Δυστυχως το προβλημα αυτο δε το εημιουργησες εσυ κι ετσι δεν εξαρταται απο σενα να το λυσεις. Παρολαυτα αυτο που μπορεις και πρεπει να κανεις ειναι να μη το αφησεις να σε επηρεαζει, δεν γνωριζω τη σχεση σου με τη μητερα σου κι ετσι θα σου προτεινω διαφορες εναλλακτικες. Καταρχας να της μιληςεις, αν δε το εχεις κανει ηδη. Σοβαρα, γλυκα, και ευγενικα, ειναι ο καλυτερος τροπος βα περαςεις το μηνυμα που θες με ωριμοτητα. Αν εισαι ανηλικη τοτε περιμενε λιγο ακομα ναφτασεις τα 18 και απο κει και περα θα σου προτεινα να ανεξαρτητοποιηθεις αν σου ειναι τοσο μεγαλο το βαρος και να μεινεις μονη σου, αν βεβαια το θελεις. Αν εισαι ενηλικη ελπιζω να το εχεις ηδη κανει! Το προβλημα ειναι δικο της, προφανως δεν εζησε τη ζωη που θα θελε η που ονειρευοταν και προσπαθει μεσω εσενα να εκπληρωσει τα δικα της απωθημενα. Μεγα λαθος γονεα αυτο. Το πρωτο λοιπον που πρεπει να κανεις ειναι να αποδεχτεις το γεγονος οτι δεν φταις, και οτι δεν μπορεις να την αλλαξεις. Μπορεις ομως να αλλαξεις εσυ καποια πραγματα, για το δικο σου ευζην
28.7.2015 | 22:42
Πως;
Πως ξεκολλας μια μανα κολλημενη πανω σου, χωρις εργασια και ενδιαφεροντα και με μονη προσωπικη ζωη την δικια μου ζωη και ας ζει ο πατερας μου, δηλαδη να νοιαζεται για το δικο βρακι;;;
1
