είμαστε ο Λούθερ Μπλίσετ*

Facebook Twitter
2

 

They all called themselves Luther Blissett

 

 


 ο υποτιθέμενος Luther Blissett

 

Προσπάθησαν να τα κάνουν όλα κουλουβάχατα,να κεράσουν χάος στο χάος και τα κατάφεραν. Το Luther Blissett Project ,μια κολλεκτίβα καλλιτεχνών,συγγραφέων,ακτιβιστών (μικρανήψια του Ντεμπόρ οι περισσότεροι) κατόρθωσε να δημιουργήσει έναν νέο λαικό ήρωα,έναν νέο μύθο,μια νέα μεγάλη αφήγηση στα μούτρα της βιομηχανίας του θεάματος και των μηντιακών εκτελεστών της.


Χρησιμοποιώντας το ανύπαρκτο,ψευδεπίγραφο,απατηλό όνομα Λούθερ Μπλίσετ σαν ένα είδος κοινής ταυτότητας (ένα «απερίγραπτο ψευδώνυμο που σημαίνει όλοι και κανένας») ξεγέλασαν τρομακτικά εύκολα εφημερίδες, περιοδικά,ιστότοπους, τηλεοπτικά δίκτυα. Με τη συστηματική διασπορά ψευδών ειδήσεων-στα όρια της φάρσας- απέδειξαν περίτρανα την ηλιθιότητα του καπιταλισμού και της κυρίαρχης κουλτούρας.

 

 


Το σχέδιο ήταν πενταετές (από το 1994 ως το 1999) και στις δράσεις του περιελάμβανε και την έκδοση βιβλίων ,υπονομεύοντας επί της ουσίας την έννοια του συγγραφέα ως του ενός και μοναδικού σημαίνοντος.Το Q, ένα ιδιαίτερο ιστορικό θρίλερ για την ζωή και τη δράση των Αναβαπτιστών,μια ριζοσπαστικής θρησκευτικής κομμούνας του 16ου αιώνα κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα (Ο Εκκλησιαστής,εκδόσεις Τραυλός,μτφ. Χρύσα Κακατσάκη ) αποκτώντας φανατικούς οπαδούς.

 

Με ιστορική του έδρα την Μπολώνια  (κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι βασικός σχεδιαστής του ήταν ο Ουμπέρτο ΄Εκο,καθηγητής στο εκεί Πανεπιστήμιο), το Luther Blissett Project, εξαπλώθηκε και σε άλλες Ευρωπαικές χώρες (Γερμανία,Πορτογαλία,Ισπανία) δημιουργώντας ένα ιδιότυπο πολιτιστικό αντάρτικο.

 

 

 

Ο πραγματικός Λούθερ Μπλίσετ,ένας Τζαμαικανός επιθετικός της Αγγλικής Γουότφορντ (που η μεταγραφή του στη Μίλαν κόστισε μια περιουσία και επιστράφηκε νύχτα και μισοτιμής) είδε το όνομά του να γίνεται σύνθημα,γκράφιτι,μπροσούρα για λόγους άσχετους με την ποδοσφαιρική του καρριέρα. Αμήχανος αρχικά,επέτρεψε επί της ουσίας ''να συμβεί όλο αυτό'' απολαμβάνοντας μια νέα ανύπαρκτη δόξα.
Το γιατί επιλέχθηκε δεν το ξέρει κανείς με σιγουριά-ίσως η απογοητευτική του ποδοσφαιρική πορεία να ήταν ο βασικός λόγος,ίσως κι αυτός να αποτέλεσε μια καλοπληρωμένη φάρσα, όπως άλλωστε και η εξουσία...

 

 

ο πραγματικός Λούθερ,ως αυτοκόλλητο της Panini

 

Μεγάλα σουξέ ,πάντως, των Λούθερ Μπλίσσετ ήταν η εξαφάνιση του (ανύπαρκτου) Βρετανού εννοιακού καλλιτέχνη Harry Kipper στα Ιταλογιουγκοσλαβικά σύνορα ,που ξεσήκωσε την αντίστοιχη Χαρδαβελλονικολούλεια εκπομπή,  καθώς και η υπόθεση Darko Maver ,ενός (ανύπαρκτου πάλι) προκλητικού Σέρβου γλύπτη και περφόμερ που βρέθηκε σκοτωμένος στο κελί του εξαιτίας βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ.

Στην περίπτωση του Μάβερ (που υποτίθεται ότι σόκαρε με τις περφόμανς διαμελισμένων σωμάτων) στην παγίδα έπεσαν και αρκετοί έγκριτοι κριτικοί τέχνης,γκαλερίστες και εικαστικοί που παρουσίαζαν το έργο του επικαλούμενοι ,μάλιστα, και στενή γνωριμία με τον αδικοχαμένο καλλιτέχνη.

 

 


Οι Λούθερ Μπλίσετ διαλύθηκαν τον Δεκέμβριο του 1999,μετά από ένα συμβολικό seppuku (παραδοσιακό γιαπωνέζικο χαρακίρι) αποκαλύπτοντας με ντοκουμέντα τις φάρσες της κολλεκτίβας και την βλακεία των αποδεκτών τους.


Τον Γενάρη του 2000 κάποια από τα μέλη τους μετονομάστηκαν σε Wu Ming («ανώνυμοι» ή «πέντε ονόματα» στα κινέζικα) συνεχίζοντας μέσω ενός νέου συγγραφικού αντάρτικου (Wu Ming,Αλτάι,μτφ. Ειρήνη Δουλάμη,εκδ. Εξάρχεια ) να σαμποτάρουν τη γλώσσα των κυρίαρχων μύθων,της μαζικής κουλτούρας και της διαστροφής της πραγματικότητας από τα κέντρα εξουσίας.

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------

Bonus info
O Kων/νος Ταχτσίδης είναι η ψυχή των Luther Blisset, της ελληνικής μπάντας που δημιουργήθηκε το 2012 και συνεχίζει το δικό της υπέροχο μουσικό αντάρτικο.


Είναι ωραίο να είναι κανείς ανώνυμα Διάσημος.

 

 

 

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
To Q και, η κατα κάποιο τρόπο συνέχειά του, το Altai είναι υπέροχα βιβλία. Ειδικά το Q που σε μεταφέρει στις πρωτεύουσες της Αναγεννησιακής Ευρώπης, από τη Ρώμα στη Βενετία και από την Αμβέρσα στην Κωνσταντινούπολη.
Κάποια στοιχεία για τον ποδοσφαιριστή Λούθερ Μπλίσετ. Δεν ήταν και τόσο χάλια παίκτης. Τη σεζόν 1982-83 ήταν πρώτος σκόρερ στο αγγλικό πρωτάθλημα ως παίκτης της Γουότφορντ, της οποίας πρόεδρος ήταν ο Έλτον Τζον, που τερμάτισε δεύτερη προερχόμενη από τη δεύτερη κατηγορία. Όταν πήγε στη Μίλαν, ήταν μάλλον μεγάλη επιτυχία για τη Μίλαν, αφού είχε αποκτήσει τον πρώτο σκόρερ του αγγλικού πρωταθλήματος, τη στιγμή που η ίδια προερχόταν από τη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος - μιλάμε για την προ Μπερλουσκόνι εποχή. Ο Μπλίσετ πράγματι απέτυχε με μόνο 5 γκολ, ωστόσο ο πρώτος σκόρερ της Μίλαν ο Όσκαρ Νταμιάνι πέτυχε 7 γκολ. Ο Μπλίσετ γύρισε ξανά στη Γουότφορντ και θεωρείται αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος παίκτης στην ιστορία της.Όλα αυτά τα (κουραστικά) τα αναφέρω γιατί νομίζω λείπει από το άρθρο κάτι σημαντικό. Ο Μπλίσετ έπαιξε στην Ιταλία μία πολύ δύσκολη εποχή για μαύρους ποδοσφαιριστές, ιδίως λόγω του γεγονότος ότι σε πολλές ομάδες Ultras κυριαρχούσαν ακροδεξιά στοιχεία - βλ. Λάτσιο, Βερόνα. Ο Μπλίσετ ήταν από τους πρώτους μαύρους παίκτες στην Ιταλία - πιθανόν και ο πρώτος στη Μίλαν, δε θυμάμαι. Συνεπώς οι συγκεκριμένοι ακτιβιστές θέλανε να αναδείξουν αυτό το στοιχείο επιλέγοντας αυτό το όνομα. Το εναλλακτικό σενάριο είναι ότι οι ιθύνοντες της Μίλαν θέλανε να παρουν έναν άλλον μεγάλο Τζαμαϊκανό παίκτη της Γουότφορντ τον Τζον Μπάρνς και τον μπέρδεψαν με τον Μπλίσετ. Αυτό ίσως να αντιστοιχεί συμβολικά και στα τρολλαρίσματα που έκαναν τη δεκαετία του 1990. Άρα λίγο άδικο το σχολιάκι σας για τον Μπλίσετ.