Αυτό που με έχει βάλει σε φοβερές σκέψεις τον τελευταίο καιρό είναι οτι έχω φτάσει τα 32 έτη ηλικίας.
Σε αυτά τα 32 έτη, έχω αποτύχει, επαγγελματικά, προσωπικά, ερωτικά.
Προσπαθώντας να εναρμονιστώ με κάποια απο τις γενεές εκεί έξω το μόνο που καταφέρνω είναι να νιώθω πραγματικά εξωγήινος.
Ο περίγυρος μου απο τη γενιά 30-40, ο οποίος αποτελείται απο παλαιούς συμμαθητές και συμφοιτητές, τους οποίους βρήκα κατα κύριο λόγο μέσα απο το Facebook, γιατί εδώ που τα λέμε χέστηκα τι έχουν απογίνει, απλά και μόνο για να μπορέσω να διενεργήσω ένα προσωπικό Crash Test.
Το να προσπαθείς να κάνεις σχέση στην Ελλάδα του 2015 είναι σαν την Νάταλι Θάνου που προσπαθούσε να μας πείσει οτι έκανε διεθνή καριέρα.
Να δω που βρίσκομαι εγώ, και που βρίσκονται αυτοί.
Ελάχιστες ήταν οι γκόμενες που καταφέραν να τυλίξουν κάποιον μαλάκα και του έκαναν και κουτσούβελα (για να κλείσουν την συμφωνία), αλλά εντάξει, δεν μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση, άλλωστε φαίνεται ο άνθρωπος που έχει βάλει τέτοιο "ιερό" στόχο.
Οι περισσότερες απο αυτές μας έλεγαν ιστορίες για αγρίους οπού έχουν φάει το κέρατο της ζωής τους απο αυτόν που μετέπειτα έγινε ο σύζυγος τους, αλλά με επιμονή και πείσμα τον "τυλίξανε".
Βέβαια δεν μπορώ να πώ, ειδικά η φίλη μου η Βούλα μεγάλο σχολείο. Αυτό που μου έμαθε ήταν πάντα να απομημονεύεις τις πινακίδες του αυτοκινήτου, και που και που να κάνεις κανα τακτικό έλεγχο βάζοντας το χέρι σου στο καπώ για να δείς εαν είναι ζεστή η μηχανή και εαν συνάδει το timeline που σου έχει δώσει ο γκόμενος με τα στοιχεία της φύσης.
Μη στα πολυλέω, δίδυμα έχει η Βούλα, δίδυμα είναι και τα κέρατα στο κεφάλι της αλλα δεν την νοιάζει.
Το μόνο κοινό που έχω πλέον βέβαια με την Βούλα είναι όταν είμαι στο όγκο αγοράζω που και που καμια φρουτόκρεμα με μπισκοτάκι. Μέχρι εκεί.
Αλλά ακόμα λιγότεροι ήταν και οι "μαλάκες" που τόλμησαν αυτό το εγχείρημα.
Οι υπόλοιποι ως επι το πλείστον είναι μπακούρια (άνδρες/γυναίκες) που είτε ακόμα ψάχνουν μανιωδώς το "κλικ", εκείνη την μαγική στιγμή που μας έχουν τροφοδοτήσει απο την ανατροφή μας τα τόσα παραμύθια και ιστορίες εξιδανικευμένης αγάπης, ή που είτε έχουν πέσει στην λούπα της κατάθλιψης σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, αποδεχόμενοι/ες μοιρολατρικά οτι ο κόσμος αποτελείται απο μαλάκες (που ναι είναι μια ζοφερή αλήθεια στην οποία κατά κύριο λόγο καταλήγεις μετά απο πολλά πειράματα με ηλίθιους/ες που απλά δεν μπορούν να είναι brutally honest κυρίως με τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται μια κατάσταση υπέρτατης μαλακίας) και η μόνη χαρά της μέρας είναι όταν βρίσκεις άλλους σε όμοια φάση για να πάτε για καφέ ή uber cocktails και να κάνετε bitching για την χαμένη τέχνη του καμακίου.
Στο πολύ πρόσφατο μου λοιπόν εγχείρημα-πείραμα να συναναστραφώ την γενιά 20-28 θεωρώ πως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Αυτό που ανακάλυψα είναι πως η σεξουαλικότητα στην γενιά αυτή, και ειδικότερα στα παιδιά που μεγάλωσαν ή αποφάσισαν να μείνουν σε μεγάλες πόλεις μετά τα 18 (εν ολίγοις φοιτητές αιώνιους και μη) είναι απίστευτα ρευστή.
Με την ίδια ευκολία που η Μαριάνα μπορεί να κάτσει στο καναπέ με την Σοφία να κρατάνε χεράκια, να καούν απο κανα μπάφο και να κάνουν Videoblogging, μπορεί κάλλιστα η Σοφία να γίνει Μπάμπης, ή να παίξουν και οι τρεις, ή κι ο Μπάμπης να τραβήξει μια μαλακία με το Γιώργο, να βγουν με τον super stylish Gay του γυμναστηρίου της γειτονιάς (γιατί το γυμναστήριο είναι Must), στη δική τους παρανοϊκή σκέψη ο gay θα γνωρίζει όλα τα "μουνιά" (excuse my french) ΑΑΑ' πχιότητας, αλλά κι αν δε κάτσει, δεν βαριέσαι, τρύπα είναι και ο κώλος, αλλα τρύπα είναι και η πρίζα η σούκο, οπότε #Yolo.
Κι όχι τίποτα άλλο, πρόσφατα λοιπόν σκάει μύτη ένας γυμναστής επιτηρητής στο γυμναστήριο της γειτονιάς μου ετών 23 ο οποίος μου πιάνει την κουβέντα στο άκυρο και μου λέει να βγούμε κιόλας να πάμε για "τσίπουρα".
#Yolo
Εγώ το υπέρτατο αντικειμενικό πλάσμα με σύνδρομο restless bitchface που δεν μιλάω με κανέναν απο τους Ουγκ του γυμναστηρίου και κυκλοφορώ με τα ακουστικά στην διαπασών σε Gay/Pop μουσικές, τι να υποθέσω; Το πιο λογικό δεν είναι οτι μάλλον μου την πέφτουν στην ψύχρα;
Λάθος φίλε μου, και anyway που λες, λέω στον εαυτό μου άλλη μια αποτυχία δεν είναι τίποτα, το πολύ πολύ να κλάψεις το δεκαεύρω που πλέον το βγάζεις με κόπο και ιδρώτα γιατί το πλάνο της μάνας σου να σε βγάλει επιστήμονα δεν πέτυχε, τσάμπα και τα πτυχία, ας είναι καλά η κινητή τηλεφωνία και τα Call Center, που να ήξερες οτι όλα αυτά τα τηλέφωνα που είχε χρεώσει στην Audiotex το '94-'95 που σε καλωσόριζαν στην "Μεγάλη τηλεφωνική παρέα" θα ήταν η δια βίου μάθηση μου για την μετέπειτα επαγγελματική μου εξέλιξη.
Τεσπά, βγάινουμε με τον τύπο, οποίος δεν φαίνεται δε για 23, βέβαια εγώ αυτό το έμαθα αργότερα, αλλά ούτε κι αυτός με έκανε 32, οπότε shame on both of us, κι αρχίζει και μου λέει για την πρώην του η οποία τυγχάνει να είναι και στέλεχος στην αλυσίδα στην οποία εργάζεται, με την οποία έχουν 12 χρόνια διαφορά ηλικίας αλλά είχαν 2 χρόνια σχέση, κι αυτή είχε χωρίσει μετά απο 7 χρόνια γάμου ενώ ήθελε να κάνει παιδί κλπ κλπ κλπ και γενικότερα ιστορίες για αγρίους.
Στα 75' έγω έχω πιεί ενα κόκτεηλ με φράουλα (πουτανιά) κι αυτό έχει κατεβάσει 4 μισόλιτρα ρακές.
Όπου κάποια στιγμή το τερμάτισε, γιατί οκ άνθρωπος είμαι κι εγώ πόση μαλακία να αντέξω, και μου λέει αυτός να μου γνωρίσει φίλους του και εγώ να του γνωρίσω γκόμενες.
Τι στα διάλα λέω απο μέσα μου, πτωχεύσαμε και δεν το πήρα πρέφα;
Είναι στο σκλαβοπάζαρο του σεξ το νέο αντίτιμο;
Μήπως το ελλειπτικό στο γυμναστήριο έχει τέτοια αποτελέσματα που έχει φτάσει ο κώλος μου στο Θεό και δεν το έχω πάρει πρέφα;
Απο την άλλη κάπως έτσι ξεκίνησε και η Τένια Μακρή και στο τέλος καταξιώθηκε σε τόσα πάνελ ελληνικών εκπομπών.
Το να προσπαθείς να κάνεις σχέση στην Ελλάδα του 2015 είναι σαν την Νάταλι Θάνου που προσπαθούσε να μας πείσει οτι έκανε διεθνή καριέρα.
Εν τω μεταξύ πρέπει να κάνω συνδρομή σε άλλο γυμναστήριο.
σχόλια