Να ξερεις ομως το εξης:οτι μπορει να εχεις παρεξηγησεις με ατομα απο το κοινωνικο σου περιβαλλον ή να σε κρινουν ή να εμπλεκονται στην ζωη σου και να σε βγαζουν "φταιχτρα",αλλα εαν παθεις κατι (λογου χαρη για την ανορεξια που μιλας ως συμπτωμα θλιψης) η κοινωνια δεν θα σε βοηθησει.Αντιθετως,θα κανει την ανηξερη.Διοτι οι πλειοψηφια ειναι τοσο κακεντρεχης οσο δεν φανταζεσαι...
17.8.2015 | 17:49
είμαι στα όρια της ανορεξίας
Και όχι επειδή νιώθω παχουλή γιατι δεν ειμαι και το βλέπω. Ούτε επειδή εχω κάποια σωματικό προβλημα (απο όσο ξέρω δηλαδή). Παντα ήμουν αδύνατη αλλα με τις πανελλήνιες έχασα πολυ βάρος που κοπιασα για να το πάρω. Και πρόσφατα γεγονότα που με έφεραν σε δύσκολη θέση μου έχουν προκαλέσει το ίδιο προβλημα με τοτε. Εχω αφόρητο αγχος, αϋπνίες ενώ πεθαίνω για ήρεμο ύπνο, πείνα ενώ δεν θελω να βάλω μπουκια στο στόμα μου και πολλούς εμετους όταν τρώω. Θελω απλα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί γιατι όσα προβλήματα δεν είχα ποτέ εμφανίστηκαν τωρα, όσες παρεξηγήσεις δεν έγιναν ποτε έγιναν τωρα και εγω ειμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος όλων.. Ίσως βέβαια ειναι ολα στο μυαλό μιας εφηβης 18χρονης, αλλά κουράστηκα που ολα πάνε κατά διαόλου και κουράστηκα να ειμαι αισιόδοξη όταν παντα κατι θα υπάρχει εκεί εξω για να με τσακίσει.
2
