Δεν ξέρω γιατί δεν μπορεί ένα κόμμα όταν παρουσιάζει το πρόγραμμά του να γράψει με απλά λόγια τι ακριβώς προτείνει με σαφή bullet points αντί να κάνει εκθέσεις ιδεών...
Οι συγγραφείς των προγραμμάτων συχνά γεμίζουν σελίδες επί σελίδων με μεγαλοστομίες, πολιτικές παρατηρήσεις, γενικεύσεις και αοριστολογία, σα να γράφουν μια διατριβή που θα βαθμολογηθεί από κάποιον καθηγητή πανεπιστημίου, αντί να παρουσιάσουν κοστολογημένες προτάσεις με όσο πιο απλό τρόπο -ακόμα και πατροναριστικά απλοϊκό ώστε να τις καταλάβουν όλοι- μπορούν.
Δεν είναι καθόλου κακή στα χαρτιά, αλλά είναι ένα μεγάλου μεγέθους ευχολόγιο, πασπαλισμένο με ξύλινη κομματική γλώσσα
Διάβασα ολόκληρη την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό (4.200 λέξεις) και παρ' ό,τι δεν είναι καθόλου κακή στα χαρτιά (και μακάρι να ξέρουν πώς να την εφαρμόσουν και στην πράξη, αλλά κυρίως να την κοστολογήσουν με ακρίβεια) είναι ένα μεγάλου μεγέθους ευχολόγιο, πασπαλισμένο με ξύλινη κομματική γλώσσα.
Προσπαθήστε να διαβάσετε το παρακάτω κομμάτι από την εισαγωγή χωρίς να χασμουρηθείτε:
Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη διάρθρωση των κοινωνιών, οι πολιτισμικές δομές και εκφάνσεις φέρουν έντονο το στίγμα της άνισης κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης και της αυτοτελούς γιγάντωσης της οπτικοακουστικής και ψηφιακής παραγωγής που εκπορεύεται πρωτίστως από τις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η διεύρυνση του φαινομένου του πολιτισμικού ιμπεριαλισμού, πλήττει δραστικά την άνθηση των ιδιαίτερων εθνικών και περιφερειακών πολιτισμών, επιβάλλοντας ένα πλέγμα τυποποιημένων πολιτισμικών προτύπων, που προβάλλουν τον ατομοκεντρισμό και τον καταναλωτισμό, ως κυρίαρχες αξίες ενός θεμιτού και επιθυμητού παγκοσμιοποιημένου «στυλ ζωής».
Η παγκόσμια διάχυση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού θα ήταν ανέφικτη χωρίς την πρότερη κατίσχυση της πολιτισμικής-ιδεολογικής ηγεμονίας μιας διεθνοποιημένης μαζικής εμπορικής κουλτούρας, που παράγεται στα μητροπολιτικά καπιταλιστικά κέντρα και εξάγεται και καταναλώνεται σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με την πλούσια αλλά ανεκμετάλλευτη τόσο τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία όσο και την πολιτιστική κληρονομιά.
Η εξαρτημένη και περιθωριακή θέση της χώρας μας, μέσα στον διεθνή καταμερισμό παραγωγής πολιτισμού, έχει επιφέρει έναν διπλό καταναγκασμό. Από τη μια μεριά, έχει υποβαθμισθεί η γηγενής πολιτιστική παραγωγή υπό το βάρος των εισαγωγών, ενώ η συρρικνωμένη εντόπια παραγωγή τείνει να μιμείται συνεχώς τα κριτήρια των εμπορικά επιτυχημένων συνταγών. Από την άλλη πλευρά, ο εξοβελισμός της χώρας από το διεθνές δίκτυο διακίνησης πολιτισμικών προϊόντων και η απουσία σχεδιασμένης κρατικής πολιτικής προώθησης του πολιτισμού διεθνώς, έχουν στερήσει την αυτόχθονα πολιτισμική δημιουργία από τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό και διεθνές πολιτισμικό περιβάλλον. Σ' αυτό το ήδη επιβαρυμένο τοπίο, έχει προστεθεί η ζοφερή συνθήκη που ορίζεται από τις μνημονιακές πολιτικές.
Στο διάστημα της ευημερίας, η εργαλειακή χρήση του πολιτισμού, προκειμένου να εδραιωθεί η πνευματική ηγεμονία που επιδίωκε η πολιτική καθεστηκυία τάξη, οδήγησε στην τυποποίηση ενός πολιτιστικού μοντέλου που διαμόρφωσε ένα ομογενοποιημένο "γούστο", αποσπώντας κάθε πνευματική ικμάδα από τον πολίτη και μετατρέποντάς τον σε αδρανή οργανισμό, ανίκανο και ανήμπορο να αντισταθεί.
Στις μέρες της κρίσης, οι προσπάθειες των υφιστάμενων κυβερνητικών δυνάμεων εντείνονται προς την ίδια κατεύθυνση. Προσδίδεται στον πολιτισμό ο άχαρος ρόλος της αποσύνδεσης του πολίτη από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα και κυρίως, από την πνευματική παραγωγή. Το πολιτιστικό μοντέλο που εξακολουθεί να προβάλλεται, είτε αφορά την ελληνική δημιουργία είτε αφορά τη διεθνή παραγωγή, είναι προσαρμοσμένο στη λογική του προϊόντος προς κατανάλωση και όχι του αγαθού που προκύπτει ως συνάρτηση της ανθρώπινης δημιουργίας και ανησυχίας με τη θεσμοθετημένη λειτουργία των πολιτιστικών φορέων.
Στην αναδιανομή πλούτου που παρατηρείται τη σημερινή περίοδο, "νέα τζάκια" διεκδικούν μερίδιο και στο χώρο του πολιτισμού, προκειμένου να υπαγορεύσουν πνευματικές κατευθύνσεις, να εξαφανίσουν το δημόσιο χαρακτήρα πολιτιστικών οργανισμών και φορέων, να οικειοποιηθούν τέχνες και καλλιτέχνες και να αποκλείσουν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα από τη δημόσια καλλιτεχνική εκπαίδευση, την παραγόμενη τέχνη και τους θησαυρούς της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σ' αυτό το οικονομοκεντρικό μοντέλο, το προσαρμοσμένο απόλυτα στα νεοφιλελεύθερα προτάγματα, και "μπολιασμένο" εντέχνως με στοιχεία διαπλοκής, ο αντίποδας δεν μπορεί παρά να προκύψει μέσα από ένα αμιγώς Ανθρωποκεντρικό μοντέλο, που θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια και αξιοκρατία.
===
Nα το ρεζουμέ των προτάσεων
1) Οι θεσμοί να έχουν δημόσιο χαρακτήρα και το κράτος να έχει την αποκλειστική διαχείριση του ψηφιακού τους υλικού.
2) Κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων των καλλιτεχνών (δεν λένε αν πρέπει να κρατικοποιηθεί η IFPI πάντως, ούτε αν οι πειρατές των torrents πρέπει να μπαίνουν φυλακή).
3) Διαρκείς προσπάθειες διάδοσης του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και διασφάλισης της πολιτιστικής κληρονομιάς -
4) Διασύνδεση με τις νέες τεχνολογίες και τον ψηφιακό κόσμο.
5) "Επαναφορά στο προσκήνιο των πνευματικών, αισθητικών, ηθικών προταγμάτων του πολιτισμού και άμεση διασύνδεσή τους με την εκπαιδευτική διαδικασία".
6) Σεβασμός στις πολυπολιτισμικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα
Με δυο λόγια οι βασικές αρχές του προγράμματος υποστηρίζουν πως το κράτος έχει όλες τις λύσεις, αρκεί να είναι ένα κράτος που θα διαχειρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, και το οποίο με το που θα έρθει αυτός στην εξουσία θα αποσυνδεθεί αυτομάτως απ' την οποιαδήποτε κομματική επίδραση. Και επίσης, αξιοποίηση και της κάθε διαφορετικής κουλτουρας που υπάρχει στην σύγχρονη Ελλάδα, πράγμα με το οποίο συμφωνώ απολύτως.
Κατά τα άλλα έχουμε από αυτονόητες γενικότητες -διάδοση του σύχρονου και του αρχαίου πολιτισμού μας, απορώ πώς δεν το σκέφτηκε κανείς άλλος πριν-, ακατανόητες προτάσεις όπως αυτή για την επαναφορά στο προσκήνιο των πνευματικών, αισθητικών και ηθικών προταγμάτων του πολιτισμού, αλλά και μάλλον αστείες όπως η διασύνδεση με τις νέες τεχνολογίες και τον ψηφιακό κόσμο, σαν να μην γίνεται ήδη καθόλου αυτό, λες και ο Τσίπρας θα φέρει παντού free_wifi κι όχι ο Σαμαράς.
Όσο για μία ακόμη απ' τις βασικές προτάσεις, την "Διαρκή επικοινωνία με την κοινωνία", αισθάνθηκα σα να διάβαζα έκθεση που έπρεπε να γεμίσει με σάλτσες για να πιάσει περισσότερο χώρο.
Μετά τα ξαναλέει τα ίδια με ακόμη περισσότερες σάλτσες, πράγματα με τα οποία είναι δύσκολο να διαφωνήσεις, πασπαλισμένα με διακηρύξεις για κατάργηση μνημονιακών διατάξεων, θέσπιση ασαφών κινήτρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, και διεθνή προβολή της με αξιοποίηση των ψηφιακών και διαδικτυακών μέσων (duh).
Επίσης θα καταργηθεί η γραφειοκρατία, θα πιάνονται οι αρχαιοκάπηλοι, θα γίνει ακύρωση διαθεσιμοτήτων, απολύσεων και άλλων διαδικασιών.
Πώς θα βρεθούν τα λεφτά; Απλό: Θα διπλασιαστεί ο προϋπολογισμός για τον πολιτισμό!
Λεφτά υπάρχουν δηλαδή, και θα τα εντοπίσει, θα τα κυνηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους εξής τρόπους:
· Σταδιακή αύξηση του προϋπολογισμού του Υπουργείου Πολιτισμού, με στόχο τον διπλασιασμό του σε 0,5% του Τακτικού Προϋπολογισμού.
· Ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τον Πολιτισμό και διεκδίκηση Επιχειρησιακού Προγράμματος Πολιτισμού στο πλαίσιο των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων.
· Αναβάθμιση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και πλήρης ανάπτυξη των δραστηριοτήτων και δυνατοτήτων του, με στόχο των αύξηση εσόδων, τα οποία στο σύνολό τους θα χρηματοδοτούν σταθερά και σε τακτική βάση το έργο του Υπουργείου Πολιτισμού.
· Καταγραφή της ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της, με στόχο την κατάλληλη αξιοποίησή της υπό κοινωνικό έλεγχο. Η αξιοποίηση περιλαμβάνει και την ανάγκη αντιμετώπισης της στέγασης υπηρεσιών και λειτουργιών του Υπουργείου, από την οποία μάλιστα θα εξοικονομηθούν πόροι.
· Εξάλειψη όλων των δαπανών που αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση κομματικών και προσωπικών συμφερόντων και θεσμοθέτηση διαφανών διαδικασιών για τις επιχορηγήσεις φορέων, με κριτήρια την παραγωγή πολιτιστικού έργου και την κοινωνική προσφορά.
Τέτοια όμως έλεγε και ο ΓΑΠ, ότι λεφτά υπάρχουν αλλά ξοδεύονται άσκοπα αλλού, ότι θα τα έβρισκε περιορίζοντας τις δαπάνες, ότι θα ενίσχυε το ένα και θα αναβάθμιζε το άλλο κι έτσι θα έκανε όλα αυτά που υποσχόταν. Πείτε με καχύποπτο αλλά μέχρι να μας τα κοστολογούν πλέον δεν πιστεύω κανέναν πολιτικό, ούτε αυτούς που κυβερνούν τώρα ούτε τους επόμενους.
Μερικά ακόμη highlights απ' την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ:
ΘΕΑΤΡΟ:
Δημιουργία μεγάλων Περιφερειακών Θεάτρων / Στήριξη του θεσμού της χορηγίας, με κίνητρα προς τους χορηγούς (π.χ. φοροελαφρύνσεις), χωρίς παρέμβαση του χορηγού στο καλλιτεχνικό έργο / Ένα ευνομούμενο κράτος οφείλει να διατηρεί Θεατρικό Μουσείο για τη διασφάλιση της θεατρικής ιστορίας και μνήμης του. (Δεν καταλαβαίνω πώς κολλάει το "ευνομούμενο κράτος" με την ανάγκη για Θεατρικό Μουσείο, και αν είναι προϋπόθεση για να θεωρείσαι "ευνομούμενος", πάντως συμφωνώ με την ύπαρξή του.)
ΣΙΝΕΜΑ:
Για τον κινηματογράφο, "το ουσιαστικά νέο που θα εισφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια εθνική αναπτυξιακή πολιτική για τον κινηματογράφο, που ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε" (δικά τους λόγια) είναι στην ουσία φόροι -στην κινητή τηλεφωνία και στις ψηφιακές προβολές ταινιών, αλλά και κάποιοι νόμοι για ριζική αναδιάρθρωση της λειτουργίας του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (όχι ότι θα βάλουν τους δικούς τους, το αποκλείω), υπόσχεση για φοροαπαλλαγή των ποσών που επενδύονται σε παραγωγή ελληνικών ταινιών και ευνοϊκά φορολογικά κίνητρα για τη «μικρή» αίθουσα, το δίκτυο δημοτικών κινηματογράφων και τις λέσχες (όντως καλή ιδέα), επανεξέταση ειδικού φόρου επί των εισιτηρίων (χωρίς κάποια δέσμευση φυσικά).
ΜΟΥΣΙΚΗ
Λειτουργία Στέγης Μουσικής και Όπερας (χωρίς άλλες πληροφορίες) και Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Μουσικής, που θα χαράζει μία μακρόπνοη Εθνική Στρατηγική για τη Μουσική και θα εξασφαλίζει την εφαρμογή της - επειδή δεν έχουμε αρκετούς χρηματοδοτούμενους απ' το κράτος οργανισμούς που συσκέπτονται για διάφορα πράγματα.
ΧΟΡΟΣ
Δημιουργία Στέγης Χορού / Διαβάθμιση-ανωτατοποίηση πτυχίων χορού / Δημιουργία πανεπιστημιακής έδρας χορού (αυτό καλό μου ακούγεται).
ΒΙΒΛΙΟ
Επανίδρυση δημόσιου φορέα υλοποίησης Εθνικής Πολιτικής Βιβλίου με σύγχρονο Οργανόγραμμα (μετά την μάλλον αψυχολόγητη ολική κατάργηση του ΕΚΕΒΙ απ' τον Σαμαρά, αντί να το εξυγιάνει, κάθε τέτοια πρόταση είναι καλοδεχούμενη). / Η έμφαση στις υβριδικές ταυτότητες και η αξιοποίηση του δυναμικού των μεταναστών, τόσο για την προώθηση της ελληνικής παραγωγής στις χώρες τους, όσο και για την τόνωση της ελληνικής αγοράς. / Η ένταξη όλων των βιβλιοθηκών σε ένα ενιαίο Εθνικό Δίκτυο Βιβλιοθηκών. / Επαναφορά της Ενιαίας Τιμής του Βιβλίου, μείωση του ΦΠΑ.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Αυστηρή εφαρμογή του νόμου που επιβάλλει το ποσοστό του 1% των δαπανών του προϋπολογισμού που διατίθενται για την υλοποίηση δημόσιων έργων, να προορίζεται για τη φιλοτέχνηση εικαστικών έργων κατόπιν προκηρύξεων πανελληνίων δημοσίων καλλιτεχνικών διαγωνισμών, που θα μετέχουν καλλιτέχνες ως φυσικά πρόσωπα και όχι με οποιαδήποτε άλλη μορφή νομικού προσώπου. / Και κάτι που δεν κατάλαβα καθόλου μα καθόλου: "Ενίσχυση νέων μορφών τέχνης, φωτογραφία, video art και λοιπά, καθώς οι αισθητικές αναζητήσεις των δημιουργών και τα κοινά ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προβλήματα δεν επιτρέπουν την παράληψή τους."
BITS AND PIECES:
"Με κυβέρνηση της αριστεράς το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής ως δημόσιου φορέα πολιτισμού" / Επιστροφή της ΕΡΤ / Κίνητρα ενίσχυσης της Ελληνικής παιδικής Μυθοπλασίας πρωτότυπης ή διασκευασμένης από παιδική λογοτεχνία, στη βάση των κατάλληλων ψυχοπαιδαγωγικών προδιαγραφών. / Κατάργηση του μονοπωλίου στην μέτρηση ποσοτικής και ποιοτικής τηλεθέασης και ακροαματικότητας. / Περιορισμός των προγραμμάτων βίας. / Επανεξέταση των κανόνων χρόνου διαφήμισης ώστε να μην βαφτίζεται πρόγραμμα το τηλεμάρκετιγκ. / Αναστολή απολύσεων και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. / Σεβασμός των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων των δημιουργών. / Κατάργηση του ΕΣΡ με την σημερινή μορφή. Θεσμοθέτηση νέων κανόνων δεοντολογίας για δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία.
Συγκεκριμένα πάντως για την προβολή του πολιτισμού μας το Υπουργείο Πολιτισμού απάντησε:
"Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον Πολιτισμό όπως κατατέθηκε ξεκινάει με την φοβερά προσβλητική και υποτιμητική διαπίστωση ότι ο σημερινός πολίτης στερείται δήθεν «κάθε πνευματικής ικμάδας» και έχει μετατραπεί «σε αδρανή οργανισμό, ανίκανο και ανήμπορο να αντισταθεί» και καταλήγει στην προαναγγελία δύο μεγάλων φόρων που θα πλήξουν όσους Έλληνες χρησιμοποιούν τηλέφωνο ή παρακολουθούν συνδρομητικά κανάλια. Ειδικότερα προβλέπεται:
Αύξηση του ειδικού φόρου των παρόχων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και νέων τεχνολογιών (νέα ψηφιακά μέσα) σε ποσοστό 4% επί του συνόλου του εσόδου που πραγματοποιούν οι εταιρείες τηλεφωνίας.
ΝΕΟΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΦΟΡΟΣ: 8% επί των εσόδων που πραγματοποιούν εταιρείες από τη μετάδοση ταινιών με χρέωση σε Ιντερνετ, βίντεο on demand, κινητά τηλέφωνα.
Είναι αυτονόητο, ότι παρόμοιοι φόροι θα επιβαρύνουν τελικά τον καταναλωτή αλλά και τις ίδιες τις εταιρείες που θα αυξήσουν το κόστος υπηρεσιών τους με ορατές επιπτώσεις στις υφιστάμενες θέσεις εργασίας.
Τα προγραμματικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό συνεχίζουν με τους 16 άξονες πολιτικής από τους οποίους οι περισσότεροι υπολείπονται κατά πολύ των στόχων αλλά και των επιτεύξεων του Υπουργείου Πολιτισμού. Στην πραγματικότητα αντιγράφουν με καθυστέρηση όσα γίνονται σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού. Ενώ δεν λείπει ο συνηθισμένος λαϊκισμός, χωρίς τεκμηρίωση, για διπλασιασμό του προϋπολογισμού του Υπουργείου Πολιτισμού!
Κατά τα άλλα ομιλούν για τις συνηθισμένες και ανούσιες «αναδιοργανώσεις», «αναβαθμίσεις», «αξιοποιήσεις» που σημαίνουν συγχρόνως τα πάντα και τίποτα, αγνοώντας προφανώς πως το Υπουργείο Πολιτισμού και τις δομές του έχει αναδιοργανώσει και προχωρεί στην υλοποίηση ενός κυριολεκτικά συγκλονιστικού έργου σε 640 μέτωπα σε όλη τη χώρα ύψους 740 εκ. ευρώ.
Και για να μας πείσουν ότι ομιλούν για άλλη χώρα και όχι για την Ελλάδα γράφουν με τρομακτική άγνοια για τον «εξοβελισμό της χώρας από το διεθνές δίκτυο διακίνησης πολιτιστικών προϊόντων και την απουσία σχεδιασμένης κρατικής προώθησης του πολιτισμού διεθνώς», ενώ την ίδια στιγμή :
Μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης παγκόσμιας εμβέλειας προβάλουν την εξέλιξη της ανασκαφής στην Αμφίπολη και τη σημασία του ελληνικού πολιτισμού.
Στο Τορίνο της Ιταλίας εκτίθενται 300 πίνακες της Συλλογής Κωστάκη του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
Στο Σικάγο των ΗΠΑ μόλις εγκαινιάστηκε η έκθεση «Ουρανός και Γή. Η τέχνη του Βυζαντίου στις Ελληνικές Συλλογές», μια έκθεση που έρχεται μετά την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον και το Getty Museum της Καλιφόρνια.
Στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης εκτίθενται 60 αρχαία έργα στην έκθεση «Από την Ασσυρία στην Ιβηρική».
Τον Δεκέμβριο εγκαινιάζεται η έκθεση GREEKS στο Μόντρεαλ με εκθέματα από την εποχή του Αγαμέμνονα έως την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το φθινόπωρο του 2015, εγκαινιάζεται η έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων», στο Μουσείο της Βασιλείας στην Ελβετία και
Κατά τη διάρκεια του 2015 έχουμε έκθεση αρχαίων αντικειμένων στην Φλωρεντία, στο Λος Αντζελες και την Ουάσινγκτον, ενώ όλο το 2016 έχουν κλειστεί εκθέσεις στην Ρωσία και στην Ιαπωνία."
Για την απάντηση του ΥΠΠΟ έχω να σχολιάσω το εξής: Όντως, μια χαρά τα καταφέρνετε στην ανάδειξη της αρχαιότητας και του Βυζαντίου και των σχεδόν προϊστορικών μας προγόνων. Τι γίνεται όμως με την τέχνη που έχουμε σήμερα; Προσωπικά θα προτιμούσα να αναδεικνυόταν αυτή, περισσότερο απ' τα αρχαία που τα έχουμε πουλήσει και ματαπουλήσει ως πολιτιστικά προϊόντα (και πουλιούνται κι από μόνα τους, χωρίς να χρειάζονται τρομερό σπρώξιμο)
Και εκεί θα ήθελα να δω τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τη διαφορά: το ελληνικό σινεμά βρίσκεται σε άνθιση και αναγνωρίζεται συνεχώς στο εξωτερικό. Είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της σύγχρονης Ελλάδας στους νέους και σκεπτόμενους ανθρώπους του πλανητικού χωριού. Για μερικά χρόνια, ας ρίχναμε το βάρος εκεί. Ή να αξιολογούσαμε μουσικούς και εικαστικούς του σήμερα, και να τους δίναμε κίνητρα και βοήθεια. Με τον ΣΥΡΙΖΑ που σίγουρα δεν πάσχει τόσο από προγονολατρεία όπως ο Σαμαράς, θα ήθελα να μην είχαμε τόσο εκθέσεις του χρυσού του Αγίου Όρους και παρεμφερών αρχαίων πραγμάτων, αλλά σε αντίστοιχη ανακοίνωση του δικού τους ΥΠΠΟ να διάβαζα για τα βραβεία ταινιών σε φεστιβάλ, για τα εισιτήρια που έκοψαν, για εκθέσεις σύγχρονης τέχνης σε παγκόσμια μουσεία, για ελληνικά συγκροτήματα που περιοδεύουν έξω, για συγγραφείς που μεταφράστηκαν.
Πολιτισμός δεν είναι μόνο το κλασικό, ούτε απαραίτητα το αισθητικά ωραίο. Σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός είναι οι Rotting Christ και ο Λάνθιμος, η Ζυράννα Ζατέλη και οι Keep Shelly in Athens, ο Κούτρας και ο Παπαϊωάννου, η Κάλλια Παπαδάκη και οι beetroot, η Monica και οι Marsheaux, ο 26χρονος Δημήτρης Καραντζάς που άνοιξε φέτος την Επίδαυρο με την παράστασή του αλλά και οι street artists των πόλεών μας. Και ένα σωρό άλλοι.
Δεν χρειάζεται να είναι 'τουριστικός' ο πολιτισμός, αν θέλουμε να μας πάει μπροστά.
Καλή η αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά νισάφι πια. Ας δούμε τι πραγματικά γίνεται γύρω μας, στο εδώ και στο τώρα.
(Κατακλείδα με καλοπροαίρετες γενικότητες τις οποίες πιστεύω, check. Ευχολόγιο χωρίς συγκεκριμένες δεσμευτικές προτάσεις, check. Αοριστολογία χωρίς κοστολόγηση, check. Νομίζω είμαι έτοιμος για πολιτικός που θα συγγράφει προγράμματα!)
σχόλια