Ο όρος τραγική ειρωνεία είναι θεατρικός χαρακτηρισμός της δραματικής τέχνης. Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται ειδικότερα η στιγμή της πλοκής της υπόθεσης, όπου οι πρωταγωνιστές αγνοούν την αλήθεια, ή εκλαμβάνουν κάτι ψευδές ως αληθές και συνεχίζουν να δρουν και να συμπεριφέρονται απελπισμένοι και πάσχοντας, ενώ την ίδια στιγμή οι θεατές γνωρίζοντας τις πραγματικές αληθείς διαστάσεις των γεγονότων συμμετέχουν στο δράμα αγωνιώντας για την εξέλιξη της υπόθεσης. Αυτή η αντίφαση δημιουργεί έντονη συναισθηματική φόρτιση και τονίζει τη διαδραστικότητα της θεατρικής πράξης, ενώ ταυτόχρονα προοικονομεί την εξέλιξη της πλοκής.
(Νεωτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομ.6ος, σελ.426.)
Από τις σημερινές ειδήσεις:
"Υπάρχει όμως και το μεγάλο «αγκάθι» που ακούει στο όνομα Ζωή Κωνσταντοπούλου. Καθώς δεν είναι απλή βουλευτής αλλά Πρόεδρος της Βουλής, εκφράζονται φόβοι για τη στάση της στην κατάθεση της συμφωνίας με ένα νόμο και ένα άρθρο που πρέπει να ψηφιστεί την Τρίτη. Το ερώτημα είναι αν η κ. Κωνσταντοπούλου θα κάνει «αντάρτικο» και αν θα επιτρέψει αυτή τη διαδικασία ή θα την μπλοκάρει. Και βεβαίως η ίδια τι θα ψηφίσει." (Εφημερίδα Ημερησία)
Φράση κλειδί, ότι το νέο Μνημόνιο θα πρέπει να ψηφιστεί με ένα νόμο κι ένα άρθρο.
Ξέροντας τώρα αυτό, ο θεατής μεταφέρεται μ' ένα νοσταλγικό φλάσμπακ στην περίοδο που ο Αλέξης Τσίπρας ήταν στην αντιπολίτευση.
Εμείς γνωρίζουμε τι επρόκειτο να συμβεί στη συνέχεια. Ο ήρωας όμως το αγνοεί, κι έτσι ο θεατής δεν μπορεί παρά να νιώσει την απίστευτη, τραγική ειρωνεία, στην πλοκή του έργου...
σχόλια