ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι διακοπες στο Ρεθυμνο της Κρητης και εχω γνωρισει ενα παιδι 7 χρονια μεγαλυτερο μου (26 αυτος, 19 εγω) και βγαινουμε μερες τωρα...ειναι παρα πολυ καλο παιδι ( ναι θα μου πειτε πως το συμπερανα σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα ) αλλα να, πιστευω οτι τον αλλον μπορεις να τον καταλαβεις απο τα πιο απλα πραγματα..εκεινα που μαρτυρουν στοιχεια της προσωπικοτητας του..οπως για παραδειγμα η αγαπη που δειχνει για τον πατερα του και η αφοσιωση σου σε αυτον στο σοβαρο προβλημα υγειας που αντιμετωπιζει, η μεγαλη αγαπη που εχει για τα παιδια καθως και ο σεβασμος που δειχνει απεναντι μου!! Ολα αυτα με κανουν να τον ερωτευομαι, καθημερινα ολο και περισσοτερο!! Το θεμα ομως ειναι οτι εγω λογω σπουδων σε 3 εβδομαδες θα ανεβω Αθηνα! Και ερχεται εδω το διλημμα...να το ζησω εως να φυγω ή να το σταματησω τωρα και να προσπαθησω να το ξεπερασω? Πραγματικα δε ξερω τι να κανω..τον θελω τοσο πολυ αλλα εκεινος εχει τη ζωη του εδω και λογω οικογενειακων προβληματων, οπως ανεφερα το θεμα υγειας του πατερα του, αλλα και λογω δουλειας μου ξεκαθαρισε εξαρχης οτι δε μπορει να μου προσφερει κατι πιο σοβαρο, γιατι δεν εχει χρονο να ασχοληθει με αυτο! Ειναι τοσο ειλικρινης και καλος που δε μπορω παρα να μη στενοχωριεμαι!