ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια μικρή φίλη με ένα μεγάλο πρόβλημα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια μικρή φίλη με ένα μεγάλο πρόβλημα Facebook Twitter
60

________________
1.


Αγαπητη Λενα,

Μπορει να σου ακουστει χαζο και παιδιαστικο να ασχοληθεις με το θεμα μου αλλα κοντευουν να σπασουν τα νευρα μου! Συγγνωμη και για το σεντονι. Ειμαι 19. Εχω χασει μια χρονια στο δημοτικο για ιατρικους λογους αρα δινω πανελληνιες σε 3 μηνες. Το προβλημα μου ειναι η ασχημη συμπεριφορα μιας παρεας κοριτσιων. Οταν ημασταν μικρες με φλερταρε το αγορι της Δ. Ενω εγω τον απερριψα και της το ειπα αμεσως, εκεινος τα αρνηθηκε ολα. Ακομα και μετα απο μηνυνατα που της εδειξα φεροταν σαν τυφλη. Καταλαβαινω πως θελει να λεει ψεμματα στον εαυτο της γιατι ειναι ερωτευμενη. Ομως 3 χρονια μετα, μου κανει τη ζωη κολαση. Πεθανε τραγικα ο πατερας της πριν ενα χρονο και μια βδομαδα μετα, τα εφτιαξε με τον διδυμο αδερφο μου μονο και μονο για να "δειξει κατι". Φερεται τρελα. Στο μαθημα δεν τολμαω να πω κατι στον καθηγητη ή να κανω κατι και σχολιαζομαι αμεσως. ΠΟΤΕ, μα ποτε δεν μπηκα στη διαδικασια να απαντησω. Αντιθετως, οταν ειναι απαραιτητο να της μιλησω το κανω με τον πιο ευγενικο τροπο, φυσιολογικα. Το θεμα ειναι οτι ειναι παρα πολυ ασχημη ( αντικειμενικα, δεν λεω ευκολα καποιον ασχημο) και ολη μερα με λεει μπαζο. Εκει που θελω να καταληξω ειναι πως πατα πανω στις αντοχες μου και συνεχιζει. Δεν θα με ενδιεφερε αλλα με εχει κανει πια να θελω να την χτυπησω. Δεν θεωρω οτι αν της μιλησω ή κανω συζητηση θα καταλαβει και πραγματικα δεν ξερω τι να κανω για να μπορεσω να συνυπαρξω αρμονικα μαζι της. Καθως με τον αδερφο της και μια πολυ καλη της φιλη ( τη μοναδικη) εχουμε παρα πολυ καλες σχεσεις και θα παμε στην ιδια σχολη ( στανταρ) ,θα ειναι παντα μπροστα μου. Δεν αντεχω αλλη ψυχολογικη βια, χρειαζομαι βοηθεια στο πως να διαχειριστω το θεμα!


Γιατί λες ότι είναι μια παρέα κοριτσιών αφού στη συνέχεια λες μόνο για μία, και μάλιστα συμπληρώνεις ότι με την καλή της φίλη και τον αδερφό της τα πας πολύ καλά; Άλλο να έχεις μια στραβωμένη μαζί σου, κι άλλο να έχεις μια παρέα στραβωμένη μαζί σου.


Τώρα το σχολείο τελείωσε, και η ιστορία τελείωσε επίσης. Νομίζεις ότι θα είναι πάντα μπροστά σου, αλλά δεν θα είναι. Θα είσαστε σε διαφορετικούς κύκλους, δεν θα μοιράζεστε κάθε μέρα μια αίθουσα. Θα βρεις νέα ενδιαφέροντα, νέες παρέες, νέες ασχολίες και νέες δυνάμεις. Στο μέλλον ίσως καταλάβεις πού οφείλεται όλη αυτή η επιθετικότητα, και δε νομίζω ότι η μοναδική εξήγηση είναι ότι τρία χρόνια πριν σε φλέρταρε το αγόρι της.

________________
2.


Έφτασα 31 και μολις βγαίνω από την δεύτερη σερί σχέση μου (ενά μιση χρόνο) και τρίτη σοβαρή σχέση μου..
Το πρόβλημα μου είναι πως και στις 2 σχέσεις άκουσα μία κατηγορία σχολίων που ήταν παρόμοια: τα συχνά παράπονα μου για το καθετι, η έλλειψη δραστηριοτήτων, η έλλειψη πιο έντονης κοινωνικής ζωής..
Ομολογώ πως είμαι γκρινιάρης, και παρόλο που γι αυτο κατηγορώ το ότι ζω κάπου στη βόρεια ευρώπη, έχω έντονα την υποψία πως είμαι γενικότερα ανικανοποίητος και οχι τόσο ευτυχισμένος.
Συχνά κάνω κάποια σχέση, απασχολούμαι, βάζω όλο το βάρος μου πανω σε αυτήν, και είτε εν τελει βαριέμαι είτε με βαριούνται...
Δεν βρίσκω πολλά ενδιαφέρονται - μάλλον δεν απέχω και πολύ απ τον μέσο άντρα/Έλληνα, αλλά μιας και οι φίλες μου είναι βορειοευρωπαίες είναι συχνά συνηθισμένες σε ένα άλλο ρυθμό. Μου αρέσει να με σπρώχνουν να μαι πιο δραστήριος αλλά δε μπορώ να γίνω κάποιος που δεν είμαι.
Μιας και νιώθω πως μεγαλώνω, και πως θα ήθελα επιτέλους να κάνω κάτι που θα κρατήσει.. Τι με συμβουλεύεις;- Γιώργος

Να σταματήσεις να αράζεις σαν πασάς και να περιμένεις να σε διασκεδάσουν οι άλλοι, ή να σε διασκεδάσει η χώρα που βρίσκεσαι, ή οι γκόμενές σου, ή οι περαστικοί. Περιμένεις από τους άλλους να σε σπρώξουν, αλλά αν το κάνουν τους απορρίπτεις.


Κοίτα, δεν μπορώ να τα γράψω ήρεμα και δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να προσπαθήσω να σου το φέρω με τρόπο. Δεν έχω καθόλου υπομονή για ανθρώπους που έχουν γεννηθεί στην καλή πλευρά του πλανήτη, έχουν την υγεία τους, χρήματα, προτάσεις και περιθώρια να αφήσουν πίσω τους κάτι παραπάνω από μια χούφτα σκόνη, και σπαταλούν το οξυγόνο βαριεστημένοι και γκρινιάζοντας που η παράσταση δεν έχει αρκετά εφέ. Δεν έχεις ούτε ένα ενδιαφέρον; Είναι δυνατόν; Δεν σε έχει συγκινήσει ούτε μια μελωδία, μια κουβέντα κάποιου κάποτε, ένα φαγητό; Κάτσε και γκρίνιαζε. Κάτσε στο καρεκλάκι, και πες σε όσους είναι δίπλα σου ότι δεν σου αρέσει τίποτα. Δεν σε προσπερνούν μόνο οι γυναίκες. Σε προσπερνάει η ζωή σου. Έχεις πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα από τον να μην σε παρατήσει η επόμενη στα δύο χρόνια.

________________
3.


ειμαι σε κακη φαση , εγω εχω φερει τον εαυτο μου εδω επειδη θελω πολυ εναν αντρα που ποτε μου δεν καταφερα να τον εχω ουσιαστικα . Τον γνωρισα στα 17 και τον ερωτευτηκα - καψουρευτηκα αμεσως ! Στα 21 πια καταφερα μετα απο πολλες προσπαθειες να μιλαμε για ενα διαστημα καθε μερα , αν και υπηρχε αποσταση (μενει στην πολη που καταγομαι και εγω σπουδαζω αθηνα )να μ λεει οτι θελει να με δει και ειμαστε σε μια "καλη " κατασταση . Η χαρα μου δεν περιγραφοταν , ημουν στα αστερια και ξαφνικα επεσα στην γη...οταν ηρθαμε πιο κοντα δεν καναμε σεξ , δεν μου βγηκε !ενω τον θελω δεν μου βγηκε να το κανω μεσα στο αμαξι του εκεινο το βραδυ , απο τοτε ολα αλλαξαν , ξενερωσε λεει , του εξηγησα οτο κομπλαρα και αυτος ελεγε τα δικα του . Αρχισαμε να μιλαμε παλι , περασαν οι γιορτες και οταν γυρισα πισω σταματησε να μ μιλαει , μονο οταν εστελνα εγω και ειχε μια εγωιστικη σταση , μου μιλησε ασχημα , ειπε οτι ξενερωσε , τι προσπαθησε και δεν του βγαινει , οτι ηταν λαθος που εκανε κατι με εμενα ενω υπηρχε αποσταση , με ειπε δηθεν που το παιζει ιστορια στο facebook και γενικα με τα πεινωσε ! παρολα αυτα καθε βραδυ κλαιω , ριχνω ευθυνες σε μενα , εχω πρηξει ςτις φιλες μου οτι τον θελω κι οτι δεν αντεχω να μην του μιλαω ,δεν μπορω να πιστεψω την πραγματικοτητα , βαθια μεσα μου ελπιζω οτι θα μιλησουμε παλι και ηταν μονο ενα καυγας....
#απελπισια #μαυρος #κυκλος –μαριλου

Αχ, με γονάτισες ρε Μαριλού. Δεν αντέχω να σου απαντήσω. Τις προάλλες είπα ότι δεν θα απαντάω πια σε ερωτήσεις τύπου 'μου άλλαξε τα φώτα αλλά εγώ τον αγαπώ'. Νομίζω ότι πρέπει πια να το κάνω πράξη. Ελπίζω στο κουράγιο των αναγνωστών.

________________
4.


πιστεύεις όλες τις βλακείες που σου λέει ο κάθε άγνωστος εδώ, που μπορεί να είναι και για δέσιμο; για σκέψου το, γιατι δεν φαινεσαι χαζη.- Τινα


Ενώ η καχυποψία και ο χαρακτηρισμός 'για δέσιμο' δείχνουν εξυπνάδα;

 

________________
5.


Ντρέπομαι. Έδειρα το 25μηνών μωρό μου. Του έδωσα μία στον πισινό και μία στο χεράκι του. Αισθάνομαι απαίσια. Όλη μέρα είχε τις κακές του και 2 μέρες τωρα δοκιμαζει τις αντοχές μου. Κι άντεξα, μέχρι απόψε. Ντρέπομαι. Δεν είσαι στήλη για παιδιά αλλά θέλησα να το πω κάπου. Έκλαιγα μετά και το γέμισα φιλιά αλλά θεωρώ ότι έφτασα σε άσχημο σημείο.- trexagireve

Δεν είναι στήλη για παιδιά, αλλά μου φαίνεται περίεργο που περιγράφεις ένα παιδάκι 2 χρονών ως 'μωρό 25 μηνών'. Του χρόνου θα λες ότι είναι 36 μηνών; Ως πότε θα είναι μωρό; Δεν ξέρω αν έχει σχέση με τα υπόλοιπα, αλλά μου κάνει εντύπωση.


Φτάνει με τις τύψεις τώρα. Υπάρχει εξοντωτική πίεση από την κοινωνία προς τις γυναίκες να είναι τέλειες μανάδες και να μην κάνουν λάθη. Οι μανάδες όμως λυγίζουν, μερικές φορές κουράζονται κα απελπίζονται. Δεν είναι Άγιες, ούτε υπεράνθρωποι με ατελείωτες δυνάμεις. Τα παιδιά είναι δύσκολη υπόθεση και ο ρόλος της μητέρας γεμάτος νάρκες. Είσαι άνθρωπος, έκανες ένα λάθος, το ξέρεις πολύ καλά, και τώρα αισθάνεσαι άσχημα γι' αυτό που έγινε. Ο κόσμος απαιτεί από τις μάνες να είναι πάντα άψογες και τέλειες και υποκρίνεται ότι τα παιδιά είναι αγγελούδια. Έχεις πολύ δίκιο που λες ότι το παιδί δοκιμάζει τις αντοχές σου. Η πίεση είναι τόσο μεγάλη που οι μανάδες αυτά ούτε να τα σκεφτούν δεν τολμούν, πόσο μάλλον να τα συζητήσουν ανοιχτά. Είναι μια ακόμα φάση που θα διανύσετε μαζί, και θα περάσει. Φιλιά στο μωρό.

________________
6.


Αγαπητη Αμπα θελω να θεσω το εξης ερωτημα σ εσενα και τους αναγνωστες της λ(α)ιφο,γιατι βλεπω οτι παιζουν τετοιου ειδους κουφοι προβληματισμοι.Μετα απο διατροφικα διαταραγμενα φοιτητικα χρονια στα οποια διατηρουμουν με χορτα και κοκαζιρο σε κιλα 12-15κατω υψους (δεν μ ελεγες γεματη δλδ παρα το σκελετο μου που ειναι φαρδυς κ με ταση για να παιρνω)αμηνορροια,παρεμβασεις οικογενειας-ψυχοιατρων κλπ το γυρισα σε βουλιμια κ εγινα παλι αρκετων κυβικων(κιλα=υψος).Τωρα παλευω με νυχια δοντια να ξαναχασω,αφου ουτε εμενα μ αρεσουν,αλλα μου χει προκυψει το εξης :γιατι νομιζω οτι τα ατομα υψηλης νοημοσυνης-μορφωτικου επιπεδου ειναι αυτα που κυριως κατακρινουν τα παραπανω κιλα(myself included)?Δλδ βλεπω οτι εχω 'περαση' σε ατομα με αντικειμενικα ωραιο σωμα κ εμφανιση,εφοσον ειναι πολυ χαμηλου επιπεδου (σε στυλ αλητηζ-durexακιας-φτιαχνω μηχανακια) γιατι αυτη η κατηγορια ατομων θεωρει τα 'κυβικα' και τις 'καμπυλες'-ναι εχω μεγαλοκ***- προσον,Εχω την αισθηση-πεποιθηση οτι ποτε δεν θα βρω ενα συντροφο που και να ειμαι η πρωτη του επιλογη (κ οχι σε στυλ 5-10 κιλα παραπανω εσυ,100εγω,ας συμβιβαστουμε ο ενας με τον αλλο) και να ειναι ευστροφος-με χιουμορ-συζητισιμος?Εκτος κι αν ζω με 500 θερμιδες τη μερα για να περνιεμαι για λεπτη (= ατομο με αυτοελεγχο,νοημοσυνη,που δεν θα πρεπε να ντρεπεται για το σωμα του)?- αισθητικα προβληματισμενη

Το ερώτημα σου θα το απαντούσα αν ήταν θεωρητικό, αλλά εσύ προσπαθείς να χωρέσεις στα καλούπια που βάζεις στο μυαλό σου θυσιάζοντας και διακινδυνεύοντας την υγεία σου σε άκρως επικίνδυνο σημείο. Είσαι έξυπνη και έχεις χιούμορ, οπότε απευθύνομαι στη συνείδηση σου που καταλαβαίνει, και ας κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Τα αγόρια είναι το τελευταίο σου πρόβλημα αυτή τη στιγμή. Έχεις διαστρεβλωμένη άποψη για τα κιλά σου και για το σώμα σου, για την εικόνα που δίνεις και για τον συμβολισμό όλων αυτών, και το πρόβλημα δεν λύθηκε την πρώτη φορά που παρενέβη η οικογένεια σου. Μην κάνεις μόνη σου δίαιτα. Πήγαινε σε διαιτολόγο που είναι εξειδικευμένος σε διατροφικές διαταραχές και ξεκινήστε μαζί κάτι οργανωμένο, σταθερό και βιώσιμο. Δεν ξέρω αν σου έκοψα το έξυπνο χαμόγελο από τα χείλη. Το ελπίζω όμως.

________________
7.


Είμαι η πεππα και είμαι 11 χρόνων. Μπορει να είμαι μικρή αλλα έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα . Τα έχω φτιάξει με ενα αγόρι απο την τάξη μου που τον αγαπάω αλλα αυτός στο σχολείο δεν μου δίνει καθόλου σημασία και είναι μαζί με μια άλλη κοπέλα συνεχώς. Την βλέπει σαν φίλη αλλα και εγώ θελω να μου δίνει σημασία. Τι μπορώ να κανω ; Παρακαλώ απαντήστε μου με ειλικρίνεια. Ακόμα σε θαυμάζω για τον τροπο που απαντας και πιστεύω θα με βοηθήσεις !- Pepa


Πέππα, τι ωραίο όνομα. Μεγάλη μου τιμή που διαβάζεις Α μπα, το λέω εντελώς ειλικρινά. Εντελώς ειλικρινής θα είναι και η απάντηση που θα σου δώσω.


Όποτε κάποιος σου φέρεται με τρόπο που δεν είναι σωστός, δεν θα ρωτάς 'τι μπορώ να κάνω για να αλλάξει συμπεριφορά' αλλά 'τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω τον εαυτό μου'. Σε παρακαλώ να το θυμάσαι αυτό και στο μέλλον, γιατί θα προκύψει ξανά τέτοια κατάσταση, πολλές φορές. Αυτός που φέρεται σκάρτα πρέπει να αλλάξει τη συμπεριφορά του, όχι εσύ. Εσύ κάνεις ό,τι μπορείς για να είσαι σωστή απέναντι στους άλλους, αλλά το ίδιο σωστή πρέπει να είσαι και απέναντι στον εαυτό σου.


Μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβουμε πότε μας φέρονται σωστά και πότε όχι. Την σωστή συμπεριφορά την καταλαβαίνουμε αμέσως. Την σκάρτη όχι τόσο εύκολα. Δεν θέλουμε να την δούμε, ειδικά αν μας έχουν υποσχεθεί ότι δεν θα μας κάνουν ποτέ κακό, αν έχουμε αγαπήσει κάποιον χωρίς να εξετάσουμε τον χαρακτήρα του πρώτα, αν δεν είχαμε άλλες παρόμοιες εμπειρίες πριν, ή αν μας έχουν μεγαλώσει λέγοντας ότι πρέπει να είμαστε πάντα καλά κορίτσια. Δυστυχώς, από αυτά που περιγράφεις, αυτό το αγόρι δεν σου φέρεται καλά. Όπως και να βλέπει την άλλη κοπέλα, φιλικά ή όχι, το δεδομένο είναι ότι στο σχολείο δεν σου δίνει καθόλου σημασία. Αυτό είναι σκάρτη συμπεριφορά από μέρους του. Δεν σου φέρεται σωστά, οπότε το αντανακλαστικό είναι 'τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω τον εαυτό μου;' Δεν μπορείς να τον κάνεις να φερθεί όπως θέλεις. Μπορείς μόνο να φερθείς στον εαυτό σου με την καλοσύνη που του αξίζει.


Πέππα, φαίνεσαι έξυπνο κορίτσι. Νομίζω ότι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να προστατέψεις τον εαυτό σου. Αν δυσκολεύεσαι, στείλε μου κι άλλο μήνυμα.

60

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

8 σχόλια
Πέππα, θέλω να σου δώσω ένα φιλάκι, ακόμα και αν είσαι ένα μικρό τρολλάκι! Μαριλού, διάβασε την ερώτηση και την απάντηση της Πέππας.Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι άνθρωποι δεν είμαστε άσπρο-μαύρο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η προσπάθεια να εξαναγκάσουμε την καλοσύνη ή την επιθυμία του άλλου, φέρει μόνο αρνητικό αποτέλεσμα, διότι δημιουργεί πίεση. Και η αντίδραση στην πίεση είναι ο θυμός. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άλλος είναι οκ. Μπορεί να είναι και μαλάκας. Αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, όπως λέει πολύ σωστά η α,μπα, να προστατεύουμε τον εαυτό μας από την (κάθε-συναισθηματική, σωματική) κακοποίηση. Και εδώ, αυτό σημαίνει να απομακρυνθούμε...
#4: Ενώ όσοι είναι έξυπνοι, δεν πιστεύουν τίποτα και κανέναν και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, ε; #1: Σου φαίνεται βουνό το θέμα με αυτή τη "φίλη" τώρα, επειδή είσαι μικρή και οι εμπειρίες από τη ζωή είναι ελάχιστες. Με τον καιρό θα δεις ότι υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ πράγματα που σε περιμένουν, όμορφα και συναρπαστικά. Και μη όμορφα, φυσικά.... Για την ώρα, θα σου έλεγα να της πεις ευθέως αυτό που νιώθεις, ότι είναι άδικη μαζί σου και ότι δεν καταλαβαίνεις για ποιο λόγο συμπεριφέρεται έτσι. Μπορεί να λάβεις μια ειλικρινή απάντηση. Κι αν όχι, τουλάχιστον προσπάθησες!
#6 Είπα κι εγώ "αυτό το κοκαζίρο θα 'ναι κάνα ψαγμένο γιαπωνέζικο ματζούνι για έλεγχο του βάρους, κάτσε να το ψάξω, λες να 'ναι εθιστικό;"Ευτυχώς πριν τρέξω στο πλησιέστερο κατάστημα υγιεινών τροφών να ρωτάω "Το κοκαζίρο το πουλάτε με τη σέσουλα ή συσκευασμένο;", άστραψε στο νου μου η αλήθεια, και πολύ ντράπηκα που άργησα τόσο να το πιάσω. Στο τσακ γλίτωσα τον δημόσιο διασυρμό.Με τον durexάκια πάλι, ακόμη δε μου λύθηκε η απορία. Είναι χαμηλής νοημοσύνης όσοι χρησιμοποιούν durex; (Είχες δεν είχες, μ' έκανες να αμφισβητώ τη νοημοσύνη μου πάλι.) Μήπως εννούσες enduro; Όχι ότι θεωρώ κρετίνους τους ιδιοκτήτες enduro, αλλά δένει με τα μηχανάκια που λες μετά, να βγάλουμε κι εμείς ένα νόημα τέλος πάντων.
κι εγώ χρειάστηκε να τη διαβάσω δις για να τα συνδέσω όλα αυτά.Η αισθητικά προβληματισμένη είναι ο ορισμός αυτού που λένε η καμήλα τη καμπούρα της δεν τη βλέπει.
Πλακα πλακα, με χορτα και κοκαλα'ι'τ (δεν ειχε βγει ακομα το κοκαζιρο) ζουσε μια φιλεναδα μου επι ενα εξαμηνο, μεχρι που σωριαστηκε στη μπανιερα, κι οταν τη μαζεψανε εμεινε διασωληνωμενη ενα μηνα γιατι ηταν στα τελευταια της. Βεβαια τοτε ημαστε δεκαεξι χρονων και αρα οι βλακειες ηταν αναμενομενες, αλλα βρε παιδια νισαφφι πια με τις διαιτες και τις θερμιδες κι αν αρεσω κι αν δεν αρεσω. Σε κανεναν δεν αρεσεις αν απορριπτεις ετσι τον εαυτο σου.
"κι ύστερα από παρεμβάσεις το γύρισα σε βουλιμία"..."άτομα υψηλής νοημοσύνης-μορφωτικού επιπέδου (myself included)".Διάβασα και ξαναδιάβασα και δε μπορούσα να μη γελάσω αλλά από την άλλη με θλίβει τόσο πολύ.Είχα φίλη βουλιμική η οποία ξεπέρασε το πρόβλημα με το φαγητό σε ένα βαθμό αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε τα ψυχολογικά της προβλήματα (αφού ήταν κι αυτή ανωτέρου νοητικού επιπέδου και δεν είχε ανάγκη τον ψυχολόγο). Από αυτή την ερώτηση φαίνεται πόσο σοβαρό πρόβλημα είναι και τι χάος υπάρχει στο μυαλό τους.
Σας νικάω όλες. Εμένα με την πρώτη ανάγνωση το μυαλό μου πήγε αμέσως στο... κοκό! Και υπέθεσα ότι το "κοκό" μαζί με το δεύτερο συνθετικό "zero" θα είναι μάλλον ένας νέος hype τρόπος για να πεις "meaningless sex". Κατά τα άλλα, από το γράμμα δεν κατάλαβα τίποτα. Τί ψάχνει, τί ζητάει, τί την προβληματίζει ακριβώς, ο Θεός κι η ψυχή της...
Εγώ πιστεύω ότι έχει διατροφικό πρόβλημα γιατί πιστεύει ότι το να είναι παχουλή (κανονική θα την έλεγα εγώ με βάση την περιγραφη) σημαίνει ότι προσεγγίζει 'κάγκουρες' ενώ αν ήταν αδύνατη θα προσέγγιζε πιο intellectal τύπους γιατί το αδύνατο κατά τη γνώμη της είναι sic(k).Ενώ στα videoclip αυτές με τις κωλάρες είναι μόνο για να χορεύουν rnb με κάγκουρες. Αστεία αστεία αυτές οι προβολές και αυτό το marketing έχουν φάει κόσμο. Κοπελια το 'class' και το 'intellectual' δεν το κάνουν τα κιλά και αν θες να φτιάξεις κάτι στην εμφάνιση σου τότε φρόντισε να έχεις το ανάλογο ντύσιμο, κούρεμα εγώ δεν ξέρω τι. Αλλά προς θεου μην καταστρέφεις τον εαυτό σου για να έχεις μια ανέφικτη εικόνα.
Κι εμένα μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να καταλάβω. Στην αρχή το εξέλαβα ως κάποιο παράξενο είδος υγιεινής διατροφής, ελλείψει και τόνων το διάβασα ως "κοκάζιρο" (όπως λέμε πιτόγυρο).Τελικά ο durexάκιας τι είναι;
Α ρε #2, πόσο δίκιο έχει η Λένα...Έχω γνωρίσει έναν αντίσοιχο τύπο, ετών 37, που κι εκείνος τα ίδια παράπονα έχει. Κανένας δεν τον πάει και απλά τα "προβλήματα" που έχει είναι πολύ first world για όλους. Η ζωή δε σου στέρησε τίποτα, αλλά δε σου χρωστάει και τίποτα. Ξεκουνήσου από την καρέκλα, βρες κανένα ενδιαφέρον, ακόμα κι αν είναι απλά το WoW και κάνε κάτι. Κανένας δε θέλει δίπλα του ένα παθητικό πλάσμα που πρέπει να το κυνηγάς για να κάνει κάτι, τραβάτε με κι ας κλαίω φάση. Γαμάνε και δέρνουνε οι βορειοευρωπαίες με τους άλλους ρυθμούς, όπως και οι νοτιοευρωπαίες, απλά εσύ βρίσκεις δικαιολογίες για γκρίνια.
#3 Τι να πω ρε παιδιά, ορισμένες φορές με κάνετε να σκέφτομαι, αν είναι σώνει και ντε να έχετε χρόνια αδιέξοδα κολλήματα με κάτι, ε καλύτερα τα ναρκωτικά. Τουλάχιστον αυτά, αν τα θέλετε πολύ, θα μπορείτε να τα έχετε. Αμαστοκαλόπια.Ορίστε τι μαλακίες με κάνετε να γράφω, και μας διαβάζει κι η Πέππα.Πέππα, κορίτσι μου, μη με ακούς, η λύση δεν είναι τα ναρκωτικά, είναι να απομακρύνεις από τη ζωή σου όσους σε φτύνουν, τόσο απλά. Άρχισε να το εμεπδώνεις τώρα από μικρούλα, για αν μην σε παιδεύουν κι εσένα ανάλογες καταστάσεις σε 10 χρόνια (και σε 20 και σε 30).
#2"Δεν βρίσκω πολλά ενδιαφέρονται - μάλλον δεν απέχω και πολύ απ τον μέσο άντρα/Έλληνα, αλλά μιας και οι φίλες μου είναι βορειοευρωπαίες είναι συχνά συνηθισμένες σε ένα άλλο ρυθμό."Δεν έχω διαβάσει μεγαλύτερη αναποδιά. Έχοντας μείνει κι εγώ στην Βόρεια Ευρώπη, απορώ γιατί να ισχυριστεί κάποιος που θεωρητικά τα ξέρει επίσης εκ των έσω πως οι Έλληνες είναι πιο νωχελικοί από τους Βορειοευρωπαίους. Θα ορκιζόμουν το αντίθετο.
Δε θα το λεγα αγαπητέ/ή Agg_Sv.. Εμένα η εμπειρία μου από bόρεια και κεντρική Ευρώπη γενικότερα είναι ότι τρέχουν όλη την ώρα στα γυμναστήρια, στα βουνα για σκι, για ποδηλασία, για αναρρίχηση, για πεζοπορία, για καγιάκ, για τρέξιμο, για πικ νικ στα λιβάδεια, για μονοήμερες εκδρομές, για σπα, για ποτά μετά την δουλειά, για... για... για... Ελάχιστοι ξένοι βάζουν τον κώλο τους μέσα και όλο και κάποιο χόμπυ ή και περισσότερα από ένα θα έχουν. Ο άλλος προχθές, παιδί της πόλης, τραπεζίτης, χαρτογιακάς που λέμε, ξεκίνησε λέει να πάει να μάθει κυνήγι, να βρίσκει μπεκάτσες κλπ. Μοβόρικο δε λέω, αλλά το περίμενα από κάποιον κατοικό του αγρού. Πέστε μου πόσο ποσοστό Ελλήνων γαλουχήθηκαν με παρόμοια ιδανικά, εκτός ελαχίστων περιπτώσεν. Νωχελικούς λοιπόν δε τους λες, μάλλον λιγότερο ανοιχτούς και όχι τόσο μεγαλόστομους όπως τους Έλληνες, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε πρέπει να το μπερδέυουμε με την δραστηριότητα.Στην Ελλάδα δυστυχώς, είτε λόγω κλίματος, είτε λόγω νοοτροπίας δεν μας καλλιεργείτε από νωρίς αυτή η διάθεση ασταμάτητης δραστηριότητας, παράη ξάπλα και ο καφές και δε το λέω υποτιμητικά. Είναι απλά ένα γνώρισμα των προηγούμενων γενεών και δειλά οι νεότεροι βλέπω ότι ευτυχώς ασχολούνται περισσότερο με διάφορες δραστηριότητες.Μπορεί να φταίει και η κρίση που δεν υπάρχουν γενικότερα λεφτά, χρόνος και καλή ψυχολογία για όλα αυτά, αλλά όπως λέει και η Λένα, τον συγκεκριμένο τύπο δε τον συγχωρώ ούτε και γω ούτε ένα δευτερόλεπτο, από τη στιγμή που δεν έχει τις παραπάνω δικαιολογίες.
πιο πολύ δεν μπορώ να διαφωνήσω. ζούσα στην Ελλάδα και είχα ενδιαφέροντα ζω σε βόρεια χώρα κι εξακολουθώ να τα έχω. Δεν ξέρω σε ποια έρυενα βασίζεσαι αλλά η δική μου ιδέα είναι ότι με ότι και να καταπιαστείς θα βρεις πως υπάρχουν άνθρωποι που επίσης ενδιαφέρονται γι' αυτό. Και είναι πολλοί. Και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αλλά θα πρέπει με κάτι να ασχοληθείς για να το δεις αυτό. π.χ. εγώ μέχρι να παίξω τένις δεν ήξερα ότι τόσοι γνωστοί μου έπαιζαν τένις. και μη σου πω για χορωδίες θέατρα χορευτικά κι ένα σωρό άλλα.