________________
1.

"Αγαπητή α,μπα!
Πριν από κάποιους μήνες έκανα άμβλωση. Γιατί είμαι 26 χρονών άνεργη. Ο σύντροφος μου (ίδιας ηλικίας) δεν είναι άνεργος αλλά θεώρησε ότι ήταν πολύ μικρός για ""δεσμεύσεις"".(btw ήμασταν ένα χρόνο μαζί)
Θεωρήσαμε οτι αυτό που κάναμε ήταν σωστή επιλογή..Δεν ήμασταν έτοιμοι για γονείς για πολλούς και διάφορους λόγους...Ο καθένας είχε τους δικούς του λόγους βέβαια..Εγώ πίστευα ότι Θα ήταν άδικο και κρίμα για το παιδί μας να μεγαλώσει σε ενα περιβάλλον που το μόνο που θα του πρόσφερε θα ήταν αγάπη. Η αγάπη δεν τρώγεται.. Θέλει και φράγκα για να επιβιώσεις, να ζεις αξιοπρεπέστατα..
Το θέμα μου είναι το εξής.. Μετά την άμβλωση μείναμε κάποιο καιρό μαζί και μετά χωρίσαμε ήρεμα και πολιτισμένα (για άσχετους λόγους).
Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι μετά τον χωρισμό μας νομίζω ότι τρελαίνομαι στην κυριολεξία. Κοιμάμαι και ξυπνάω με τις τύψεις μου ότι έκανα ένα φόνο (παρόλο που ακόμα πιστεύω ότι ήταν σωστή επιλογή). Δεν υπάρχει μέρα που να μην κλαίω, να μην τα βάζω με τον εαυτό μου. Αυτό που με θυμώνει είναι που βλέπω τον πρώην σύντροφο μου να προχωράει στην ζωή του...Έτσι απλά! Και με πληγώνει αυτό. Με ενοχλεί..Με πονάει..
Έχω κάποιο πρόβλημα? Είναι φυσιολογικό αυτό που νοιώθω ή απλά είμαι μια μαλακισμένη εγωίστρια που τον βλέπω να συνεχίζει χωρίς εμένα..χωρίς καν να σκέφτεται εμένα και το πως περνάω??
Φοβάμαι πολύ για την ψυχική μου υγεία..Θα μπορέσω να το ξεπεράσω ποτέ ..Θα μπορέσω ποτέ να τα βρω με τον εαυτό μου και να συνεχίσω την ζωή μου.
(σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου.. Η στήλη σου είναι ό,τι καλύτερο έχω πετύχει στο ίντερνετ τους τελευταίους 2 μήνες)"- Σ-Κ

Από τη μία είναι μεγάλη μου τιμή που ρωτάς εμένα, από την άλλη τρέμω που ρωτάς εμένα – τώρα χρειάζεσαι τους κοντινούς σου ανθρώπους και τους φίλους σου.
Δεν υπάρχει πρωτόκολλο σωστής αντίδρασης για κάτι τέτοιο, φυσικά και είναι φυσιολογικό να θρηνείς. Όσο περνάει ο καιρός όμως, εφόσον όπως λες ότι ξέρεις ότι πήρες τη σωστή απόφαση, προσπάθησε να κάνεις κτήμα σου αυτή τη σκέψη για να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε κάνει να κλαις. Δε μπορώ να φανταστώ πώς γίνεται να χωρίσατε για «άσχετο» λόγο, ας πούμε. Για τι κλαις; Για το χωρισμό; Για το όραμα της ζωής που φάνηκε για λίγο και εξαφανίστηκε; Για το ότι αυτός προχώρησε και άρα δεν πληγώθηκε όσο εσύ; Για όλα αυτά μαζί;

Μη φαντασιώνεσαι ότι αυτός τώρα περνάει μια χαρά και δεν σκέφτεται τίποτα – δεν είναι ρομπότ. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σκέφτεται και πώς το χειρίζεται. Μην ξύνεις μια πληγή που δεν ξέρεις αν υπάρχει καν, γιατί έτσι τη δημιουργείς από μόνη σου. Λες ότι «δεν ήσασταν έτοιμοι για γονείς, για πολλούς λόγους». Άρα πήρατε τη σωστή απόφαση. Ξεκίνα από εκεί το ξετύλιγμα του κουβαριού. Αλλά αν δεν ξετυλίγεται, ζήτα βοήθεια.

________________
2.

"Ήταν μάλλον εδώ πέρα http://bitly.com/XODOXE , που είχα διαβάσει ότι η θεωρία των «πέντε σταδίων του πένθους» http://en.wikipedia.org/wiki/K%C3%BCbler-Ross_model, δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα και ότι πολλοί πενθούντες αισθάνονται ενοχή, καθώς η αντίδραση τους δεν ανταποκρίνεται σε αυτό το πρότυπο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να ανταποκριθούν σε αυτό.
Από την άλλη, έχω προσέξει ότι πολλές από τις ερωτήσεις που σού κάνουν είναι το εάν υπάρχει ή όχι φιλία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Σε αναλογία με την θεωρία περί πένθους, θα ήθελα να σε ρωτήσω εάν υπάρχει η περίπτωση να ήταν κάποιος συγγραφέας, σοφός ή ό,τι άλλο που να έγραψε ότι «φιλία μεταξύ άνδρα και γυναίκας δεν υπάρχει», εάν ναι ποιός ήταν και εάν οι άνθρωποι προσπαθούν να ανταποκριθούν στο θέσφατό του, αντί να βιώσουν την όποια τους σχέση με το άλλο φύλο στην πραγματική της διάσταση."- Υετός

Δε βλέπω την αναλογία. Η ερώτηση «αν υπάρχει φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας» είναι επινοημένη κι εδώ που τα λέμε, απλώς περνάμε την ώρα μας αναλύοντάς το. Έχει αποκλειστικά κοινωνικό ενδιαφέρον γιατί έχει λόγο ύπαρξης μόνο σε κοινωνίες τόσο ανοιχτές ώστε να μπορεί να θεωρηθεί μια γυναίκα αρκετά ίση ώστε να μπορεί να είναι φίλη – και όχι μόνο συγγενής ή μόνο σύζυγος ή μόνο ερωμένη – κάποιου άντρα. Δε νομίζω ότι αναρωτιούνται οι Ταλιμπάν. Ή οι Μορμόνοι. Ή όλοι όσοι αγωνιούν για το αν θα ταΐσουν τα παιδιά τους σήμερα. Βασικά, πρόκειται για first world question που απασχολεί τους τυχερούς αυτής της γης.

Ποιά είναι η «πραγματική» διάσταση της σχέσης με το άλλο φύλο; Υπάρχει κοινωνία με τόση ελευθερία και ισότητα ώστε οι σχέσεις να μην καθορίζονται από την ισοτιμία του σεξ; (Spoiler: όχι.)

Το πένθος, από την άλλη, η απώλεια, είναι πανανθρώπινο συναίσθημα και το αισθάνονται φτωχοί και πλούσιοι, λευκοί μαύροι μορφωμένοι εγκληματίες – οι πάντες. Αυτό αποκάλυψε η μελέτη της Kübler-Ross – ότι νομίζουμε ότι διαφέρουμε μεταξύ μας, αλλά μπροστά στο θάνατο ενεργοποιούνται τα ίδια συναισθήματα. Φυσικά και δεν είναι καρμπόν, αλλά οι σκέψεις, οι λέξεις, οι παρομοιώσεις είναι τρομαχτικά, εντυπωσιακά ίδιες μεταξύ ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνίες.

Οπότε, ναι. Δε βλέπω την αναλογία.

________________
3.

Από ποιά μεριά μασάς την τσίχλα;- Κάστωρ Πλατύουρος
Μόνο υγρό μπαταρίας τρώω.

________________
4.

"Οι περισσότεροι από εμάς που σε διαβάζουμε φανατικά, προφανώς σε βρίσκουμε κουλ άτομο και ευχαρίστως θα κάναμε παρέα μαζί σου - σε ένα παράλληλο σύμπαν. Τί αισθάνεσαι όμως εσύ για μάς, καθώς βρίσκεσαι έξω από την γυάλα και παρατηρείς τα χρυσόψαρα να συνωστίζονται μπροστά σου για λίγη προσοχή και τρυφερότητα? Νιώθεις μια ναρκισσιστική ηδονή? Λύπηση? Ευθύνη? Ενίοτε ενδέχεται να μας βαριέσαι κιόλας..
Σε φαντάζομαι στο Λ.Α., αργά τα βράδυα μπροστά στον Η/Υ σου να λαμβάνεις τις ερωτήσεις κάθε μέρας. Στην αρχή απολάμβανες την άυξησή τους, αργότερα σε ανησύχησε λίγο, τώρα μελαγχολείς με την μοναξιά και την ανασφάλεια που υπάρχει εκεί έξω. Πάντα θεωρούσα την δουλειά σου διασκεδαστική, αλλά τώρα νομίζω ότι πρέπει να κουβαλάς πολύ βάρος στις πλάτες σου, χωρίς να το απολαμβάνεις.. Μπορεί βέβαια να είσαι ένας απαθής σπιρτόζος κλόουν σαν και μένα και να μην σου καίγεται καρφί! Αλλά δεν νομίζω.

[no hard feelings here - και αν η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, έχω ακόμα 8 ζωές να ξεδιαλύνω το μυστήριο]"- Τσου-τσου

Το απολαμβάνω κάθε μέρα σα να είναι η πρώτη μέρα, ανησυχώ μονίμως αν θα μου στείλουν κι άλλες ερωτήσεις, και χαίρομαι ειλικρινά κάθε φορά που κάποιος μου λέει ότι του αρέσει η στήλη. Βέβαια, υπάρχουν ερωτήσεις που μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι. Αλλά δεν το κρύβω.

Και αν δεν λέω "ευχαριστώ" σε όσους μου λένε θετικά σχόλια στις ερωτήσεις, όπως σε όλες σχεδόν εδώ, δεν είναι από αμέλεια ή αδιαφορία - χαίρομαι ειλικρινά με κάθε σας λέξη και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ: αν λέω πάντα ευχαριστώ, μήπως φανώ πάλι αδιάφορη; αν λέω ευχαριστώ πολύ; Τι να λέω; Γι' αυτό σας το λέω εδώ, μαζικά: κάθε θετικό σχόλιο είναι βάλσαμο και σας ευχαριστώ ειλικρινά. Αν δεν γράφατε τόσα ωραία λόγια δε νομίζω ότι θα συνέχιζα το Α μπα.

________________
5.

Αραγε οταν γυρισει πισω ο αλλος, εσυ τον θελεις η κανεις τον κινεζο? Παντα πιστευα οτι οι κινεζοι ειν πιο εξυπνοι απο τους υπολοιπους διοτι ι σχισμη απο τα ματια τους ειναι σε σχημα ρόμβου!- Joanna

Αχ, σε παρακαλώ, πες το αυτό σε έναν Κινέζο, και μετά πες μου τι σου απάντησε. 

________________
6.

"Πώς δείχνεις στον άλλον ότι κουράστηκες μόνο εσύ να κάνεις υποχωρήσεις; Πώς πετυχαίνεται ο συνδυασμός του ""εγώ"" με το ""εμείς"" τελοσπαντων ;
υγ.είσαι φοβερη!"- selina

Για να περιφρουρήσεις επιτυχώς τα σύνορά σου πρέπει να είσαι απολύτως βέβαιη για το πού βρίσκονται. Οι υπαναχωρήσεις και οι αμφισβητούμενες περιοχές δημιουργούν εντάσεις και η αναμπουμπούλα δίνει ευκαιρία στον εχθρό να επιτεθεί. Μόνο όταν τα σύνορα είναι αδιαμφισβήτητα και σταθερά ξεκινούν οι ισότιμες διαπραγματεύσεις.

________________
7.

Γιατί όλα τα σκουπίδια μυρίζουν το ίδιο; Αφού δεν πετάμε όλοι τα ίδια πράγματα.- fuskopsaro

Είναι σαν το λευκό χρώμα που προκύπτει από όλα τα χρώματα της ίριδας.

________________
8.

"Γεια σου Α, μπά μου!!! Δεν θα σου πλέξω το εγκώμιο, εντάξει είσαι απλά τρομερή, είσαι όπως λένε στη μαγειρική το ""umami"" της γεύσης, δίνεις αυτό το ""oomph"" ρε παιδί μου που απογειώνει τη μερα μας:) Δεν έχω κάποια ερώτηση απλά βρήκα αυτό το άρθρο http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=men-and-women-cant-be-just-friends που νομίζω δίνει κάποιες απαντήσεις σε όσους αναρωτιούνται αν υπάρχει φιλία μεταξύ των αντίθετων φύλων...Ά! Και επίσης μία παρατήρηση, πολλές ερωτήσεις ερωτικού περιεχομένου βρε παιδί μου, μην το κάνουμε και ""Η Dr. Love Α,μπα απαντά""!! Τόσα άλλα αναπάντητα ερωτήματα υπάρχουν!!! Και μιας και το φερε η κουβέντα, άμα θες να μερακλώσεις βάζεις κανα σκυλάδικο/λαικό να θυμηθείς και την πατρίδα ή μπα? Έρχεσαι Ελλάδα για διακοπές?

Σε φιλώ υπερατλαντικά από τη Γηραιά Αλβιώνα!!

ΥΓ: Αυτό το ban στα greeklish πολύ με δυσκόλεψε αλλά νομίζω τα κατάφερα..αφού το θέλει ο λαός:)"- xenitemeni banker

Εεε, όχι, δεν ακούω ποτέ σκυλάδικα. Τα σκυλάδικα είναι ο λόγος που έφυγα. Όχι, δεν είναι, αλλά αν μου το έλεγε κάποιος θα τον πίστευα.

________________
9.

"Αγαπητή Α, μπα,
(είναι σωστά τα δύο κόμματα; φαίνονται κάπως περίεργα, non?).
1. Σ' αγαπώ. Τί ωραία και τετράγωνα που μου τα λες κάθε φορά. Αχ! Να μπορούσα και εγώ να τα σκέφτομαι έτσι χωρίς να χάνομαι σε εκατομμύρια δρομάκια μέσα στο μυαλό μου.
2. Έχω μία φίλη. Εκνευριστική μέχρι αηδίας τις περισσότερες φορές, άλλες πάλι η ψυχή της παρέας. Όσες προσπάθειες και αν έχω κάνει να της πω ότι ""Δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος, get a real life δεν είναι πραγματικό πρόβλημα η πρώην του γκόμενού σου από το 1999"" πέφτουν στο κενό. Προσπαθώ λοιπόν για να μη μου στρίψει, να βρισκόμαστε τις απαραίτητες φορές. Όμως θεωρεί και διατυμπανίζει σε όλους ότι είμαι η κολλητή της. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει κι άλλες. Εγώ νιώθω άσχημα και αυτή νομίζει ότι είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που την καταλαβαίνει. Όμως δεν ισχύει και πιέζομαι."- TRYTOBEBETTER

Ένα θα σου πω: μην προσπαθήσεις να της επισημάνεις την πραγματικότητα. Όχι, θα σου πω και κάτι άλλο: μην ανησυχείς, είσαι πολύ αναλώσιμη. Νομίζει ότι είσαι η φίλη της επειδή μόνο εσύ κάθεσαι και ακούς τι λέει. Αν λουφάξεις για λίγο καιρό θα βρει άλλη κατά φαντασία κολλητή.

________________
10.

"Αγαπητή Α, μπα?
Είμαι πρωτοετής στο τμήμα της Γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας, κατ' επιλογήν (σχεδόν). Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και πέρσι, Γ' λυκείου, δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να σπουδάσω. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι ήθελα να ασχοληθώ με τις ξένες γλώσσες .Ήμουν λοιπόν ανάμεσα σε Αγγλική και Γαλλική φιλολογία. Και στις δύο γλώσσες διαθέτω πτυχία (Proficiency, Delf B2 αντίστοιχα). Ωστόσο τελικά δεν τα κατάφερα και πέρασα στην Γαλλική. Η αλήθεια είναι ότι με τα αγγλικά έχω μεγαλύτερη εξοικείωση και σίγουρα το proficiency δεν συγκρίνεται με το αντίστοιχο Β2 των γαλλικών μου ως προς το επίπεδο γνώσης. Επίσης, με τα γαλλικά είχα να ασχοληθώ δύο χρόνια και μόνο πέρσι έκανα κάποια εντατικά μαθήματα ώστε να τα φρεσκάρω και να δώσω το ειδικό μάθημα για τις πανελλαδικές. Τώρα όσον αφορά την σχολή δεν είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένη, ούτε και ενθουσιασμένη, όπως θα έπρεπε. Τα μαθήματα σαφώς και γίνονται όλα στα γαλλικά και δυσκολεύομαι αρκετά για να τα παρακολουθήσω σωστά. Άσε που οι περισσότεροι στο τμήμα έχουν πτυχία από C1 μέχρι και Sorbonne κάτι που φαίνεται και στην συμμετοχή τους στο μάθημα! Βέβαια θα μου πεις είναι ακόμα αρχή και με το καιρό διαβάζοντας θα τα καταφέρω κι εγώ. Το θέμα είναι όμως ότι αρχίζω και μετανιώνω που δεν πέρασα στην Αγγλική. Νομίζω πως θα ήταν πολύ πιο κατανοητά τα μαθήματα και πιο ενδιαφέροντα, καθώς ζήτησα πληροφορίες από άτομα της Αγγλικής (πρωτοετείς) για να συγκρίνω. Οι επιλογές μου λοιπόν είναι οι εξής: 1.συνεχίζω κανονικά πρώτο έτος να δω πώς θα πάει κι ύστερα βλέπω, 2. διαγράφομαι απ' την σχολή και διαβάζω πάλι για πανελλαδικές με στόχο την Αγγλική. Εδώ όμως προκύπτει ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν είμαι από Αθήνα οπότε και έχω νοικιάσει διαμέρισμα και έχω τακτοποιηθεί πλήρως. Καταλαβαίνεις ότι τώρα πια είναι πολύ αργά για να γυρίσω πίσω. Άρα μόνο η πρώτη επιλογή μου μένει. Από την άλλη όμως σκέφτομαι πως αν μείνω στο πρώτο έτος, διαγραφώ και ύστερα ξαναδώσω, ουσιαστικά θα έχω χάσει δύο χρόνια από την Αγγλική ενώ παράλληλα θα έχω φέρει τα πάνω κάτω στην οικογένεια μου ξενοικιάζοντας και γυρίζοντας πίσω στο σπίτι (αν τα καταφέρω κιόλας και περάσω). Νομίζω πως πάνω απ' όλα μετράει η θέληση (το ίδιο μας είπαν και οι καθηγητές) για να πετύχεις κάτι, κι εγώ δεν ξέρω αν έχω τόση ώστε να ανταπεξέλθω στη σχολή. Ποιά είναι η γνώμη σου;;; (συγγνώμη αν ήταν κουραστική η-μεγάλη-περιγραφή μου!)"- είσαι υπέροχη!

1. Συνεχίζεις το έτος σου όσο καλύτερα μπορείς
2. Παράλληλα προετοιμάζεσαι για να δώσεις ξανά

Γιατί πρέπει να ξεγραφτείς, να ξενοικιάσεις και να πας στους γονείς σου για να ξαναδώσεις; Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγάλει ολόκληρα πανεπιστήμια πλένοντας πιάτα. Αυτό που σου προτείνω είναι πολύ πιο εύκολο.

________________
11.

Ντίαρ Α' μπα. Βρίσκομαι στο εξωτερικό για προπτυχιακές σπουδές και έχω σχέση (η πρώτη μου βασικά) με κάποιον που δείχνει καθημερινά ότι με θέλει. Tο θέμα είναι ότι υπάρχουν στιγμές που αμφιβάλω υπερβολικά, - Όπως λέει και ο ίδιος: drama!" ( μιλάμε στ αγγλικά λόγω διαφορετικής εθνικότητας)- με αποτέλεσμα να δημιουργώ συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις. Καλά μη φανταστείς κατινιές παντόφλα κτλ. Απλώς μπορεί να πει κάτι μικρό και να το κάνω ολόκληρο θέμα. Ή να μείνω σιωπηλός και να μη ξέρει τι συνέβη. Και σε ρωτώ αγαπητή: Πώς χτίζεις την αυτοπεποίθηση σου; Πώς ωριμάζεις συναισθηματικά; Φταίει που δε ξέρω πως λειτουργεί μια σχέση; Μου το βγάζει εκείνος; Ή είναι δικό μου θέμα; Και αν είναι, του αξίζει να το περάσει μαζί μου μέχρι να βρω τον εαυτό μου; Σημαντικό ν' αγαπάς τον εαυτό σου πριν αγαπήσεις κάποιον άλλον, θαρρώ.- Ξενιτεμένος

Πρώτη σχέση. Δε θα είναι η τελευταία. Βλέπω αναρωτιέσαι, οπότε θα μάθεις. Στην καμπούρα του άλλου μεν, αλλά δε γίνεται κι αλλιώς. Το κλειδί είναι στην τελευταία σου πρόταση.

________________
12.

αγαπητη αμπα απενεργοποιησα το λογαριασμο μου στο facebook ειμαι καλα; μηπως πασχω απο κατι; βασικα μετα απο τρια χρονια χρησης με αρκετους '΄φιλους'' ενιωσα οτι δεν εχω τπτ αλλο να πω αλλα και βαρεθηκα να διαβαζω στιχακια, ρητα, εξυπναδες και γενικως βαρεθηκα τα παντα δεν μενδιαφερει να μαθω πλεον που βρισκεται και τι κανει καθε λεπτο ο καθενας και γενικα μου την εδωσε! στην real life ειμαι ενα φυσιολογικο κοινωνικο ατομο, πραγμα που εχει κανει ολους τους φιλους μου να με κοιτανε μυστηρια, αμπα μου δλδ τι να κανω ΔEN μου αρεσει το δοκιμασα το χορτασα τελος, πρεπει ντε και καλα; το λεω και δεν με πιστευουν φιλια κατερινα (38 ετων)- κατερινα

Αν οι φίλοι σου δεν είναι CEO, CMO και λοιποί διευθυντές του Ζούκερμπεργκ πάσχεις από σύνδρομο υπερανάλυσης του αυτονόητου. Το Facebook έκοψες, δεν κλείστηκες σε μοναστήρι.