ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τα ανθρώπινα δικαιώματα Facebook Twitter
53


________________
1.


Αγαπητή Α μπα,
πριν έξι μήνες χάσαμε τον πατέρα μου και μέσα σε όλα (δύο χρόνια άρρωστος , νοσοκομεία, κηδεία) έπρεπε να κάνουμε αποδοχή κληρονομιάς. Η προσωρινή σύνταξη της μητέρας μου είναι 400 Ε και εγώ ακόμα σπουδάζω αν και εργάζομαι 4ωρη αλλά παίρνω 250 Ε, που είναι τα προσωπικά μου έξοδα. Πρότεινα να δουλέψω full time αλλά και η μητέρα μου και ο αδελφός μου ήταν κάθετα αρνητικοί γιατί πιστεύουν ότι έτσι δε θα τελειώσω ποτέ τη σχολή μου. Έτσι ο αδελφός μου είπε πως θα πληρώσει αυτός την εφορία για όλους με δόσεις. Από τότε παρατήρησα ότι άλλαξε συμπεριφορά η γυναίκα του, Σα να τον εκδικείται. Ο αδελφός μου δε λέει απολύτως τίποτα , ούτε καν η μητέρα μου λέει κάτι σε μένα, αλλά είναι σα να το κρύβουμε όλοι κάτω άπο το χαλί. Η νύφη μου μαγειρεύει όσπρια πέντε μέρες την εβδομάδα, το Σάββατο μακαρονάδα με σάλτσα και την Κυριακή τρώνε σε εμάς κρέας ή ψάρι. Το γεγονός το ξέρουμε όχι από τον αδελφό μου, αλλά από την ίδια . Η μητέρα μου κάνει ότι μπορεί, τους δίνει πάντα φαγητό για την άλλη μέρα, μια πίτα ένα γλυκό, μπιφτέκια κατεψυγμένα και πάντα διακριτικά , για να τους ξεκουράσει. Πραγματικά νιώθω ότι τον εκδικείται γιατί τρεις μέρες έχουν φασολάδα και δύο φακές. Παλιά ήταν πολύ καλή μαγείρισσα και ο αδελφός μου είχε και το έλεγε. Θα μπορούσε να φτιάξει ριζότο με μανιτάρια ή σπαγγέτι αραμπιάτα που του άρεσαν πολύ, αλλά όχι , όσπρια όλη την εβδομάδα ,κάθε μέρα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν είναι ότι τσακωθήκαμε για τα κληρονομικά, ήταν κανονισμένα πολύ πριν αρρωστήσει ο πατέρας μου, Δηλαδή τι να έκανα ,να άφηνα το σπίτι στο κράτος επειδή δεν μπορώ να πληρώσω την εφορία ή να σταματήσω τη σχολή μου για να δουλεύω περισσότερο; - φασολάδα

Η νύφη σου πρέπει να γίνει Πρόεδρος των passive aggressive όλης της γης, και στο μέλλον η passive aggressive συμπεριφορά πρέπει να αποκτήσει το όνομα της. Δε νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να την ξεπεράσει κανείς και να της φάει την πρωτιά.


Η φασολάδες είναι ο τρόπος της να δηλώσει με μη λεκτική επικοινωνία ότι είναι αναγκασμένη να υποστεί συνέπειες αποφάσεων που είναι μεν σωστές και λογικές, αλλά δεν της αρέσουν καθόλου. Θα ήθελε να μην είναι έτσι, αλλά ξέρει ότι δεν έχει επιχειρήματα για να πιέσει την κατάσταση για να γίνει αλλιώς. Εσύ τι να κάνεις; Τίποτα δεν μπορείς να κάνεις. Εκτός αν θέλεις να μαγειρεύεις εσύ σπαγγέτι αραμπιάτα και να τους δίνεις. Ή να τους δίνεις που και που τσορίθο, που πάει ωραία με τα φασόλια.


________________
2.


Αγαπητή Λένα. Αν και νέα είχα πολλά ψυχολογικά ups and downs. Μέχρι σημερα τα παλεύω. εννοειται με τον καιρό η αυτοπεποίθηση μου έπεσε αλλα δυστυχώς ακομα δεν μπορω να καταλάβω κατι. Ειναι φυσιολογικό να νιώθω μειονεκτικά απέναντι σε ανθρώπους που συναντώ , που βγαίνουν πίνουν τα ποτά τους στο κεντρο, έχουν μια οκ άποψη για τον εαυτό τους και "πατάνε" στα πόδια τους ,ενώ εμένα αν δεν με σουρει κάποιος έξω δεν κάνω τιποτα;! Απο τη μια σκέφτομαι πως όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια απο την άλλη τους σνομπάρω και λιγο(ίσως γιατί με συμφέρει). Ζηλεύω την απλότητα και την φυσικότητα με την οποία οι σημερινοί νέοι πλασάρουν τον εαυτό τους.εγω απο την άλλη Νιώθω σαν τη μύγα μες στο γάλα που δεν "ζω" ουσιαστικά. Υποπεφτω σε κάποιο γνωστικό λάθος ή απλα βιώνω τις πρώτες ανησυχίες της αναδυόμενης ενηλικίωσης;;- Κατ.


Είναι λίγο χαοτικός ο τρόπος που γράφεις και δεν ξέρω αν καταλαβαίνω. Οι 'σημερινοί νέοι' είναι μια ομοιόμορφη φυλή στην οποία δεν ανήκεις; Δεν είσαι νέα; Δεν ζεις στο σήμερα; Ποιοι είναι οι 'άλλοι' που είναι φυσικοί και χαλαροί σε τόσο μεγάλους αριθμούς, και γιατί νομίζεις ότι μόνο εσύ νιώθεις μειονεκτικά; Δεν είναι καλό σημάδι να νιώθεις μειονεκτικά απέναντι σε οποιονδήποτε συναντάς, αλλά δεν ξέρω αν λες αυτό. Μήπως μιλάς για μια συγκεκριμένη ομάδα ή παρέα, και για να μην πεις αυτό, αναφέρεσαι σε όλους τους νέους, γενικώς;


Αν νομίζεις ότι οι άλλοι τα έχουν όλα λυμένα, το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχεις ασχοληθεί ουσιαστικά με αυτούς τους άλλους. Το πώς παρουσιάζεται ο καθένας και τι έχει μέσα του είναι διαφορετικά πράγματα. Αν φερόμασταν όλοι όπως νιώθουμε στους δρόμους θα βλέπαμε κόσμο να ουρλιάζει και να τσιρίζει και να ανεβαίνει στα αυτοκίνητα. Τα ποτάκια στο κέντρο δεν είναι καμιά δύσκολη δραστηριότητα που χρειάζεται φοβερές ικανότητες, και αν δεν θέλεις να συμμετέχεις, και τι έγινε; Ούτε για να σνομπάρεις, ούτε για να ζηλεύεις είναι.


________________
3.


Αγαπητή α,μπά
Τα είχα εδώ και 2 χρόνια περίπου με μια κοπέλα απ τη σχολή. Ο πρώτος χρόνος ήταν κανονικός και στον δεύτερο ήμασταν περισσότερο on and off.μετα απο ένα καλοκαίρι που ήμασταν μαζί και φαινομενικά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ( ίσως απ τις καλύτερες περιόδους της σχέσης ) είπε πως θέλει να μείνει μονη της κι αυτό ειναι κατι που δεν λέει για πρώτη φορά αλλα ποτε δεν το τηρούσε κιόλας γι αυτό και η on and off φάση. Αυτή τη φορά όμως φαίνεται τελείως διατεθειμένη να ξεκόψει κάθε επαφή μαζί μου καθώς έχει βρει και κάποιες καινούργιες παρέες. Παρόλο που ξερω πως πρέπει να προχωρήσω κι εγώ, μου ειναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκοψω τελείως μαζί της απ τη στιγμή που την βλεπω αρκετά συχνά στη σχολή και που δεν θέλω να την χάσω γενικά ως άνθρωπο. - Espoir

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά πρέπει να το κάνεις. Θα χρειαστεί να κάνεις πολλά ακόμα πράγματα που θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, οπότε κοίτα να ξεκινήσεις από αυτό που είναι εύκολο – σε σχέση με αυτά που έρχονται. Δεν χρειάζεται να ξεκόψεις εντελώς μαζί της επειδή χωρίσατε, αν και δυστυχώς, αυτό δεν είναι 100% στο χέρι σου. Αυτό που χρειάζεται είναι να σταματήσεις να την βλέπεις ως 'κοπέλα σου'. Αν καταλάβει ότι έχεις ξεπεράσει το θέμα της σχέσης, ίσως να είναι διατεθειμένη να κρατήσει μια νέα, φιλική σχέση μαζί σου, αλλά μέχρι να το ξεπεράσεις, είναι πολύ πιθανό να μη σε ενδιαφέρει πια μια φιλική σχέση.


________________
4.


Αγαπητη Α,μπα το τελευταιο διαστημα με "τρωει" κατι μεσα μου και χρειαζομαι τη συμβουλη σου.
Πριν 2 χρονια αρχισα να μιλαω φιλικα με ενα παιδι (καταγωμαστε απο το ιδιο μερος). Μετα απο λιγους μηνες, και ενω υποτιθεται συζητουσαμε μεχρι και τα γκομενικα μας, ενα βραδυ ηρθε και με βρηκε απο το πουθενα σε ενα μπαρ που βρισκομουν, με φιλησε και μου εξομολογηθηκε οτι ολο αυτο το διαστημα, η κοπελα που του αρεσε ημουν εγω και ηθελε μια ευκαιρια απο μενα. Κολακευτηκα κ δεν μπορω να πω οτι δεν ενιωσα κατι. Η φαση στην οποια βρισκομουν ομως εκεινη την περιοδο δεν ηταν για να κανω σχεση, ποσο μαλλον να παιξω με τα συναισθηματα ενος 18χρονου (εγω τοτε ημουν 20). Πηρε θαρρος, εγω δεν ανταποκριθηκα οπως περιμενε και αντιδρασε καπως. Με εκανε να νιωσω σα βλακας που καθομουν και του ελεγα τα χαζογκομενικα μου οσο αυτος κρυφα με γουσταρε. Και αφου του ειπα οτι ειναι μικρος και φερεται εγωιστικα, μου εκοψε το καλημερα. Στενοχωρηθηκα γιατι τον συμπαθησα απ' την αρχη, ειναι πολυ εξυπνο παιδι, εχει μια ιδιαιτερη προσωπικοτητα και ειναι και αρκετα εμφανισιμος. Οταν ξαναμιλησαμε μετα απο ενα διαστημα, του 'πα οτι δεν ηταν αυτος τροπος για να με προσεγγισει και οτι ηταν ασχημο να μου κοψει το καλημερα επειδη δεν πηρε αυτο που ηθελε. Και ζητησε συγνωμη για την αντιδραση του κλπ και οτι ο λογος που απομακρυνθηκε ειναι γιατι δεν θελουμε τα ιδια πραγματα και προσπαθει να με ξεπερασει.
Απο τοτε τον εχασα τελειως. Αθηνα δεν τον πετυχαινω, και στο νησι καταβαινω πλεον μονο καλοκαιρια.
Και να, μετα απο 2 χρονια σχεδον, τον περασμενο Αυγουστο παρ' ολο που 'ταν απομακρος, μου εδειξε σημαδια οτι ακομη ενδιαφερεται. Αρχισε μια ψιλοαναστατωση μεσα μου αλλα δεν εδωσα σημασια γιατι υπηρχε αλλος (οι γνωστοι καλοκαιρινοι "ερωτες" που ληγουν αδοξα).. Plus, τον ειδα να φιλιεται με μια (οπως να ναι οπου να ναι -_- ) και σκεφτηκα "Ειναι μικρος ακομη..αμα δε γκομενισει τωρα ποτε θα γκομενισει;"
Το τελευταιο μηνα σχεδον τον σκεφτομαι καθε μερα, ολη μερα.
Ξερω οτι εχει περασει καιρος απο τοτε, και οτι πιθανων να 'χει παει παρακατω (Ενας γνωστος μας που ξερει ολο το στορυ, τον "ψαρεψε" ρωτωντας τον αν εχει επαφες μαζι μου κ του ειπε οχι + οτι εχει κοπελα.) Νιωθω ομως οτι του αξιζει να μαθει τί αισθανομαι γι αυτον. Ηξερα οτι θα ρθει καποια στιγμη η ωρα που θα μου εβγαινε ολο αυτο. Και οχι, δεν ειναι αποτελεσμα καποιας ερωτικης απογοητευσης και απλα τον θυμηθηκα για να καλυψω τις ανασφαλειες μου. Το 'χω αναλυσει αρκετα αυτο με τον εαυτο μου. Απροσδοκητα ομως, σαν να μου ΄ριξε καποιος μια γλαστρα στη κεφαλη (τί παρομοιωση Θεε μου) εκτιμησα (και θαυμασα μην σου πω) την επιμονη του. Και πες οτι βρισκω το θαρρος και τον πιανω και του λεω ολα αυτα. Ριχνω τον εγωισμο μου ετσι η απλως τον ικανοποιω εις βαρος του; Και οπως εγραψε πολυ σωστα καποιος στο σημερινο Α,μπα "Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ωριμότητα του να ζητάς αυτό που θέλεις και στον παιδικό εγωισμό να νομίζεις πως έχεις δικαίωμα πάντα να περνάει το δικό σου;" - Χ.

Όχι, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ερωτικής απογοήτευσης, ούτε τον θυμήθηκες για να καλύψεις τις ανασφάλειες σου. Τον θυμήθηκες μόλις συνειδητοποίησες ότι σε ξεπέρασε. Μέχρι τότε πίστευες ότι όταν θα άλλαζες γνώμη, αυτός θα ήταν εκεί. Μάλιστα ήξερες ότι θα αλλάξεις γνώμη! Αλλά βέβαια, έπρεπε να γίνουν όλα όπως σε βόλευε καλύτερα, μετά τα γκομενίσματα του καλοκαιριού.


Πες το, μην το λες – δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον όμως, μετά από όλα αυτά, πρέπει να παραδεχτείς ότι ό,τι και να κάνεις, το κάνεις για τον εαυτό σου, και όχι επειδή «του αξίζει να ξέρει τι νιώθεις για αυτόν». Αν ήθελε να μάθει τι νιώθεις για αυτόν, θα σε ρώταγε, όπως έκανε στο παρελθόν.

________________
5.

Αγαπητή Α, μπα!
Χρειάζομαι την πολύτιμη βοήθειά σου, σχετικά με την γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Ό,τι γνωρίζω από τα αγγλικά, είναι εμπειρικά, από ταξίδια, τηλεόραση, περιοδικά, ιστοσελίδες και κάποια μαθήματα πριν χρόνια.. Δυστυχώς, το μόνο που δεν κατάφερα ποτέ, ν'αποκτήσω πτυχίο Αγγλικών, ενώ αντίστοιχα, έχω από άλλες γλώσσες..Θα ήθελα να μου προτείνεις-εσύ ή οι σχολιαστές- κάποιο καλό site που θα με βοηθούσε περισσότερο στην εκμάθηση μεσα από γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα. Ισως δεν έχω βρει το κατάλληλο, ίσως δεν ξέρω πως να το αναζητήσω. Κάτι σαν το αντίστοιχο γερμανικό Deutsche Welle-lernen-μάλλον καταλαβαίνεις τι εννοώ- ευχαριστώ για το χρόνο!- English breakfast


Παιδιά, δικό σας!


________________
6.


Ξέρω δεν σαρέσουν τα διλήμματα. Όμως: είμαστε αυτό που αγαπάμε ή αυτό που μας αγαπάει; Αν δηλαδή έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο τι θα διάλεγες; Επειδή εγώ αγαπώ έναν κούκλο, πετυχημένο και "νικητή", ενώ με αγαπά ένας άσχημος, χωρίς κανένα ενδιαφέρον και αυτό που λέμε λούζερ. Είμαι πολύ προβληματισμένη.

Το πρώτο σίγουρο είναι ότι ό,τι είμαστε και ό,τι δεν είμαστε, δεν εξαρτάται από το ποιος μας αγαπάει.


Ελπίζω να το έγραψες στο κλίμα των τσιτάτων που αναγράφονται σε φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα και να μην το πιστεύεις, γιατί είναι μια θλιβερή, μοιρολατρική και παθητική άποψη.


Για να συζητάμε το θέμα ενός διλήμματος, πρέπει να υπάρχει δυνατότητα επιλογής. Αν αγαπάς έναν τέλειο και ο τέλειος δεν σε αγαπάει, δεν μπορείς να τον διαλέξεις, οπότε πού είναι το δίλημμα; Μια επιλογή έχεις, αυτόν που σε αγαπάει αλλά εσύ δεν θέλεις. ΜΙΑ επιλογή, συν την μόνιμη επιλογή να μην διαλέξεις κανέναν.


Αν αγαπάς έναν τέλειο και σε αγαπάει ο τέλειος, και πάλι, πού είναι το δίλημμα; Πάρτον και τρέξτε μαζί στο ηλιοβασίλεμα.

________________
7.

Παγκόσμια μέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σήμερα. Βλέπεις οργανώσεις να μοιράζουν φυλλάδια, να κάνουν πόστερ και να κρεμάνε αφίσες με το σήμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχω δίκιο που πιστεύω ότι όλο αυτό είναι μια υποκρισία;
Όταν καταπατούνται καθημερινά τα ανθρώπινα δικαιώματα (και στην χώρα μας), που βρίσκονται όλοι αυτοί και τι κάνουν ακριβώς;
Με ποιον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι πραγματικά υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα;

Υ.Γ.: Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που γράφεις, Α, μπα αλλά κάνε μου μια χάρη. Ελάττωσε λίγο τις ερωτήσεις χαζογκόμενων που δεν έχουν νόημα. Δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο τα γκομενικά τους και οι απόψεις που ξεχειλίζουν από ναρκισσισμό.

Η λέξη 'υποκρισία' είναι τελευταία στην Ελλάδα η λέξη- λάστιχο, έχει γίνει καραμέλα στο στόμα όλων, κυρίως σε όσους είναι επιρρεπείς σε αυτή.


Εσύ έχεις ασχοληθεί με το τι κάνουν αυτές οι οργανώσεις, όταν δεν είναι η παγκόσμια μέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή τις θυμάσαι όταν μοιράζουν φυλλάδια; Πιστεύεις ότι είναι θέμα αυτών των οργανώσεων να λύσουν αυτό το θέμα; Δεν είναι θέμα όλων μας; Τότε για ποιο λόγο έχουν δημιουργηθεί, αν όλοι μας καιγόμαστε τόσο για την υπόθεση; Έχεις ασχοληθεί με τις δράσεις τους για να ξέρεις με ποιον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ανθρώπινα δικαιώματα; Με ποιο τρόπο; Έχεις πάει να τους βρεις, να κάνεις ερωτήσεις, τις δύσκολες ερωτήσεις; Είναι όλες ίδιες, και προσεγγίζουν τα προβλήματα όλες με τον ίδιο τρόπο; Ξέρεις ποιες είναι σύμφωνα με τη δική σου φιλοσοφία, και αν ναι, τι κάνεις για να συμπαρασταθείς και να βοηθήσεις;


Οι μέρες που τιμούν έναν σκοπό υπάρχουν για να θυμόμαστε έστω και μια φορά το χρόνο ότι υπάρχουν υποθέσεις πιο σημαντικές από τις μικρές μας ζωές. Όποιον και να ρωτήσεις αν πιστεύει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σημαντικά, θα σου πει 'και βέβαια!' αλλά μόλις γυρίσει σπίτι, θα πάει να δει στο λάπτοπ το επόμενο επεισόδιο της σειράς που του αρέσει. Αν έχεις κάποια καλύτερη ιδέα για το πώς πρέπει να γίνεται η ενημέρωση του κοινού ή για το πώς πρέπει να λυθεί το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, σου δίνω βήμα για να αναπτύξεις τις απόψεις σου.

53

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1 Νομίζω ότι η νύφη με λάθος όσπριο προσπαθεί να περάσει το μήνυμα. Φάβα έπρεπε να μαγειρεύει.#6 Άλλο πάλι και τούτο. Πώς κατέληξες σ' αυτό το συμπέρασμα; Δηλαδή αν σε αγαπούσε ένας κούκλος, πετυχημένος και "νικητής", ο οποίος για να πετύχει πάτησε επί πτωμάτων, κάνει ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τα σχετικά, σημαίνει ότι και εσύ είσαι μια από τα ίδια; Αυτός ο τρόπος σκέψης, με ξεπερνά.
Για την εκμάθηση ξένων γλωσσών προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό http://www.italki.com/?ref=1753346Μπορείς να κάνεις μόνο ανταλλαγή γλωσσών, χωρίς να πληρώνεις μία, να βρεις άπειρο υλικό δωρεάν, ή να κάνεις μαθήματα με δασκάλους φθηνούς ή ακριβούς, ό,τι σηκώνει η τσέπη σου.Προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ γιατί δεν δεσμεύεσαι, είναι πολύ ευέλικτο και μπορείς να πάρεις και πιστοποίηση (όχι επίσημη) για τα αγγλικά σου με δικό τους τεστ.
@7Εγώ πάντως διαβάζω τη στήλη κυρίως γι'αυτές τις ερωτήσεις. Επειδή δεν έχω φίλες (για διάφορους λόγους) μου δίνει την αίσθηση της παρέας που ο καθένας λέει τα προβλήματα του και φεύγει λίγο ο νους μου από τα δικά μου προβλήματα (πάσης φύσεως).
@1Επειδή με κάλυψε απόλυτα η απάντηση της Λένας, ήθελα να επισημάνω κάτι άσχετο και σχετικό μαζί.Ας αρχίσουν και αυτοί οι γονείς να γράφουν από πριν τα σπίτια στα παιδιά τους, να μην χρειάζεται να πληρώνουν φόρους κληρονομιάς μετά. Ειδικά αν έχουν μεγαλώσει κιόλας και είναι πιο κοντά η ώρα του ''μεγάλου ταξιδιού'', ας προνοήσουν. Δεν είναι κακό, ούτως ή άλλως για τα παιδιά τους τα χτίζουν.
Συμφωνώ μαζί σου,αλλά δεν έχουν όλοι οι γονείς την ευχέρεια να κάνουν γονικές παροχές στα παιδιά τους, ειδικά τη σημερινή εποχή της κρίσης και όταν έχουν προκύψει θέματα υγείας με νοσηλεία που πολλές φορές είναι τεράστια οικονομική αιμοραγία.Το πιο λογικό και δίκαιο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι να κάνει μη αποδοχή κληρονομιάς η μητέρα τους και να πάει η περιουσία κατευθείαν στα παιδιά, αλλιώς ο αδελφός θα ξαναπληρώσει το μερίδιό του μετά τον θάνατο της μητέρας τους.
Ο φόρος στη γονική και στην κληρονομιά είναι ο ίδιος. Στη γονική παροχή όμως ο συμβολαιογράφος έχει αναλογικά δικαιώματα επί της αντικειμενικής αξίας (1% αν θυμάμαι καλά, άρα για ένα διαμέρισμα των 200.000€, 2.000 αμοιβή), ενώ το κόστος της αποδοχής κληρονομιάς είναι 200-300 ευρώ, οπότε συμφέρει πολύ από αυτή την άποψη. Άσε που αν κάνεις τη δήλωση φόρου κληρονομιάς στην εφορία και πληρώσεις το φόρο, είσαι οκ από φορολογικής πλευράς και δεν είναι ανάγκη να κάνεις και το συμβόλαιο της αποδοχής κληρονομιάς. Μπορείς να το τρενάρεις όσο θες, πολλοί κάνουν την αποδοχή όταν είναι να πουλήσουν το κληρονομιαίο. (Οπότε πάει πίσω και το κόστος μεταγραφής κλπ)Βέβαια μπορεί κάποιος να έχει πολλά ακίνητα, άρα και τεκμήρια κλπ κλπ και να τον συμφέρει να κάνει γονικές για να τα ξεφορτωθεί. Το σύνηθες όμως, τώρα με την κρίση που δεν υπάρχουν λεφτά, είναι να τα ρυθμίζει με μια διαθήκη και να πάνε στα παιδιά όταν πεθάνει.
#1Ίσως να υπάρχει λογική εξήγηση για την "εκδίκηση" της νύφης κι εξαρτάται από το ποιός θα κληρονομήσει τελικά το σπίτι στην περίπτωση θανάτου και της μητέρας. Αν το σπίτι μοιραστεί εξίσου και στα δύο αδέλφια, είναι παράλογος ο τρόπος και η συμπεριφορά της νύφης, αν όμως μείνει στον/στην γράφοντα/ουσα, δικαιολογείται χωρίς να σημαίνει ότι είναι σωστός, αλλά ούτε εντελώς λάθος. Πιθανόν ο σύζυγος να μην το έχει συζητήσει μαζί της και να θεωρεί ότι δεν της πέφτει λόγος γι αυτό το θέμα κι έτσι θέλει να περάσει ένα μήνυμα.Μπορεί να αισθάνεται ότι με αυτή τη λύση στερείται η ίδια και η οικογένειά της, ιδίως αν υπάρχουν και παιδιά. Καλό θα ήταν όμως, να είχε ζητηθεί και η δική της γνώμη γι αυτό το επιπλέον έξοδο στο πορτοφόλι τους, που τους στερεί το κρέας, ή την αραμπιάτα ή το ριζότο.Μπορεί τα περιουσιακά να είναι μεν τακτοποιημένα για το ποιός παίρνει τι, αλλά το ποιός πληρώνει τι και με τι τίμημα, είναι άλλο ζήτημα.Μια σκέψη έκανα.
#5: Αυτό που με βοήθησε προσωπικά ήταν/ είναι να βλέπω αγγλόφωνες ταινίες και σειρές με αγγλικούς υπότιτλους. Προσεγμένες παραγωγές (όσο γίνεται δηλαδή...). Εκεί θα μάθεις πολλές εκφράσεις που δεν πρόκειται να βρεις πουθενά επίσημα καταγεγγραμμένες. Βέβαια δεν σε βοηθάω ακριβώς στο συντακτικό/ γραμματικό, αλλά ξεφεύγει το μυαλό από τα όρια ενός βιβλίου για εκμάθηση.
#7 Γιατί μου φαίνεται τόσο αντιφατικό αυτό που γράφεις; Πώς γίνεται να μιλάς για ανθρώπινα δικαιώματα όταν κρίνεις τις "ερωτήσεις χαζογκόμενων που δεν έχουν νόημα"; Οι "χαζογκόμενες δεν είναι άνθρωποι; Δεν έχουν δικαίωμα να ακφράσουν τα προβλήματά τους; Ή αυτά που έχουν δεν είναι προβλήματα; Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει ό,τι πρόβλημα θέλει, γιατί είναι υποκειμενικό και ανάλογο με ό,τι έχει ζήσει.
Σε πρώτη φάση, έχω να σου προτείνω το : https://www.duolingo.com/. Μέσα στις άλλες επιλογές, έχει και την επιλογή της εκμάθησης Αγγλικών με μητρική γλώσσα την Ελληνική. Από εκεί και έπειτα κυκλοφορούν στο Internet pdf, όμως το βασικό πρόβλημα είναι πως ό,τι υπάρχει έχει ως βασική γλώσσα τα ίδια τα Αγγλικά. Ακόμη και ό,τι αφορά την Αγγλική γλώσσα. Επίσης, μία μέθοδος άνευ διδασκάλου έχει αυτή τη στιγμή μια τιμή περίπου 15 έως 25 ευρώ, κόστος που νομίζω δεν είναι απαγορευτικό για τη συντριπτική πλειοψηφία ανθρώπων, που θέλουν να αφιερώσουν χρόνο σε έναν τέτοιο σκοπό, χώρια που μπορείς να βρεις κάποια πράγματα σε δανειστικές βιβλιοθήκες. Τέλος, ψάξε να δεις και τι γίνεται σε διάφορους δήμους, στον ΟΑΕΔ με προγράμματα, ακόμη και σε ενορίες που διοργανώνουν διάφορα μαθήματα.
Duolingo all the way! Από οτι κατάλαβα έχει αυτά που ζητας! Και το reverso είναι αρκετά καλό αν θέλεις να τσεκάρεις τα λαθάκια που μπορεί να κάνει σε ασκησούλες και μικρά κειμενάκια που γράφεις για εξάσκηση! Επίσης έχει λεξιλόγιο και θεωρία γραμματικής! Έχει και british & american english! Εργαλειο! Καλη δυναμη και καλη πρόοδο!
Ευχαριστώ Fedora, τα άβαταρ που μου έστειλε ο bagle ήταν άπαιχτα (εκτός από το κις, αυτό δεν το έπιασα) και μπορείς να τα δεις στο χτεσινό ποστ, αλλά τελικά έβαλα ένα δικό μου.
Με γεια κι από εμένα!Ε ποτέ δεν είναι κακό να σου βρίσκεται μια ωραία κις! Μιαμ! Νομίζω το έβαλε γιατί είναι κοιλιόδουλος σαν εμένα, κι επίσης ταιριάζει με το στρογγυλό σχήμα που έχουν τα άβαταρ.
1 μπράβο στον αδερφό, τον ευχαρίστησες; και μη το ξεχάσεις στο μέλλον όταν θα έχεις δουλειά κανονική και θα μένεις στο σπίτι.τώρα για τη γυναίκα του, είναι ίσως λογικό κάποιος μη συγγενής που όμως επηρεάζεται τόσο άμεσα οικονομικά να δυσανασχετεί που πληρώνει φόρους στη σημερινή ελλάδα για ένα σπίτι που θα μείνει μετά κάποιος άλλος. για αυτό σε ρώτησα αν ευχαρίστησες τον αδερφό σου, είναι μια πανέμορφη πράξη αγάπης και σίγουρα όχι δεδομένη.δείξε και λίγη κατανόηση για τη νύφη..
Τι κατανόηση μωρέ με την παλαβιάρα; Συγχύστηκα που τη διάβασα την ερώτηση. Η φάση είναι "αφού εσύ πληρώνεις για τη μάνα και την αδερφή σου και δε μένουν λεφτά για το δικό μας το σπιτικό, ορίστε για να μάθεις, θα τρώμε μόνο όσπρια, να νιώσεις λίγο πόσο φτωχοί είμαστε και να το μετανιώσεις". Λογικο να δυσανασχετήσει, αλλά αν είναι στις δυσκολίες να συμπεριφέρεται έτσι αντί να τον στηρίζει, τι να πω; Μακάρι να μη βρεθούν σε χειρότερες δυσκολίες και του κάνει βασανιστήρια για να τον τιμωρήσει. Και μην ξεχάσεις να ευχαριστήσεις τον αδερφό σου.
#5 ασε τα βιβλια εκμαθησης - ειναι βαρετα και χωρις το περιβαλλον εκμαθησης (δηλαδη δασκαλο ή/και ταξη) δεν παλευονται.παρε καλυτερα κανενα βιβλιο στα αγγλικα και μαθε να απολαμβανεις λογοτεχνια στο οριτζιναλ - και οχι απο τις συνηθως αθλιες μεταφρασεις στα ελληνικα.οσο πιο πολλα διαβασεις τοσο καλυτερα αγγλικα θα μαθεις.
Χμ, ωραία είναι η ανάγνωση βιβλίων ΑΛΛΑ:1. Δεν αρέσει σε όλους το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων.2. Ακόμη και αν του/της αρέσει η λογοτεχνία, δεν πιστεύω ότι ενδείκνυται για την εκμάθηση της γλώσσας. Καταρχάς, διαβάζοντας ένα βιβλίο δύσκολα δίνεις έμφαση σε γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα. Κατά δεύτερο, ακόμη και εάν προσπαθήσεις να αντιληφθείς κανόνες μέσω της ανάγνωσης, δυσκολεύει πολύ η κατανόηση του κειμένου, το οποίο κατακερματίζεται και στο τέλος θα σιχτιρίσει. Σε συνδυασμό δε με τις πιθανές ελλείψεις σε λεξιλόγιο, θεωρώ πως είναι κακή ιδέα. Τέλος, "ποιητική αδεία" γίνονται πολλές αποκλίσεις από γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες, οι οποίες θα δημιουργήσουν σύγχυση.3. Κατάλαβα ότι ο/η γράφων/ουσα θέλει να πάρει πτυχίο (ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται). Σε αυτή την περίπτωση ούτε τα σάιτ βοηθάνε ούτε φυσικά τα λογοτεχνικά βιβλία. Όλα αυτά θα λειτουργήσουν υποστηρικτικά προς ένα συστηματικό πρόγραμμα εκμάθησης. Ενδεχομένως να βοηθούσα κάποια μέθοδος άνευ διδασκάλου, αν και κατ' εμέ η παρακολούθηση μαθημάτων είναι σε αυτή την περίπτωση βασικότατη, γιατί δεν έχουν όλοι την ικανότητα και την πειθαρχία να διαβάσουν μόνοι τους.
Δεν ξέρω αν μπορείς να κάνεις το ίδιο με τα αγγλικά, αλλά γιατί όχι. Εγώ, ήθελα να μάθω σουηδικά, και πήρα τηλέφωνο στην πρεσβεία και μου έδωσαν μία λίστα με ανθρώπους και σχολές που μπορούσαν να απευθυνθώ. Προσωπικά με βοήθησε πολύ.
καλα να παθω για να μην διαβαζω προσεχτικα το αρχικο σχολιο. αλλα κι σεις μη βαρατε ρε παιδια. ειπαμε ο καθενας τη γνωμη του στον ποστερ. μανια να καταριπτουμε τη γνωμη του αλλου.
Αυτό με την καταψήφιση καταντάει όντως κουραστικό και πολλές φορές με στενοχωρεί κιόλας. Μακάρι να άλλαζε σύστημα η lifo και να είχες έναν αριθμό ψήφων που ανάλογα με τα +/- να αλλάζει. Ακούει κανείς από lifo; :)
@5: Δεν έχω να προτείνω site, αλλά για ολοκληρωμένη εικόνα της αγγλικής γραμματικής προτείνω την σειρά Grammar Link 1,2,3,4 της Pearson. Έχει πολύ καλά διατυπωμένη γραμματική θεωρία και στοχευμένες ασκήσεις. (Και τόσες φορές που έχω προτείνει αυτή τη σειρά, η Pearson θα έπρεπε να μου κόψει ποσοστά.)
#1 Ω, θεέ μου! Τί ερώτηση και τί απάντηση! Τώρα καταλαβαίνω γιατί όταν έπρεπε να διαβάσω για τις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, με έπιανε μία μανία να τρώω όσπρια (τα οποία σε κανονικές συνθήκες βρίσκω μέτρια, ως ελαφρώς αντιπαθητικά), ήμουν παθητικά επιθετική προς τον εαυτό μου!!!#2 Το γνωσιακό σου λάθος: Νομίζεις ότι φοράς ένα ταμπελάκι κατακούτελα που δείχνει στον κόσμο όλες σου τις ανασφάλειες. Ότι αυτοί εκεί έξω που φαίνονται άνετοι, *είναι* άνετοι. Ότι όποιος δείχνει ότι διασκεδάζει, διασκεδάζει. Ότι όποιος βγήκε έξω, προτιμά να είναι έξω από το να είναι σπίτι του. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Μάλλον, πιό σωστά, δε μπορείς να ξέρεις τί ισχύει για τον καθένα. Θα κάνω μία υπόθεση, και θα πω ότι μεγάλωσες με γονείς που είχαν τόσο υπερμεγέθες εγώ, ώστε δεν άφηναν στον εαυτό τους περιθώριο να παραδεχτούν καμία αδυναμία: Ήταν ικανοί να μείνουν στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με τις θειάδες αντί να βγούνε, μετά έλεγαν πόσο καλύτερα ήτανε που δε βγήκανε, και έπειτα όταν βγαίνανε παραδόξως το "διασκεδάζανε", άσχετα αν ήτανε κουρασμένοι, με είκοσι κάλους στα πόδια και πονοκέφαλο από τη δουλειά. Χαλάρωσε: Δεν είναι έτσι όλος ο κόσμος. Όπως πολύ σωστά λέει και η Α, μπα, όταν ξεκινήσεις να τους πλησιάζεις, θα δεις πόσοι πολλοί είναι σαν κι εσένα...#4 Προσπαθώ να συντονιστώ μαζί σου, αγαπητή/ε, πριν αποπειραθώ να βγάλω συμπεράσματα, αλλά αποτυγχάνω:Δεκαοκτώ με είκοσι (δυο χρόνια) δεν είναι μεγάλη διαφορά ηλικίας. Βασικά, ούτε ακόμα και στα δεκατέσσερα με δεκαέξι, που είναι εφηβεία, δεν είναι μεγάλη διαφορά ηλικίας, για να πεις ότι ΓΟΥΑΟΥ έχω τόσο πιό μεγάλη εμπειρία από αυτό τον άνθρωπο, που ουσιαστικά τον εκμεταλλεύομαι συναισθηματικά, ή παίζω μαζί του. Μπορείς να θες ή να μη θες σχέση, να τσιμπάς ή να μην τσιμπάς στις προσδοκίες του αλλουνού, ελεύθερος άνθρωπος είσαι-αλλά με ποιά έννοια φέρθηκε εγωιστικά ο άνθρωπος με το να σε γουστάρει; Καλά έκανες και του έλεγες γκομενικά, καλά έκανε και σε γούσταρε. Και τέλος, τί κακό είναι αυτό βρε παιδιά, και με τον εαυτό σας και με τον άλλο κόσμο, της υποτίμησης κάθε γκομενικού που δεν περιέχει *ΤΗΝ* σχέση; Είστε δεν είστε με τον άλλο άνθρωπο. Είναι δεν είναι η σχέση είναι μόνο στο μυαλό σας. Ναι, όλοι θέλουμε να μας αγαπούν, ναι, όλοι θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοι και λατρεμένοι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οφείλουμε να υποχρεώσουμε καθέναν να το κάνει...
Aγαπητό μου 7,όσο και αν συμφωνώ με τους χαρακτηρισμούς που προσδίδεις στις ερωτήσεις που διατάζεις (;) να εκλείψουν απ'το Α,μπα, δεν παύει να είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Είναι λίγο οξύμωρο αυτό που κάνεις.
#7 Δλδ η αντίληψή σου είναι ότι, αφού υφίστανται ακόμη οι αδικίες, αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν ασχολείται στ' αλήθεια με την εξάλειψή τους; Όπως σου είπε και η Λένα, έχεις άραγε ψάξει τη δουλειά ορισμένων οργανώσεων ή νομίζεις ότι αυτή εξαντλείται στα φυλλάδια; Επειδή εσύ κι εγώ δεν οργανώνουμε συσσίτια ή δεν εργαζόμαστε ως pro bono δικηγόροι, δεν σημαίνει ότι δεν το κάνει κανείς.Τώρα, γιατί υφίστανται οι αδικίες; Χοντρικά, γιατί αυτοί είναι σχετικά λίγοι (ακόμη κι αυτοί που μοιράζουν απλώς φυλλάδια, πάλι λίγοι είναι) και (κυρίως) όχι ιδιαίτερα ισχυροί. Αυτοί που τις δημιουργούν/ανέχονται είναι (είμαστε) εκατομμύρια.
#1 Μάλιστα. Πρωτότυπη εκδίκηση και, αν μη τι άλλο, υγιεινή.Υποθέτω πάντως ότι ο αδελφός σου, εκτός από καλός αδελφός/γιος, είναι επιπλέον κι από εκείνους τους καταπληκτικούς ανθρώπους που τα όσπρια δεν τους επηρεάζουν ξέρεις που, γιατί αλλιώς θα της είχε γυρίσει μπούμερανγκ η εκδίκηση και θα το είχε κόψει στη βδομάδα πάνω.Ο αδελφός σου δεν προλαβαίνει ποτέ να μαγειρέψει κι αυτός; Η νύφη επαγγέλεται οικιακά;
Ε, όχι και best wife 2015.. τώρα μπήκε το 15 ρε φίλε.. μπορεί παρακάτω να προκύψει καμιά νύφη που να μαγειρεύει κάθε μέρα λαπά (και τα Σαββατοκύριακα φιδέ).
#7 , δεν έχω ασχοληθεί με την ευρύτερη έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά έχω ασχοληθεί λιγο με τα γυναικεία δικαιώματα (κι αυτά εντάσσονται βέβαια στα ανθρώπινα δικαιώματα). Μέσα από μια ομάδα η οποία τον υπόλοιπο χρόνο-εκτός από τη μέρα της γυναίκας-προσπαθεί να βοηθήσει γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί, βιασθεί ή αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Παρέχοντας τους νομική προστασία αφιλοκερδώς, βρίσκοντάς τους καταφύγιο και φυσικά προσπαθούν μέσα από συζητήσεις με φορείς της πολιτείας να αλλάξουν την νομοθεσία υπέρ αυτών των ευάλωτων ομάδων.Απορώ που δεν τα σκέφτηκες όλα αυτά. Βγες από τον μικρόκοσμό σου πλιζ