ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ! Σε καμμία περίπτωση δεν συγκρίνεται ο Τζίμης Πανούσης με τον Λαζόπουλο. Εκτός του ότι ο Τζίμης προϋπήρχε του Λαζόπουλου στη σάτιρα, ήταν πάντα πολύ πιο σωστός: σατίριζε σκληρά μεν αλλά δίκαια, μη ορμώμενος από εμπάθεια (π.χ. Λαζόπουλος προς Ντενίση), μη καταφεύγοντας σε σιχαμερές χοντράδες επί σκηνής (π.χ. οι δονητές την ώρα που μπορεί να βλέπουν και παιδιά, και οι κλανιές) και το κυριότερο, η εικόνα και το στυλ ζωής του Τζίμη φαίνονται να ταιριάζουν με τα λόγια του: ο Τζίμης κυκλοφορεί ακόμη σαν φρικιό, που όμως δεν σε τρομάζει- ίσα ίσα, σε κερδίζει αμέσως. Σε αντίθεση με τον Λαζόπουλο, ο οποίος από τη μια "βρίζει" το σύστημα και από την άλλη οργώνει το Αιγαίο μέσα σε κότερα πλουσίων εκδοτών και καναλαρχών και κυκλοφορεί σε κοσμικά events όπου συχνάζουν πολλοί από αυτούς που "βρίζει"- οι οποίοι τον φιλούν σταυρωτά και βγαίνουν φωτογραφίες μαζί του (Τυχαίο; Δε νομίζω) Για να μην αναφερθώ στις αμοιβές του Λαζόπουλου και στον τρόπο που χρησιμοποιεί για να πάνε καλεσμένοι στο show του (κάποιοι μιλούν έντονα για εκβιασμούς: ή έρχεσαι και σε προβάλλω ή σε θάβω)Εν κατακλείδει: ο Πανούσης είναι "Τζίμης" ή "Τζιμάκος". Ο Λαζόπουλος πάντα ήταν και θα είναι "Λαζόπουλος"- άσχετα αν κάποιοι τον προσφωνούν "Λάκη".

Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι μπροστά από την εποχή του. Έτσι οφείλω να μεταφέρω ότι την διαμάχη μεταξύ «κανονικής» και «τηλεοπτικής» σάτιρας ο Τζιμάκος την είχε προβλέψει πολλά χρόνια πριν. Την είχε βάλει μάλιστα και σε στίχο τραγουδιού (Μεταφέρω αυτολεξεί): «Μ' αγαπάς, σ' αγαπώ, μα η αγάπη είναι ζάλη, Μου 'ρχεται εμετός, αρσενικός τοκετός, Παρά φύσιν γεννώ, το ξανθό μογγολάκι, είναι αγνώστου μητρόςτο φωνάζουνε ΛΑΚΗ» («Καπρί Σε Φινί» – LP: Χημεία και Τέρατα - 1987). Μόνο στο χρώμα του μαλλιού έπεσε έξω ο μπαγάσας. Αλλά και πάλι αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί. Ίσως τότε, στα οράματα του, είδε να γεννάει τον Λαζόπουλο με ξανθιά περούκα! Ποιος ξέρει!

Διευκρινίζω κι εγώ ότι κατά κανένα τρόπο δεν θα κάλυπτα προσωπικά απόψεις όπως αυτές στις οποίες παραπέμπει ο Steliosl. Προσωπικά η ταύτιση των Εβραίων, διαχρονικά μάλιστα , με την οικονομική εκμετάλευση, τον καπιταλισμό σήμερα, κ.λ.π. είναι απελπιστική και βαθιά "αντιδραστική". Άχαρη και απογοητευτική για τον Πανούση και τον κάθε καλλιτέχνη. Παρόλα αυτά είναι ένας σατιρικός καλλιτέχνης έχει μια παλέτα και μια μεθοδολογία που εκτρέπεται όταν η ιδεολογική του βάση είναι προβληματική, Αν όμως σκεφτούμε τον τρόπο που όλη η αριστερά αντιμετώπισε το Παλαιστινιακό, την έλλειψη κουλτούρας στράτευσης στο ανττισημιτικό "στρατόπεδο, και το ίδιο το πρόβλημα της πολιτικής του Ισραήλ στην περιοχή του, είναι δυστυχώς αρκετά αναμενόμενο. "Ὀποιον" έλληνα, αριστερό , κεντρώο, και εν πολλοίς και δεξιό "ξύσεις "λίγο στην επιφάνεια θα έρθεις σε επαφή με αυτό το φαινόμενο. Οφείλεται επίσης και στην ιστορική λήθη, την έλλειψη ταύτισης -συμπόνοιας με την Καταστροφή των Εβραίων και στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με μια ανάλγητη στην ιστορική μνήμη και συνείδηση ευμάρεια των μεταπολεμικών μας χρόνων. Συμβαίνει λοιπόν και στις καλύτερες οικογένειες, και ο Πανούσης είναι παιδί της εποχής του. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν δυσάρεστες πλευρές, που συνήθως μειώνουν και την τέχνη τους. Έχει να κάνει επίσης με την πολυπρισματική και απατηλή σχέση με το κοινό του, που ανέφερα και πριν. Αν δεν είμαστε είκοσι χρονών, στρατευμένοι σε μια υπόθεση, δεν μπορούμε να μετράμε ένα καλλιτέχνη με μία συγκεκριμένη μεζούρα, να δούμε ποιος χωράει στα στάνταρ μας ποιος μένει έξω. Και στον ενθουσιασμό μου για τον Πανούση δεν τόνισα επίσης ότι η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει τους καλλιτέχνες της και δη τους σατιρικούς, τέτοιοι "διαγωνισμοί " λοιπόν Λαζόπουλου -Πανούση κ.λ.π. είναι χαριτωμένοι για μια καλοκαιρινή συζήτηση σε μια παρέα. Ή και ένα ανάλαφρο αρθράκι. Ίσως κι εγώ παρασύρθηκα από την ανάγκη μου να αποτιμήσουμε έναν καλλιτέχνη σοβαρά και με αγάπη για τη δουλειά του, που συνήθως αντιμετωπίζεται με μια ιδιότυπη αποδοχή ή απέχθεια..

κουβέντα, βέβαια, για τα αντισημιτικά του παραληρήματα...

Γράφω για να ενισχύσω κι εγώ τη θετική αναφορά στον Πανούση . Χαίρομαι κ. Δημοκίδη. Θα έρθει άραγε στιγμή που εργασίες Πανεπιστημιακών θα είναι αφιερωμένες στον Πανούση; Το ελπίζω . Αν και έχω δει κάποτε ένα μικρό τέτοιο αρθράκι, (δυστυχώς δεν θυμάμαι στοιχεία) , νομίζω ότι , και για μας τους ακροατές του, και πιθανόν για τον ίδιο, η εκτίμηση των νεότερων , η σκυτάλη στη νέα γενιά, η αναγνώριση από επίσημους φορείς (π.χ. μια εκπομπή στην τηλεόραση), κάτι τέτοιο, θα ήταν προτιμότερο. Αν δεν είναι ήδη αργά, γιατί και ο Πανούσης αρρώστησε, γέρασε, και ίσως δεν θα αντέχει πια, κάτι τέτοιο. Η πολιτεία καλοί μου φίλοι, δεν ήταν ανάγκη να είναι πάντα τύποι σαν τον παρόντα Υπουργό Πολιτισμού. Μπορεί να εκπροσωπούσαν και άλλες τάσεις στην κοινωνία. Αλλά.. δεν έρχεται, αυτό, δεν μας βγαίνει ως χώρα. Και από την άλλη περιμένουμε κάποιοι τον Πανούση να εκπροσωπεί μέχρι τέλους κάποιες κρυστάλλινες πολιτικές θέσεις. Στην εποχή μου τά ΄ζησα και με το Σαββόπουλο αυτά... Όμως παράλληλα με τις πολιτικές ανεπάρκειες των καλλιτεχνών μας, θα έπρεπε να διαπιστώνουμε και τα προτερήματά τους , και κάπου να βρίσκεται χώρος στην καρδιά μας για περηφάνεια, εκτίμηση και αγάπη, που η γενιά μας, ο τόπος μας, αξιωθήκαμε τέτοιους ανθρώπους. Από που αλλού θα προέλθει η σύγχρονη αυτοεκτίμηση του Έλληνα , αν όχι από την αναγνώριση του σύγχρονου πολιτισμού του;Άξιος ο Πανούσης. Πολύ άξιος. Και σαν δασκάλα , καθηγήτρια που είμαι, είναι κρίμα που δύσκολα μπορούμε να δείξουμε τη δουλειά του στο σχολείο, π.χ., σαν εξαίρετο παράδειγμα ενός σύγχρονου δημιουργικού, ζωντανού διαλόγου με την παράδοση, τη δημοτική, την αρχαία, την, την ..Ένα εξαιρετικό παράδειγμα . Υπογραμμίζω από τις παρλάτες του, το "Κάθε εμπόριο για καλό" ισάξιο του Κεχαίδη, ας πούμε, που διάβαζα πρόσφατα, στην απόδοση των νεοελληνικών μας συνισταμένων. Την σπαρακτική παρλάτα του για τη βιομηχανία παιχνιδιών και το περιβάλλον, και τα όμορφα (που σφάζουν γλυκά) "vivere pericolasamente", "θα σου πάρω λαμπατέρ", το μαστόρικο (και υπόδειγμα διασκελισμών) "τρία μπαλάκια κάθονταν". Τώρα που το σκέφτομαι η λέξη σπαρακτικό, του ταιριάζει συχνά. Ανακωχή, γυφτάκι, ένα τραγούδι για το χειμώνα. Τι να πρωτοαναφέρω. Και αγάπη, γλυκύτητα, σπάνιο για καλλιτέχνη και μάλιστα Έλληνα, μειλίχιος, με κατάφαση στον εαυτό του, αγάπη για τις γυναίκες, ζηλευτή, ζεστή αρρενωπότητα που χαρίζει πολλά στη φωνή του, στους στίχους του. Και όσες αδύνατες στιγμές του, όταν , κι αυτός, παρασύρεται στην κολακεία του κοινού του. Όμως, επειδή είναι πράγματι ο λάκκος με τα αστεία για τον σατιρικό καλλιτέχνη, αυτή η σχέση με το κοινό του, η κάθοδος του στον Άδη, και η Ανάστασή του, από εκεί και πέρα κρίνεται ο καλλιτέχνης. Και ο Αριστοφάνης πήρε στο λαιμό του το Σωκράτη, αλλά από κει και πέρα τι έμεινε.. Τα γράφω αυτά και από χαρά για την αναφορά σας κ. Δημοκίδη και από χρέος στον καλλιτέχνη. Και θέλω να το δηλώσω και δημοσίως, και για τη γενιά μου και για τον ίδιο, τι τιμή μας έχει κάνει σαν καλλιτέχνης, πόσα μας πρόσφεραν οι ζωντανές παραστάσεις του, σε μεγάλη ανυδρία μέσα, να του εκφράσω ανεπιφύλακτα το θαυμασμό και το ευχαριστώ μου. Και μάλιστα μία γυναίκα που τον αποδέχτηκε σιγά -σιγά με μικρά βήματα, από την εποχή των Μουσικών Ταξιαρχιών, μόνη μου στην αρχή και έπειτα ένα σημείο δεσμού και διαλόγου με το άντρα μου. Οδεύοντας σιγά σιγά στην αρχή της δύσης μας η γενιά της μεταπολίτευσης, κι εγώ ένα κομμάτι της, «ας πούμε τα λιγοστά μας λόγια» σ΄αυτούς που οφείλουμε, γιατί "η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά".

"ΔΕΝ ΧΑΪΔΕΥΕΙ ΑΥΤΙΑ. Δεν είναι λαϊκιστής σαν τον Λαζόπουλο""Δεν δίνει άλλοθι στην καφρίλα"Α μπα;"Δε χρειάζεται σε -ονι να τελειώνει, εβραίοι γουρούνια δολοφόνοι. Κακή σας μέρα, κακό ψόφο να ‘χετε."http://abravanel.wordpress.com/2009/06/23/panousis/Επίσης, η συμμετοχή στο Pride δεν είναι Νιαγάρας που ξεπλένει το ομοφοβικό (και αντισημιτικό) παρελθόν του καθενός. Ο Λαζόπουλος, ο Πανούσης, ο Κανάκης, η Μαλβίνα παλιότερα, βγάζουν τρελά φράγκα σπάζοντας πλάκα με τις μειονότητες γιατί "αυτό θέλει το κοινό". Και δήθεν βγάζοντας τη γλώσσα σε ένα σύστημα που τους έχει ανταμείψει κάτι παραπάνω από πλουσιοπάροχα...

Και εγώ συμφωνώ. Ο Πανούσης έχει πει κάποια ομοφοβικά αστεία αμφιλεγόμενης αισθητικής, συμμετείχε όμως στο Athens Pride 2009. Ο Λαζόπουλος τίποτα, ενώ ακόμα χειρότερα ο Χάρρυ Κλυνν πριν 1.5 χρόνο έγραψε στο fb ομοφοβικό εμετικό παραλήρημα κατά του Μπουτάρη μόλις εκφράστηκε υπέρ ενος Pride στην Θεσ/νίκη. Επίσης ο Πανούσης στο απόσπασμα απ' την παράσταση ΜΝΙΜΟΝΙΟΥΜ καυτηριάζει την υποκρισία των "ντουλαπάτων", και τις αξιοθρήνητες σχέσεις για κάλυψη. Μάλλον καλό κάνει ο Πανούσης στην ΛΟΑΔ κοινότητα. Ο Λαζόπουλος αντίθετα, λοιδορεί ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και δίνει άλλοθι στην ομοφοβική καφρίλα: http://www.youtube.com/watch?v=NDVpISv82Z4Θεωρώ τον Λαζόπουλο εξίσου επιζήμιο για την ΛΟΑΔ κοινότητα με την φίλη του την Κανέλλη.

Το διάβασα για να δω αν οι λόγοι που οδηγούν τον συντάκτη, να θεωρεί 1000 φορές καλύτερο τον Τζίμάκο από τον Λαζόπουλο, συμφωνούν με τους δικούς μου. Συμφώνησα με όλα – αλλά η έκπληξη για μένα ήρθε στο τέλος του άρθρου όπου γράφει ότι πηγή έμπνευσης για αυτές τις σκέψεις, ήταν το video «εισαγωγή mnimonium» που έιχα τραβήξει στη Θεσσαλονίκη (μαζί με αρκετά άλλα φυσικά – αλλά και στο «Γυάλινο» στην Αθήνα).Η παράσταση του Τζιμάκου σάρωσε (και θα συνεχίσει να σαρώνει). Οι υπόλοιποι σατιρικοί και «σατιρικοί» μπορούν να τρέχουν ξοπίσω του, και ίσως κάποια στιγμή μάθουν το «πως πρέπει να γίνεται».

Συμφωνώ απολύτως με όλα!Σχετικά με το 3, τα αστεία του είναι επίτηδες χοντροειδή (και καλώς), επομένως κάποια από αυτά θα είναι και ομοφοβικά. Επίσης, έχει πει το ''Ένα τραγούδι για το χειμώνα'', ένα σκληρό τραγούδι σε μια δύσκολη εποχή. Α, το είπε και στο Pride!

αλλοι 11 λογοι1 ψηφοδελτια σταυρωνα κ ολη νυχτα καυλ*να2 η πρωτη μανα τραβεστι3 αχ Ευρωπη εσυ μας μαρανες4 κ εγω σ'αγαπω Γ*μω το Χριστο μου5 μικροαστοι θα σας φανε τα παιδια σας ζωντανους6 σε γ*μω κ σε υποστηριζω,Αλεεεεεεεεεκα7 ειμαστε ολες ενα ματσο βιολες σας σιχαθηκε η ψχ μου καρκινακια του πλανητη σκατοκαρ**λες8 διαφημισεις κ σε λιγο παλι χαζοι9 ο Χουντοδουλος!10 μην παιρνετε ναρκωτικα,δν φτανουν για ολους11 γ*ματε γιατι χανομαστε+1 καθε μερα στις 12 στον αλφα 98,9 (πρωην ραδιο 9) αν κ τωρα απεργουνε!Τζιμαρας 4 president!

12ος http://www.youtube.com/watch?v=UGnVazjAwIY Toy story

Μονο 11? 11 εκατομυρια επρεπε να γραψεις!!

Ο Τζιμακος ειναι Θεος..!!

Θα συμφωνησω σε ολα, αλλωστε εδω και πολλα χρονια δεν αντεχω να δω Λαζοπουλο.