________________
1.

Είναι δυνατόν να έχεις καλή σχέση με την μαμά σου όταν ό,τι κάνει είναι για τον αδερφό σου (και ρίχνει εσένα επειδή είσαι κορίτσι) και από πάνω σου λέει ότι δεν καταλαβαίνεις την αγωνία της γι'αυτόν (σε καβαλάει και λεκτικά δηλαδή).
Εγώ πιστεύω πως δεν είναι δυνατόν.- ένα κορίτσι

Εγώ πιστεύω ότι είναι. Και ότι πρέπει.

Η κακή σχέση με τη μαμά σου κυρίως σε σένα κάνει κακό. Έχεις μεγάλο περιθώριο να ορίσεις και να διαμορφώσεις το 'καλό' στη σχέση με τους γονείς σου. Είναι πολύ πιθανό να μην καταλαβαίνεις την αγωνία της γι' αυτόν. Ίσως να κάνεις λάθος πιστεύοντας ότι ασχολείται μαζί του επειδή είναι αγόρι. Ίσως να ασχολείται επειδή πιστεύει ότι χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από εσένα. Μπορεί και να συμβαίνει αυτό που λες, αλλά δεν έχει σημασία. Μην προσδιορίζεις τη σχέση που έχεις μαζί της ανάλογα με την σχέση που έχει με τον αδερφό σου. Δεν λέω ότι δεν είναι σημαντικό, δεν λέω ότι δεν έχεις δίκιο – λέω να μην το κάνεις, γιατί εμποδίζει και ακυρώνει κάθε κανάλι επικοινωνίας μεταξύ σας. Μην καταστρέφεις τη σχέση σου με τη μητέρα σου από γινάτι, ξαναλέω, τη μεγαλύτερη ζημιά την κάνεις στον εαυτό σου.

Ξεκίνα μια συζήτηση μαζί της για σένα. Της έχεις δώσει την ευκαιρία να σε γνωρίσει; Της έχεις πει τις σκέψεις σου, τις ανησυχίες σου, περνάς χρόνο μαζί της ως κόρη, ως σκέτη κόρη; Βγάλε την σκιά του αδερφού σου από το κεφάλι σου όσο γίνεται, ο χρόνος περνάει, και η μαμά είναι μόνο μία. Μην κατηγορείς μόνο, κανείς δεν είναι τέλειος, και κυρίως όχι οι μανάδες μας. Κάποτε πρέπει και να συγχωρήσεις.

________________
2.

Αγαπητή α μπα..βλέπω ότι είσαι φαν κι εσύ της αγαπημένης μου σειράς mad men!!ποιο πιστεύεις ότι θα είναι το τέλος του mad men ή ποιο θα ήθελες εσύ να είναι? ουφφ μεγάλη η αναμονή μέχρι τον Απρίλιο για να δούμε τα νέα καμώματα του don draper!επίσης θα του δώσουν επιτέλους κανένα emmy του ανθρώπου?η τελευταία ευκαιρία του θα είναι το 2015..σ'ευχαριστώ πολύ συνέχισε έτσι η στήλη σου είναι καθημερινή αγαπημένη συνήθεια στο γραφείο!- mad men addict

Όχι, δεν θα του δώσουν, και ο λόγος είναι ότι α) είναι υπερβολικά καλοφτιαγμένος και γοητευτικός για αντιήρωας, δεν μπορεί να παίξει στην κατηγορία Γουόλτερ Γουάιτ και β) ο ρόλος του δεν έχει βίαιες, συγκλονιστικές στιγμές, δεν περιλαμβάνει θανάτους και ανατιναγμένα κτίρια. Είναι υπόγειες οι εντάσεις και η εξέλιξη αρκετά αργή για να μείνει ο Ντον Ντρέιπερ χαραγμένος βαθιά την ώρα της ψηφοφορίας.

Τα βραβεία είναι ηλιθιότητες, αλλά σε νιώθω, κι εγώ πολύ θέλω να αναγνωριστεί η μορφή του Ντον. Ο Ντον Ντρέιπερ είναι μέρος της ποπ κουλτούρας, η πτώση του είναι σημείο αναφοράς, ο John Hamm είναι τόσο καλός ηθοποιός που πιστεύουμε ότι ο Ντον Ντρέιπερ υπάρχει στην πραγματικότητα, είναι πιο αληθινός και από τον ίδιο τον John Hamm. Γενικώς πιστεύω ότι το Mad Men δεν έχει αναγνωριστεί όσο του αξίζει. Είναι πολύ δημοφιλής σειρά αλλά δεν έχει φτάσει το στάτους που του πρέπει. Έχει ξεπεράσει τη φόρμα της τηλεόρασης, ακόμα και του σινεμά, για μένα έχει φτάσει στα όρια της λογοτεχνίας με τον τρόπο που παρουσιάζεται η πλοκή. Είναι γεμάτο λεπτές σιωπές, υπόνοιες, συμβολισμούς, παραλληλισμούς, είναι αργό και βαθύ, οι χαρακτήρες δεν ξερνάνε τις σκέψεις τους χύμα, όπως συμβαίνει στις άτεχνες σειρές – αντίθετα, κρύβονται, λένε ψέματα, ξεγελάνε τους εαυτούς τους, όπως συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Ανυπομονώ για τον Απρίλιο και ταυτόχρονα στενοχωριέμαι πολύ που θα μπούμε σε τηλεοπτική εποχή που το Mad Men θα είναι παρελθόν. Ίσως καταφέρουν να κάνουν ένα τρομερά αποτυχημένο φινάλε και το ξεπεράσουμε αναίμακτα, όπως έγινε με το Ντέξτερ.

________________
3.

Πριν από κανα χρόνο είχαμε δώσει ραντεβού με μια παρεα για φαγητο. Εγώ και αυτός φτάσαμε πολυ νωρίτερα και καθως περιμεναμε τους υπόλοιπους γνωριστηκαμε καλυτερα οι δυο μας (γνωριζομασταν χρόνια, αλλα ποτέ δεν ειχαμε ανταλλαξει περισσότερα από "τι έγινε; καλα; ολα καλα").
Η συζήτηση έβγαινε αβίαστα, η ώρα κυλούσε, οι άλλοι έφυγαν και εμείς μείναμε και κλείσαμε το μαγαζί (από τις 9 το βράδυ ως τις 4 το πρωί)
Βγήκαμε 3-4 φορές, κάθε φορά περνούσα υπέροχα, απολάμβανα την παρέα του απίστευτα μέχρι που ξαναβγήκαμε και κοιμηθήκαμε μαζί.... !!!
Το σεξ άθλιο (ήττα τρελή) και για τους δύο....
Μετά απο καιρό, του είπα να ξαναβγούμε χωρίς να διευκρινίσω ότι δεν θέλω πια κατι ερωτικό. Αρνήθηκε ευγενέστατα.
Μετά από καιρό μου πρότεινε να βγούμε, ήμουν πολύ πιεσμένη εκείνη την εβδομάδα, αλλά του είπα να το κανονίσουμε από την επόμενη. Μου είπε θα σε καλέσω αλλά δεν κάλεσε ποτέ.
Κάποια στιγμή μου είχε πει "επειδή είμαι και λίγο παράξενος, δεν βρίσκω συχνά ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να επικοινωνήσω" εννοώ ότι γούσταρε την παρέα μου, δεν φάνηκε να ήθελε μονο σεξ απο μενα.
Δεν θέλω σχέση, δεν θέλω καν σεξ μαζί του, θέλω να βγουμε και να μιλάμε όπως πριν. Πως να το προτείνω;- τι λες τωρα;

Πόσο τρελή ήττα ήταν πια, για να μην ξαναδοκιμάσετε;

Καλά, μην μας λες. Ας θεωρήσουμε ότι είναι έτσι και δεν αλλάζει.

Περίμενε ένα διάστημα, να ξεχαστεί λίγο το θέμα, και μετά πάρε τηλέφωνο και πες το όπως το σκέφτεσαι. Αν έχετε την επικοινωνία που νομίζεις, θα καταλάβει και θα ξαναρχίσετε. Αν δεν καταλάβει και παρεξηγηθείτε, η επικοινωνία ήταν καλή επειδή υπήρχε η υπόσχεση του σεξ. Είναι πολύ εύκολο να μπερδευτεί κανείς.

________________
4.

Αγαπητή Α μπα,

Διαβάζω πολλές φορές τα όσα γράφεις & συμβουλεύεις, και πλέον πιστεύω ότι χρειάζομαι κι εγώ τα φώτα σου.

Τον γνώρισα πριν από περίπου 2 χρόνια. Αρχικά δεν είχα καταλάβει τίποτα απ' όσα ένιωθε για μένα. Αλλά δεν άργησε να γίνει.
Σ' εκείνη τη φάση εγώ χώριζα από μια 3χρονη σχέση.
Και όλα ξεκίνησαν χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε. Υπάρχει από την αρχή μεταξύ μας ειλικρίνια, εμπιστοσύνη, αγάπη... Και στον τομέα του σεξ τα πράγματα είναι πολύ-πολύ καλά και για μένα, αλλά και όπως μου λέει, και για εκείνον.

Με βοήθησε πολύ να καταλάβω πως έχω αξία σαν άνθρωπος, πως είμαι σημαντική και πως πρέπει να διεκδικώ.

Έχουμε μια διαφορά ηλικίας 23 χρόνια, χωρίς αυτό ποτέ να με ενοχλεί. Ενοχλεί πλέον εκείνον, που θεωρεί ότι μου χαλάει τη ζωή, ως πιο μεγάλος από μένα.

Μέσα σε 1,5 χρόνο σχέσης έχουμε κάνει πολλά μαζί, μεταξύ των οποίων και ένα ταξίδι στο εξωτερικό για βιοποριστικούς λόγους, το οποίο τελικά δεν μας έβγαλε κάπου κι έτσι τα μαζέψαμε κι επιστρέψαμε.
Νιώθω ότι είναι ο άνθρωπός μου - ολοκληρωτικά. Δεν έχω νιώσει/ζήσει ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο.
Δεν μου έχει αποκρύψει ποτέ τίποτα, με εχει πάντα σε ψηλή θέση, ένιωθα ότι τα είχα όλα μαζί του, γι' αυτό και από την ώρα που συνειδητοποίησα ότι το πράγμα σοβαρεύει πολύ, του εξέφρασα την επιθυμία να είμαι μαζί του σε ό,τι κι αν συμβεί - μόνο να είμαι μαζί του. Εκείνος εξέφραζε αυτή την επιθυμία από την αρχή, όταν μου μίλησε για τα αισθηματά του. Με έκανε να νιώθω πολύ σημαντική για εκείνον.

Φυσικά, ο άνθρωπος αυτός έχει οικογένεια, παιδιά και εγγόνια και από την πρώτη στιγμή τους μίλησε και λίγο αργότερα έφυγε από το σπίτι του. Οι σχέσεις με τη γυναίκα του τυπικές, αλλά με τα παιδιά και τα εγγόνια του πολύ καλές και ζεστές. ...Μέχρι που έφυγε και μένουμε μαζί (εδώ και 10 μήνες περίπου)

Οι σχέσεις με την οικογένειά του διατηρούνται και δεν έχω καμία ένσταση σε αυτό. Με τη γυναίκα του μιλάει τυπικά για τα όποια προβλήματα υπάρχουν. Υπάρχει ρήξη με την κόρη του, κάτι που τον έχει εντελώς αποσυντονίσει και προβληματίσει, αλλά με το γιο του είναι σε πολύ καλό επίπεδο.

Όμως, προσπαθούν -κάποιες φορές με επιτυχία- να τον κλονίσουν - να μας κλονίσουν. Τον κατηγορούν πως είναι ο λόγος για προσωπικά τους προβλήματα και άλλα τέτοια. Και φυσικά υπάρχουν και θέματα κυρίως οικονομικά και περιουσιακά, στα οποία εγώ δεν έχω και δεν θέλω να έχω καμία ανάμειξη.

Φέτος καταφέραμε να πάμε μερικές μέρες διακοπές χωρίς αυτό να το γνωρίζει κανένας από τους δικούς του. Επιστρέφοντας, άρχισαν κάποια προβλήματα υγείας εκείνου, και πιο συγκεκριμένα σε σχέση με την καρδιά του. Πίεση ανεβασμένη και διάθεση στα τάρταρα. Αγχος, σωστά;
Προσπαθώ να τον βοηθήσω, προσπαθώ να τον πείσω να μου μιλάει. Πιστεύω πως, όταν κάποιος εκφράζει αυτό που τον απασχολεί, είναι αυτό που λέμε ότι το βγάζει από μέσα του - ελευθερώνεται κατά κάποιο τρόπο.
Εδω και 1,5 εβδομάδα που ξεκίνησαν όλα αυτά, δεν με αγγίζει, καλά-καλά δεν με κοιτάει, δεν μου μιλάει. Το μόνο που μου λέει είναι ότι μου καταστρέφει την ζωή, πως δεν με θέλει για νοσοκόμα του, πως το πάλεψε αλλά τελικά δεν μας βγαίνει.
Εγώ γιατί το θέλω τόσο πολύ; Γιατί θέλω να πάω ενάντια σε όλα αυτά, για να μπορέσω μόνο και μόνο να είμαι μαζί του; Αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να είναι οι καταστάσεις σε 10 χρόνια από τώρα... Από την πρώτη στιγμή τα σκεφτόμουν όλα.

Λέει πως δεν βγαίνει κάτι. Και παλαιότερα έχει συμβεί το ίδιο σε πιο ήπιες μορφές, αλλά συνεχίζουμε να είμαστε μαζί, να μένουμε μαζί. Δεν σηκώνεται να φύγει, δεν θέλει να τον διώξω. Εγώ του είπα ότι θα το παλέψω μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Δεν βρίσκεις εύκολα τέτοιους ανθρώπους... Δεν πετάς εύκολα όλα όσα έχουν συμβεί...
Όταν σκεφτώ το ενδεχόμενο να χωρίσουμε, απελπίζομαι. Σκέφτομαι μόνο αρνητικά. Κάθε τι γύρω μου, μου θυμίζει εκείνον ή κάτι που περάσαμε μαζί.

Γιατί άλλαξαν όλα; Να συνεχίσω να τρέφω ελπίδες ή έχω ήδη χάσει;- kserw_kapoio_asteri

Η ανεβασμένη πίεση και τα προβλήματα καρδιάς επιβαρύνονται από το άγχος, αλλά δεν δημιουργούνται αποκλειστικά από αυτό, είναι υπεραπλουστευμένο να το σκέφτεσαι έτσι, όπως είναι και υπεραπλούστευση να λες ότι αφού είναι άγχος, θα τον βοηθήσω να ξεπεράσει το άγχος, και έτσι θα του περάσει η πίεση. Γιατρός χρειάζεται, και φάρμακα και ιατρική παρακολούθηση, όχι ευχές και κουβέντες. Τουλάχιστον εξασφαλίστε αυτά, και μετά περνάτε και στο ψυχολογικό μέρος.

Αυτός τα ξέρει αυτά που λέω, γιατί σε περνάει 23 χρόνια και νιώθει το σώμα του να τον προδίδει, και γι' αυτό λέει αυτά που λέει.

Τώρα σε σένα. Επιμένεις. Επιμένεις και επιμένεις και είσαι και σίγουρη, και ξέρεις, από την ιστορία σου δεν δικαιολογείται ούτε η επιμονή σου, ούτε η σιγουριά σου. Δεν τον ξέρεις πολύ καιρό. Αυτά που έχετε περάσει είναι δικές του περιπέτειες, δεν είναι αμιγώς δικές σας. Δεν έχω καταλάβει αν έχει πάρει διαζύγιο ή όχι – δεν μας το διευκρίνισες και το θεωρώ πολύ ύποπτο που το προσπέρασες με ασάφεια. Λες σε δύο σημεία ότι σε έκανε να νιώσεις σημαντική. Φαίνεται σα να το θεωρείς τρομερό ατού. Δεν είναι ατού, πρέπει να είναι προαπαιτούμενο. Μην τον κάνεις σημαντικό στο κεφάλι σου επειδή κάνει κάτι που πρέπει να είναι αυτονόητο σε μια σχέση. Είναι σαν τους πατεράδες που τους κάνουμε θεούς επειδή μαγειρεύουν στα παιδιά τους.

Μένετε δέκα μήνες μαζί, δεν έχετε κλείσει χρόνο και ήδη έχετε σοβαρότατα προβλήματα. Πώς πιστεύεις ότι προσδιορίζονται οι «σχέσεις ζωής;» Από την επιμονή και την πίστη; Από την ταμπέλα που δίνει κάποιος μέσα στο κεφάλι του;

Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Μπορεί να αλλάξει αυτός γνώμη, μπορεί να πάρετε παράταση, ποιος ξέρει. Εσύ κοίτα να απαντήσεις στην ερώτηση «εγώ γιατί το θέλω τόσο πολύ». Κι εσύ αναρωτιέσαι. Κοίτα να βρεις την απάντηση.

________________
5.

Τις προάλλες, συνάντησα έναν κοντινό συγγενή μου(μένουμε σε διαφορετική πόλη) και είχαμε την εξής συζήτηση:
-Γιατί κάθεσαι και δε πηγαίνεις να βρεις κανένα αγόρι;
-Και εσύ που το ξέρεις ότι δεν έχω ήδη;
-Φαίνεται!
-Από που;
-Ντρέπομαι να σου πω, αυτό θα έπρεπε να σου το είχε πει η μαμά σου!!!
Αργότερα τον ξαναρώτησα γιατί ντρέπεται και αν έχει να κάνει με το σεξ και μου είπε "επηρεάζεται από αυτό". Τι πιστεύεις ότι εννοεί;
Υ/Σ: Είμαι 17+-TheLegendary

Αγαπημένη μου

Η ιδέα ότι μια γυναίκα αποκτάει προβλήματα αν δεν έχει έναν άντρα για να την «κουρδίζει» σε μόνιμη βάση, προβλήματα που περιλαμβάνονται σε μια μεγάλη γκάμα που ξεκινάει από θέματα εμφάνισης και καταλήγει στην υστερία, είναι μια ιδέα που βασίζεται στον μισογυνισμό που είναι παλιός όσο και οι πέτρες. Ισχύει και για τους άντρες, αλλά οι άντρες έχουν ένα τρομερό ατού: αν ξεφύγουν από την αγαμία και πάνε στην πολυγαμία, δεν είναι τσούλοι, είναι αξιοθαύμαστοι και αξιοζήλευτοι.

Εσύ, αν δεν κάνεις σεξ, είσαι καημένη, αν κάνεις, είσαι εύκολη. Ό, τι και να κάνεις, δεν μπορείς να κερδίσεις. Μην αφήνεις κανέναν να σχολιάζει την ερωτική σου ζωή. Η ερώτηση «γιατί κάθεσαι και δε πηγαίνεις να βρεις κανένα αγόρι;» είναι από μόνη της επιθετική, αγενής και προκλητική – για τους παραπάνω λόγους. Η ερώτηση αυτή σε ένα 17χρονο κορίτσι από κοντινό συγγενή είναι τόσο απρεπής που μου σηκώνεται η τρίχα. Ο μισογυνισμός του, το κόμπλεξ και η απρέπεια αυτού του ανθρώπου είναι τάξης μεγατόνων. Μην δικαιολογείσαι σε χιμπατζήδες – δεν μου φταίνε οι χιμπατζήδες, είναι σχήμα λόγου. Μην δίνεις πάσες, μην ζητάς εξηγήσεις και απαντήσεις. Μην αναρωτιέσαι τι εννοεί, εκφράζει τον επιθετικό αχταρμά που έχει στο κεφάλι του.

________________
6.

Αγαπημένη Α,μπα
Ντρέπομαι αρκετά για την ερώτηση που θέλω να σου κάνω, γι'αυτό θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομη και περιεκτική μπορώ.
Ο φίλος μου είναι 28 χρονών, είμαστε μαζί δύο χρόνια και από την αρχή της σχέσης δεν έχει πολύ συχνά όρεξη για σεξ. Για παράδειγμα μπορεί να περάσουν 4 μέρες χωρίς επαφή και να μην τον πειράξει. Εξωτερικοί παράγοντες που να επηρεάζουν την κατάσταση δεν υπάρχουν.
Δεν σου κρύβω πως στην αρχή της σχέσης είχε πολύ αρνητικό αντίκτυπο σε μένα. Το έχουμε συζητήσει και η άποψη του είναι πως απλά δεν συμπίπτει η όρεξη μας κάποιες φορές και πως δεν το έχουμε ανάγκη με την ίδια συχνότητα. Στην τελευταία κουβέντα μου ανέφερε ότι τον πιέζει η σκέψη πως αν περάσουν μέρες χωρίς σεξ ξέρει ότι θα είμαι δυσανασχετημένη και αυτό λειτουργεί αντίθετα.
Από την πλευρά μου, το καταλαβαίνω απόλυτα πως μπορεί να πιέζεται. Όμως πιέζομαι και γώ. Με κόπο κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου πως έτσι είναι σαν άνθρωπος και δεν έχει σχέση με μένα όλο αυτό. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να καταπιέσω τα συναισθήματα μου και τις "ορέξεις" μου με αποτέλεσμα να νιώθω εγκλωβισμένη και έπειτα από λίγο αυτό να βγαίνει στην επιφάνεια. Πλέον έχω σταματήσει να διεκδικώ, γιατί όσες φορές το έχω κάνει αν εκείνος δεν έχει όρεξη βρίσκω τείχος, και απλά περιμένω.
Δεν ξέρω αν μπορείς να καταλάβεις και ίσως με θεωρήσεις υπερβολική. Δεν έχω ιδέα πως να το χειριστώ πια και αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω. Αναρωτιέμαι μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά η σχέση έτσι? Και αν ναι τότε πώς θα είναι σε 2 χρόνια πχ?
Αυτά. Ευχαριστώ εκ των προτέρων !- ουφ

Τέσσερις μέρες, ε; Να πάει σε ένα γιατρό.

Αστειεύομαι! Μια χαρά είναι. Και μια χαρά είσαι κι εσύ. Ναι, δεν το έχετε ανάγκη με την ίδια συχνότητα, γιατί σου φαίνεται τόσο παράξενο αυτό και ψάχνεις να το δικαιολογήσεις αλλιώς; Γιατί να μην του φαίνεται παράξενη η δική σου όρεξη, αυτός γιατί δεν προσπαθεί να την εξηγήσει αλλιώς; Ναι, μπορείς να κάνεις κάτι, να σταματήσεις να πιστεύεις ότι αυτό έχει σχέση με σένα. Αν πειστείς, πιστεύω ότι θα συντονιστείς και θα σταματήσει να σε πειράζει τόσο πολύ. Αν πειστείς και εξακολουθείς να καταπιέζεσαι, βρες άλλον.

________________
7.

Αγαπητή Α,μπα
Είμαι σε σχέση εδώ και 5 χρόνια. Είμαι 24 κι εκείνος 25 και οι 2 στο τέλος των σπουδών μας, πολιτικός μηχανικός και γιατρός αντίστοιχα. Εγώ εδώ κι 1 χρόνο πιέζομαι λόγω της σχολής μου, οτι παίρνω πτυχίο στο πιάνο κι οτι παράλληλα ξεκίνησα δουλειά. Ξέρω πολλά καρπούζια κάτω απο την ίδια μασχάλη.
Το θέμα μου δεν είναι η πίεση από αυτούς τους παράγοντες αλλά από τον άνθρωπο μου.
Από την αρχή απλά "δέσαμε" και δεν είχα λόγο να το αμφισβητώ αλλά το τελευταίο εξάμηνο έχει αρχίζει κι αλλάζει χωρίς να μπορώ να δω προφανή λόγο. Όταν είμαι κουρασμένη κάποια βράδια να δω ταινία, να βγω έξω ή να κάνω σεξ με υποβιβάζει λέγοντας μου οτι γυρνάω γύρω γύρω χωρίς να κάνω τίποτα, οτι κάνω σαν να είμαι 90 χρονών, οτι δεν έχω καταφέρει και κάτι και τι μου προσφέρουν όλα αυτά που κυνηγάω. Στη συνέχεια μαλώνουμε οπου του λέω οτι είναι απαράδεκτος, εκείνος με βγάζει υστερική και τρελή και στο τέλος μου ζητάει συγγνώμη.Η κατάσταση αυτή δεν έχει σταματήσει εδώ και 6 μήνες κι εγώ αναρωτιέμαι αν όντως μια τόσο καλή χημεία χαλάει έτσι απλά.- Anonymous

Η καλή σας χημεία δημιουργήθηκε στην χρυσή εποχή του ανθρώπου, όταν δεν υπάρχουν ανταγωνισμοί και συγκρίσεις και οι καφέδες κρατάνε μέχρι τις πέντε το πρωί, που είναι η φοιτητική ζωή. Ήταν καλή γιατί δεν υπήρχε κανένας λόγος να είναι κακή. Τι είχατε να χωρίσετε;

Τώρα όμως, έχετε. Τώρα που η ζωή γίνεται αληθινή και μπαίνεις στην μεγάλη αρένα, φαίνεται τι είσαι ικανή να κάνεις. Το μεταβατικό αυτό στάδιο θα βγάλει πάρα πολλά στη φόρα. Το πιθανότερο είναι ότι ζηλεύει που είσαι τόσο δραστήρια – δεν μας είπες από τι πιέζεται αυτός, και αν είναι γιατρός, έχει ακόμα σπουδαστικό μέλλον, οπότε είναι πολύ πιθανό να ζηλεύει που σε βλέπει να περνάς στο επόμενο στάδιο. Το «τρελή» και «υστερική» τον προδίδει, όπως και το «τι σου προσφέρουν όλα αυτά που κυνηγάς».

Διεκδίκησε την υποστήριξή του. Πες του ότι χρειάζεσαι βοήθεια, γιατί αλλιώς δεν είναι ο άνθρωπος σου. Και αν δεν καταλαβαίνει και αν δεν συμμορφώνεται, πιθανόν να μην είναι.