________________
1.

Ένα λογοτεχνικό θέμα....Διαβάζω τον "Μεγάλο Ανατολικό" του Εμπειρίκου και διαπιστώνω ότι το περιέχομενο του είναι σεξουαλικό, με πολλές διαφορετικές σκηνές σεξ που καλύπτουν το φάσμα έρωτας εώς διαστροφή ή ταμπού. Αναγνωρίζω ότι αγγίζει πολλά θέματα ηθικής/σεξουαλικότητας/ασυνείδητων ενορμήσεων κτλ, που προέρχονται από τη ψυχαναλυτική γνώση του συγγραφέα, αναγνώριζω ότι όταν πρώτο-εκδόθηκε θα αποτελούσε τομή στον καθωσπρεπισμο, αλλά ακόμα αναρωτιέμαι για τη λογοτεχνική αξία του βιβλίου. Οι περιγραφές σεξουαλικών πράξεων διαδέχονται η μία την αλλη, η γλώσσα είναι καθαρεύουσα (που κάνει το κείμενο καλύτερο-αντί της δημοτικής που μάλλον θα το ευτέλιζε). Το ερώτημα είναι: αν το έχεις διαβάσει, τι γνώμη έχεις; -ευα

Μα, πρώτα αναλύεις όλες τις αρετές του βιβλίου και μετά αναρωτιέσαι για τη λογοτεχνική του αξία; Τι είναι η λογοτεχνική αξία, τα βραβεία, η αναγνώριση; (που και αυτά τα έχει). Ναι, το έχω διαβάσει και έχω βρει τα στοιχεία που αναφέρεις, συν του ότι το περιεχόμενο είχε/έχει στόχο να ταράξει τον αναγνώστη σε υποσυνείδητο επίπεδο, κάτι που καταφέρνει να κάνει ακόμη και με έναν αναγνώστη του 2014, κάτι που δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο.

________________
2.

Λένα μου, δεν θέλω να σε ρωτήσω κάτι, απλά να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μου.

Μιλάω με ένα παιδάκι 9 ετών, το οποίο από μόνο του (εννοώ χωρίς να έχει ερεθίσματα από το σχολείο ) ενδιαφέρθηκε να μάθει για το σύμπαν, για τη γή, για τα πετρώματα, για τα ουράνια σώματα, πίεσε τη μητέρα του να τον πάει σ ένα εργαστήριο χημείας, αγόρασε βιβλία με αυτή τη θεματολογία και μέχρι πρότινος δήλωνε πως ήθελε μεγαλώνοντας να ασχοληθεί με τη χημεία και τη φυσική για να καταλάβει τον κόσμο μας. Ώσπου τις προάλλες μου είπε πως δεν πρόκειται να ξαναδιαβάσει «επιστημονικά» βιβλία, γιατί όλοι οι επιστήμονες πάνε ενάντια στο θεό. Και ο θεός μετά δεν θα τον αγαπάει. Και πως όλα μπορεί να μας τα εξηγήσει ο θεός και ότι λένε αυτοί οι άνθρωποι είναι ψέματα.

Καταλαβαίνεις το σοκ μου. Εντάξει δεν λέω πως το παιδί θα γινόταν επιστήμονας, άλλωστε λίγοι ακολουθήσαμε τη σταδιοδρομία που σκεφτόμασταν στα 9 μας, αλλά το να φιμώνουν έτσι την «περιέργειά» του και να τη σκεπάζουν με τον φόβο κ την τιμωρία ενός θεού, είναι πραγματικά εξωφρενικό το 2014! Σκέφτηκα να ρωτήσω ποιος του λέει αυτές τις μπούρδες, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως είναι ξένο το παιδί και δεν μου πέφτει λόγος στη διαπαιδαγώγησή του.- Di_si

Η διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών είναι υπόθεση όλων μας, ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Τα εφόδια που έχουν και η ευθύνη για τα εφόδια και τις οδηγίες είναι υπόθεση των γονιών τους, η υπόλοιπη κοινωνία διαμορφώνει όμως επίσης, για να μη πω ότι είναι και χρέος της, ακόμη και έξω από το σχολείο. Τα παιδιά είναι το μέλλον όλων μας, όλα τα παιδιά, όχι μόνο τα δικά μας παιδιά. Χρειάζεται ευαισθησία ανάλογα με την ηλικία του κάθε παιδιού γιατί ανάμεσα στις ευθύνες όλων μας είναι και να τα προστατεύουμε, αλλά με μια μικρή τροποποίηση θα ρωτούσα ακριβώς αυτό ήθελες να ρωτήσεις κι εσύ. Δεν χρειάζεται να πεις «ποιος σου είπε αυτές τις μπούρδες», αν αφαιρέσεις τη λέξη «μπούρδες» στέλνεις ένα διακριτικό μήνυμα και παίρνεις και την πληροφορία που θέλεις.

________________
3.

Γιατί πάντα απαντάς προκαθορισμένο αριθμό ερωτήσεων (7, 10, 12 κατά περιόδους, αν θυμάμαι καλά); Δε θα ήταν πιο λογικό να άλλαζε ο αριθμός κάθε μέρα, ανάλογα με την ευκολία των απαντήσεων; Είναι ίσως μια ανάγκη σου για σταθερότητα ή ίσως συμμετρία, ή απλά κάτι σε OCD; Μήπως να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό;

Δεν υπάρχουν εύκολες ερωτήσεις. Αν δοκίμαζες να απαντήσεις, θα το διαπίστωνες κι εσύ. Επίσης δε νομίζω ότι έχεις καταλάβει τι είναι το OCD. Αν είχα, δεν θα απαντούσα σε ερωτήσεις αγνώστων.

________________
4.

Ειμαι 18 ετων.Δεν εχω εμπειρια απο σχεσεις(1 εχω κανει),ουτε ειμαι το κοριτσι που φασωνοταν και μετα δεν υπηρχε μελλον.Γενικα ειμαι κατα των περιστασιακων πηδηματων μονο και μονο για την στιγμιαια ευχαριστηση,το εννοω 100%..Σκεφτομαι παντα το μελλον,κολλαω στο παρελθον..Το θεμα ειναι πως προσφατα αρχισα να μιλαω με ενα αγορι(τι αγορι,αντρας) που ειναι 29 ετων μεσω διαδικτυου.Επροκειτο για εναν μουσικο της περιοχης μου που εγω θαυμαζω για την πορεια του και με εκφραζει αυτου του ειδους η μουσικη που παιζει.Τ ειχα στειλει ενα τυπικο μηνυμα(μπραβο,σε θαυμαζω κλπ) χωρις διαθεση πεσιματος σε ο,τι εχω ιερο..Συνεχισαμε να μιλαμε και το θεμα πηγε στο ερωτικο(πρωτη φορα μου συμβαινει αυτο μεσω ιντερνετ,δεν εχω ξαναπιασει συζητηση μαζι με καποιον ετσι).Εκτοτε μιλαμε καθημερινα και μου ζητησε να βγουμε.Δεν του εδειξα χαρακτηρα του τυπου "παμε να βγουμε,να πηδηχτουμε και να περασουμε καλα",βεβαια δεν ειμαι στο μυαλο του..Θελω να βγουμε και βρηκαμε και μερος(μια καφετερια).Ελπιζω να καταλαβαινεις..Εσυ πως λες να το σκεφτεται?Εγω πως να το χειριστω?Καποιοι μ λενε οτι εισαι 18χρονο που θελει σοβαρη σχεση με τον 29χρονο..Μου αρεσει ,δεν το κρυβω αλλα δεν εχω και ιδιαιτερες βλεψεις.Μια γνωριμια και οπου παει..Με τα αγορια της ηλικιας μου δεν εχω βγαλει ακρη,ενα μονιμο αδιεξοδο και θρασυδειλια απο την μερια τους.Ναι εχω πληγωθει και θελω να προχωρησω,δικαιωμα μου.Και οχι ντε και καλα με τον 29χρονο...Δωσε μου τα φωτα σου.Σε βρισκω αντικειμενικοτατη και δεν ηξερα που αλλου να απευθυνθω.. Βοηθησε με..- tsikitsiki

Τα φώτα μου για ποιο πράγμα; Για το αν ένας 29χρονος έχει τίμιο σκοπό για μια 18χρονη, και αν αυτή η 18χρονη θα έπρεπε να ντρέπεται για κάτι ή όχι; σύμφωνα με τα φώτα μου, πάσχεις από την αθεράπευτη ασθένεια των 18 χρονών (που ευτυχώς περνάει με τα χρόνια) όταν οι 29χρονοι «μουσικοί» φαντάζουν σα να είναι καλυμμένοι με έναν συνδυασμό διαμαντιών και λαχταριστής πίτσας.

Νομίζεις ότι ο 29χρονος θα είναι πιο ώριμος από τους συνομήλικους σου; Μην το πάρεις προσωπικά – αν και ξέρω ότι δε γίνεται – αλλά αν ήταν ώριμος όπως το φαντασιώνεσαι, δεν θα έστελνε μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου σε μια 18χρονη.

Για ξαναδιάβασε αυτό που έγραψες. Ένας άντρας που σε περνάει 11 χρόνια σου έστειλε μηνύματα για σεξ χωρίς να σε ξέρει κι εσύ αναρωτιέσαι «τι να σκέφτεται». Πόσες εκδοχές βρίσκεις; Εσύ τι λες να σκέφτεται;

Υ.Γ. Όσες φορές κι αν το δηλώσεις στον εαυτό σου, στους άλλους και στον ανακριτή σου ότι «δεν είσαι για ένα απλό πήδημα», το μόνο που έχει σημασία είναι αυτό που κάνεις, και με ποιον το κάνεις. Αν κατάφερνες και να αποενοχοποιήσεις το σεξ θα ήταν υπέροχα, αλλά ένα βήμα τη φορά.

________________
5.

Αγαπητή Α μπα, με αφορμή τα σχόλια του Κούρτσιο σε σχέση με τη συμβουλή σου να απευθυνόμαστε σε ειδικούς και τη χρησιμότητά τους γενικότερα πήρα το θάρρος να σου πω για κάτι που με βασανίζει το τελευταίο διάστημα.

Ως φοιτήτρια στο εξωτερικό μετά από πολύ μοναξιά είμαι σε μια σχέση και ακόμα είμαστε στην περίοδο που είμαστε τρελά ερωτευμένοι. Σιγά σιγά θέλουμε ο ένας να μάθει καλύτερα τον άλλον ,από την κοσμοθεωρία του μέχρι τι έτρωγε στην παιδική του ηλικία.

Έτσι του αποκάλυψα ότι για να ξεπεράσω μια κατάθλιψη που εξελίχθηκε σε διατροφική διαταραχή που με οδήγησε πολύ κοντά στον θάνατο(όλα αυτά τα ήξερε ήδη) πέρασα αρκετό χρόνο σε γραφεία ψυχιάτρων και μετέπειτα ψυχολόγων και χρειάστηκε να πάρω και ψυχοφάρμακα μέχρι να καταφέρω να σταθώ πάλι στα πόδια μου και να βρω τις ισορροπίες μου.

Η απάντηση λοιπόν που πήρα μαζί μια αγκαλιά ήταν ότι όλα αυτά είναι στο παρελθόν και άλλα ωραία καθησυχαστικά λόγια βάζοντας με όμως στο τέλος να του υποσχεθώ ότι δεν θα ξαναπάω σε γιατρούς και δεν θα ξαναπάρω χάπια γιατί είμαι δυνατή πια.

Στη συνέχεια μου είπε την χιλιοειπωμένη θεωρεία για τις φαρμακευτικές και τους γιατρούς και γενικά αυτά που έγραψε ο Κούρτσιο καλύπτουν την απάντησή του.

Προφανώς και δεν άλλαξε η γνώμη που είχα μέχρι τώρα και η ευγνωμοσύνη μου προς την επιστήμη αυτή αλλά εκνευρίστηκα με τον εαυτό μου που δεν υπερασπίστηκα τις απόψεις μου.Επειδή όμως ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις την άποψη του άλλου θεωρείς ότι μπορώ να κάνω κάτι για να καταλάβει ότι ίσα ίσα για να ξεπεράσω εκείνη την δύσκολη φάση της ζωής μου ήμουνα πιο δυνατή από ποτέ; Ή είναι κάτι που δεν αφορά άμεσα την σχέση μας ανήκει στο παρελθόν μου και δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαι;

Ευχαριστώ!- Virginia Johnson

Λυπάμαι για την κρυάδα που έφαγες από την άγνοια κοντινού σου ανθρώπου (η οποία, όταν είναι σε μεγάλο βαθμό, καταντάει σκληρότητα). Μπράβο σου που δεν αμφισβήτησες τις επιλογές σου, αν και, ως έμπειρη πια και επιζήσασα, δεν πρόκειται να κλονιστείς εύκολα.

Η σχέση σας πράγματι δεν απειλείται άμεσα, και δεν είσαι υποχρεωμένη να γίνεις η δασκάλα κανενός. Αυτή η άποψή όμως, όπως και όλες οι απόψεις, δεν είναι αυθύπαρκτη. Στηρίζεται σε έναν καμβά, κουμπώνει σε μια συνολική κοσμοθεωρία, που όπως λες κι εσύ, είναι κλασική, ξέρουμε με τι συνδυάζεται. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς σε μια μόνο θεωρία συνομωσίας. Όποιος καλύπτει τα κενά της πληροφόρησης του τόσο τσάτρα πάτρα, χωρίζοντας τον κόσμο σε καλούς (τους ίδιους) και σε κακούς (γιατρούς και φαρμακοβιομηχανίες) λες και είμαστε έξι χρονών κα παίζουμε καουμπόηδες και Ινδιάνους, δεν θα το κάνει επιλεκτικά. Θα το κάνει σε όλα του τα κενά πληροφόρησης και δεν θα μπει ποτέ στον κόπο να πληροφορηθεί, ακόμα και όταν η πληροφορία τον βαράει στο κεφάλι με έναν τσιμεντόλιθο, όπως έγινε με σένα και τον φίλο σου. Πόσο μάλλον να κάνει ή έστω να εκτιμήσει την υπεράνθρωπη προσπάθεια που έκανες εσύ.

Οπότε: δεν χρειάζεται να πάρεις μια άμεση απόφαση, αν δεν είσαι έτοιμη, αλλά να είσαι οπωσδήποτε έτοιμη να ακούσεις κι άλλα με τα οποία δεν θα συμφωνείς, για να μην πεις ποτέ στο μέλλον ότι έπεσες από τα σύννεφα.

________________
6.

Αγαπητή αμπα, διαβάζω την στήλη σου εδώ και καιρό και αποφάσισα να σου γράψω το πρόβλημα μου για να μου πεις την γνώμη σου. Το πρόβλημα λοιπόν που αντιμετωπίζω έχει να κάνει με τον κατά 5 χρόνια μικρότερο αδερφό μου. Από μικρή ηλικία ακόμα οι γονείς μου του είχαν μια ιδιαίτερη αδυναμία (ειδικά η μαμά μου) επειδή ήταν μικρότερος. Πάντα στους καυγάδες μας έπαιρναν το μέρος του και πάντα απαιτούσαν από εμένα να υποχωρήσω γιατί ήμουν μεγαλύτερη άρα κατά την γνώμη τους και πιο ώριμη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσπαθώ να έχω όσο τον δυνατόν λιγότερη επαφή μαζί του ώστε να αποφεύγονται οι καυγάδες μεταξύ μας και να μην έρχομαι στην δυσάρεστη θέση να υποχωρώ μονίμως ακόμα κ όταν θεωρούσα πως είχα δίκιο. Καταλήξαμε λοιπόν για αρκετά χρόνια να είμαστε απλοί συγκάτοικοι. 'Όταν έγινα 22 και ο αδερφός μου 17 συνειδητοποίησα πως αυτή η κατάσταση δεν μου άρεσε και πως πλέον η διαφορά ηλικίας μας δεν ήταν εμπόδιο για να έχουμε μια καλή σχέση. Έτσι αποφάσισα να κάνω τα πρώτα βήματα προσέγγισης και όντως βρήκα ανταπόκριση.

Αρχίσαμε δειλά δειλά να μιλάμε για τα προσωπικά μας και γενικότερα για την ζωή μας να βγαίνουμε έξω μερικές φορές οι 2 μας.
Νόμιζα πως η σχέση μας είχε αλλάξει αλλα τελικά έκανα λάθος. Από φέτος που έφυγε απο το σπίτι για να σπουδάσει ζήτησε απο τους γονείς μας να πάρει κάποια πράγματά μου μαζί του και φυσικά χωρίς να με ρωτήσει κανείς του τα έδωσαν. Όταν το συνειδητοποίησα και το είπα στους γονείς μου, μου είπαν πως αφού τα ήθελε του τα έδωσαν και πως δεν πρέπει να βάζω πράγματα πάνω απο τον αδερφό μου και πως έναν αδερφό έχω και γενικότερα αυτά που μου έλεγαν και παλιά.

Το θέμα μου δεν είναι τα εν λόγω αντικείμενα παρόλο που τα χρειάζομαι, το θέμα μου είναι πως νιώθω πάλι πως δεν με υπολογίζει κανείς στην οικογένειά μου και πως σε οτιδήποτε άλλο προκύψει η δική μου γνώμη πάλι δεν θα ζητηθεί και πάλι θα γίνουν πράγματα εν αγνοία μου. Αυτή η στάση των γονιών μου με έχει απομακρύνει πάλι με τον αδερφό μου και πραγματικά δεν νιώθω να έχω κανένα κουράγιο προσέγγισης ξανά. Εσύ τι έχεις να πεις???- triantafilo

Η σχέση σας έχει αλλάξει, αυτό που δεν έπρεπε να θεωρήσεις ήταν ότι είχε αλλάξει με τον τρόπο που ήθελες εσύ. Ποιος παραχωρεί τα προνόμια που έχει από τότε που γεννήθηκε, και μάλιστα οικειοθελώς; Αυτό που γίνεται όταν κάποιος ευνοείται είναι α) θεωρεί ότι έχει τα προνόμια επειδή τα ΑΞΙΖΕΙ και β) είναι εντελώς τυφλός στις αδικίες που υφίστανται οι άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι τα πράγματα που πήρε, θεωρούσε ότι ήταν δικά του έτσι κι αλλιώς, και επιπλέον, ότι δεν τα στέρησε από εσένα.

Όμως ο αδερφός σου είναι 17 και οι γονείς σου είναι γονείς. Πιστεύεις ότι είναι σωστό να στρέφεις το θυμό σου εναντίον του; Ο αδερφός σου και οι γονείς σου είναι το ίδιο υπεύθυνοι; Αξίζει να χαλάσεις τη σχέση σου με τον αδερφό σου εξαιτίας του λάθους που έκαναν – και κάνουν- οι γονείς σου; Είναι γόνιμο για σένα να επιμένεις και να επισημαίνεις το θέμα στους γονείς σου, χωρίς να ζητάς κάτι συγκεκριμένο; Πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν; Και τέλος, πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να κάνεις λάθος και να ερμηνεύεις όλα όσα συμβαίνουν μονόπλευρα;

________________
7.

Σου χω κάνει 3 ερωτήσεις και καμία δε μου χεις απαντήσει. Τώρα έπιασα τον εαυτό μου να ψάχνω μία που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και όχι μία στην οποία θα ήθελα απάντηση! Κατάντια!

Είναι απόλαυση η στήλη σου! Πολλά συγχαρητήρια!- τραγικομίξ και σοβαρή

Μήπως δεν περίμενες αρκετά; Μήπως ρώτησες για ζώδια; Μήπως έκανες προσωπική ερώτηση; Μήπως ζήτησες πρόβλεψη για το μέλλον;

Παιδιά, έχω πει ότι δεν μπαίνουν όλες οι ερωτήσεις, αλλά το ποσοστό αυτών που δεν μπαίνουν είναι πολύ μικρό, μια στις είκοσι, ίσως και λιγότερο.

ΥΓ. Η λέξη τραγικομίξ είναι μια λέξη που χρησιμοποιώ πολύ συχνά