Η Περιφερειάρχης Αττικής παρεμβαίνει σήμερα, με αφορμή την συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ με ένα άρθρο στην εφημερίδα Αυγή.
Αναγνωρίζει τα λάθη και τα προβλήματα αλλά στηρίζει τον Πρωθυπουργό που, όπως λέει, ανέλαβε την ευθύνη για το καλό του τόπου. Τονίζει δε ότι ο ρεαλισμός πρέπει να υπερισχύσει της δήθεν επαναστατικότητας.
Να τα κυριότερα σημεία του κειμένου της που τιτλοφορείται Για την Κεντρική Επιτροπή:
- Δεν βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 ούτε σε εκείνη του 1960 και είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχει διαμορφωθεί ένα νέο τοπίο, ένα «πριν» κι ένα «μετά» την 12η Ιουλίου 2015.
- Η διεθνοποίηση του «ελληνικού ζητήματος», το μεγάλο κύμα διεθνούς αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, η ρηγμάτωση του σημερινού κυρίαρχου υποδείγματος μιας Ευρώπης – στρατώνα στην υπηρεσία αποκλειστικά του Δημοσιονομικού Συμφώνου, είναι λοιπόν αναμφισβήτητα γεγονότα. Γεγονότα που εγγράφουν υποθήκες για το μέλλον της ΕΕ.
- Γεγονότα που όμως δεν απαλύνουν τη δύσκολη καθημερινότητα των συμπολιτών μας.
- Σήμερα, μετά από μια σκληρή και άνιση διαπραγμάτευση, με λάθη και αδεξιότητες, ναι, αλλά πάντα με ειλικρίνεια και ανάληψη από τον πρωθυπουργό της ευθύνης για το καλό του τόπου, αναλαμβάνουμε να φέρουμε σε πέρας μια εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση.
- Εκείνη της εφαρμογής ενός προγράμματος ανάγκης, που, ναι, πόρρω απέχει από το όραμά μας. Το όραμα όμως δεν μπορεί να οικοδομείται σε αοριστολογίες πασπαλισμένες με δήθεν «αντισυστημική επαναστατικότητα», χωρίς τεκμηρίωση, σοβαρό σχεδιασμό, κοστολογημένες προτάσεις με βιώσιμη προοπτική. Το όραμα κτίζεται με σκληρή δουλειά που ξεκινά από σήμερα.
- Όμως, οι πάντες γνωρίζουν το θέμα σήμερα δεν είναι οικονομικό. Αλλά πρωτίστως πολιτικής βούλησης και συνολικής στρατηγικής. Βούλησης και στρατηγικής να σταθεί ο τόπος στα πόδια του.
- Σήμερα ακριβώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να εγκαταλείψουμε το καράβι. Δεν έχουμε το δικαίωμα να ρίξουμε λευκή πετσέτα στο καναβάτσο.
- Οφείλουμε δηλαδή να διαπραγματευθούμε όρο προς όρο, παράγραφο προς παράγραφο, λέξη προς λέξη την εφαρμογή μίας σκληρής συμφωνίας που ήταν το αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου, αρνητικού, συσχετισμού δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
- Είναι ο δρόμος να καταστεί η Ελλάδα νησίδα σταθερότητας και ανάπτυξης, γέφυρα συνεννόησης και επικοινωνίας της ΕΕ με το ασταθές και απρόβλεπτο περιβάλλον των Βαλκανίων καθώς και με εκείνο της νοτιο-ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου και της, σε διαρκή ανατάραξη, Μέσης Ανατολής.
σχόλια