Το πρώτο γράμμα που του έστειλαν ήταν προφανώς μόνο και μόνο για να τον κάνουν να πει τις λέξεις Doctor Alban, Milli Vanilli και Justin Bieber.
To δεύτερο γράμμα όμως, παρακάτω, με έκανε να κλάψω από τα γέλια.
Ξεκινάει και καλά σαν καταγγελία των διορισμών συγγενών των πολιτικών, σύντομα όμως μετατρέπεται σε μια στερεοτυπική αναπόληση του παρελθόντος (πόσο αγνά ήταν όλα παλιά, που οι αυλές μας μύριζαν γιασεμί και φορούσαμε κοντά παντελονάκια). Χρησιμοποιώντας όλα τα κλισέ (συν την ανατροπή με τους τεντιμπόηδες), ο αποστολέας του γράμματος κάνει μια εύστοχη παρωδία των ημέιλ που κυκλοφορούν και είναι γεμάτα αρλούμπες.
Το ότι έχουν υποχρεώσει τον Λεβέντη να αφηγηθεί αυτό το θεσπέσιο κείμενο είναι απλώς ένα μεγάλο μπόνους.
Το δε τρίτο γράμμα (πάλι στο παραπάνω βιντεάκι) με τον Νίκο Γκάλη και τις καλόγριες είναι ίσως το πιο σουρεαλιστικό πράγμα που έχω ακούσει.
To τέταρτο γράμμα για μια πανσιόν, κάνει επιτέλους το Λεβέντη να καταλάβει ότι είναι ειρωνικό: όμως, φευ, νομίζει ότι είναι ειρωνικό προς το σύστημα κι όχι τρολάρισμα προς τον ίδιο!
----
Πάντως γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος:
σχόλια