________________
1.

Τον γνωρισα απο ενα φιλο του.Με το οποιο μιλουσαμε σε ενα φορουμ για φετιχ. Οτι να ναι δηλαδη, Μου την επεσε και ειπα γιατι οχι .
Φρεσκοχωρισμενος γιατι η κοπελα πηγε εξωτερικο. Και μετα απο ενα μηνα αρχισε να μου αρεσει παρα πολυ απο εκει που ημουν αδιαφορη , Και μετα σιγα σιγα με εκανε περα. Οι φιλες με εβαλαν να τον σβησω , μετα το μετανιωσα κατι του εστειλα αλλα δν εδειξε ενδιαφερον . Περασαν 6 μηνες , 3 αγορια και ακομα τον σκεφτομαι.
Γιατι ειμαστε τοσο κολλημενα ,μαζοχιστικα πλασματα ? –Dune

To ότι συμμετέχεις σε ένα φόρουμ για φετίχ δεν δίνει μια κάποια ιδέα;

________________
2.

λοιπόν ... έχω αρχίσει και πιστεύω πως βλέπω πράγματα που γίνονται στο μέλλον...όχι πάντα σοβαρά...αυτό γίνεται και με συνειρμούς που κάνω και στα όνειρα μου...έχω αρκετά παραδείγματα ώστε να μη με περάσεις για καμιά τρελή ... απ την άλλη μπορεί και να είναι και συμπτώσεις ...πες μου τη γνώμη σου...
στα 14 μου θυμάμαι είχα δει σε όνειρο ότι είμαι στη τάξη και ήμουν στη θέση που καθόμουν και μ λέει η καθηγήτρια να βρω τη σελίδα που βρισκόμαστε...η οποία καθηγήτρια εμένα δεν με είχε ρωτήσει ποτέ...και την επόμενη μέρα έγινε αυτό όντως ...έτσι ακριβώς όπως τη κοίταγα και εγώ η ίδια απ αυτή την οπτική γωνία...κ το βράδυ ξαναβλέπω το ίδιο όνειρο και ξανά έγινε το ίδιο...
αλλά δεν τα βλέπω πάντα έτσι...ας πούμε να σου πω το πιο πρόσφατο που έγινε εχθές ...είδα στον ύπνο μου ότι είχα ξαναρχίσει τοξοβολία.. που την έχω σταματήσει πολλά χρόνια τώρα και πήγαινα για δύο χρόνια μόνο...και την επόμενη μέρα μου ερχόντουσαν παράξενα συναισθήματα από το όνειρο αλλά χωρίς να μπορώ να το θυμηθώ ..προσπαθούσα και δεν γινόταν...και το βράδυ πήγα στον κινηματογράφο και είδα μία που πέταγε κάτι βέλη με τόξο και μου ήρθε αναλαμπή και τα θυμήθηκα όλα...τόσο σύμπτωση?
επίσης άλλο παράδειγμα ...
εγώ ζω σε μικρή κοινωνία...και πριν τρία χρόνια χάθηκε ένα παιδί που λένε ότι πνίγηκε και δεν βρέθηκε ποτέ το νεκρό σώμα του αλλά δεν το πιστεύουν κ κάνανε έρευνες τότε χωρίς αποτέλεσμα...και η αλήθεια είναι πως είχα καιρό να το σκεφτώ αυτό το θέμα (γιατί γενικά με βασάνιζε και με είχε στεναχωρήσει πολύ.και τώρα με θλίβει) ή να το αναφέρουμε σε κάποια συζήτηση με κάποιον...κι ένα βράδυ φέτος το καλοκαίρι τον είδα στον ύπνο μου...λέει ήταν ζωντανός και σε κανέναν δεν φαινόταν παράξενο ...εγώ θέλοντας να το πιστέψω τον έβγαζα φωτογραφίες και λέει μετά που ήθελα να τις δω δεν φαινόταν πουθενά ...και μετά από τρεις μέρες περίπου διάβασα ένα άρθρο που ξανά έφεραν αυτό το θέμα στην επιφάνεια για να ξανακάνουν έρευνα γι αυτόν...
και άλλα πολλά..μερικά χαζά όμως..και με τις σκέψεις μου γίνεται αυτό...δηλαδή σκεφτόμουν μια μέρα αυτές τις στέκες π φοράνε στο κούτελο διάφοροι αθλητές πού χρησιμεύει αλλά δεν είχα ρωτήσει κάποιον και την επόμενη μέρα η κολλητή μου μου έλεγε μια συζήτηση με κάποιον και μέσα σ αυτή τη συζήτηση αναφέρανε και τη χρησιμότητα της..και μια άλλη μέρα φιλοσοφούσα μόνη μου για την απιστία...και την επόμενη μέρα ακριβώς μια κοπέλα μου έλεγε ότι απίστησε στη σχέση της και το συζητήσαμε γενικά... αλλά πιστεύω ότι τα όνειρα είναι πιο σημαντικά...κ γενικά βλέπω κατά κάποιο τρόπο τι γίνεται τις επόμενες ημέρες ..όχι με ακρίβεια ..αλλά βλέπω στον ύπνο μου κάτι που το προμηνύει σίγουρα...
μήπως βρε α,μπα να το ψάξω; μπορώ ίσως να το εξελίξω...να τρομάξω; είμαι ακόμα 17 ... και δεν είναι λίγα αυτά που έχω δει και έχω καταλάβει τουλάχιστον...μπορεί να έχει ξαναγίνει κι άλλες φορές και να μην έχω θυμηθεί το όνειρο...νοιώθω σαν κάτι ταινίες που έχουν κάποιοι αυτές τις μαντικές ιδιότητες και εκεί που είναι τους έρχονται στιγμές από το μέλλον αλλά χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι τους περιμένει ή τι σημαίνουν...
επίσης συγχώρεσε με γι΄αυτό το μεγάλο κείμενο ... και αν γίνεται μη με ειρωνευτείς ..δες το σοβαρά ...σε καμία περίπτωση δεν λέω ψέματα ..δεν είμαι μυθομανής κι ούτε έχω λόγο να πω πράγματα που δεν συμβαίνουν ή να υπερβάλω...σε ευχαριστώ ...και περιμένω με αγωνία την απάντησή σου...- dreamer or medium?

Ο λόγος που το Twilight και το Hunger Games και τελευταία το Divergent κάνουν τόσο μεγάλη επιτυχία στις ηλικίες 14-18 είναι εν μέρει το ρομάντζο με έναν γοητευτικό και απρόσιτο αγόρι, αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πρωταγωνίστριας, που την κάνει μοναδική και ξεχωριστή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι μεταφυσικό – κάτι που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, ένα μυστικό που την κάνει και την ίδια απρόσιτη, παράξενη και τελικά πολύ ελκυστική. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την (πολύ επικερδή) σαγήνευση των εφήβων το ξέρουν πολύ καλά και όσες παραλλαγές ξεχωριστού χαρίσματος και αν εμφανιστούν, οι έφηβες κοπέλες θα ταυτιστούν, γενιά μετά από γενιά μετά από γενιά.

Είναι ένα κάπως βρώμικο παιχνίδι που παίζει με την τρομερή ανασφάλεια που έχουν οι έφηβες, όταν η εμφάνιση τους ανακατεύεται, αλλάζει συνέχεια, και η αίσθηση ταυτότητας είναι πάρα πολύ αβέβαιη και ρευστή. Η απάντηση στο «γιατί δεν με προσέχουν τα αγόρια» είναι «είσαι ξεχωριστή, αλλά δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, αυτό που σε κάνει ξεχωριστή δεν είναι εμφανές με την πρώτη».

Η κεντρική αυτή ιδέα εξηγεί και αυτό που περιγράφεις. Έχεις συνδυάσει μερικά déjà vu με μερικές συμπτώσεις, και τώρα ψάχνεις με εμμονή να βρεις ξανά άλλες, νέες συμπτώσεις που θα επιβεβαιώσουν αυτά που θα ήθελες να ισχύουν. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ανακαλύψει τέτοιες συμπτώσεις μεταξύ αυτών που σκέφτεται και αυτών που συμβαίνουν, γιατί δεν είναι ακριβώς συμπτώσεις, είναι πολύ πιθανές σκέψεις και συζητήσεις για το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Αν αναρωτιόσουν για τα αλιευτικά δικαιώματα της Κούβας και την επόμενη μέρα κάποιος σου έλεγε για τα αλιευτικά δικαιώματα της Κούβας, ναι, αυτό θα ήταν σύμπτωση. Το ότι σκέφτηκες κάτι για την απιστία και κάποιος άλλος επίσης – δεν είναι μαγεία, δεν είναι καν τρομερή σύμπτωση. όλοι με τα ερωτικά τους ασχολούνται.

Είναι πολύ γοητευτικό να αρχίσεις να πείθεις τον εαυτό σου και να χάνεσαι όλο και περισσότερο σε αυτές τις σκέψεις, και είναι σίγουρο ότι θα βρεις πολλές ευκαιρίες να επιβεβαιώσεις το «χάρισμα». Από τυχοδιώκτες μέχρι ονειροπαρμένους μέχρι κανονικούς επαγγελματίες εξαπάτησης. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να ξεφύγεις από την πραγματικότητα. Είναι πολύ ωραία η ιδέα της μαγείας και του ξεχωριστού χαρίσματος, και δεν είναι ωραία να σε γειώνουν. Δεν θέλω να σε κοροϊδέψω, θέλω να σε προειδοποιήσω. Αν δημιουργήσεις ένα παράλληλο σύμπαν, θα χάσεις την μαγεία που πραγματικά συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου. Πάνω στη γη, μέσα στη θάλασσα, υπάρχει ένα θηλαστικό που με κάθε γουλιά καταπίνει σαράντα τόνους νερό μαζί με ψάρια. Εσύ βρίσκεσαι πάνω σε έναν βράχο που περιστρέφεται στο κενό, υπακούοντας σε κάποιους κανόνες που κανείς δεν ξέρει πώς έχουν προκύψει. Πραγματικά πιστεύεις ότι χρειάζεσαι περισσότερη μαγεία από αυτή που σε περιβάλλει;

________________
3.

Ειμαι 16χρονων ειχα σχεσεις στο παρελθον , περνουσα καλα και ειχα συναισθηματα για 2 αγορια ποτε δεν κοιτουσα κοριτσια τελευταια εχει μπει στην ζωη μου απροσμενα ενα κοριτσι που μου αρεσει αλλιως , μπορω να τν φανταστω αλλιως και θελω να την φανταστω αλλιως .... Σκεφτομουν μηπως ημουν μπαι αλλα δεν εχω ξανακοιταξει κοριτσι ποτε

Σκεφτόσουν μήπως είσαι μπάι αλλά δεν έχεις ξανακοιτάξει κορίτσι ποτέ; Το 'αλλά' τι ρόλο παίζει; Και σαν πότε να ήταν το 'ποτέ' αφού είσαι 16; Λες μήπως δεν είσαι μπάι, αφού δεν κοίταζες κορίτσια με αυτό τον τρόπο όταν ήσουν 7;

Καλά κάνεις και αναρωτιέσαι, αλλά μην βιάζεσαι να δώσεις τις απαντήσεις. Αυτά που ρωτάς δεν απαντώνται με μερικούς μήνες πειραματισμού.

Εδώ που τα λέμε βέβαια, δεν ξέρω γιατί απαντάω. Δεν υπάρχει ερώτηση.

________________
4.

Αγαπητή μου Α μπούλα,
Γνωριστήκαμε πριν 6 μήνες, απο την πρώτη στιγμή έδειξε ενδιαφέρον μου άρεσε κι εμένα πολύ νομίζω πως τον ερωτεύτηκα. Είχα όμως σχέση (δεν του το είπα) και θεώρησα οτι πριν κάνω το παραμικρό έπρεπε να χωρίσω. Έτσι και έκανα...βγαίναμε ωστόσο αρκετό καιρό χωρίς να γίνεται τίποτα απολύτως ακόμα και αφότου χώρισα..ήθελα να περάσει λίγο ο καιρός..αλλά μάλλον παραπέρασε! (επίσης είχα κάτι κολλήματα γιατί έχουμε 12 χρόνια διαφορά). Με τα πολλά αυτός μάλλον κουράστηκε. Δεν επικοινωνούσαμε για κάποιες εβδομάδες ώσπου ξαφνικά μετά απ αυτές τις μέρες, εμφανίστηκε ξανά συμμετέχοντας σε όλες τις δραστηριότητες της παρέας λες και ήμασταν κολλητάρια! Σε συζήτηση που είχαμε μου είπε οτι με βλέπει ερωτικά αλλά έχει μπλοκάρει για κάποιο λόγο με την "ιδιαιτερότητα" της πορείας της "σχέσης" μας και λόγω κάποιων σοβαρών επαγγελματικών προβλημάτων που έχει (είναι αλήθεια αυτό) θέλει χρόνο να σκεφτεί.Έχει περάσει αρκετός καιρός (1 μήνας) αλλά κανένα φως..μόνο κανένα μήνυμα πού και πού.. Και έρχομαι να ρωτήσω, τώρα που εγώ ξεπέρασα τα κολλήματά μου τί έπαθε αυτός? Να σταματήσω να ασχολούμαι μήπως ή μπορεί όντως να με θέλει ακόμα? -Μικρή Λουλού

Τώρα που ξεπέρασες τα κολλήματα σου τι έπαθε αυτός; Τι εννοείς με την ερώτηση; Ότι τώρα που είσαι έτοιμη εσύ, είναι εντελώς ανεξήγητο να μην θέλει ο άλλος; Ότι αντί να περιμένει σαν καλό παιδί να του δώσεις το πράσινο φως για να ξεκινήσει, έχει τη δική του γνώμη και μπορεί και να την αλλάζει, ανεξάρτητα από εσένα;

________________
5.

Αγαπητή μου Λένα,
Τείνω να σιγουρευτώ ότι δεν θέλω να κάνω παιδιά...Από τότε που γνώρισα τον μεγαλύτερο έρωτα της μέχρι τώρα ζωής μου, δε, αυτή μου η πεποίθηση και συναισθηματική διάθεση (να μην) εντείνεται μέρα με τη μέρα... Δε θέλω να απαλλαγώ από τυχόν τύψεις που επιβάλλει το οικογενειακό και κοινωνικό μου περιβάλλον απλά θέλω να εξηγήσω την επιθυμία μου αυτή, για μένα. Να καταλάβω γιατί είμαι αρνητική, τη στιγμή που όλα είναι ιδανικά στην προσωπική μου ζωή όντας με έναν άνθρωπο με τον οποίο ταιριάζουμε και αγαπιόμαστε αληθινά, που θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός σύντροφος και πατέρας σε μια τόσο σπουδαία απόφαση και ευθύνη... αυτό το αντιστρόφως ανάλογο....όσο περισσότερο τον αγαπώ, τόσο λιγότερο θέλω...Αυτό το "θεωρητικά θα έπρεπε να θέλω" ενώ δε θέλω, με μπερδεύει τρελά. τόσο ριζωμένες πια οι κοινωνικές επιταγές ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον αγαπημένο μας? Β.- Betty

Ναι, τόσο. Δεν μπορώ να κάνω εγώ ή κάποιος άλλος αυτή τη δουλειά για σένα. Μόνη σου θα δεχτείς και θα πειστείς ότι τα παιδιά δεν είναι για όλους, και δεν χρειάζεται να κάνουν όλοι. Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα για να κάνει κανείς παιδιά, και άλλα τόσα για να μην κάνει. Είναι πολύ σοβαρή απόφαση να δημιουργήσεις έναν ακόμη άνθρωπο και κακώς μπαίνει στον αυτόματο πιλότο. Αν δεν είσαι έτοιμη να γίνεις η καλύτερη μητέρα που μπορείς να γίνεις, καλύτερα να μη γίνεις, χίλιες φορές καλύτερα να μη γίνεις, και για σένα, και για ένα παιδί που θα είναι στο έλεός σου.

________________
6.

Ειμαι κατα της θανατικης ποινης για πολλους λογους και οπου μου δινεται η δυνατοτητα επιχειρηματολογω και συζητω για αυτο το θεμα. Υπαρχουν ομως φορες που κατι μεσα μου "κλωτσαει". Παραδειγμα αυτου, το γεγονος στην νορβηγια οπου ενας αντρας θανατωσε 92 ανθρωπους και κυριως παιδια σε μια κατασκηνωση στο νησι ουτογια. Για αυτον τον αντρα μου βγαινουν τα χειροτερα συναισθηματα και οι χειροτερες σκεψεις. Η ερωτηση μου λοιπον ειναι η εξης: Γινεται να ειμαστε παντα υπερ της λογικης (για μενα λογικη, αλλοι θα με θεωρησουν παραλογη αν ειναι υπερ) ή καποια ενστικτα κυριως της εκδικισης θα μας βγαζουν παντα τον χειροτερο μας εαυτο?

Υ.Γ. μετα απο αυτες τις σκεψεις αναρωτιεμαι τελικα αν μπορω να με θεωρω κατα της θανατικης ποινης..- thinker

Το κυριότερο επιχείρημα κατά της θανατικής ποινής είναι το ενδεχόμενο του λάθους. Τότε πεθαίνει ένας αθώος, και τον σκοτώνουμε όλοι μαζί. Αυτά τα λάθος έχει γίνει τραγικά πολλές φορές. Και όσο υπάρχει θανατική ποινή, θα συνεχίσει να γίνεται. Και είναι ένα λάθος που δεν διορθώνεται με τίποτα.

Αν θέλουμε ως κοινωνία να είμαστε εντάξει απέναντι σε αυτό το θέμα, η μόνη λύση είναι να μην υπάρχει καθόλου θανατική ποινή, για κανένα λόγο – γιατί αν αρχίσουν οι εξαιρέσεις, θα αρχίσουν και τα λάθη. Αυτό για μένα φτάνει για να λήξει τη συζήτηση για το θέμα.

________________
7.

Βρε Α, μπα, τι κάνεις με τα memorabilia των πρώην; Βρήκα πρόσφατα ένα γράμμα μιας πρώην, που σχεδόν είχα ξεχάσει ότι υπήρχε. Όντας ευτυχισμένη σε σχέση, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να το πετάξω, αλλά με σταμάτησαν δυο σκέψεις: ότι θα ήταν σαν να πετάω το παρελθόν μου μαζί και τις εμπειρίες που με έκαναν αυτή που είμαι σήμερα και ότι αν φτάσω στα γεράματα ίσως να θέλω να αναπολώ όλο μου το παρελθόν. Απ'την άλλη, το παρόν μου είναι πλήρες και δεν μ'αρέσουν οι "άγκυρες".
Άσε που όταν μοιράζεσαι όχι μόνο μια ζωή αλλά και ενα σπίτι υπάρχουν και πρακτικά θέματα• το βρίσκω κακόγουστο να πέσει τυχαία στα χέρια της συντρόφου μου, και περίεργο να πω κάτι σαν "παρακαλώ μην ανοίγεις αυτό το κουτί, είναι προσωπικό".
ΥΓ. Είμαι σίγουρη ότι ο θείος Oscar θα ήταν υπερήφανος για τη στήλη :)

Δεν είναι σα να πετάς το παρελθόν σου όταν πετάς ένα γράμμα - μην είμαστε τόσο δραματικοί – και δεν είναι «άγκυρα» ένα γράμμα μιας πρώην – μην είμαστε τόσο μελό. Κράτα το ή μην το κρατάς, μην δίνεις τόσους συμβολισμούς σε κάτι άψυχο. Το παρελθόν σου ζει μέσα από εσένα, δεν μπορείς ούτε να το πετάξεις ούτε να το αλλάξεις. Η σύντροφός σου ξέρει ότι έχεις παρελθόν γιατί έχει και η ίδια, δεν είναι κακόγουστο να δει ένα γράμμα, είναι ένα μέρος της ζωής σου. Αν ταράζεται, ας μην ψαχουλεύει στα συρτάρια σου, και δεν χρειάζεται να τα τιτλοφορήσεις ή να τα ανακοινώσεις. Όσο και κοινή ζωή να έχετε, η καθεμία έχει και το δικό της κουτί και συρτάρι, και αν δεν έχει, κακώς.