Συνέντευξη στην Μαρία Ξένου
Ήταν το 2009 όταν η Φωτεινή Καρακαντά άκουσε τελικά την συμβουλή ενός φίλου της, που επέμενε να παρακολουθήσει την τούρκικη ταινία ''ISSIZ ADAM''. Εκείνη την εποχή, το φιλμ που έκανε θραύση στη γειτονική Τουρκία είχε μόλις αρχίσει να προβάλλεται στην Ελλάδα. Ο πρωταγωνιστής λεγόταν Αλπέρ. "Περίεργο για Τούρκο να έχει τέτοιο όνομα... Άκου Αλπέρ" είχε σκεφτεί η Φωτεινή.
Λίγους μήνες μετά, το ''καντέρ'' της, της άλλαξε τη ζωή..
Σεπτέμβριος του 2014. Η Φωτεινή είναι παντρεμένη με ένα άλλο Αλπέρ, τον δικό της. Λέγεται πια Καρακαντά-Yeşil.
Ζουν μαζί στην Ελλάδα και επισκέπτονται τακτικά την άλλη πατρίδα, τη Σμύρνη. Στο σπίτι τους μιλούν κάτι μεταξύ αγγλικών, τούρκικων και ελληνικών, την δική τους γλώσσα, όπως λένε και η ιστορία τους είναι γεμάτη αγάπη και υπέρβαση. Τι είναι όμως το ''καντέρ'', Φωτεινή;
Φ.:Το καντέρ είναι η μοίρα, το γραμμένο, αυτό που λάθος στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε και λέμε κισμέτ. Η σωστή απόδοση του πεπρωμένου, που όσο κι αν φεύγεις από αυτό, θα έρθει να σε βρει, στα τούρκικα είναι ''καντέρ''. Ρωτάς για το δικό μου; Ο άντρας μου!
Πότε και πώς πρωτογνωριστήκατε; 'Ηταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά;
Φ.:Δούλευα εκείνη την εποχή σε μια εταιρία, ως παραγωγός διαφημιστικών, που είχε και Τούρκους συνεργάτες και διοργανώσαμε ένα διεθνές event στη Σμύρνη. Ο Αλπέρ ήρθε καλεσμένος των εκεί συνεργατών. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, μιλήσαμε πολύ αλλά σε φιλικό ,σε ανθρώπινο επίπεδο, ανταλλάξαμε επαγγελματικές κάρτες και εγώ αναχώρησα για Ελλάδα την επόμενη μέρα. Υπήρξε έλξη, αλλά ήταν κάτι που δεν μας πέρασε από το μυαλό αρχικά. Πώς θα μπορούσε λόγω απόστασης εξάλλου;
Και η συνέχεια;
Φ.:Αρχίσαμε να μιλάμε μέσω μηνυμάτων και μέσω e-mails. Έγινε η καθημερινή μας συνήθεια, ήταν το πρώτο πράγμα που κάναμε να μιλήσουμε, κάθε πρωί πριν το γραφείο για καλημέρα και απαραίτητα για καληνύχτα το βράδυ.Τρεις μήνες μετά συνειδητοποιήσαμε οτι δεν μπορούσαμε μακριά ο ένας από τον άλλο. Ωστόσο έπρεπε να υπερβούμε πολλές δυσκολίες. Η δουλειά μου ως διοργανώτρια εκδηλώσεων απαιτούσε όλο μου τον χρόνο και την προσοχή. Ταυτόχρονα δούλευα και ως βοηθός ενός σπουδαίου διακοσμητή Ελλήνων και ξένων VIP πελατών και καταλαβαίνεις πως το να λείπω ήταν παρα πολύ δύσκολο.
Αλπέρ, πόσο δύσκολο ήταν να διατηρήσετε την επαφή;
Α.:Πολύ δύσκολο, αρχικά η Φωτεινή ταξίδευε όσο ελάχιστα της επέτρεπε η δουλειά της. Εγώ λόγω γραφειοκρατίας ακόμα λιγότερο, σκέψου για να μαζέψω μόνο τα χαρτιά για να έρθω Ελλάδα χρειαζόμουν πάνω απο δυο βδομάδες. Κάναμε όμως τα πάντα "μαζί". Μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μέσω SKYPE βλέπαμε τηλεόραση, κρίναμε την Eurovision, διαφωνούσαμε, παρακολουθούσαμε ταινίες, ακούγαμε μουσική, τρώγαμε, υψώναμε τα ποτήρια στις γιορτές κι ευχόμασταν και τσουγγρίζαμε στην οθόνη. Hταν σα να ζούμε μαζί και ας ήμασταν τόσο μακριά. Ονειρευόμασταν παρέα. Πέρασαν όμως και πολλοί μήνες που δεν ειδωθήκαμε.Αυτό ήταν που μας έκανε να πάρουμε και αποφάσεις. Κάτι έπρεπε να γίνει. Τότε ήταν που αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Τέσσερα χρόνια τώρα είμαστε αχώριστοι.
Οι φίλοι τι είπαν; Σας συμβούλεψαν; Πώς αντέδρασαν;
Φ.:Αρχικά κανείς δεν πίστεψε πως θα τα καταφέρουμε αλλά δεν πήραμε και την έγκριση κάποιου είναι η αλήθεια. Δεν ήταν αρνητικοί, αλλά δεν ήξεραν με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αλλάξει η κατάσταση. Δεδομένου οτι και ο Αλπέρ εκεί είχε μια στρωμένη δουλειά, με πολύ καλά χρήματα και βέβαιο εργασιακά μέλλον.
Ποια ήταν η δουλειά σου στη Σμύρνη;
Α.:Eχω σπουδάσει μηχανικός Η/Υ (Ι.Τ computer engineer). Στη Σμύρνη μαζί με έναν από τους καλύτερους μου φίλους, είχαμε δημιουργήσει την δική μας εταιρία ασχολούμενοι με την έρευνα και την ανάπτυξη προϊόντων υψηλής τεχνολογίας στη χώρα.
Ήμουν υπεύθυνος για εισαγωγές, εξαγωγές , αγορά ανταλλακτικών για τα προϊόντα σε χώρες όπως ΗΠΑ, Πολωνία, Κίνα, Ταϊβάν, Νότια Κορέα καθώς και για τις πωλήσεις τους σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Τα προϊόντα μας τα πωλούσαμε σε περισσότερες απο 80 χώρες.
Άρα μιλάμε για μια δουλειά που έστησες με πολύ προσωπικό κόπο και χρήμα για να την φτάσεις σε αυτό το επίπεδο. Κι όταν ήρθες Ελλάδα πού εργάστηκες;
Α.:Πουθενά. Εμεινα άνεργος για τέσσερις μήνες. Πούλησα το μερίδιό μου στον φίλο μου και ήρθα να ζήσω με την Φωτεινή. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα που είχα συνηθίσει αλλιώς, να χρειαστεί να μείνω χωρίς δουλειά. Κάτι που δεν μετάνιωσα όμως ποτέ. Ωστόσο εκείνη την περίοδο χτύπησε την Ελλάδα η κρίση, που έπληξε ιδιαίτερα τον χώρο των media, τα πρότζεκτ λιγόστεψαν και έμεινε και η Φωτεινή άνεργη κάτι που δυσχέρανε πολύ την κατάσταση. Ευτυχώς μας στήριξαν πολύ οι δικοί μας.
Οι οικογένειές σας αντέδρασαν εξ'αρχ'ης θετικά στην σχέση και στον γάμο;
Φ.:Η μητέρα μου δεν είχε απολύτως κανένα πρόβλημα, μόνο που την φόβιζε το θέμα της επικοινωνίας. Μου έλεγε ''πώς θα του μιλάω εγώ παιδί μου σε ποια γλώσσα;''.Έχουν πολύ καλή σχέση, την λέει ''μανούλα μου'' και τον φωνάζει ''Αλπεράκη'' κατα το ελληνικό Βασιλάκης, Γιωργάκης, το έχει ελληνοποιήσει! Τον περιποιείται πάρα πολύ.
Α.:Οι γονείς μου είναι μοντέρνοι,αρκετά προοδευτικοί, μου είπαν να κάνω αυτό που επιθυμώ κι αν εκεί είναι το μέλλον μου να το ακολουθήσω. Ανησυχούσαν μόνο για το τι θα τρώω στην Ελλάδα, φοβόταν οτι δεν θα τρώω καλά!
Ο γάμος σας;
Φ.:Τον γάμο μας, την ημέρα της τελετής δηλαδή δεν την ευχαριστηθήκαμε. Η περίοδος πριν ήταν πολύ άσχημη λόγω της απίστευτης γραφειοκρατίας που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και να προλάβουμε την ημερομηνία που είχε οριστεί. Ζητούσαν παράλογα πράγματα που τελικά μόνο με δικηγόρο τα ξεμπερδέψαμε. Ήμασταν τόσο στρεσαρισμένοι από όλο αυτό, που το γεγονός οτι καταφέραμε να ενώσουμε τις ζωές μας δεν το χαρήκαμε. Με την οικογένεια και ελάχιστους φίλους γιατί έτυχε τότε να είναι ημέρες απεργιών και με τους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, δεν κυκλοφορούσε τίποτα. Το επόμενο βράδυ κάναμε ένα ελληνοτουρκικό πάρτυ για τους φίλους μας και το γιορτάσαμε.
Αλπέρ, τι γνώμη είχες για τους Έλληνες πριν τους γνωρίσεις; Είχες κάποιες επαφές με ελληνικό στοιχείο πριν την Φωτεινή;
Α.:Η οικογένειά μου έχει ρίζες από την Κω, που στην Τουρκία ονομάζουμε Istankoy (Ιστανκιόϊ) και από Θεσσαλονίκη. Κατα την ανταλλαγή των πληθυσμών οι παππούδες μου πήγαν στο Τσεσμέ και στα Βουρλά (Urla). Κάποιες ελληνικές λέξεις τις ήξερα από τον παππού μου, που πέθανε με τον καημό οτι δεν πήγε να δει την Κω μια τελευταία φορά.Τις ελληνικές συνήθειες και έθιμα τα είχα στο νου μου πάντα από την μητέρα μου, τα κόκκινα αυγά,το Πάσχα. Στο Τσεσμε ζούσε κόσμος από Μυτιλήνη, Θεσσαλονίκη, Κω. Η ελληνική νοοτροπία ήταν παρούσα. Αν πας μια βόλτα στο νεκροταφείο στο Τσεσμέ θα δεις σε πολλούς τάφους να γράφουν ως τόπο καταγωγής την Κρήτη .(Girit τούρκικα)
Δεν είχες κανένα ενδοιασμό θες να μου πεις;
Α.:Στάθηκα τυχερός να αναπτύξω μόνος μου το σκεπτικό μου, γιατί αν και ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός ποτέ δε μου μίλησε αρνητικά για την Ελλάδα και δεν αγγίξαμε τέτοια θέματα, πολιτικά. Υπήρχε ένας φόβος και μια επιφύλαξη αρχικά όταν ήρθα, ίσως να ανέλυα και να κοίταζα περισσότερο τα πράγματα αλλά όχι πια και όχι σε σημείο να με αποθαρρύνει. Στα παράλια που ζούσα εγώ στη Σμύρνη, ο κόσμος είναι ίδιος με το Π.Φάληρο όπου ζω τώρα. Ανοιχτόκαρδοι, φιλόξενοι,γλεντζέδες. Μπορείς να βγεις ανάλογα με το πόσο αντέχει η τσέπη σου, να δεις φίλους, να επισκεφτείς σημεία με ιστορική αξία.
Και στα αρνητικά; Τι έχεις να μας προσάψεις;
Α.:Αν κάτι δεν μπορώ να συνηθίσω στην Ελλάδα είναι η γραφειοκρατία. Μας δημιούργησε σοβαρά προβλήματα όχι μόνο στο γάμο αλλά και μετά για την άδεια παραμονής. Χρειάστηκε πολύς κόπος και χρήματα για το αυτονόητο. Κάναμε τις διαδικασίες δυο φορές γιατί καταργήθηκε η δημοτική αστυνομία και μεταφέρθηκαν τα χαρτιά μου, τα οποία τελικά τα έχασαν με αποτέλεσμα να πάρω την άδεια παραμονής μετά απο 2,5 χρόνια γάμου. Κάτι που έπρεπε να έχει λυθεί άμεσα μετά τον γάμο. Είναι κάτι γνωστό που απασχολεί και εσάς έντονα εδώ.
Μοιάζουμε οι Έλληνες με τους Τούρκους; Στην καθημερινότητα μας;
Α.:Πάντα λέω ότι αν βγάλεις την θρησκεία και την πολιτική είμαστε ο ίδιος λαός.Τρώμε καλά, πίνουμε, γλεντάμε και βγάζουμε σαν λαοί μια μελαγχολική διάθεση όταν μιλάει το αλκοόλ. Έχουμε ισχυρούς δεσμούς με την οικογένεια μας,αυτό είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει.
Θεωρώ ότι μοιάζουμε ειδικά εμείς που είμαστε στα παράλια. Απλά στην Τουρκία έχουν ένα θέμα με τον σεβασμό πιο έντονα. Ας πούμε δεν μπορείς να μιλάς δυνατά στο τηλέφωνό σου όταν είσαι σε δημόσιο χώρο,απαγορεύεται σε ένα μέσο μεταφοράς να μη δίνεις την θέση σου αυτομάτως σε ένα μεγαλύτερο. Όσοι έχουμε την κουλτούρα του Αιγαίου είμαστε αλλιώς. Οι νέες γενιές δεν μιλάνε για την ιστορία.Κι αν τους ρωτήσεις με ποιον νιώθουν σαν λαός πιο κοντά θα σου πουν το Αζερμπαιτζάν λόγω γλώσσας και θρησκείας και την Ελλάδα σα νοοτροπία.Στην Άγκυρα ας πούμε που είναι μια πιο κοσμοπολίτικη πόλη δεν είναι οι άνθρωποι τόσο εκφραστικοί ή εκδηλωτικοί. Σε ένα ακόμη που μοιάζουμε πια,είναι πως κι εκεί έχει αρχίσει η κρίση σε μικρότερο βαθμό από όσο εδώ όμως και πολλοί φεύγουν για το εξωτερικό αναζητώντας κάτι καλύτερο.
Η γυναίκα σου μοιάζει με μια αντίστοιχη Τουρκάλα; Στη νοοτροπία,στην συμπεριφορά;
Α.:Έχει να κάνει νομίζω με τον τρόπο που μεγαλώνει κάποιος. Από την οικογένειά του, ανάλογα την μόρφωση, τον τόπο που θα ζήσει. Αν πας στην Κωνσταντινούπολη κι εκεί οι γυναίκες είναι πια ανεξάρτητες και εργάζονται και οι άντρες βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.Διαφορές υπάρχουν αν πάμε πιο ανατολικά προς τα βάθη της Τουρκίας .Η Φωτεινή είναι ανεξάρτητη και ελεύθερη ως προσωπικότητα και είναι ένας από τους λόγους που με τράβηξε σε εκείνη. Ότι δίνουμε χώρο ο ένας στον άλλο, υπάρχει εμπιστοσύνη αλλά και ελευθερία κινήσεων, δεν κρέμεται ο ένας από τον άλλο. Σαν Ελληνίδα έχει το χαρακτηριστικό ότι πιέζει λίγο παραπάνω όταν θέλει να σε περιποιηθεί, να σε φροντίσει. Όμως η έντονη δημιουργικότητά της και η φαντασία της είναι κάτι που με γοητεύει.
Φωτεινή ποιο είναι το χαρακτηριστικό του Αλπερ που βρίσκεις πιο δυνατό κι ελκυστικό;
Φ.:Ο σεβασμός που αναφέρθηκε πριν είναι πρωταρχικό στοιχείο του χαρακτήρα του. Νιώθω οτι με υπολογίζει ως σύντροφο και ως άνθρωπο.
Συζητάμε για τα πάντα και αποφασίζουμε μαζί για όλα. Είναι ένας από τους βασικούς λόγους που τον παντρεύτηκα. Είναι πολύ κοινωνικός και πολύ αγαπητός σε όλο μου το περιβάλλον.
Κι αυτό που δεν αντέχεις σε εκείνον;
Φ.:Ο Αλπερ και οι Τούρκοι γενικά μιλάνε πολύ δυνατά θέλοντας να επικοινωνήσουν, κάποιος που δεν ξέρει θα έλεγε πως μαλώνουν. Και για τους Έλληνες λένε πως μιλάνε δυνατά αλλά πού να βρεθείς σε παρέα Τούρκων! Νομίζεις ότι θα κουφαθείς! Είναι πολύ εκδηλωτικοί και ευθείς και τους παρομοιάζω με σπίρτο που αμέσως παίρνει φωτιά και στις καλές και στις κακές στιγμές τους.
Εσύ θα παρατούσες τα πάντα να ζήσεις μαζί του στην Τουρκία;
Φ.:Θα γελάσεις τώρα αλλά επειδή είμαι βαθύτατα ρομαντική και είχα σχηματίσει άποψη για την Τουρκία απο τα πολλά έργα που έχω δει και πριν τον Αλπερ είχα μεγάλη συμπάθεια και εκτίμηση στους Τούρκους και η χώρα πάντα με γοήτευε. Επίσης θεωρώ πως στην Τουρκία οικονομικά θα είναι καλύτερα.Υπάρχει κι εκεί πρόβλημα αλλά όχι όπως στην Ελλάδα. Τον καιρό που αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί οικογενειακοί λόγοι δεν μου επέτρεπαν να αφήσω τα πάντα και να φύγω. Νιώθω πολύ άσχημα που παράτησε τα πάντα για μενα και ήρθε σε μια κατάσταση που πιο δύσκολη για την χώρα δεν θα μπορούσε να γίνει. Νιώθω υπεύθυνη.
Η διαφορετική θρησκεία πόσο σας επηρέασε; Συμμετέχει ο ένας στα έθιμα και τις παραδόσεις του άλλου;
Φ.:Ήταν ένα θέμα που δεν μας προβλημάτισε ποτέ. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός. Ο Αλπέρ συμμετέχει από αγάπη σε μένα, σε όλα τα έθιμα μας. Στολίζουμε μαζί το δέντρο, ανταλλάσσουμε δώρα,στενοχωριέται πολύ την ώρα που είναι να φύγουν πάλι τα λαμπάκια και ο διάκοσμος του σπιτιου. Ακολουθεί τον επιτάφιο, γιορτάζουμε μαζί παραδοσιακά το Πάσχα στο χωριό μου..Δεν θα κάνει το σταυρό του βέβαια αλλά είναι εκεί κοντά μου σε όλες τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου.
Εσύ στη Σμύρνη; Ακολουθείς τα δικά του έθιμα;
Φ.:Έχει τύχει να βρεθώ εκεί στο Ραμαζάνι. Ο πατέρας του Αλπέρ και ο αδερφός του πήγαν για προσευχή στο τζαμί και στην επιστροφή γιορτάσαμε όλοι μαζί. Σαν τις δικές μας γιορτές που ευχόμαστε χρόνια πολλά και επικρατεί μια γιορτινή ατμόσφαιρα. Επισκεφτήκαμε τα σπίτια των γηραιοτέρων και μας κέρασαν τα γλυκά τους. Όταν θα δω κάποιον μεγαλύτερό μου θα του φιλήσω το χέρι ως ένδειξη εκτίμησης. Πάντα θα βγάλω τα παπούτσια μου πριν μπω στο σπίτι κάτι που όμως έκανα και στο δικό μου σπίτι για καθαριότητα πριν τον γάμο μου. Σέβομαι απόλυτα την ώρα που ο ιμάμης καλεί σε προσευχή και δεν διακόπτω ποτέ την πεθερά μου την ώρα που προσεύχεται στο δωμάτιο και δεν περνάω ποτέ μπροστά της την ώρα εκείνη. Στο Ραμαζάνι πίνουμε όλοι τσάι και καφέ και τρώμε μπακλαβά.Οφείλω να είμαι συμμέτοχος στις παραδόσεις του και να σέβομαι τα έθιμά του.
Στο σπίτι σας ποια κουζίνα επικρατεί; Πού διασκεδάζετε όταν βγαίνετε; Ανατολίτικα ή ελληνικά τα στέκια που συχνάζετε;
Φ.:Τρώμε περισσότερο ελληνικά στο σπίτι αλλά δοκιμάζουμε και τούρκικες συνταγές που αρέσουν στον Αλπερ.Tα τούρκικα φαγητά είναι πιο βαριά,πιο λιπαρά,πιο χυμώδη θα τα έλεγα.Τα ελληνικά γλυκά τον ξετρελαίνουν. Όταν βγούμε έξω προτιμάμε πιο πολύ διεθνείς κουζίνες μεξικάνικα και ινδικά. Πάμε πολύ συχνά για θαλασσινά και μεζεδάκια. Σε ταβερνάκια για ούζο και ρακί.Του αρέσουν πολύ τα ρεμπέτικα τα παλιά, τα κλασσικά,το μπουζούκι ειδικά ξέρει πολλά από ελληνική μουσική.Βλέπουμε πολλές τούρκικες ταινίες που έχουν και υπότιτλους στα αγγλικά κάτι που εμείς αντίστοιχα δεν έχουμε. Σχεδόν καμιά ελληνική ταινία δεν έχει υπότιτλους στα αγγλικά. Και στην Τουρκία όμως για μεζεδάκια πάμε. Κυρίως σε σπίτια φίλων που βγάζουν τριάντα πιάτα με διαφορετικό περιεχόμενο.
Φωτεινή, άρχισες να μαθαίνεις τούρκικα. Πώς σου φαίνεται η γλώσσα;
Φ.:Πολύ πολύ δύσκολη αλλά μου αρέσει πολύ, την βρίσκω πολύ ποιητική. Ήθελα να μπορώ να μιλάω με τους γονείς του Αλπερ, τους φίλους και να μπορώ να παρακολουθω τις ταινίες. Επιπλέον αν πάμε κάποια στιγμή να μείνουμε εκεί,να ξέρω να συνεννοηθώ.
Στο σπίτι σας επικρατεί ένα πάντρεμα των δυο χωρών. Μια ανάμεικτη κατάσταση.Πώς τα καταφέρνετε;
Φ.:Τρώμε πρωινό όπως οι Τούρκοι από κεινα τα πολύ πλούσια με όλα τα κομφορ μέχρι και αγγουράκι και ελίτσα και τυρί και ψωμί.Πίνουμε τσάι το τούρκικο το κλασσικό και αυτό σερβίρουμε και στους φίλους μας. Όμως πίνουμε ελληνικό καφέ και ουζάκι από την Ελλάδα.
Το σπίτι πώς το έχετε διακοσμήσει;Ποια κουλτούρα επικρατεί;
Α.:Μην ξεχνάς πως η Φωτεινή δούλεψε ως διακοσμήτρια σε σπίτια διάσημων Ελλήνων και ξένων. Το δικό μας δεν θα μπορούσε να έχει κάτι λιγότερο από την ευρηματικότητά της. Είναι μαζί τούρκικο, ελληνικό και αρκετά δυτικό χωρίς αυτό να δείχνει αταίριαστο. Είμαστε ένα διεθνές σπίτι!
Τελικά στην Τουρκία επικρατεί αυτό που νομίζαμε κάποτε; Μαντήλα,σκουρόχρωμοι άντρες με μουστάκι και μια οπισθοδρομική διάθεση;
Α.:Πάρε παράδειγμα έμενα που είμαι ανοιχτοχρωμος με πράσινα μάτια. Όχι,τα πράγματα έχουν αλλάξει, όσο ο κόσμος μορφώνεται και αποκτά παιδεία αυτά περί οπισθοδρομικής κατάστασης δεν ισχύουν.Οι νέοι μιλούν ξένες γλώσσες και ταξιδεύουν.Σίγουρα υπάρχουν κομμάτια που επικρατεί η γεωργική εργασία κι εκεί είναι αλλιώς τα πράγματα αλλά σε γενικές γραμμές η χώρα είναι πολύ μοντέρνα.Στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα επικρατούν δυτικές επιρροές.
Αλπέρ όταν νιώθεις νοσταλγία τι κάνεις για να θυμηθείς την πατρίδα;
Α.:Στην Ελλάδα ζουν πολλοί Τούρκοι με τους οποίους βρισκόμαστε, βγαίνουμε και συζητάμε για όσα γίνονται στην πατρίδα. Παίζουμε και τουρνουά μπάσκετ. Έχω πολλούς φίλους Ρουμ (Έλληνες που μεγάλωσαν στην Τουρκία και ήρθαν πάλι πίσω στην Ελλάδα), οι καλύτεροι μου φίλοι είναι ο Τζαν και ο Δημήτρης, που είναι και οι δυο Ρουμ. Δε μου λείπει κάτι, ακόμα και την αγαπημένη μου τούρκικη μπίρα το περίπτερο στη γωνία την έχει όπως και τα περισσότερα προϊόντα που μου αρέσει να καταναλώνω. Όταν έρχονται τούρκικες ομάδες για κάποιο παιχνίδι είμαι πάντα εκεί, δεν χάνω κανένα αγώνα. Από την Πρεσβεία και το Προξενείο διοργανώνονται πολλές εκδηλώσεις με τουρκική τέχνη και μουσικές βραδιές. Αν ρίξεις μια μάτια σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτες με γκρουπ από ελληνοτουρκικα ζευγάρια, από διάφορες ομάδες και συλλόγους Τούρκων που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.
Σήμερα τι κάνετε και τι ονειρεύεστε για τη ζωή σας;
Α.:Εγώ εργάζομαι σε μια πολυεθνική εταιρία στην τεχνική υποστήριξη για Τούρκους καταναλωτές. Διαβάζω πολύ κι ενημερώνομαι για την οικονομία και τον τουρισμό που με ενδιαφέρουν πολύ ως τομείς.
Φ.:Από την κρίση και μετά σκέφτηκα κάποιους πρακτικούς τρόπους να ομορφύνω και να βελτιώνω τους χώρους των πελατών μου τα σπίτια και τους επαγγελματικούς τους χώρους. Ταξινομώ και τακτοποιώ τα χρηστικά αντικείμενα προκειμένου να μην προβούν σε αγορά καινούριων.Και βέβαια εξακολουθώ να συντονίζω και να διοργανώνω εκδηλώσεις από το Α ως το Ω. Όμως αν χρειαστεί να τα αφήσω όλα και να πάω και στην Αφρική για χάρη της οικογένειάς μας θα το κάνω. Πλέον υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός ανάμεσα μας και θα κάνουμε και οι δυο το καλύτερο για μας.
Αρκεί να είμαστε μαζί και όπου μας πάει το ρεύμα. Ονειρευόμαστε πάντα μια καλύτερη ζωή και από ό,τι είδες με το ρίσκο δεν τα πήγαμε και άσχημα, ε;
σχόλια