ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στο σημειωματάριο του πατέρα μου και έγραφε..."μηδένα προ του τέλους μακάριζε" και κάτι άλλο που δε θυμάμαι συν ότι απέτυχε σαν πατέρας. Αναφερόταν σε μένα, γιατί ο αδερφός μου τα έχει καταφέρει μια χαρά στη ζωή του ενώ εγώ έχω πολλά προβλήματα, ψυχολογικά και μη. Μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωσα...το ήξερα βέβαια ότι κάπως έτσι θα αισθανόταν αλλά είναι αλλιώς να το δεις γραμμένο από τον πατέρα σου. Είμαι η χειρότερη κόρη που υπάρχει, δεν ξέρω πως να δείξω την αγάπη μου, ίσως είμαι κακομαθημένη, είχα κάποια πράγματα δεδομένα και το θέμα είναι ότι οι γονείς μου δε με πιέζουν για τίποτα, ούτε να τελειώσω τη σχολή, ούτε να δουλέψω κι εγώ το εκμεταλλεύομαι και νιώθω χειρότερα απ΄ότι αν μάλωνα μαζί τους γι΄αυτά τα θέματα. Δεν τα λέω αυτά για να με παρηγορήσετε, νομίζω ότι χρειάζεται κάποιος να με μαλώσει μπας και συνέλθω και αρχίσω να κάνω έστω τα αναγκαία. Έχω παραιτηθεί από τη ζωή.