6 μαθήματα ζωής για τον επόμενο Τσίπρα

Κυριε Δημοκιδη το Ελληνικο πολιτικο προσωπικο ειναι ο αντικατοπτρισμός της μεταπολεμικης παθολογιας του μεσου Ελληνα, ο οποιος παραπαιει μεταξυ Κοινωνιολογικου φαινομενου κ ψυχιατρικης διαγνωσης!Το κλειδι σε οσα παραπανω περιγραφετε ειναι ο εμφυτος Λαικισμος που αγκαλιαζουμε σαν Λαος κ αποτελει μερος της κουλτουρας μας τελικα.Ειδικα τα τελευταια σαραντα χρονια πολιτικης πορειας της χωρας εχουν αποδειξει περιτρανα οτι ο Λαικισμος κ η Συνωμοσιολογια ειναι ο μονος δρομος προς την εξουσια. Οσο δε εντεινεται η οικονομικη κριση κ μεγαλωνουν οι Κοινωνικες ανισοτητες, τοσο ο Λαικισμος βρισκει πεδιο δρασης λαμπρο για να συσσωρεύσει τις μαζες.Ποτε δε θα βρουμε το δρομο μας ως λαος αν δεν παταξουμε απο μεσα μας την μικροψυχια κ τον ωχ-αδερφισμο, με αποτελεσμα οι ηγετες μας να ακολουθουν εμας κ οχι εμεις τους ηγετες μας!

Καλώς κ. Δημοκίδη! Περίπου έτσι! Όμως το σπάνιο με τον κ. Τσίπρα, και που αξίζει τον κόπο, είναι ότι αυτή η αριστερή ταυτότητα και ευαισθησία, ιδιότυπη και χαρακτηριστικά δική μας, και ειλικρινής, ψήθηκε στο αμόνι , πέρασε από τη φλεγόμενη βάτο, αναγκάστηκε να λύσει τις έντονες αντιθετικές κινήσεις που την συνέθεταν, προς αναγκαία λύση και έξοδο, και επομένως έφερε αλλαγές: Συναίνεση(!) διεθνοποίηση και κινητοποίηση της κοινής γνώμης, και συμφωνία, και (επαχθή μεν) μέτρα , που όμως , έκπληξη (!) , αυτός μάλλον θα τα εφαρμόσει! Άραγε αμφιβάλλω αν υπάρχουν συμβουλές! Αυτό το δράμα που έζησε όλο το ΠΑΣΟΚ, κάποτε, και άλλα κόμματα, και ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο από βουλευτές και οπαδούς, σε άλλα πλαίσια, πιο μοναχικά, το έζησε τώρα ο Τσίπρας, συνταυτισμένος με ένα έντονο, και διογκούμενο λαϊκό κύμα πίσω του! Ακριβώς γι αυτό, και η ένταση αυτή, η φόρτιση της λαϊκής βούλησης επάνω του, λύθηκε αναγκαστικά , ειλικρινά, με λύση, με απόφαση, όχι με υπολογισμό και χειρισμό, κι αυτό σηματοδοτεί τους σημαδιακούς ηγέτες και τις στιγμές. Ήταν σε μικρογραφία σαν η Αλλαγή του ΄81 να οδηγούσε σε μνημόνιο! Τότε ακόμα θα μπορούσαμε να το πούμε μεταρρυθμίσεις! και θα έπρεπε!

Αρη μου, προφανώς τα έχεις τακτοποιήσει όλα φροντισμένα μέσα σου. Δεν σε συνιστά αυτός ο κακός και βρώμικος κόσμος εκεί έξω. Έχεις επιλέξει να μην αντικρύζεις κατάματα την πραγματικότητα γιατί δηλητηριάζεσαι. Σου εύχομαι, πραγματικά, πάντα να το καταφέρνεις αυτό και να προστατεύεσαι με νύχια και με δόντια σε 'ο,τι σε πονά. Εγώ δεν το κατάφερα και είμαι τσατάλι, όπου και να με πιάσεις.

7) Ποτε, μα ποτε, μη βγεις να πεις "Δεν θα μπορουσα ποτε να φανταστω..."

Αυτό που ένας νορμάλ μαθητής λυκείου συνειδητοποιεί στα 15 άντε στα 16 (και θα εξηγήσω τι εννοώ παρακάτω) ο Τσίπρας το κατάλαβε στα 40. Πάλι καλά.Αλλά ας μην τον αδικούμε. Όσο πιο αριστερός είναι κάποιος, τόσο πιο αργά διανύει την απόσταση προς τον νεοφιλελευθερισμό.Εμείς τι φταίμε;Η Ευρώπη δουλεύει έτσι. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει. Για να είμαστε και πιο ακριβείς, δεν έχουμε περιθώρια να μην μας αρέσει. Γιατί αλλιώς είναι ο αριστερός της Βουλγαρίας και αλλιώς ο αριστερός της Ελλάδας. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο πρώτος δεν πήρε περισσότερα από 250 ευρώ μηνιάτικο, ενώ ο δικός μας παίρνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ. Πώς να τον περιορίσεις τώρα στα 500;Η αλήθεια είναι ότι οι παλινωδίες των αριστερών μας κούρασαν όλους. Δεν γίνεται να πηγαίνεις στις Βρυξέλλες αριστερός και να γυρίζεις δεξιός.Δεν γίνεται να στήνονται πολιτικές καριέρες με κούφια συνθηματολογία και οι πράξεις όλων να είναι ακριβώς οι ίδιες.Η λύση είναι μία.Όλοι οι νυν βουλευτές (ή τουλάχιστον όσοι θέλουν να δουλέψουν) να καταθέσουν τις κομματικές τους ταυτότητες για 5 χρόνια και να εργαστούν για το κοινό καλό, χωρίς προσκόμματα, ιδεοληψίες, ρουσφέτια και βαρουφολογίες.Δεν υπάρχει ουδεμία διαφορά στα κόμματα από τη στιγμή που η πολιτική υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Τσίπρας είναι ή μόνη ηγετική φυσιογνωμία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ελληνική πολιτική σκηνή. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχος στους πολιτικούς χειρισμούς κάτι που αποδυκνύεται από το γεγονός ότι έκανε συνειδητα ΟΛΑ αυτά που αναφέρεις ότι δεν έπρεπε, που ηταν απαραιτητα για να φτασει εκεί και που είχαν κάνει και οι προηγούμενοι

Άρη, αν μου επιτρέπεις, κάποιες σημειώσεις από μένα:1)«…μην έχοντας τη δύναμη να νικήσουν μια Ευρώπη με δεξιές, νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις».Οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ δεν είναι δεξιές ή νεοφιλελεύθερες. Ο Ολάντ ή ο Ρέντσι δεν είναι ούτε δεξιοί ούτε νεοφιλελεύθεροι. Απλώς δεν είναι χυδαίοι λαϊκιστές ή κολλημένοι σταλινιστές.2)Ο Τσίπρας δεν γελοιοποιήθηκε απλώς. Χαντάκωσε τη χώρα για πάρα πολλά χρόνια, μείνει δεν μείνει στο ευρώ. Η χώρα μπήκε σε διπλή ύφεση από την οποία δεν θα μπορέσει να βγει για χρόνια. Η δραχμή όχι απλώς δεν θα βοηθούσε αλλά θα έκανε το πρόβλημα μόνιμο, άσχετα τι πιστεύουν κάποιοι αγράμματοι λοβοτομημένοι αναγνώστες. 3)Εμείς δεν μπλοφάραμε ποτέ. Ούτε εκβιάσαμε ουσιαστικά. Οι μπλόφες και οι εκβιασμοί μας ήταν κούφιες απειλές, που το μόνο που κατάφεραν ήταν να διασύρουν την αξιοπιστία και σοβαρότητα της χώρας, κάτι που το πληρώσαμε με εξευτελισμό στο Ευρωκοινοβούλιο πριν λίγες μέρες. Τρομερό στίγμα.Θα ήθελα να συστήσω δημοσιογραφική ψυχραιμία και προσοχή. Μεγάλη προσοχή, τόσο στις ειδήσεις που μεταδίδονται από τα κανάλια όσο και στους τίτλους. Αν μου επιτρέπεις, γράφει ας πούμε η LiFO για τα σοκαριστικά μέτρα που προτείνουν οι Ευρωπαίοι:Α) Αφενός ΔΕΝ είναι σοκαριστικάΒ) Μην δημιουργείτε προσδοκίες στον κόσμο ότι επειδή είναι σοκαριστικά ο Τσίπρας θα τα αποκρούσει. Ο Τσίπρας θα υπογράψει το όποιο τελικό κείμενο ή θα βγάλει τη χώρα από την ΕΕ. Είναι σαφές αυτό. Το μόνο για το οποίο παλεέυει είναι οι ημερομηνίες. Τίποτα άλλο. Κι αυτό με το ζόρι.

Καιρός είναι τα όσα γράφονται στο άρθρο να τα μάθει και λαός που ψηφίζει γιατί αντε κι αυτός οντως πίστευε ότι μπορεί να τα καταφέρει, όσοι τον ψήφισαν πως είναι δυνατόν να τον ψήφισαν τη στιγμή που δεν παρουσίασε κανένα πρόγραμμα, παρά μόνο την ελπίδα, λες και είναι θρησκεία. Ολο κατηγορουμε τους πολιτικούς, αλλά και ο λαός πρέπει να αποφασίσει πως θέλει να ζήσει, με μια γενική αναφορά σε ελπίδα ή με σκληρό ρεαλισμό. Θα σεβαστω ο,τι επιλέξει. Αυτό που δεν αντεχω ομως ειναι το επιλεγω μεν κατακρινω δε και ειμαι για παντα ο αθώος λαός που τον εξαπατησαν.

Μπορεί ο αρθρογράφος να ισχυρίζεται πως δεν πρέπει να αλλάξουμε τον Τσίπρα όμως το να καταστρέφεται η χώρα σου σε 6 μήνες και συ να δίνεις άφεση αμαρτιών είναι κάτι που από μόνο σου θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ψηφοφόρο-μαριονέτα.Επίσης οι οικονομικά εύρωστες Ευρωπαίκες οικονομίες δεν εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές αλλά φιλελεύθερες ,αυτές και τα υπόλοιπα 6/8 του πλανήτη.Οπότε το δόγμα της αριστεράς έχει αποτύχει παταγωδώς παγκοσμίως και μόνο για θεωρητικούς υπάρχει ο μαρξισμός και ο σοσιαλισμός.Τέλος ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του είναι παντελώς αναξιόπιστη στο εξωτερικό.Το αν καταφέραμε το grexit-που το ελπίζω-οφείλεται στο ενωμένο εσωτερικό οικουμενικό μέτωπο και όχι στο Τσίπρα.Με τι μούτρα θα πηγαίνει στην Ευρώπη με τους Ευρωπαίους ομολόγους του?Για όλους αυτούς τους λόγους η απομάκρυνση του αποτυχημένου Τσίπρα κρίνεται αναγκαία και μια οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό ενα πρόσωπο κοινής αποδοχής επιβάλλεται στη παρούσα φάση.

Δεν θα υπάρξει άλλος Τσίπρας από εδώ και πέρα, ούτε άλλος ευρωπαϊσμός, μόνο ψόφος.

Δυστηχώς Κε Δημοκίδη τα λάθη του πρωθυπουργού κοστίζουν στις ζωές όλων μας. Π.χ. πολλοί άνθρωποι στον ιδιωτικό τομέα λόγω της κατάστασης της της οικονομίας τις τελευταίες δύο εβδομάδες θα χάσουν τις δουλειές τους τους επόμενους μήνες. Δυστηχώς, όπως πολλοί έχουν ήδη αναφέρει πληρώσαμε τα ακριβότερα δίδακτρα παγκοσμίως για να αρχίσει να αντιλαμβάνεται από πραγματική πολιτική. Και αυτό που με θλίβει περισσότερο είναι ότι θεωρώ ότι θα πάνε χαμένα.