ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.2.2015 | 03:19

Η θλίψη επιστρέφει

ήταν και ειναι η πιο κοντινή μου, με όλη τη σημασία της λέξης, φίλη. Κοπέλες και οι δυο, είμασταν μαζί σε μια απόπειρα σχέσης για περίπου ένα χρόνο. Μαζί αποφασίσαμε οτι κάτι δε μας έβγαινε, αλλά πέρασε καιρος να το συζητάμε και να σκεφτόμαστε παρέα. Μπερδεμένη κατάσταση γιατί έτσι και αλλιώς λόγω φιλίας περνούσαμε σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Συγκατοικησαμε μαζί στο εξωτερικό, οι συζητησεις συνεχιστηκαν, λέγαμε οτι θέλαμε να κάνουμε και αλλα πραγματα στις ζωές μας και όχι κατ´ ανάγκην σχεση με τρίτους. Ετσι λεγαμε, και οτι οτι αλλάξει το λέμε μεταξύ μας. μετα απο καιρό σταματήσαμε να μιλάμε και εκείνη πάτησε ένα κουμπί...εγώ όχι. Πήγε με άλλον, έτσι, για ένα βράδυ, εκείνος θα ηταν στην πόλη μας για λίγες μόνο μέρες. Τον ξέραμε και οι δυο. Ήθελε να κλεισει με μένα ως σχέση, ήθελε να ξεκολλήσει είπε. Με στοιχοιωσε. Ενοιωςα οτι με προδωςε. Με στοιχοιωνε ένα χρόνο. Είπαμε οτι αν δεν καταφέρω να συνέλθω, αν δε γίνεται αλλιώς θα σταματήσουμε να κάνουμε παρέά. Και όταν λέω παρέα, εννοώ κάθε μέρα μαζι. Ποτέ ερωτικα απο τότε που είπαμε όχι. Ειπαμε μήπως πάω σε ψυχολόγο. φιλες εμείς, ίδια σχολή, ίδιοι φίλοι, κοινές ασχολιες, κοινές εργασίες, κοινές παρέες...κανείς να μην ξέρει τίποτα και εγω στο πουθενά. Οτι συνέβη υπήρξε μόνο μέσα μας. Τελικά είμαστε φιλες και σημερα, όπως παλιά, πέρασα και περάσαμε πολλά αλλα ποτέ δεν απομακρυνθήκαμε, δεν μπορούσα να το κάνω, ήθελα να ειναι στη ζωή μου μόνο που καμία φορά δεν το άντεχα. Το επόμενο διάστημα κυλησε καλύτερα. Άνετα μετα απο καιρό, συζητάμε πια για τη σχέση που θα θέλαμε να έχουμε με κάποιον, την απόπειρα σχέσης που είχαμε με κάποιονκαι τι σκεφτόμαστε για το μέλλον. Όλα καλά δλδ.Σήμερα, δυο χρόνια μετα απο εκείνη τη νύχτα στην πολη μας, που την έβγαλα ουρλιάζοντας, που περπατουσα μέχρι το πρωί στο δρόμο μεθυσμένη, που μιλούσα μόνη μου για μήνες μετα, που έψαχνα μια αλήθεια μέσα μου. Σημερα ήρθε πάλι αυτος. Και εκείνη ενδιδει. Γιατί ρε παιδιά να πληγώνεις κάποιον για ένα βράδυ;Υποφέρω Και δε ξέρω τι να σκεφτώ Θέλω τη γνώμη σου όσο τίποτε άλλο.Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενοΚαλό ξημέρωμα
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon