________________
1.

Αγαπημένη Αμπά,
πολύ σε εκτιμώ.
Εχω ένα ζήτημα. Αλλάζω αναγκαστικά περιβάλλον εργασίας( όχι δουλειά) και πόλη κατά μέσο όρο κάθε δύο ή τρία χρόνια.
Το θέμα είναι ότι ανακάλυψα στην πράξη αυτό που χρόνια τώρα έχουν ανακαλύψει κοινωνιολόγοι πριν από μένα- ότι το κουτσομπολιό είναι βασικό συστατικό δημιουργίας οικειότητας και σύσφιξης σχέσεων.Όταν δείχνεις ανοιχτά την αντίθεσή σου σ αυτό,οι άλλοι σε απομονώνουν, όταν συμμετέχεις σιωπηρά χωρίς να προσφέρεις κάτι στην κουβέντα, δεν απομονώνεσαι κοινωνικά, αλλά δύσκολα η σχέση πάει σε επίπεδο βαθύτερης οικειότητας, και όταν συμμετέχεις, δε νιώθεις εσύ καλά με τον εαυτό σου.
Δε λέω ότι δεν απολαμβάνω μια ανώδυνη, χαλαρή και αστεία ανταλλαγή άχρηστων πληροφοριών τύπου"αυτός-γουστάρει- αυτή"κλπ, αλλά τις περισσότερες φορές ο αρνητισμός, η μικροψυχία και η κακή κουβέντα για τον άλλο περισσεύουν, και σ αυτο δε θέλω να συμμετέχω.
Το κόστος είναι ότι δεν είμαι χαρούμενη- από τη μια καταπιέζομαι ν ακούω πάμπολλες βλακείες χωρίς πλέον να μπορώ να πω " ας αλλάξουμε θέμα, ν αφήσουμε τον χριστιανό στην ησυχία του" και από την άλλη, παρότι έτσι κάνω παρέες, πολύ δύσκολα αποκτώ με κάποιους το επίπεδο οικειότητας που έχουν όσοι συμμετέχουν στα 'όργια κοινωνικής κριτικής'.
Κυλάει η ζωή ρε Αμπά χωρίς μια ωραία κουβέντα να συνοδεύει τα τζιν τόνικ;- Θάβω-άρα-υπάρχω

Νομίζω ότι έχεις φρακάρει σε κάτι που δεν χρειάζεται τόση ανάλυση για να πας παρακάτω. Σταμάτα να ευλογείς τα γένια σου (γιατί αυτό κάνεις) και απάντησε στην ερώτηση: σε τι νομίζεις ότι χρειάζονται οι διασημότητες;

________________
2.

ποιο ηταν το τελευταιο βιβλιο που διαβασες;- ανναμπελ

Το «Ακριβή Μου Ζωή» της Άλις Μονρό και παιδιά, να το διαβάσετε, είναι από τα σπάνια βιβλία.

________________
3.

Είμαι 23 και ζηλεύω τα 20χρονα! Χάνω τον χρόνο μου με το να σκέφτομαι ότι πέρασε ο καιρός και δεν έχω κάνει όσα θα ήθελα να έχω κάνει ως τώρα ή μάλλον να το θέσω καλύτερα, περνάει ο καιρός και δεν κάνω και τίποτα το σπουδαίο.. και δεν είναι ότι περνάω και τέλεια να πεις πάει στο καλό. Απλά συμπαθητικά ή αδιάφορα. Πώς έχασα τα καλύτερα μου χρόνια; Και μ'αυτά τα μυαλά θα χάσω κι αυτά που έρχονται!! :S Ούτε τη γαμάτη φοιτητική ζωή, ούτε κάποιες εμπειρίες που τόσος κόσμος ζει, έζησα, ούτε όσα εφόδια θα ήθελα, απέκτησα. (Για κάποια ευθύνομαι, για κάποια άλλα απλώς άτυχη.) Πώς αντιμετωπίζεται αυτό το κόμπλεξ ηλικίας; Αν είναι αυτό, το μόνο μου πρόβλημα. Δεν γίνεται να περιμένω να τελειώσει η εξεταστική για να πω ότι εντάξει θα περάσω μετά καλά ή θα κάνω τότε κάτι που μ'αρέσει. Αλλά δεν γίνεται να τα παρατήσω τώρα στα πίσω πίσω κι ας χρωστάω πολλά κι ας μην μ'αρέσει και το αντικείμενο κτλ κτλ. Ένα πτυχίο είναι πρέπει να το πάρω. Και φοβάμαι ότι όταν θα αρχίσω να ζω θα είναι αργά (αν αρχίσω ποτέ), θα 'χω περάσει τα νιάτα μου χαζεύοντας τους άλλους. Αλλά αν βάλω το διάβασμα σε προτεραιότητα σε τέτοιο βαθμό που χρειάζεται, για να τελειώνω πια, δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, οπότε πάλι καταλήγω σ'αυτό που φοβάμαι ότι κάνω-δεν ζω. Όχι ότι ''ζούσα'' και πριν πάρω απόφαση να διαβάσω. Μήπως έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από τη ζωή και από το πώς θα θέλαμε να είμαστε και να ζούμε; Υπάρχει κανείς που να νιώθει πραγματικά ενθουσιασμένος με τη ζωή του; I want that! What's my problem??Seriously.
Κι επειδή μάλλον κάπου εδώ ίσως τα μπέρδεψα κι επειδή θα 'χει φτάσει κατακαλόκαιρο μέχρι να απαντήσεις, να ευχηθώ καλά μπάνια!! :)- κάτσε-διάβασε

Το διάβασμα, η εξεταστική, το πτυχίο, ΕΙΝΑΙ εμπειρία. Όπως εμπειρία είναι αυτό που έγραψες και έστειλες. Ζωή δεν είναι οι στιγμές που δείχνουν οι διαφημίσεις και οι ταινίες. Ό,τι ζεις, είναι ζωή.

Το να μάθεις να εκτιμάς τις αποχρώσεις της ζωής και να μην περιμένεις τα πυροτεχνήματα για να την καταλάβεις ]είναι κάτι που γίνεται με προσπάθεια. Αυτό που πρέπει να αλλάξει δεν είναι να αρχίσεις να παίρνεις τους δρόμους (όχι ότι είναι κακό) αλλά να μάθεις να είσαι παρούσα στη ζωή σου, σε κάθε στιγμή, και να μην την παρακολουθείς από την αίθουσα αναμονής. Ο στόχος της ζωής δεν είναι να είσαι «ενθουσιασμένος» με τη ζωή ή «ευτυχισμένος», λες και έχεις περάσει ηλεκτροσόκ ή λοβοτομή. Είναι τόσο κλισέ το «είσαι τυχερή που έχεις μάτια και μπορείς να δεις τον ουρανό» αλλά πίσω από μερικά κλισέ κρύβονται και μερικές αλήθειες. Όταν καταλάβεις ότι αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο (δεν ξέρω πώς, δική σου αποστολή είναι να το βρεις το πώς), θα αρχίζεις να εντοπίζεις πιο εύκολα τις στιγμές για τις οποίες αξίζει να ενθουσιαστείς.

________________
4.

Α,μπα θέλω τη σκληρή και ακέραιη γνώμη σου γι'αυτό το κειμενάκι:):)

-Σ.Π.

Είναι πρωτόλειο.

________________
5.

ποια η γνωμη σου για τα one night stand? προσωπικα πιστευω ότι εχουν κατι το γοητευτικο, αλλα απ' την άλλη χανεις τον εαυτο σου και την ουσια.. τι λες??- peanut butter

Αν έχεις βρει την ουσία (σου) και πιστεύεις ότι έτσι χάνεται, έτσι (θα) είναι.

________________
6.

οκ, προσπαθώ να μη χρησιμοποιώ το σεξ σαν αντάλλαγμα στις σχέσεις μου με την έννοια ότι δεν "ψήνω" τους άντρες που μου αρέσουν μέχρι να σκάσουν. Μετά από ένα εύλογο διάστημα γνωριμίας αν όλα είναι οκ και ο άλλος μου αρέσει το δείχνω και προχωράω. Μερικοί μάλιστα μου το έχουν πει κιόλας, πως είμαι ειλικρινής στο να δείχνω τι θέλω. Πιστεύω πως το σεξ είναι κομμάτι αναπόσπαστο μιας σχέσης και τέλος πάντων πρέπει να δεις αν ο άλλος σου ταιριάζει κι εκεί πριν αρχίσεις να παρασύρεσαι σε ροζ συννεφάκια. Τελευταία όμως έχω αρχίσει και σκέφτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω στάση γιατί βαρέθηκα αυτό το σενάριο της απομάκρυνσης (του άλλου) με ελαφρά πηδηματάκια μετά το σεξ. Αυτό βέβαια που με προβληματίζει είναι αν έτσι όντως θα κερδίσω κάτι ή θα χάσω και τη δική μου συγκρότηση? Δεν θέλω βρε παιδί μου να γίνω και σαν κάποιους που επειδή πληγώθηκαν σταμάτησαν να εμπιστεύονται τους ανθρώπους, πλην όμως έχω αρχίσει και "μαζεύω" πολλά και δεν ξέρω πως να τα διαχειριστώ.- Λία

Αν δεν χρησιμοποιούσες το σεξ ως αντάλλαγμα, τότε κι εσύ κάποιες φορές θα απομακρυνόσουν με ελαφρά πηδηματάκια μετά το σεξ. Αν μονίμως φεύγουν οι άλλοι, μη γελιέσαι: το παραχωρείς και περιμένεις συναισθηματική ανταπόδοση. Αν απομακρύνεσαι κι εσύ που και που και δεν μας το λες, είσαι υποκρίτρια, αν απομακρύνεσαι κι εσύ μερικές φορές και δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, είσαι εγωίστρια. Αν απομακρύνεσαι κι εσύ μερικές φορές και δεν έχεις κάποια απορία, είσαι μια χαρά.

Σε κάθε περίπτωση, ισχύει και το εξής: οι άντρες έχουν μεγαλύτερη σεξουαλική ελευθερία από τις γυναίκες, ασύγκριτα μεγαλύτερη. Να το έχετε αυτό στο νου σας όταν κάνετε τους απολογισμούς.

________________
7.

Βρε συ Α,μπα

σου γράφω τον προβληματισμό μου να μου πεις την γνώμη σου σαν ορθολογίστρια που είσαι..

Είμαι σε μια όμορφη σχέση που έχει κλείσει αισίως τα 2,5 χρόνια (αρκετά πιστεύω για να καταλάβεις αν είναι ο άνθρωπος σου) στην οποία υπάρχει αλληλοσεβασμός, αγάπη, έλξη και "έχει δέσει το γλυκό" που λέμε. Παρόλα αυτά αρκετά συχνά μπαίνω στην διαδικασία να σκέφτομαι ότι εκεί έξω μπορεί να υπάρχει κάτι καλύτερο/πιο έντονο/που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα και δεν σε νοιάζει κανείς άλλος. Για να γίνω και λίγο πιο συγκεκριμένη, ο άνθρωπος που είμαι μαζί με καλύπτει στην πλειοψηφία των ζητουμένων μου, τόσο στον χαρακτήρα/συμπεριφορά όσο και εμφανισιακά, απλά είναι η πρώτη μεγάλη μου σχέση που έτυχε να είναι και πολύ καλή (αν και δεν ξέρω αν υπάρχει έντονος έρωτας).

Το ερώτημά μου λοιπόν είναι το εξής.. πιστεύεις ότι το να σκέφτομαι ότι υπάρχει πάντα κάτι καλύτερο από αυτό που έχω την δεδομένη στιγμή ακόμα και αν αυτό με καλύπτει και με ευχαριστεί (και το γενικεύω γιατί ναι μεν μου συμβαίνει στην σχέση που έχω αλλά και σε άλλους τομείς της ζωής μου πχ επαγγελματικά) είναι κάποιο πρόβλημα τύπου "ανικανοποίητο" που πρέπει να το ψάξω ίσως με την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου, ή σημαίνει πως υποσυνείδητα δεν είμαι όντως ικανοποιημένη με αυτό που έχω αλλά δεν έχω την αυτογνωσία να το καταλάβω και να προχωρήσω σε κάτι άλλο?

Η βασική μου απορία όπως καταλαβαίνεις είναι για το θέμα της σχέση μου αλλά σου εξηγώ και λίγο τι μου συμβαίνει γενικά μήπως σε βοηθήσω λίγο περισσότερο να καταλάβεις για τι περίπτωση πρόκειται!
Περιμένω με ανυπομονησία να δώσεις τα φώτα σου...- Ανικανοποίητη?

Ο ψυχολόγος κακό δε θα σου κάνει, και σίγουρα θα σου κάνει περισσότερο καλό από μένα. Δεν υπάρχει απάντηση που μπορώ να σου δώσω και να σου αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο είναι καλωδιωμένο το μυαλό σου, γιατί αυτό ρωτάς αν πρέπει να κάνεις. Θα σου πω την γνώμη μου, που θα σου είναι άχρηστη, αλλά μόνο γνώμη μπορώ να πω.

Ναι, φυσικά θα υπάρχει πάντα κάτι καλύτερο από αυτό που έχεις. Το ζήτημα είναι αν έχεις πιθανότητες και προσόντα για να το βρεις. Αυτοί που λένε ότι δεν έχουν μάτια για άλλον και το εννοούν, και δεν το λένε γιατί τους αρέσει να το ακούν τον ήχο της φωνής τους, δεν το έχουν πάθει από τον τεράστιο έρωτα που τους τύφλωσε, αλλά επειδή ξέρουν πόσα είναι τα κυβικά τους (προσοχή, ούτε παραπάνω, αλλά ούτε λιγότερα). Εσύ ξέρεις πόσα είναι τα κυβικά σου;