LIFOLAND
Mικροπράγματα /

2 πράγματα που ήθελα πολύ πριν από ακριβώς 30 χρόνια

Και 2 πράγματα που θέλω τώρα

2 πράγματα που ήθελα πολύ πριν από ακριβώς 30 χρόνια Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
11

Βρήκα ένα τετράδιο έκθεσης απ' την Δευτέρα Δημοτικού.

Σ' αυτό η δασκάλα μας η κυρία Φωτούλα μάς είχε ζητήσει να γράψουμε δύο πράγματα που θέλαμε πολύ. 

Απ' ό,τι φαίνεται ήθελα να κυβερνήσω μόνος μου τον κόσμο όλο (Πλανητάρχης), και να μπορώ να πετάω. Το γεγονός ότι διευκρινίζω ότι θα ήθελα να πετάω αλλά να διατηρώ το ανθρώπινο σώμα δείχνει πως κατά βάθος πίστευα ότι μπορεί η ευχή μου να πραγματοποιούνταν (και γι' αυτό ήθελα να βεβαιωθώ ότι δεν θα υπάρξει κάποια παρανόηση και δεν θα μεταμορφωθώ πχ. σε πουλί). 

30 χρόνια αργότερα. Τι θα έγραφα διαφορετικά;

Καταρχάς, δεν θα ήθελα με τίποτα να κυβερνήσω, ούτε τον κόσμο όλο, ούτε μόνος μου. Θα ήθελα όμως, αν μπορούσα, να προσφέρω τη δυνατότητα εκπαίδευσης σε όλους τους ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης (η ελπίδα είναι πως χάρη στην ουσιαστική εκπαίδευση οι περισσότεροι πόλεμοι θα αποφεύγονταν). 

Και το δεύτερο, θα ήταν να μπορώ να πετάω, με ανθρώπινο σώμα κλπ. Μπορεί να πέρασαν 30 χρόνια αλλά παραμένει το μεγάλο μου απωθημένο και είμαι σχεδόν έξαλλος που η τεχνολογία δεν έχει προχωρήσει τόσο ώστε να μπορώ να το κάνω. 

(Εσείς;)

11

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
7 σχόλια
Ο Νοών... νοείτω
Ο Νοών... νοείτω
«Θα ήθελα όμως, αν μπορούσα, να προσφέρω τη δυνατότητα εκπαίδευσης σε όλους τους ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης (η ελπίδα είναι πως χάρη στην ουσιαστική εκπαίδευση οι περισσότεροι πόλεμοι θα αποφεύγονταν)».Άρη;... Είσαι έτοιμος, πανέτοιμος θα έλεγα, για απαντήσεις σε ερωτηματολόγιο κριτικής επιτροπής καλλιστείων...! (Αστειεύομαι).Πολύ φοβάμαι πως (σήμερα) οι πόλεμοι ξεκινάνε, κυρίως, από εξελιγμένα κράτη με εξελιγμένο μορφωτικό επίπεδο και εκπαίδευση. Σε διαφορετικές περιπτώσεις, χαμηλού μορφωτικού-εκπαιδευτικού επιπέδου, παρουσιάζεται το θλιβερό φαινόμενο των ολοκληρωτικών καθεστώτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
βασιλης βασιλειαδης
Είναι παράξενο και -για μένα- ολίγον ειρωνικό το πώς παιδική ψυχή και ενήλικη πραγματικότητα συνδέονται με άρρηκτο,αν και δυσδιάκριτο,δεσμό.Δεν πρωτοτυπείς,Άρη! Όλοι σκεφτόμαστε έτσι και θα εξηγήσω τί εννοώ.Η πρώτη σου ευχή είναι η κοινή μας,πανανθρώπινη πνευματική ασθένεια:η υπερηφάνεια.Και μένα όταν με ρώτησε ο μπαμπάς μου τί ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω είπα "κυβερνήτης του κόσμου"!Δεν νομίζω να υπάρχει παιδί που να το ρωτήσουν παρόμοιο ερώτημα και να πει "θέλω να μαζεύω σκουπίδια,να καθαρίζω σκάλες ή να σερβίρω κόσμο"!Δυστυχώς,είμαστε πτωχοαλαζόνες!Η δεύτερη σου ευχή,πάλι,είναι το δίλλημα που ταλανίζει όλους ,μα όλους τους ανθρώπους:πνεύμα ή ύλη; παράδεισος ή κόλαση;Ο άνθρωπος είναι καταραμένος να βρίσκεται στο ενδιάμεσο,να θέλει να "πετάξει" στον κόσμο των ιδεών(κατά Πλάτωνα,παράδεισο,κατά τους χριστιανούς),απαλλαγμένος από τις βιοτικές έγνοιες,αλλά ταυτόχρονα,να τον θέλγει,σχεδόν ολοκληρωτικά,η ύλη(σώμα).Αυτήν την μάχη η παιδική ψυχή την κωδικοποιεί ως πραγματική πτήση στον ουρανό,αλλά με πραγματικό,επίσης,σώμα,εκφράζοντας την αδυναμία και απροθυμία του ανθρώπου να ελευθερωθεί στ' αλήθεια.Τώρα,όμως,που μεγαλώσαμε και ξέρουμε κάποια πράγματα παραπάνω,καιρός είναι να αποκωδικοποιήσουμε την παιδική μας ευχή να γίνουμε supermen:είναι η εγωιστική μας επιθυμία να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.Και να ασχολούμαστε/διαπρέπουμε στα πνευματικά(πέταγμα),για να μας θαυμάζουν όλοι ΚΑΙ να απολαμβάνουμε την ύλη/ικανοποιούμε στο έπακρο τις σωματικές μας ορέξεις(σώμα) σαν τα ζώα!
den katalabaino tipota
den katalabaino tipota
χεχεχεχεχε... ο Λάμπρος δεν χρησιμοποιει παραγραφους στα σχολια του. Οποτε δοθεισης της ευκαιρίας, ενα πραμα θελω εγω, να εχει παραγραφους στα σχολια του ο κος Λάμπρος γιατι δυσκολευομαι στην κατανόηση :) Στα σοβαρά τωρα. Πριν τριαντα χρόνια τετοιες μερες παντρευομουν, ημουν πολυ πολυ πολυ ερωτευμενη οποτε μαλλον ζουσα στον πλανητη τα εχω όλα !!!! Σήμερα, ευτυχως εξακολουθώ να έχω πολλά από οσα ονειρευόμουν τοτε.Διαπιστώνω βεβαια οτι πολλές φορές η οικονομική κρίση και ο "κυνισμός" της ηλικίας προσγειώνει πλεον τις επιθυμίες μου σε πιο πεζα, μικρα και καθημερινα θεματα.Οταν μπορω ομως να ξεφύγω λιγο από τον ρεαλισμό των 50+, μου λειπουν πολυ τα ταξιδια, θελω επισης να πεσω με ενα αλεξίπτωτο για να ξορκίσω την τρελλη υψοφοβια που εχω και ενα ελιξηριο νεότητας τουλαχιστον για το μυαλό μου ρε γμτ.... Να μπερδευω λιγο τους γιους μου, αν εγω ειμαι η νεωτερη γενια στον τροπο σκεψης ή αυτοι.Επισης να μη ξεχναω τους τονους ρε γμτ!!!!
Maggie
Maggie
Να έχω 2 μηχανές. Τη μηχανή του χρόνου για να μπορώ να ταξιδεψω και να συναντήσω όλους τους ανθρωπους των οποίων τις ιστορίες θαύμαζα. Ή να ήμουν παρούσα όταν πρωτοχτίστηκε ο Παρθενώνας κλπ. Τη μηχανή διακτινισμού για να κάνω το ίδιο στο παρόν. (αυτό το ευχήθηκα πολλές φορές και αρκετά μεγαλύτερη όταν μετά από ξενύχτια περίμενα ταξί μέσα στο ψύχος στις 4 το πρωί)Μετά είδα Dr. Who και ησύχασα κάπως.