Ωραίο κόλπο βρήκαν οι διαφωνούντες και για να κρατήσουν τις υπουργικές τους καρέκλες & τις βουλευτικές τους έδρες ως κυβερνητικοί βουλευτές αλλά και για να αυτοπροβληθούν ως ηθικά ανώτεροι: «Δεν ψηφίζουμε [τη σημαντικότερη μέχρι τώρα επιλογή της κυβέρνησης], αλλά στηρίζουμε την κυβέρνηση».
Ο Λαφαζάνης και οι υπόλοιποι θέλουν και να είναι στην Κυβέρνηση αλλά και να μην παίρνουν την ευθύνη γι' αυτά που κάνει η Κυβέρνηση. Να πηγαίνουν στις περιφέρειές τους οι βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας για να δέχονται συγχαρητήρια για την αριστερή, φιλολαϊκή τους στάση τους, ενώ όταν θα πηγαίνουν αυτοί της αντιπολίτευσης (της αντιπολίτευσης!) θα τους βρίζει ο κόσμος που ψηφίζουν το Μνημόνιο του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα μπορεί να έχει ο Λαφαζάνης και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Να τέσσερα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει, με αντίστροφη μέτρηση αποτελεσματικότητας:
4) Να παραιτηθεί από Υπουργός.
Ακόμα και δίκιο να έχει (πως ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ έκανε κωλοτούμπα και όχι ο ίδιος) πρέπει να αποδεχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και ο Τσίπρας έκανε την επιλογή του. Καταλαβαίνω ότι οι βουλευτές της Πλατφόρμας δεν θέλουν να παραδώσουν τις βουλευτικές τους θέσεις -και τα προνόμια, και τους παχυλούς μισθούς τους- όμως τουλάχιστον οι Υπουργοί θα έπρεπε να είχαν αφήσει οικειοθελώς τα Υπουργεία τους.
(Κάκιστο παράδειγμα γι' αυτό η Νάντια Βαλαβάνη που παραιτήθηκε όταν κατά σύμπτωση βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλου με τη μητέρα της με την οποία «δεν πολυμιλάει»...)
3) Να ανεξαρτητοποιηθεί.
Το ίδιο και η υπόλοιπη Αριστερή Πλατφόρμα. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει αυτό το μνημονιακό τέρας που περιγράφουν, και αφού δεν μπορούν να τον αλλάξουν εκ των έσω (ήταν και παραμένουν μειοψηφία) γιατί θέλουν να σχετίζονται άλλο μαζί του; Γιατί δέχονται τα υπουργικά προνόμια και το κύρος του βουλευτή της Κυβέρνησης ενώ δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη;
2) Να φτιάξει καινούργιο κόμμα.
Έχει τα στελέχη, έχει το μανιφέστο, έχει την οργάνωση, έχει όλους τους λόγους. Ας κατέβει αυτόνομος στην κοινωνία, να δούμε τι ποσοστά θα πιάσει. Εγώ θυμάμαι πως όταν επί Αλαβάνου η αριστερή ιδεολογία του κόμματος ήταν αμόλυντη, ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε το πολύ 5-6%. Τώρα μπορεί να πάρει και παραπάνω.
Το να εκλέγεσαι όμως χάρη στις δημοφιλείς απόψεις άλλων και ως ουρά ενός μετριοπαθέστερου από σένα κόμματος που έχει σαφή ευρωπαϊκή κατεύθυνση και θέλει το ευρώ είναι σαφώς προβληματικό.
Κόμματα έχουν διασπαστεί και τάσεις έχουν αποσχιστεί για πολύ λιγότερο βαθιές διαφωνίες. Ας μετρηθούν λοιπόν όλοι αυτοί αυτόνομοι, στην κάλπη.
Και στο Νούμερο Ένα, η πιο σωστή κατά τη γνώμη μου κίνηση που θα μπορούσε να κάνει:
1) Να επιστρέψει επιτέλους στο ΚΚΕ.
Δεν το λέω ως κακό ούτε υποτιμητικά. Είναι αλήθεια ότι οι πολιτικές απόψεις της Αριστερής Πλατφόρμας είναι πολύ πιο κοντά σε αυτές του ΚΚΕ απ' ό,τι στου ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα προκαλούσε εντύπωση η επιμονή της τόσα χρόνια να πηγαίνει ενάντια στο κύμα σε ένα κόμμα που δεν την ήθελε. Ειδικά όταν υπάρχει ένα κόμμα απ' το οποίο προέρχεται και ο Λαφαζάνης, και ο Στρατούλης και άλλοι, το οποίο έχει απόψεις που είναι πολύ πιο κοντά στις δικές τους. (Μπορεί να έφυγαν απ' το ΚΚΕ στις αρχές του '90, το ΚΚΕ όμως δεν έφυγε ποτέ από μέσα τους.)
Το μίσος για την ευρωλυκοσυμμαχία, η συνέπεια στις, ενίοτε παλαιολιθικές, αρχές, η επιθυμία για την έξοδο απ' το ευρώ, η κομμουνιστική λογική και ιδεολογία, η αγάπη για αντιπολίτευση, μαχητική αντίδραση και συνεχείς αγώνες από τα διάφορα μετερίζια: Πόσα ακόμη παραδείγματα χρειάζονται για να καταλάβουμε ότι η Αριστερή Πλατφόρμα είναι ΚΚΕ και δεν το ξέρει;
Γιατί δεν ενώνεται με ένα κόμμα που της ταιριάζει γάντι, και επιμένει να διχάζει ένα κόμμα με το οποίο πια έχει ελάχιστα κοινά;
σχόλια