδέχτηκα πως δε θα μπορούσα ποτέ να ανταγωνιστώ. Αφού γκρίνιαξα για κανα μήνα στους γονείς μου (είμαι ηλίθια, δε μπορώ να γίνω μηχανικός, δεν είμαι τόσο έξυπνη όσο νομίζετε, όλοι οι καινούριοι μου φίλοι είναι ιδιοφυίες, μπλα μπλα), τελικά με αυτούς τους πανέξυπνους ανθρώπους έγινα φίλη, και μαζί τους έχω κάνει τις ωραιότερες κουβέντες. Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο στο πόσο μεγάλος ενθουσιασμός είναι να γνωρίζεις άτομα που είναι πιο έξυπνα απο σενα. Εγώ θαυμάζω απεριόριστα και ταυτόχρονα θέλω πλέον όσο περισσότερο γίνεται να συναναστρέφομαι με άτομα που νιώθω πως είναι πιο έξυπνα από εμένα, γιατί μου προσφέρουν τροφή για σκέψη, γιατί μπορούν σε μια συζήτηση ξαφνικά να μου πουν κάτι που δεν έχω ξανασκεφτεί ποτέ, να σκαλώσω, να ζορίσω το μυαλό μου περισσότερο, να δω ένα θέμα από άλλη οπτική γωνία, και να νιώθω πραγματικά πως σε κάνουν καλύτερη κάθε μέρα. Αν αντί γι αυτό, οι εξυπνότεροι άνθρωποι σε κάνουν να νιώθεις ανταγωνιστικά και να σκέφτεσαι στα 35 σου 'εγω γιατί τελικά δεν είμαι τόσο έξυπνη όσο νόμιζα?', τότε όντως κάτι δεν πάει καλά. Μάθε πρώτα να αυτοπροσδιορίζεσαι, να ξέρεις εσύ και μόνο εσύ (ρεαλιστικά και όχι στο ροζ συννεφάκι που βλέπουμε τον εαυτό μας) μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητες σου, και από εκει και πέρα προσπάθησε να τις επεκτείνεις κι άλλο. Δεν πιστεύω πως μπορεί να είσαι χαζή και όλη σου τη ζωή να μην το είχες καταλαβει. Απλά αφού συνειδητοποίησες ότι υπάρχουν και πολύ πιο έξυπνοι άνθρωποι (πάντα υπαρχουν), αξιοποίησε το αντί να νιώθεις μειονεκτικά. Θα δεις ότι έχεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να αποκομίσεις από κάθε συναναστροφή μαζί τους.
Προς #5: αγόρασέ του ένα κομπολόι και άφθονες τσίχλες και πάρε στον εαυτό σου τα πιο ονειρεμένα εσώρουχα.Κάθε βράδυ μετά τη δουλειά και πριν προλάβει να αρχίσει τη γκρίνια, πάρε το πιο ναζιάρικο ύφος που διαθέτεις και πες του "ναι πασά μου,έχεις δίκιο ό,τι κι αν πεις, θα σου κάνω όλα τα χατίρια αρκεί το τσιγάρο να μην ξανασκεφτείς". Αν όμως βαριέσαι να τα κάνεις όλα αυτά ή δεν είναι του στυλ σου, τότε πάρτου ένα πακέτο τσιγάρα και περίμενε μέχρι να πάθει χρόνια βρογχίτιδα. Θα το κόψει μόνος του.