________________
1.

Αγαπητή Α, μπα,
ελπίζω να είσαι καλά (άνω τελεία), συνέχεια σε φορτώνουμε με τα προβλήματα μας κι εσύ δεν κάνεις γκουκ για τα δικά σου!
Λοιπόν. Βρίσκομαι σε μία σχέση εδώ και τρία χρόνια -23 εγώ, 26 αυτός- που θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές πηγαίνει πολύ καλά. Έχουμε καλή επικοινωνία, συζητάμε όσα μας προβληματίζουν στο φτερό και περνάμε πολύ όμορφα μαζί.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ταξιδεύει νοητά στο μέλλον μου μαζί του. Κι εκεί είναι το πρόβλημα. Άλλες φορές είμαι αισιόδοξη και θετική, ενώ άλλες, τυχόν ελαττώματα ή αδυναμίες του συντρόφου μου με κάνουν να θέλω να το τερματίσω όλο αυτό πριν να είναι αργά και περάσω κι άλλα χρόνια της ζωής μου με κάποιον που δεν έχουμε μέλλον μαζί. Φαντάζομαι ότι ανάλογες αρνητικές σκέψεις μπορεί να κάνει και αυτός ενδόμυχα. Αυτό που θέλω να ρωτήσω τώρα, είναι αν πιστεύεις - ούσα και παντρεμένη γυναίκα- πως οι αμφιβολίες και οι δεύτερες σκέψεις είναι μέσα στο πρόγραμμα ή αν οι πραγματικά καλές σχέσεις χτίζονται πάνω στην απόλυτη σιγουριά και πεποίθηση πως ο άνθρωπός σου είναι πραγματικά Ο άνθρωπός σου.
Ευχαριστώ προκαταβολικά, ελπίζω να μην εμπίπτει η ερώτησή μου σε μια από τις χιλιοαπαντημένες κατηγορίες ερωτήσεων :)- Σπαστικιά

Ο λόγος που δεν ξέρεις είναι ότι δεν γνωρίζεις αρκετά τον εαυτό σου για να ξέρεις ποιες είναι οι προτεραιότητες σου. Τι θαυμάζεις στον άλλον, τι είναι απαραίτητο για σένα, τι θα μπορούσες να δεχτείς υπό όρους (και ποιοι είναι αυτοί οι όροι) και τι δε θα δεχόσουν με τίποτα, γιατί ξέρεις ότι θα γινόσουν δυστυχισμένη. Γι' αυτό, θα επαναλάβω αυτό που γράφω εκατό φορές το μήνα. Μην περιμένεις να καταλάβεις τι θέλεις μόνο μέσα από τις σχέσεις σου με τους άντρες. Μέσα από τη γνωριμία με τον εαυτό σου θα το καταλάβεις. Οι άντρες, οι σχέσεις, είναι μόνο ένας από τους τρόπους.

________________
2.

τι γνωμη εχεις λενα για χορχε μπουκαι και λοιπα βιβλια ψυχολογιας?κανουν δουλεια η να χαμε να λεγαμε?τι αλλα βιβλια εχεις να προτεινεις αυτοβοηθειας κ αυτοπραγματωσης και αυτοεκτιμησης και αυτοικανοποιησης?μερσι μποκου-χορχιτο

Δεν θα έβαζα τον Μπουκάι μαζί με τα «υπόλοιπα βιβλία ψυχολογίας». Τα βιβλία ψυχολογίας δεν είναι στην ίδια κατηγορία με τα βιβλία αυτοβοήθειας. Το ένα είναι επιστήμη, το άλλο είναι εκλαικευμένη επιστήμη στην καλύτερη περίπτωση, και τα βιβλία του Μπουκάι είναι αυτονόητα τσιτάτα που ηρεμούν και χαϊδεύον τα αυτιά.

Αν είσαι σε θέση να διαβάσεις βιβλία ψυχολογίας, θαυμάσια. Κακό δεν θα σου κάνουν, αν θα σε βοηθήσουν εξαρτάται από την ικανότητα που έχεις να καταλάβεις τι διαβάζεις και να αναγνωρίσεις μέσα τους τον εαυτό σου. Τα βιβλία αυτοβοήθειας δεν είναι όλα ίδια μεταξύ τους, αλλά προκειμένου να πουλήσουν, αποφεύγουν τις επώδυνες αλήθειες (για την ευθύνη που έχεις για ό,τι σου συμβαίνει) και συνήθως είναι στο ίδιο μήκος με τον Μπουκάι, λένε τα αυτονόητα με στόμφο και χαϊδεύουν. Τα καλύτερα ανάμεσά τους λένε ό,τι λένε τα μεγάλα λογοτεχνικά έργα, έχοντας μασήσει το νόημα για να γίνει λιανό και το έχουν φτύσει απλοποιώντας το και κάνοντας το αγνώριστο.

Βιβλία αυτοϊκανοποίησης δεν έχω να προτείνω. Δεν ξέρω αν υπάρχουν, αλλά πραγματικά, δεν είναι τόσο δύσκολο. Θα σε οδηγήσει η φύση. Αν μπερδεύεσαι τόσο πολύ, ψάξε λίγο στο youtube για να πάρεις μια ιδέα.

________________
3.

Πόσο συγχωρείται το να μην αντέχεις άλλο; Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και τέσσερα χρόνια με κάποιον που αγαπώ πολύ. Εδώ και τρία χρόνια όμως λογω (σοβαρής) ασθένειας ψυχικής έχει καταλήξει να είναι πολύ διαφορετικός. Δεν αντέχω να γράψω λεπτομέρειες, αλλά η σχέση έχει εξελιχθεί τουλαχιστον ψυχοφθόρα για μένα πια. Ξερω πώς δεν φταίει γι'αυτό, η αρρώστια είναι αρρώστια, με χρειάζεται δίπλα του και εγώ θέλω να είμαι δίπλα του και είμαι, ψυχή τε και σώματι. Καμιά φορά ομως αισθανομαι σαν να με σφίγγει ενας κλοιός (από τον ίδιο και τη σχεση μας, από τον στενό ή ευρύτερο κύκλο που εχει εναποθέσει πολλες προσδοκίες και ευθύνες πανω μου) που στο τέλος θα με πνίξει. Δεν ξέρω πώς μοιάζουν όλα αυτά σ´ ένα τρίτο μάτι. Προσωπικά αισθάνομαι φριχτή που κανω σκέψεις να τον αφησω ενω με χρειαζεται. Και τον αγαπώ. Αλλα η δικη μου ζωη εχει σχεδον καταρρεύσει, ειμαι 30 και μοιάζω δέκα χρονια μεγαλύτερη. Και νιωθω πολυ μονη.- Μένια

Αν δεν κάνει μια σαφή, ξεκάθαρη, δυναμική και εντελώς αυτόνομη προσπάθεια να καταπολεμήσει ή να κουμαντάρει την ασθένεια που έχει, φύγε αμέσως. Χωρίς τύψεις, και ας ακούγεται σκληρό. Δεν είναι. Δεν σε χρειάζεται με τον τρόπο που φαντάζεσαι. Και δεν μπορείς να βοηθήσεις για αυτό που χρειάζεται. Δεν γράφω περισσότερα γιατί δεν θέλω να θολώσω το μήνυμα που προσπαθώ να σου στείλω.

________________
4.

Αγαπημένη μου α-μπα,

Συζητώντας με μια φίλη μου για ένα τυχαίο καθημερινό γεγονός, σχετικά με δυο άτομα που διαφωνούν συχνά, άκουσα την εξής άποψη από εκείνη:
"Όταν δυο μήτρες βρίσκονται σε κοντινή απόσταση η μια με την άλλη, τότε επέρχεται σύγκρουση". Αυτή τη φράση - υποτίθεται - την είπε ο Freud, αν και αμφιβάλλω.

Κατά καιρούς χρησιμοποιεί φράσεις όπως "με τους άντρες συνεννοούμαι πιο εύκολα, γιατί σκέφτονται πιο απλά". Ωστόσο, δεν περίμενα ότι η άποψή της για τη συμπεριφορά που έχουν ορισμένες γυναίκες και σε ορισμένες περιστάσεις θα ήταν τόσο ακραία και γενικευμένη.

Προσπάθησα να την ενημερώσω σχετικά με τον εσωτερικό μισογυνισμό που - μάλλον - τρέφει, μέσω όσων γνώριζα, αλλά και στέλνοντάς της κάποια άρθρα σχετικά με το θέμα. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, όλα αυτά ήταν φωνή βοώντος εν τη ερήμω και καλύφθηκαν από την έκφραση: έλα μωρέ, δεν το εννοούσα κυριολεκτικά.

Η ερωτήσεις μου είναι οι εξής δυο:
α) πόση επιτάχυνση θα έπρεπε να χω αναπτύξει τη στιγμή που το άκουσα αυτό;
β) υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω ώστε να τη βοηθήσω να δει το ζήτημα πιο σοβαρά;- internalised-misogyny-or-what?!

Νομίζω ότι έβαλες τον σπόρο. Δεν μπορείς να εκβιάσεις τη σοδειά. Δεν θεωρώ αυτονόητο, ούτε απαραίτητο να απομακρυνθείς. Ίσως δεν είχε την ευκαιρία να σκεφτεί αυτά τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Χρειάζεται κατανόηση και από εσένα, γιατί ο αντίπαλος δεν είναι αυτή. Στο μέλλον θα εξηγήσει ξανά τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο, και θα χρειαστεί να της τον ξανεξηγήσεις. Ίσως σιγά σιγά να θελήσει να εγκαταλείψει την παλιά, αλλά απείρως πιο βολική θεωρία.

ΥΓ Ο Φρόιντ έχει πει πολλά που θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα. 

________________
5.

Γιατί η ελληνίδα μάνα γεμίζει με τόσες ενοχές τα παιδιά της?
Υ.Γ. οι ενοχές είναι ο καλύτερος τρόπος να μην σκέφτεται (αυτός που τις αισθάνεται) τί του έχει κάνει ο άλλος-και η ζωή συνεχίζεται

Γιατί πιστεύει ότι τα παιδιά της είναι η συνέχεια και η αντανάκλαση του εαυτού της, ότι δεν είναι αυτόνομα όντα, οπότε οφείλουν να φέρονται, να σκέφτονται και να πράττουν όπως η ίδια. Όταν δεν το κάνουν, αισθάνεται βαθιά προδομένη και ταράσσεται από τον φόβο της εγκατάλειψης. Οι ενοχές είναι ένα μέσο ελέγχου για να αναγκάσει τα παιδιά της να κάνουν αυτό που θέλει αυτή, κι έτσι να επιβεβαιώσει και να υπενθυμίσει ότι είναι δικά της, και είναι προέκταση και αντανάκλαση του εαυτού της.

________________
6.

Αγαπημένη Α μπα,
Είναι τόσο κακό να μένεις σε μία σχέση όταν βλέπεις ότι αυτή δεν θα βγάλει πουθενά ή να μη σε βγάλει εκεί που θέλεις εσύ?- Σχεσού

Όταν ρωτάνε μερικοί αν κάτι "πειράζει" ή αν "είναι κακό", δεν είναι αναγκαίο να συμπληρώνουν "για ποιον" εννοούν;

________________
7.

Ηθελα πολυ να μαθω τη γνωμη σου για το θεμα της μεταναστευση των Ελληνων λογω της οικονομικης κρισης. Επειδη εφυγα και εγω, ακολουθωντας τους γονεις ( ειμαι 16 ) και ακουω συχνα σχολια του τυπου " Α τα παρατησατε ολα ε; ". Οριστε λοιπον η ερωτηση : Οσοι φευγουν τα παρατανε ή γινεται ακριβως το αντιθετο;- Φωτεινη

Πιστεύω ότι σε μια χώρα που βρίσκεται σε τόσο βαθιά κρίση που ένα μέρος του πληθυσμού της αναγκάζεται να την εγκαταλείψει, η ιστορική στιγμή είναι πολύ τραυματική για τη χώρα αυτή και το τελευταίο που χρειάζεται είναι να στραφεί το ένα θύμα ενάντια στο άλλο.