Big Brother: Σαν φλασιά από κακό τριπ

big brother7
Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, τα ριάλιτι αποτελούν εδώ και χρόνια ένα αναπόσπαστο και εκτεταμένο τμήμα του τηλεοπτικού βιότοπου.
0


ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΠΑΝΗΛΘΕ το Big Brother, η «μητέρα» – ή το «ground zero»  – των τηλεοπτικών ριάλιτι, και αναπόφευκτα δυστυχώς, θυμήθηκα εκείνη την πρώτη, αλήστου μνήμης εκδοχή του στην ελληνική τηλεόραση, πριν από 24 χρόνια σχεδόν. Άλλες εποχές, άλλα κόλπα. Ένας λόγος παραπάνω που το θυμάμαι είναι το γεγονός ότι είχαμε την τιμή να προσκληθούμε, ως περιοδικό (Symbol), στο «σπίτι του Μεγάλου Αδελφού» λίγο πριν την πρεμιέρα της εκπομπής και να καταγράψουμε τις εντυπώσεις μας.

Κάτι αφηρημένα σαρκαστικό θα είχα γράψει φαντάζομαι περί θαυμαστού καινούριου κόσμου, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Το μόνο πραγματικά που μου έρχεται στο μυαλό, σαν φλασιά από κακό τριπ, είναι η αποπνικτική αίσθηση εγκλεισμού στο κλινικό (ΙΚΕΑ της ώχρας) και βάναυσα υπερφωτισμένο σκηνικό που θα «φιλοξενούσε» τους παίκτες.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το νέο Big Brother είναι τίγκα στους influencer πάσης φύσεως και συνομοταξίας, περιστασιακούς και μη (αν δεν είναι η κύρια ιδιότητά τους, είναι η συνοδευτική, ακόμα και αγρότης – influencer υπάρχει στο καστ) ενώ δύο από τις παίκτριες έχουν συμμετάσχει κατά το πρόσφατο παρελθόν και σε άλλα ριάλιτι, και μάλιστα του ίδιου τηλεοπτικού σταθμού.

Και τι δεν είχε γραφτεί τότε στο ευρύτερο χωριό μας για το νέο αυτό φαινόμενο που υπερέβαινε κατά πολύ το παραλληλόγραμμο της μικρής οθόνης και έμοιαζε με κοινωνικό πείραμα μεταμφιεσμένο σε προϊόν μαζικής ψυχαγωγίας… Αναλύσεις επί αναλύσεων, καταγγελτικές και χλευαστικές κυρίως, από μίνι δοκίμια περί οργουελικής δυστοπίας μέχρι ψεκασμένες επισημάνσεις για τον «παντεπόπτη οφθαλμό» που αποτελεί το σύμβολο του Μεγάλου Αδελφού. Όλοι όμως το παρακολουθούσαν λίγο-πολύ, παρά την αμηχανία και την ετεροντροπή (για λογαριασμό των συμμετεχόντων) που μπορεί να τους προκαλούσε.

Το «παιχνίδι», όπως και το σκηνικό του, μπορεί να έμοιαζε εντελώς προκάτ και στημένο, λειτουργούσε όμως, έστω και με τον λούμπεν κυνισμό του, και ως μια ηθογραφική αναπαράσταση της εποχής, ένα θερμοκήπιο σύγχρονων χαρακτήρων που είχαν συγκεκριμένη ατζέντα (να αποκτήσουν ευρεία δημοσιότητα, έστω και ως «νούμερα») δεν έπαυαν όμως να είναι πραγματικά πρόσωπα. Η πόρτα είχε ανοίξει διάπλατα – παρότι πρόκειται για ριάλιτι εγκλεισμού – κι από τότε, δεν έκλεισε ποτέ.

Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, τα ριάλιτι αποτελούν εδώ και χρόνια ένα αναπόσπαστο και εκτεταμένο τμήμα του τηλεοπτικού βιότοπου, και φυσικά όχι μόνο. Η ιδέα τους, η αισθητική τους, η υφή τους, οι κώδικές τους, τα απόνερά τους βρίσκονται παντού στη σύγχρονη κουλτούρα. Στο διαδίκτυο, στα social media, ακόμα και στη μυθοπλασία. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το νέο Big Brother είναι τίγκα στους influencer πάσης φύσεως και συνομοταξίας, περιστασιακούς και μη (αν δεν είναι η κύρια ιδιότητά τους, είναι η συνοδευτική, ακόμα και αγρότης – influencer υπάρχει στο καστ) ενώ δύο από τις παίκτριες έχουν συμμετάσχει κατά το πρόσφατο παρελθόν και σε άλλα ριάλιτι, και μάλιστα του ίδιου τηλεοπτικού σταθμού.

Θα είχε πλάκα να δήλωναν, αντί για οτιδήποτε άλλο, «παίκτριες ριάλιτι» ως επαγγελματική ιδιότητα, σαν αθλητές που αλλάζουν ομάδα ή σαν ηθοποιούς που αλλάζουν ρόλο, αλλά ούτε καν αναφέρεται αυτή η προϋπηρεσία στο βιογραφικό τους, όπως το εμφανίζει η παραγωγή του Big Brother.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ