Ο μοναδικός γκέι του (Ελληνικού) χωριού

Ο μοναδικός γκέι του (Ελληνικού) χωριού Facebook Twitter
7

Πώς δούλεψαν οι συνειρμοί για το σημερινό μου άρθρο:

Μου έγραψε ένας αναγνώστης για να κάνει μια διόρθωση, και κλείνοντας ανέφερε ότι ζει σε Αφρικανική πρωτεύουσα. 

Μου κίνησε την περιέργεια και του είπα αν θέλει να μας γράψει για την εμπειρία και τη ζωή εκεί. 

"Έχω τις επιφυλάξεις μου", μου είπε, "γιατί είμαι ο μοναδικός Έλληνας στην πόλη, και αν μαθευτεί το άρθρο όλοι θα ξέρουν ποιος το έγραψε."

Αυτό, του λέω, μου θυμίζει αυτά τα κωμικά σκετσάκια του βρετανικού Little Britain,  με τον ήρωα που είναι ο μόνος γκέι στο χωριό του:

"The only gay in the village"

Tον ερμηνεύει ο καταπληκτικός Matt Lucas, και τον κάνει ταυτόχρονα συμπαθή αλλά και αντιπαθή (απ' τη μία κλαίγεται που είναι ο μοναδικός γκέι εκεί πέρα, αλλά όταν εμφανιστεί δεύτερος στραβώνει, επειδή χάνει τον τίτλο).

 

Από εκεί ο συνειρμός συνεχίστηκε: Θυμήθηκα ένα τραγούδι από μια κωμική εκπομπή (MAD TV) που μου είχε γράψει ο Γ. σε κασέτα όταν έφυγα για το στρατό. 

Δεν είναι Tenacious D όπως γράφει, αλλά είναι πολύ ωραίο τραγούδι

(και το καλύτερο είναι όταν στο τέλος το τραγουδάνε μιμούμενοι τους Oasis, τους Proclaimers, τον Bob Dylan!)

=====

Όλα τα παραπάνω, λοιπόν, με οδήγησαν στον μοναδικό γκέι ενός χωριού της Πελοποννήσου - απ' τα related videos του YouTube.

Μόνο που αυτός δεν έχει πλάκα. 

Πρόκειται για ρεπορτάζ του BBC News (και του ρεπόρτερ Malcolm Brabant) που παίχτηκε στην βρετανική τηλεόραση του 2008. Σε μια μικρή αγροτική κοινότητα της Πελοποννήσου, ένας γκέι άντρας προσπαθεί να επιβιώσει...

Μια ζωή γεμάτη bullying και σωματική βία περιγράφει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, που δε μπορεί να αφήσει μεν το χωριό του (φροντίζει την μητέρα του) αλλά δεν μπορεί και να κυκλοφορεί στο χωριό, εξαιτίας της εχθρικής αντιμετώπισής του. 

Σε άλλες κοινωνίες -ειδικά τις Δυτικές- τα πράγματα σχετικά με τα γκέι δικαιώματα και την αποδοχή των ανθρώπων είναι καλύτερα. Τόσο, που μπορούν να αυτοσαρκαστούν (ο Matt Lucas είναι γκέι και στην πραγματική ζωή) ή να σαρκάσουν. 

Στην Ελλάδα όμως, το να είσαι ο μοναδικός γκέι του χωριού συνήθως δεν βγάζει γέλιο, αλλά πόνο. 

Έχουν περάσει τουλάχιστον έξι χρόνια απ' το παραπάνω ρεπορτάζ. Και αναρωτιέμαι: τι κάνει ο άνθρωπος αυτός; Είναι καλά στην υγεία του; Η μητέρα του; Ζει ακόμα στο χωριό; Τι του συνέβη από τότε που δημόσια βγήκε στην τηλεόραση, με τόση γενναιότητα;

Σχετικά με τις υποσχέσεις της Ελληνικής Πολιτείας ("Greece's Justice Ministry has promised to examine the possibility of giving gay couples the same rights as heterosexuals", γράφει η περιγραφή του βίντεο, το 2008) ξέρω πολύ καλά τι έγινε. 

Έξι χρόνια αργότερα, πολλές καταδίκες απ' το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πολλές υποσχέσεις έστω και για σύμφωνα συμβίωσης, και στο τέλος, τίποτα απολύτως. 

 

 

 

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

5 σχόλια
Η ειρωνεία είναι πως το χωριό που μένει είναι δίπλα από μια πανέμορφη και πασίγνωστη gay friendly παραλία! Είμαι σίγουρος πως πολλοί από αυτούς που τον λοιδορούν συχνάζουν και ψωνίζονται εκεί.
Ακόμη και στη Βρετανική επαρχία (χώρα που εδώ και δεκαετίες έχει διαφορετική αντιμετώπιση στους ομοφυλόφιλους) υπάρχουν μέρη που οι ομοφυλόφιλοι πέφτουν θύματα χλευασμού και (πολύ συχνότερα από ότι νομίζει κανείς) ξυλοδαρμού.Η λονδρέζικη (και άλλων μεγαλουπόλεων της Βρετανίας) νοοτροπία περί σεβασμού των δικαιωμάτων των gay δεν έχει αντίκρυσμα στην σκληροπυρηνική επαρχία.
Αυτό που όμως έχει αντικρισμα σε ολη τη Βρετανικη επικρατεια ειναι οτι στα ΜΜΕ της χωρας τετοιες ομοφοβικες συμπεριφορες ειναι καταδικαστεες και αναδεικνυονται συνεχως, και κυρίως ερευνουνται και διώκονται απ την πολιτεια που νομοθετει αναλόγως.
Μαγκιά, κλανιά και ψευτοχαϊλίκι. Η ελληνική πραγματικότητα σε τρεις λέξεις... Όπως ακριβώς γουστάρουν να μας εχουν....ακαλλιέργητους πανίβλακες και απέδευτους κάφρους....Το "ή αλλάζουμε ή καταρρέουμε" δεν μπορεί να κατανοηθεί από τους περισσοτερους απο μας και γι αυτό και το τέλος θα ειναι σίγουρο και οδυνηρό.... Ίσως λόγω ατυχούς εκπαίδευσης και διαστρέβλωσης του τι ειναι ηθικό και άξιο..κτλ... για να μπορούν ρασοφόροι και πολιτικοί να χειραγωγούν συνειδήσεις και ζωές..... Κι αν κάποιοι ενδιαφερονται ακομη, σιγά σιγά αρχίζουν κι αυτοί να χάνουν το ενδιαφερον τους...σε μια κοινωνία που ανταποκρίνεται μόνο στον φραπέ και στη μπάλα....
Δεν είναι τόσο απλό το ζήτημα. Ούτε οι άλλες δυτικές κοινωνίες είναι όσο ανεκτικές νομίζουμε στην διαφορετικότητα (είναι φυσικά, αλλά όχι όσο θέλουμε να λέμε), ούτε η ελληνική κοινωνία είναι τόσο κομπλεξικιά ή οπισθοδρομική όσο θέλουμε να της προσάπτουμε πολλές φορές (είναι! αλλά όχι όσο της προσάπτουμε ενίοτε). Υπάρχουν περιπτώσεις και άνθρωποι που αξίζουν το θαυμασμό/σεβασμό μας και αυτούς πρέπει να εξυψώνουμε αντί να υπερτονίζουμε τις αρνητικές περιπτώσεις.Όχι για να κρύψουμε τα αρνητικά κάτω από το χαλί, αλλά σε μια χώρα που ανέκαθεν γκρινιάζουμε επισημαίνοντας τα αρνητικά δεν πετύχαμε και πολλά, ίσως αν δοκιμάζαμε την άλλη πλευρά, τιμώντας τα θετικά, ίσως τότε τα βοηθήσουμε να αναπτυχθούν.
Στις δυτικές κοινωνίες οι γκέι ζουν ως ισότιμοι προστατευμενοι πολίτες. Αυτό δεν ηρθε ουρανοκατέβατο, το διεκδίκησαν, το ζητησαν, οργανώθηκαν....Οι ελληνες γκέι δεν πιστευουν ακομα ότι αξιζουν ολοκληρη ζωή...αν αυτό δεν αλλαξει, καμια πολιτεια και καμιά κυβέρνηση δε θα ενδιαφερθεί. Ηδη μενουμε στην ουρα της Ευρωπης σ αυτό το θέμα και μας ξεπερνανε ακομα και χωρες της Λ Αμερικης κλπ Δεν εχουμε πια καμία δικαιολογία....ως πολίτες. Δεν είμαστε πολίτες....
Ο gay του χωριου της Πελοποννησου, σιγουρα νιωθει μονος, αλλα να ξερει πως δεν υπαρχει περιπτωση να ειναι Ο μονος. Πολλοι κρυβονται πισω απο επιθετικες συμπεριφορες, μακρια μουστακια και υφος βαρυμαγκα. Μη σας πω κι ολας οτι καποιοι τον ζηλευουν που ζει χωρις να εχει κατι να κρυψει. Αυτα απο μια καταγομενη απο ενα.χωριο της Πελοποννησου.